Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
222 arvaddan daha çox, bacı-qardaĢı xatırladırdılar – onun ağlı, qadının isə gözəlliyi vardı, lakin onların arasında, bütün bunların altında yatan və qaçılması mümkün olmayan nəsə, irsi bir bənzərlik də sezilirdi. Sonra, mən evə qayıdanda, onların bir-birinə qətiyyən bənzəmədiyini anladım; onları bənzər göstərən isə bir zamanlar yaĢadıqları ortaq dərd və bu dərdin hələ də acıyan yarasının izləri olmalı idi. Necə də qəribədir, ağrı-acılar bizim üzümüzdə izlər buraxır və bizi, elə bil, bir ailə imiĢik kimi, bir-birimizə bənzər edir. Qadın soruĢdu: – Soyuq bir Ģey içmək istəyirsinizmi, cənab... ? – Eckum, – deyə dilləndim. – Adım Pol Eckumdur. Çox sağ olun. Soyuq içki çox gözəl olardı, mem. Qadın evə qayıtdı. Mən əlimi Hammersmitə uzatdım, o da cavabında əlimi sıxdı. Bu əl sıxma boĢ və soyuq oldu. Onun baxıĢları hələ də həyətin baĢında oynayan uĢaqlara zillənmiĢdi. – Cənab Hammersmit, mən “Kold Mauntin” dövlət həbsxanasının “E” blokunda baĢ nəzarətçi iĢləyirəm. Bu... – Mən bunun nə olduğunu bilirəm, – deyərək o, sözümü kəsdi və bu dəfə mənə baxan gözlərində daha çox maraq sezilirdi. – Yəni YaĢıl Milin baĢ nəzarətçisi Ģəxsən gələrək mənim arxa artırmamda oturub. Sizi əlli mil uzaqlıqdan bura yol ölçməyə və yerli qəzetin tam Ģtatda olan yeganə müxbiri ilə söhbət eləməyə vadar edən nədir? – Con Koffi, – deyə cavab verdim.
www.vivo-book.com
223 Mən bəlkə də kəskin bir reaksiya gözləyirdim (əkiz uĢaqlar ilə bağlı fikir hələ də mənim beynimdən çıxmamıĢdı... hə, bir də it damı; Detteriklərin də həyətində it vardı, lakin Hammersmit, sadəcə, əlindəki ĢüĢədən bir udum alıb, qaĢlarını qaldırmaqla kifayətləndi. – Ġndi Koffi sizin baĢağrınızdır, elə deyilmi? – Hammersmit soruĢdu. – O, bizə elə də çox baĢağrısı vermir, – deyə cavab verdim. – Onun qaranlıqdan xoĢu gəlmir və bir də demək olar ki, durmadan ağlayır. Lakin bu dediklərim bizim iĢimiz üçün heç bir problem yaratmır. Biz bundan da pislərini görmüĢük. – Çox ağlayır deyirsiniz, hə? – Hammersmit soruĢdu. – Hə, deyərdim ki, onun göz yaĢı tökməsi üçün çoxlu səbəbləri olmalıdır – əgər elədiklərini göz önünə alsaq. Siz nəyi öyrənmək istəyirsiniz? – Mənə danıĢa biləcəyiniz hər Ģeyi. Qəzetdəki məqalələrinizi oxumuĢam, yəni demək istəyirəm ki, bu yazılara salmadığınız hər Ģeyi dinləməyə hazıram. O, bir anlıq kəskin və quru nəzərlərlə mənə baxdı. – Yəni, qızların görünüĢü necə idi, nə vəziyyətdə idilər? Yoxsa onun körpə qızların baĢına hansı oyunları açdığını? Sizi belə təfərrüatlar maraqlandırır, mister Eckum? – Yox, – səsimdəki mülayim tonu qorumağa çalıĢaraq cavab verdim. – Məni maraqlandıran Detteriklərin körpə qızları deyil, ser. www.vivo-book.com
224 Zavallı qızcığazlar artıq bu dünyada yoxdurlar. Koffi isə sağdır – hələlik sağdır – və məni maraqlandıran odur. – YaxĢı, – Bört baĢını yırğaladı. – Özünüzə stul götürüb əyləĢin, mister Eckum. Əgər bir qədər sərt danıĢdımsa, məni bağıĢlayın. Ümid edirəm, məni baĢa düĢərsiniz, çünki öz iĢimdə tez-tez quzğunlarla qarĢılaĢmalı oluram. Aman Tanrım, mənim özümü tez-tez onlardan bir olmaqda ittiham edirdilər. Mən, sadəcə, sizin belə birisi olmadığınıza əmin olmaq istəyirdim. – Hə, əmin oldunuzmu? – Ümid edirəm ki, oldum, – o, laqeyd tərzdə cavab verdi. Onun mənə danıĢdıqları, demək olar ki, bu hekayəmin əvvəlində sizə təsvir etdiklərimlə eyni idi: miss Detterik qapısının bir həncaməsi qırılmıĢ eyvanda heç kimin olmadığını, adyalların bir küncə atıldığını, pilləkənlərdəki qan izlərini necə aĢkar etdi; onun əri və oğlu qızları qaçıranın arxasınca gedərək, onu necə təqib etdilər; silahlı dəstə əvvəlcə onlara, bir az sonra isə Con Koffinin olduğu yerə necə çatdı; qızcığazları öz yoğun qollarının arasında oyuncaq gəlinciklər kimi bərk-bərk tutmuĢ Koffi çayın kənarında oturub necə fəryad çəkirdi... Əyninə yaxalığının düymələri açıq ağ köynək və boz Ģalvar geyinmiĢ bu arıq müxbir sakit və soyuq bir səslə danıĢırdı... lakin nəzərləri bağçanın uzaq baĢındakı yamacda, kölgəlikdə bir-biri ilə gah dalaĢan, gah gülən, gah da növbə ilə yelləncəyə minən iki körpədən bir an belə yayınmadı. Təxminən söhbətin ortalarında missis Hammersmit əlində
www.vivo-book.com
225 evdə hazırlanmıĢ soyuq, tünd və dadlı pivə ĢüĢəsi ilə bizə yaxınlaĢdı. O, bir qədər yanımızda dayanıb qulaq asdı, sonra isə uĢaqları evə çağırmaq üçün diqqətini bizdən ayırıb onların yanına getdi, çünki sobadan təzəcə çıxmıĢ kökələr olduğunu onlara deməli idi. “Anacan, indi gəlirik!” – deyən cingiltili bir qız səsi eĢidildi və qadın yenidən evə döndü. Hammersmit söhbətini bitirəndən sonra soruĢdu: – YaxĢı, deyin görüm, bütün bunları nə üçün bilmək istəyirsiniz? Bu günədək “Böyük Evdən” heç kim məni ziyarət etməyə gəlməmiĢdi, siz birinci adamsınız. – Sizə demiĢdim axı... – Hə, bilirəm demiĢdiniz – sadəcə, maraq. Ġnsanlara belə Ģeylər maraqlıdır, bilirəm. Hətta buna görə Tanrıma Ģükür də edirəm, çünki belə olmasaydı, onda iĢimi itirər, yaĢamaq üçün həqiqətən düzgün bir iĢin qulpundan tutmalı olardım. Lakin əlli mil sadəcə marağınızı təmin etmək üçün çox uzaq məsafədir, özü də yolun son iyirmi milinin bərbad vəziyyətdə olduğunu nəzərə alsaq, buna görə gəlməyinə qətiyyən dəyməz. Siz nə üçün mənə düzünü demək istəmirsiniz, cənab Eckum? Mən sizin marağınızı təmin etdim, indi də siz mənim sualıma cavab verin. Mən, əlbəttə ki, ona öz sidik yollarımın infeksiyası və Con Koffinin qasığıma bir toxunuĢla onu necə sağaltması haqqında danıĢa bilərdim. Bəli, iki körpə qızcığazı zorlayaraq qətlə yetirmiĢ bir adam
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|