Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
298 – Bax, bunu düz deyirsən, mənim qoca dostum. – Onun səsi oynaq və istehzalı idi – əbədi cavan qalacağını düĢünən heyvərənin (Persinin təbirincə desək) səsi kimi. – Sənin orda nə iĢlə məĢğul olduğunu mən onsuz da öyrənəcəm. Bunu qarĢıma bir məqsəd kimi qoyacağam. EĢidirsənmi? Əlbəttə ki, onun dediklərini eĢidirdim, lakin sualına cavab verib eĢitdiyimi təsdiq edərək onu məmnun etmək fikrində deyildim. Mətbəxdən keçərək evə daxil oldum (burnuma qayğanaq ilə biĢən sosiska iyi dəydi, amma mən artıq onu yemək istəmirdim) və plaĢı yerinə asdım. Sonra pilləkənlə yuxarı qalxaraq öz otağıma getdim – hər pillədə dayanıb nəfəsimi dərir, ürəyimin döyüntülərinin yavaĢımasına imkan vermək üçün gözləməli olurdum; – yazım üçün lazım olan materialları topladım. Solariuma endim və rəfiqəm Eleyn öz baĢını qapıdan içəri uzadanda mən pəncərələrin yanındakı balaca masanın arxasında boĢ- bekar oturmuĢdum. O, çox yorğun görünürdü və mənə elə gəldi ki, özünü yaxĢı hiss etmir. Eleyn saçlarını səliqə ilə darayıb yığmıĢdı, amma hələ də əynində geniĢ xalat vardı. Biz qoca sevgililər səliqə sahman məsələlərinə o qədər də çox vaxt sərf etmirik; əksər hallarda buna, sadəcə, imkanımız olmur. – Səni iĢindən yayındırmayacağam, – deyə asta səslə dilləndi. – Görürəm ki, yazmağa hazırlaĢırsan... www.vivo-book.com
299 – BoĢ sözlər danıĢma, – deyə cavab verdim. – Mənim vaxtım Karterin qara ciyər həblərindən çoxdur. Qapıda durma, içəri gəl. O içəri girsə də, qapının ağzında dayandı. – Yuxuya gedə bilmədim – yenə də – və təsadüfən pəncərədən bayıra bir az erkən baxdım... və... – Və sən məni mister Dolan ilə söhbət edərkən gördün, – deyə onun bitirməyə çətinlik çəkdiyi cümləsini tamamladım. Ümid edirdim ki, onun pəncərəsi bağlı olub və o bizi yalnız görüb, mənim necə inildədiyimi və biləyimi buraxması üçün Dolana yalvardığımı eĢitməyib. – Bu, elə də xoĢ söhbətə bənzəmirdi və dostcasına edilən söhbət deyildi, – dedi. – Pol, bu mister Dolan hamını sorğu-suala tutub sənin haqqında soruĢurdu. Sənin haqqında məndən də soruĢub – deyəsən, keçən həftə. O vaxt buna elə bir əhəmiyyət vermədim, sadəcə, düĢündüm ki, onun uzun burnu var və ona görə də onu hamının iĢinə soxur. Amma indi onun sənin haqqında nə üçün suallar verdiyi məni çox maraqlandırır. – Deyirsən, mənim haqqımda soruĢurdu? – dedim və ümid etdim ki, səsim özümün hiss etdiyim kimi narahat səslənmir. – Səndən nə soruĢurdu? – Əvvəla, sənin gəzintiyə hara getdiyini. Bir də, nə üçün gəzməyə getdiyin haqında suallar verdi. Mən gülməyə çalıĢdım.
www.vivo-book.com
300 – Bu adam kiminsə məĢq edə biləcəyinə inanmır, bu, tamamilə aydındır. – O, hesab edir ki, sənin nəsə bir sirrin var, – Eleyn bir anlıq susdu və, – əslində, mən də elə düĢünürəm, – dedi. Elə ağzımı açıb bunu ilk dəfə eĢitdiyimi demək istəyirdim ki, Eleyn özünün əyri-üyrü, amma qəribə Ģəkildə qəĢəng əlini qaldırıb ağzımdan bir söz belə çıxarmağa macal tapmamıĢ məni susdurdu. – Əgər sənin həqiqətən nəsə bir sirrin varsa, mən onun nə olduğunu heç bilmək də istəmirəm, Pol. Sənin Ģəxsi məsələnin yalnız sənə dəxli var. Məni bax belə tərbiyə ediblər, amma hamı belə deyil. Ona görə də ehtiyatlı ol. Sənə də məhz elə bunu söyləmək istəyirdim. Ġndi isə səni burada yalqız buraxacağam ki, iĢinlə rahat məĢğul ola bilərsən. Eleyn getmək üçün geri döndü, amma qapıdan çıxmağa macal tapmamıĢ, mən arxadan onu çağırdım. O, geri çevrilib gözlərində sual dolu bir ifadə ilə mənə baxdı. – Bu yazdıqlarımı bitirəndən sonra... – deyə sözə baĢladım, lakin sözümü yarımçıq kəsib baĢımı buladım. Cümləni düz baĢlamamıĢdım. – Əgər bu yazdıqlarımı bitirə bilsəm, sən onu oxuyarsanmı? O, sanki bir anlıq fikrə gedərək düĢündü və sonra elə bir təbəssümlə mənə gülümsədi ki, adam asanlıqla bu təbəssümə vurula bilərdi, hətta mənim kimi yaĢı keçmiĢ qoca da. – Mənim üçün bu böyük bir Ģərəf olardı.
www.vivo-book.com
301 – YaxĢısı burdur, Ģərəfdən danıĢmazdan əvvəl, yazdıqlarımı oxuyana qədər gözləyəsən, – deyə etiraz etdim və həmin vaxt Delakruanın ölümü haqqında düĢündüm. – Mən onu istənilən halda oxuyacağam, – deyə o, israr etdi. – Hər bir sözü. Sənə söz verirəm. Lakin bunun üçün sən əvvəlcə yazını bitirməlisən. O məni öz düĢüncələrimlə tək qoyub getdi, amma mən yazıya baĢlayınca, kifayət qədər uzun bir müddət keçdi. Qələmimlə masanı taqqıldada-taqqıldada pəncərədən çölə baxaraq, tutqun göy üzünün arabir aydınlaĢmasına tamaĢa edərək, məni Poli deyə çağıran və tez- tez çinlilər, irlandlar və zəncilər haqqında yersiz, axmaq və gülməli olmayan zarafatlarından bezib yorulmayan Bred Dolan haqqında və bir də Eleyn Konnellinin dedikləri haqqında düĢünərək təxminən bir saat eləcə boĢ-bekar oturdum. “O hesab edir ki, sənin nəsə bir sirrin var. Əslində, mən də elə düĢünürəm”. Bəlkə də onlar haqlıdırlar, bəlkə mənim doğrudan da sirrim var. Hə, ola bilsin ki, mənim sirrim var. Və əlbəttə ki, Bred Dolan bu sirri öyrənmək arzusundadır. Ona görə yox ki, o bunun vacib bir Ģey olduğunu düĢünür (bu belə deyil, məncə, təkcə mənim üçün bəlkə də əhəmiyyətlidir), sadəcə ona görə ki, onun fikrincə, mənim kimi qoca kaftarların gizli sirləri ola bilməz: nə mətbəxin yaxınlığındakı asılqandan plaĢ götürmək, nə də sirr saxlamaq olar. Mənim kimi qocaların hələ də insan olduqlarını da düĢünmək olmaz. Bizim belə
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|