341
ƏRƏB ÖLKƏLƏRİ
E
ramızın VII əsrinə qədər ərəblərin yaşadığı ərazi əsa-
sən Ərəbistan yarımadası ilə məhdud idi. İslam dini yarandıq-
dan sonra ərəb istilaları dövrü başlandı. Ərəb istilaları demək
olar ki, bütün Yaxın Şərqi birləşdirən ərəb xilafətinin yaran-
ma
sına səbəb oldu. İstila edilən xalqlardan bir çoxu zorla
ərəbləşdirildi. Ərəbləşmə prosesi Atlantik okeanından Hind
okeanına qədər ərazini bürüdü.
Əvvəlki səhifədə qeyd edildiyi kimi sonralar ərəb ölkələ-
ri parçalanıb əsarət altına alındı və dövlət müstəqilliyini itirdi.
XV əsrdən başlanan istilalar nəticəsində XIX-XX əsrlərdə
ərəb ölkələri kapitalist dövlətlərinin müstəmləkə siyasəti ob-
yekti olub, imperialistlər arasında bölüşdürüldü.
Hazırda ərəb ölkələrinin azad olması və birləşməsi
prosesi getməkdədir.
İndi ərəb ölkələrinin ümumi ərazisi, təxminən 12 milyon
kvadrat kilometr, əhalisi isə 300 milyondan çoxdur. Fələstin
muxtariyyatının da beynəlxalq hüququn subyektinə çevrildi-
yi
ni nəzərə alsaq, dünyada 21 ərəb dövləti var. Bi faktdır.
Amma danılmaz bir fakt da vardır ki, 300 milyonluq xalqın
hələ də birləşə bilməməsi və pərakəndəliyi də fakt olaraq
qalır.
MİSİR
Bəşər sivilizasiyasının erkən formalaşdığı və dünya mə-
dəniyyətinin ilk məsgənlərindən olan qədim Afrikanın şimali-
şərqində, Nil çayının aşağı axarında yerləşən Misirdə hələ Pa-
leolit dövründə məsgunlaşma prosesi baş vermişdir. E.ə. 4-cü
minillikdə efiopialıların, liviyalıların, samilərin qaynayıb-qa-
rışması nəticəsində misir xalqı yarandı. E.ə. 5-4-cü minillik-
lərdə isə Fəyyum gölü ətrafında Badari, Amra, Gerze və s.
mədəniyyətlər formalaşdı.
342
Misirdə erkən padşahlıq e.ə. təqribən 3000- 2800 illərdə
ilk sülalə hökmranlıq etmişdi. Misirin birinci fironu Harmer
(Qədim Misir tarixçisi kahin Manefonun məlumatına görə adı
Mina idi) olmuşdur. Orta padşahlıq e.ə. 2050-1750-ci illərə,
Yeni padşahlıq e.ə. təq. 1580-1070-ci illərə təsadüf edir.
Bununla yanaşı son Liviya və İran dövrü e.ə. təq. 1070-332-
ci illər, Yunan-Roma dövrü e.ə. 332 – eramızın 395-ci illəri,
619-
cu ildə İran istilası, 639-642-ci illərdə ərəblər tərəfindən
işğal edilərək ərəbləşdirildi. Misirdə islamlaşma bir neçə yüz
il davam etdi və dünya mədəniyyətinin beşiyi olan bu ölkə
zəiflədi, misir mədəniyyəti ərəblər tərəfindən assimilyasiyaya
uğradıldı.
Misir
Osmanlı hökmranlığı altında
Türk
sultanı I Səlim 1517-ci ildə Misiri zəbt edib, Os-
man
lı imperiyası tərkibinə daxil etdi. Misiri türk paşası idarə
edirdi. Onun
hakimiyyətinin əsas dayağı Misirdə yerləşən
türk
qoşunu idi. Türklər burada geniş inzibati aparat yarat-
mışdılar və misirlilərin daxili həyatına o qədər də çox qarış-
mırdılar. Onlar əsasən ölkədən bac-xərac alınması ilə maraq-
lanırdı. Türk istilaçıları fəth edilmiş ölkədə ictimai münasi-
bətlərə toxunmadılar. XIII əsrin ortalarından Misirdə hökm-
ranlıq edən məmlük feodalları öz torpaqlarını və Misir kənd-
li
lərini, fəllahları hələ də istismar etmək imkanlarını əllərində
saxlamışdılar. Osmanlıların hökmranlığı dövründə məmlüklər
iki əsas qrupa, bəylərə və sıravi məmlüklərə bölünürdülər.
Bəylərin başında şeyx əl-bələd (ölkənin kattası) dururdu. Hər
bir bəyin sıravi məmlüklərdən qoşun dəstəsi var idi ki, bun-
ları da onlar çox vaxt Şimali Qafqaz qəbilələrindən və başqa
q
afqazlılardan təşkil edirdilər və ümumi bir ad "çərkəz" adı
ilə deyilən həmin adamları məmlük bəyləri qul kimi satın
alırdı. Məmlüklərdə nəsli zadəganlar yox idi. Məmlük bəyləri
bacarıqlı sıravi döyüşçülər içərisindən çıxırdı. Bəyin nüfuzu və
gücü onun dəstəsinin böyük-kiçikliyindən asılı idi. Adətən hər
dəstədə 150-200 məmlük olurdu. Ayrı-ayrı bəylərin dəstələ-
343
rində minlərlə adam olurdu. XVIII əsrin axırlarında 10-12 min
məmlük var idi.
XVIII əsrin birinci yarısında Türkiyənin ümumi tənəz-
zülü ilə əlaqədar olaraq Misirdəki hakimiyyəti də olduqca
zəifləmişdi. Məmlüklər Misirdə hələ 1250-ci ildə hakimiyyəti
ələ keçirmiş məmlüklər yenə də bundan istifadə edərək XVIII
əsrin ortalarında yenidən öz siyasi hakimiyyətini bərpa etdi-
lər. Lakin onlar 1768-ci ilə qədər açıq şəkildə Türkiyəyə qarşı
çıxmağa cürət etmirdilər. Nəhayət, şeyx əl-bələd vəzifəsini
ələ keçirən Əli bəy Türkiyəyə bac-xərac verilməsini dayan-
dırdı və mərkəzi Misirdə olmaqla müstəqil dövlət yaratmaq
hazırlığına başladı. Türkiyə qarşısında öz mövqeyini möh-
kəmlətmək üçün Əli bəy Rusiya ilə daha doğrusu, Aralıq də-
ni
zindəki rus donanmasının komandanlığı ilə və Cənubi Suri-
ya
dakı ərəblərlə əlaqələr yaratdı və gələcək üsyançılarla itti-
faqa girdi. Əli bəyin istəkli sərkərdəsi Əbu Dəhabın koman-
da
nı olduğu məmlük ordusu 1771-ci ildə Suriyaya daxil oldu.
Ərəb üsyançıları ilə birlikdə məmlüklər Dəməşq ətrafında
türk
lərə qalib gəldi və şəhəri tutdular. Bu əsnada bəylər-sər-
kərdələrə gözlənilmədən əmr verdilər ki, ordu Misirə geri
qayıtsın. Bu onunla izah edilir ki, Əbu Dəhab başda olmaqla
məmlük feodalları, əsasən ərəb kəndlilərindən ibarət olan Su-
riya üsyançıları ilə ittifaqdan narazı idilər. Eyni zamanda
sərkərdə Əbu Dəhab Əli bəyə qarşı dönük çıxmışdı və Əbu
Dəhab 1772-ci ildə Əli bəyi hakimiyyətdən devirdi və onu
Mi
sirdən qaçmağa məcbur etdi. Öz hakimiyyətini bərpa et-
mək təşəbbüsü edən Əli bəy 1773-cü ildə öldürüldü. Üsyanın
zəif və müvəffəqiyyətsiz olmasının səbəbi bunda idi ki, Əli
bəy yalnız məmlüklərə arxalanırdı. Misirin yerli əhalisi isə
hadisələrdə iştirak etmirdi, bunları yalnız kənardan müşahidə
edirdi
lər.
Əbu Dəhab 1775-ci ilin yayına qədər hökmranlıq etdi.
O, sultan
ın ali hakimiyyətini qəbul edib Türkiyəyə yenidən
bac-
xərac verməyə başladı və daxili məsələlərdə Misirin
müs
təqilliyini saxladı. Əbu Dəhab vəfat etdikdən sonra məm-
lük bəyləri içərisində Murad və İbrahim, xüsusilə nüfuzlu idi.
Dostları ilə paylaş: |