Süleyman sanġ axundov
Yüklə 3,59 Mb. Pdf görüntüsü
|
65 həlim idi, özü də sözə baxan bir qız idi. Lakin Qaraca qız ilə görüşmək arzusu onda o qədər artıq idi ki, bonasının əmrin- dən qəsdən çıxıb tez-tez özünü baba otağına saldırırdı. Ağca xanımın gündən-günə sağlam olmağı anasını nə qədər şad edirdisə də, bir o qədər bonasının əmrindən çıxıb özünü tənbih etdirməyi onu qəmgin edirdi. Bu barədə Pəricahan xanım ərinə şikayət edəndə Hüseynqulu ağa rişxənd ilə deyirdi: - İki böyük arvad bir balaca uşağı düzəldə bilməyir- sinizmi? Mən sizə məsləhət görürəm ki, onu tez-tez baba otağına salıb dustaq ediniz! Böylə ittifaqlarda Hüseynqulu ağa qızına qışqırıb onu tənbih üçün baba otağına göndərərdi və bir tərəfdən də gedib Ağca xanımın baba otağında olmasını Qaraca qıza məlum edərdi. *** Bir dəfə Hüseynqulu ağa böyük qonaqlıq edib çoxlu adam çağırmışdı. Bu qonaqlıqda oxuyub, çalan da var idi. Hüseynqulu ağa Qaraca qızı qonaqlara göstərmək qəsdi ilə onu gözəl geyindirib və əlinə özünün cınqıralı qavalını verib onu oynatdı. Qaraca qız çoxdan idi ki, oynamamışdı. Yürə- gində oynamaq həsrəti çox idi, o imdiki məclisə mübarizə istəyən pəhləvan kibi atıldı. Böylə bir tərzdə oynadı ki, məclisdə cümləni özünə valeh etdirdi. Məclisdə bütün danışıq və səs kəsilmişdi: Uşaqdan böylə fövqəladə oynamaq görün- məmişdi. Qaraca qız böylə eşqə gəlmiş ki, orada olan adamlar gözündən itmişdi. Ancaq öz ustadı olan Yasəmən gözünün önündə durmuşdu. Birdən Qaraca qız öylə bir tərzdə fırlandı ki baxanlar nəzərində bir şar kibi görünürdü. Qəflətən Qaraca qız bir dizi üstə çökdü, əlinin birini qaval ilə yuxarı dutub, o birini də belinə qoyub durdu. Oyunu belə tamamlamağı Qaraca qızın şakəri idi. Qonaqlar bunu böylə gördükdə əvvəl 66 oynamağın heyrətində olub bir müddət sakit dayandılar, sonra da qonaqlar tərəfindən alqışlanmaq səsi otağı götürdü. Sonra hamı təvəqqe etdi ki, bu oyunu təkrar etsin, amma Qaraca qız qəbul etmədi, hətta Hüseynqulu ağanın da sözünə baxmadı. Hamının ümidi kəsilmişdi ki, birdən Ağca xanım ortaya çıxıb çalğıçılara çalmağı əmr etdi. Hamı təəccüb ilə ona baxırdı. Çalğıçılar ləzgi-həngi həvasını çalmağa başladılar. Ağca xanım oynamağa başladı. Bunun oynamağı xeyli gözəl və qaidəli idi. Hər hərəkətindən görünürdü ki, bu, Qaraca qızın şagirdidir. Bir-iki dövrə vurandan sonra Qaraca qızı çağırdı, o da dərhal sıçrayıb ortalığa girdi və hər ikisi qabaq-qabağa oynamağa başladı. Bu xəbər bir azdan ağalıq xidmətçilərinə yayıldı, onlar da dəstə ilə yügürüb qapının ağzını dutdular. Xəbər Pəricahan xanıma çatdı. O da tamaşaya gəldi, ancaq o, qızının oynamağına əsla şad olmayıb, acığından bilməyirdi ki, nə etsin. Hətta qonaqların içində yad adam olmasa idi, or- taya girib qızını çıxardardı və ona, ələlxüsus Qaraca qıza bö- yük tənbih edərdi. Qızlar oynamaqlarını kəsdilər. Hər tərəf- dən onları alqışladılar. Hüseynqulu ağa fərəhlənib qızını bağrına basdı. Bəylər onu tərif edib başını sığalladılar. *** Bir azdan sonra Pəricahan xanım qulluqçusunu göndərib Ağca xanımı yanına çağırtdı. Hüseynqulu ağa bildi ki, arvadı qızını tənbih etmək üçün çağırır. Bu fikir düz də çıxdı: o biri otaqdan Pəricahan xanımın qışqırığı Hüseynqulu ağanın qula- ğına gəldi, səbr edə bilmıəyib qonaqlarından üzr istədi və Pəricahan xanımın yanına getdi.Gördü ki, Ağca xanım hön- kürtü ilə ağlayır və Pəricahan xanım da qışqırır: - De görüm, bu oynamağı sənə kim öyrətmişdir? Hüseynqulu ağa qızını qucaqlayıb arvadına dedi: - Buyur, cavabını bən verim, bunu Qaraca qız öyrətmiş- dir, sözün nədir? 67 - Qaraca qız onu harada görürdü ki, öyrətsin?Məgər mən onun ilə görüşməgi qadağan etməmişəmmi? - Sən etmişsən, mən etməmişəm! Bu evin sahibi sənsən, yoxsa bən? Kimin nə həddi var bundan sonra bənim əmrim- dən çıxsın? Pəricahan xanım imdiyə kibi ərini bu dərəcədə təbiətdən çıxmış görməmişdir. Pəricahan xanım dedi: - İmdi ki böylədir, daha bən bu evdə neyçün oturmu- şam? - İstəyirsən otur, istəyirsən, get, ancaq onu bil ki, bun- dan sonra bən öz ixtiyarımdan keçəsi deyiləm! – bunu deyib Hüseynqulu ağa qışqırdı. O biri otaqdan bəylər onun səsini eşidirdi. Rəhim bəy və Səlim bəy onun külfətinə çox yaxın olduqları üçün gəlib onu və arvadını yalvara-yalvara sakit etməyə başladılar və sonra Hüseynqulu ağanı çəkib o biri otağa apardılar. Bu ittifaqdan qonaqlar pərişan olub bir-bir dağılmağa başladılar; ancaq Rəhim bəy və Səlim bəy qaldılar ki, ər ilə arvadı barışdırıb getsinlər; bunlar istədiklərinə çatdılar: Hüseynqulu ağanın hirsi yatdı, arvadına dedi: - De görüm, əzizim, oynamaqda nə qəbih şey var ki, Ağca xanım onu sevməsin? Səlim bəy dedi: - Pəricahan xanım vallahi bənim qızım Ağca xanım kibi oynamaq bilsə, onun başına dolanaram! Amma nə etmək ki, atası kimi şüursuz çıxıb, ayaq atmaq da bilməyir! Rəhim bəy dedi: - Uşaq taifəsi Ağca xanım kibi oynayıb oxumağa, gül- məyə yaranmışdır. Yoxsa bənim qızım kibi qaradinməzdən nə faidə? Pəricahan xanım dedi: Yüklə 3,59 Mb. Dostları ilə paylaş:
|