53
Qara köpək bu dəfə cəvərəni yerə salmadı və Qaraca
qızın yüzünə baxa-baxa yanınca getdi.
O da sevinərək qışqırdı:
-
Afərin, Qara köpəyim! Baba, gördünmü?
-
Gördüm, qızım! Çox da təəccüb edirəm: Köpək bu
qədər ildir ki, qapıda olur, bəndən başqa bu günə kibi heç
kəsin sözünə qulaq asmamışdır. İmdi isə hətta cəvərəni də
aparır.
-
Hələ bu nədir ki, baba, gör ona nələr öyrədəcəgəm!
Mən qaraçı dəstəsində olan zaman ayını, meymunu və qeyri
heyvanları öyrədəndə görmüşəm, ancaq gərək, baba, heyvanı
əzizləyə-əzizləyə öyrədəsən. Yoxsa döymək ilə bir şey olmaz,
amma qorxutmağın eybi yoxdur. Odur ki, Yusif ayını döydü,
o da onu parçaladı.
Piri kişi Qaraca qızın əhvalatını müxtəsər eşitmişdi.
İmdi isə Qaraca qızın kim olduğunu, bu vəqtə qədər nə tövr
yaşadığını ona müfəssəl nəql etdirdi. Qaraca qızın yerək-
yandırıcı faciəsindən rəhmdil Piri kişi xeyli qəmgin oldu və
yürəgində bu yetim çocuğa məhəbbəti artdı.
Səhərin saf və gözəl havası, güllərin və meyvələrin ətri,
quşların nəğməsi insanı biruh edirdi. Böylə təbiət içində
pərvəriş tapmış Piri kişiyə baxanda adam onun yetmiş sənə
olmağına inanmayırdı.
Bunlar gəlib almalığa çatdılar. Ətirli, qırmızı almaları
gördükdə Qaraca qızın gözləri işıqlandı.
-
Baba, nə gözəl almalardır!
-
Pəs, qızım, bağımızda hər cür meyvə var, sənə dərib
yeməyə qadağan etməyirəm, ancaq ac qarına yeməyəsən,
yoxsa azarlarsan. İmdi sən çıx ağaca alma dər və yerə at, bən
də səbətə yığım; Qaraca qız xeyli çabuk ağaca dırmaşdı,
almaları dərib yerə tökməyə başladı və ağzını da bikar
qoymayırdı. Qaraca qız böylə gün keçirtməyə çox şad idi:
Piri kişi onu öz övladı kibi istəyir, bir zəhmətli işi yox, özü də
54
böylə gözəl bir bağda yaşayır,hansı meyvədən istəsə, dərib
yeməgə ixtiyarı var. Daha bundan da gözəl dolanmaq olarmı!
-
Qızım, daha bəsdir, düş, gedək bir qədər də armud,
üzüm və hulu yığaq.
Qaraca qız düşdü və almaları səbətə doldurub, armud və
şaftalı xiyabanlarına getdilər. Qaraca qız almalardan cəvərənə
qoyub yenə Qara köpəyin boynuna asdı. Bir qədər getmə-
mişdilər ki, birdən Qara köpək cəvərəni yerə atıb yıldırım
kibi götürüldü. Qaraca qız almaları yerdən yığarkən baxıb
gördü ki. bir balaca pişik qaçır, Qara köpək də istəyir onu
dutsun. Bunu görcək Qaraca qız cəld qalxıb yügürə-yügürə
Qara köpəyi geri çağırdı. Lakin nə qədər qışqırdı isə, o,
pişikdən əl çəkmədi. Piri kişi də çağırdı. Qara köpək onun
sözünə də qulaq asmadı. Qara köpək az qalmışdı ki onu duta,
qoçaq pişik bir saniyədə armud ağacına dırmaşıb özünü
qızmış Qara köpəkdən xilas edə bildi. Qaraca qız bu işdən
xeyli şad oldu, əllərini biri-birinə vura-vura şaqqıltı ilə güldü.
-
Dızz, Qara köpək, dızz! Necəsən, duta bildinmi? –
deyib Qara köpəyə acıq verdi.
Qara köpək işi böylə gördükdə ağacın dibində öylə bir
həşr etməyə başladı ki, deyəsən, bu saət pişiyi səs ilə qor-
xudub yerə salacaq.Yazıq pişik hərçənd hündürdə və əl çatan
yerdə deyildi, bunun ilə böylə gözlərini ditrəyə-ditrəyə Qara
köpəkdən çəkə bilməyirdi. Qaraca qız özünü ağaca yetirib
oraya dırmaşmağa başladı. Pişik bunu görüb dutduğu budaq-
dan yuxarı çıxmadı. Qaraca qız ona yaxınlaşıb gördü ki, bu
xal-xal pişik bir gözəl pişik balasıdır. Piri kişi də Qaraca qızın
almalarını cəvərənə doldurub armud ağacının dibinə gəldi.
Bu halda Qara köpək bir qədər sakit olmuşdu, amma yenə də
gözləri ağacda idi.
-
Baba, nə gözəl balaca pişikdir, bunu evimizə aparıb
saxlayacağam!
55
-
Çox yaxşı, qızım, apar! İmdi o armudlardan dər yerə
at, sonra da düş!
Qaraca qız armudlardan dərib pişiyi qucağına alaraq
yerə düşdü. Qara köpək əvvəl özünü bir qədər rahətsiz saxla-
yırdısa da, sonra Qaraca qızın səyi ilə bilmərrə sakit oldu və
axırda pişiyə dəyməyib, onun ilə dostluq binasını qoydu.
Piri kişi üzüm yığandan sonra dedi:
-
Qızım, daha bəsdir, imdi bunları gərək ağalara aparaq,
qapıya kibi bənə kömək et, sonra bən özüm apararam.
-
Baba, məgər bən ağalığa gedə bilmərəmmi?
-
Niyə? Gedə bilərsən, qızım, ancaq Pəricahan xanıma
xoş gəlməz, öylə bilər ki, onun əmrindən çıxırıq.
Qaraca qız Piri kişini bağın qapısına kibi ötürüb özü
xal-xal pişiyi qucağında geri qayıtdı. Ancaq komalarına get-
məyib bağı gəzməyə başladı. Çəpərin qırağı ilə gedərkən gör-
dü ki, Ağca xanım bağçada bonası ilə iskamyanın üstündə
əyləşib kitab oxuyur. Görünürdü ki, Ağca xanım kitabı fikirlə
oxumayır və oxuduğunu da sevməyirdi. Bu halda bir gözəl
kəpənək gəlib Ağca xanımın oturduğu iskamyanın başına
qondu. Ağca xanım gizlincə əlini atdı ki, kəpənəyi dutsun.
Amma duta bilmədi. Bunu bona görüb çox acığı dutdu və
hirsli Ağca xanımın əlindən dutub evə apardı. Qaraca qız bir
müddət dayandı ki, görsün Ağca xanım yenə bağçaya çıxa-
caqmı? Bir azdan sonra bona yalnızca gəlib iskamyanın üs-
tündə əyləşdi və kitab oxumağa məşğul oldu. Qaraca qız
duydu ki, bona Ağca xanımı evə salıb. Dustaq edib. Bu işdən
rəhmdil Qaraca qız nə qədər Ağca xanıma yürəgi yandı, yazı-
ğı gəldisə də, bir o qədər bonaya düşmənçiliyi artdı.
Ağalıq evi tazə qayda ilə tikilmiş, iki mərtəbə, gen-bol
bir imarət idi. Bundan başqa evin baş tərəfində üç balaca
otaqdan ibarət qədim bir tikili də var idi. Bu, Hüseynqulu
ağanın babasından qalma köhnə bir təmir idi. Bu evin pən-
cərələri xırda və rəngbərəng şüşələrdən ibarət idi. Bu evlərdə
Dostları ilə paylaş: |