Süleyman sanġ axundov
Yüklə 3,59 Mb. Pdf görüntüsü
|
89 saldı. Bu mağaranın ağzı enli idi, amma içəri getdikcə dara- lırdı. Ayı dərənin dibinə kibi yumbalandı. Sonra ayağa qalxıb yüzü yuxarı dırmaşmağa başladı. Məlumdur ki, ayının dal ayaqları qısa olduğundan enişi pis və yoxuşu asan dırmaşa bilir. Ayı axtarıb mağaranı tapdı və içinə girdi. Qaraca qız sürünə-sürünə özünü mağaranın dar bir yerinə saldı. Ayı isə onu bacarmadı və bir az donquldayıb, mağaranın ağzında yat- dı. Qaraca qız tərpənməyə də qorxurdu, ancaq onun qorxu- sunahaq idi; çünki imdi ayının hirsi yatmışdı, ona dəyməzdi və bəlkə də, onun orada olmasına şad olardı. *** İki saətdən artıq idi ki, Qaraca qız mağaranın içində uzanıb qalmışdı. Biçarə qız ayının qorxusundan özünü mağaranın deşiyinə öylə pərçim etmişdi ki, tərpənməyə dəimkanı yox idi. Bir tərəfdən mağaranın içindəki havanın azlığı, digər tərəfdən də ayının vahiməsi zavallı qızı bihuşluq halına salmışdı. Ayı isə fısıldaya-fısaldaya yatmışdı. Birdən ayı oyanıb donquldamağa başladı. Bu halda Qaraca qızın qulağına çoxlu it səsi gəldi. Ayının da donqultusu artdı. Çox çəkmədi ki, itlər hürə-hürə mağaranın ağzını aldılar. Ancaq cürət edib içəri girə bilmədilər. Bir azdan atlı avçılar qışqıra- qışqıra gəlib çıxdılar. Bunlar mağaranın içindən ayının nəril- tisini eşidib tüfənglərini hazırladılar və itləri içəri qısqırtdılar. Onlardan bir neçəsi cürətlənib mağaranın içinə soxuldu. An- caq çox çəkmədi ki, yenə zingildəyə-zingildəyə geri qayıt- dılar. Onlardan bir-ikisi yaralanmışdı. Bu halda avçılar bayır- dan: - Axdar, bas! Xallı, bas! Gümüş, bas! – deyə itləri qıs- qırdılar. Onlar da cürətlənib, yenə özlərini içəri soxdular və ayı ilə dutaşdılar. Ayı bir müddət onlar ilə boğuşandan sonra mağaradan sıçrayıb çıxdı. Bu halda üç güllə birdən onun 90 üzərinə açıldı. Bunlrın zərbindən biçarə ayı boğanaqdan yıxılan ağac kibi yerə sərildi. Bir adam dedi: - Afərin mənim gülləm! - Xeyr, Hüseynqulu ağa, səhv edirsən, ayını öldürən mənim gülləmdir. - Bağışla, Səlim bəy, mən ayını başından atmışım. Yəqin ki onu yıxan mənim gülləmdir! - Səbr edin, əzizlərim! Bu saət məlum olar, - bunu deyə, əvvəlki adam atdan düşdü və nökərlərin köməgilə ayının cəmdəgini o yana-bu yana çevirdi və diqqət ilə baxmağa başladı. Sonra da dedi: - Əzizlərim, heç bəhs etməyin, üçümüzün də gülləsi ayıya dəymişdir! Sonra yüzünü nökərlərə tərəf dutub dedi: - Cəld ayının dərisini soyun! Rəhim bəy, sənə demə- dimmi ki, ayısız bu avdan qayıtmayacağam? Öylə öz meşə- nizi tərif edib məni məsxərə edirdiniz ki, sizin meşənizdə dovşan da tapılmaz! Pəs bu nədir? Bu halda Rəhim bəy ayıya diqqət ilə baxıb dedi: - Yenə də, Hüseynqulu ağa, öz fikrimdə möhkəm durmuşam! Bu ayı meşə ayısı deyil, əldə bəslənmiş ayıdır. - Öylə iş ola bilməz! Onu haradan bildin? - Budur, bax, ayının boyun tüklərini zəncir aparmışdır, Səlim bəy, gör doğrumu deyirəm?! Səlim bəy baxıb Rəhim bəyin sözünü təsdiq etdi. Bun- dan sonra bəylər qaqqıltı ilə gülməyə başıladılar. Hüseynqulu ağa əvvəl dostlarının sözünü zərafət hesab etdi, amma sonra özü də diqqət ilə baxıb şəkkə düşdü. Bu halda həvəslənib av itlərinə qoşulan Hüseynqulu ağanın Qara köpəyi mağaraya girdi, bunun dalınca başqa itlər də getdilər və yenə içəridə hürüşmə başladı. Bunu gördükdə Hüseynqulu ağa dedi: - Deyəsən, mağarada yenə ayı var? 91 Bəylər tüfənglərini hazırlayıb mağaranın ağzını kəsdir- dilər. Bu zaman Qara köpək Qaraca qızın ayağından dutub itlərin arasından onu sürüyə-sürüyə mağaradan bayıra çıxart- dı. Bəylər bunu gördükdə təəccüb edib heyrətdə qaldılar.Qara köpək Qaraca qızı buraxdı, amma o, hərəkətsiz qalıb ayağa qalxmadı. Bəylər Qaraca qızın üstünü aldılar. O, zəif bir hal ilə gözlərini açdı;lakin harada olduğunu anlamadı. Hüseynqulu ağa ondan soruşdu: - Qız, sən kimsən? Bu mağarada nə qayırırdın? Qaraca qız cavab vermədi. Rəhim bəy dedi: - Hüseynqulu ağa, görmürsənmi, qız hələ lazımınca özünə gəlməmişdir? Nə sual edirsən? Mən əhvalatı onsuz da anlayıram. Qızın sifətindən və libasından qaraçı qızı olmasını düşünməyirsənmi? Bu av etdiyimiz ayı da əldə bəslənmiş qaraçı ayısıdır. Ancaq sahibi haradadır? Burası menim üçün aşkar deyildir. Səlim bəy qıza diqqət ilə baxıb dedi: - Ha, bu qızı mən görmüşəm. Məşhur oxuyan və oynayan Qaraca qızdır, sahibi də qaraçı Yusifdir. Üç ay bun- dan qabaq ona nə qədər pul və xələt vəd etdimsə də, bu qızı mənə satmadı; imdi yaxşı əlimə düşübdür! Siz öləsiniz, gündə qonaqlıq edib sizə böyük keyf verəcəgəm. Hüseynqulu ağa bunu eşitdikdə dedi: - Demək, o keyfi mən verə bilmərəm? Əslinə baxsan qız mənə çatar; çünki mənim köpəgim tapmışdır. Bəglərin arasında bəhs düşdü. Səlim bəy dedi: - Hüseynqulu ağa, özün yaxşı bilirsən ki, arvadın Pəricahan xanım qaraçı qızını evinə qoymaz, nə üçün bəhs edirsən? - Nə üçün qoymur? Ev sahibi odur, yoxsa mən? Bundan əlavə, qızı Piri kişiyə verəcəyəm, saxlasın. Bəglər buna razı oldular. Yüklə 3,59 Mb. Dostları ilə paylaş:
|