Ş ə m s i b ə y. Piri baba, bunlar mənim ovçulğumu lağa qoyub güldü, fəqət öz
qüsurlannı açmaq istəmirlər.
P i r i b a b a. Sən də onlarmkmı aç söylə, görək nə olmuş.
Ş ə m s i b ə y. Piri baba meşəyə bir az qalmış onda gördük ki, bu iki igid
xanımdan bir elə qışqırıq qalxdı ki, dedim yəqin bunlarm qarşısma aslan çıxmışdır.
Bilirsinizmi, Piri baba, bunlar nə görmüşlər?
P i r i b a b a. Yəqin siçan görmüşlər.
Ş ə m s i b ə y. Bəli.
G ülüşürlər.
P i r i b a b a. Oğlum, arvad tayfasmm əksəri siçandan qorxur. Rəhmətlik
Xalisə də belə idi.
B u h ald a C əbi əlində bir çam adan, d alın ca Ç ingiz daxil olurlar.
Q ə m ə r. Çingiz gəldi. (Qaçaraq gedib onun boynunu qucaqlayıb öpür.)
Y
a s ə m ə n. Ah, oğlum, gəldi, Allah, sənə şükür. Ay qız, bir dayan, mən də
öpüm! (Çingizi öpür.)
H ə c ə r x a n ı m . Oğlum, gəl səni mən də öpüm.
İstə y ir ö p sü n , Ç ingiz k ən ara çəkilir.
Ç i n g i z. H əcər xanım, m ən haradan sizin oğlunuz oldum. M ən sizin
qulluqçunuz kürd qızınm oğluyam.
H ə c ə r x a n ı m . Ah, Çingiz, oğlum, məni atəşə yaxma, Yasəmən mənim
qulluqçum olmayıbdır, sevgili bacım olubdur.
Q ə m ə r. Çingiz, gəl su töküm əl-üzünü yu, yoldan gəlmisən, yorulmusan.
Gəl, qardaşım, sonra danışarsan.
Ç i n g i z. Toxda, Həcər xanım, Əlimərdanı ölmüş görüb, mən oğlu Çingizi
Rusiyada bilib buraya gəlməyə cürət etmisiniz?
P i r i b a b a. Çingiz, Həcər xanım övladları ilə mənə qonaq gəlmişlər, sənə
dəxli yoxdur.
Ç i n g i z. Bəs sən Əlimərdanm əmisi deyilsən? Necə qeyrətin qəbul edir ki,
onun düşmənlərini qonaq edirsən? M əgər bilmirsən ki, mənim atam Əlimərdanm
Sibirdə əlləri, ayaqları qandalda, sızlayıb fəryad etməyinə səbəb binamus Şahbaz
bəy olmuşdur.
Ş ə m s i b ə y. Çingiz, m ən elə fikir edirdim ki, atalarımızm ədavəti biz
övladlarma keçməyəcəkdir, çünki hər iki tərəf bir-birlərindən intiqammı almış.
M ən əmim İlyas bəyin və başqa qohumlarımm qanmı səndən iddia etmirəm. Fəqət
indi görürəm ki, siz başqa fikrə düşmüşsünüz, bismillah, m ən meydandan qaçan
oğlan deyiləm.
Ç i n g i z. Hə, indi biqeyrət Şahbaz bəyin oğlu Şəmsi bəy özünü büruzə verdi.
Ş ə m s i b ə y. Quldurbaşı Əlimərdanm oğlu Çingiz də öz gədalığmı göstərdi.
Ç i n g i z. M ənə gəda deyirsən?
O n u n ü stü n ə y eriş edir, Z ö h rə x an ım b aşını uca tu ta raq , d ö şü n ü g ərərək o n u n qarşısın d a
durur. H ə cə r x a n ım qışq ırıb qəşş edir, Q əm ər ağlayır.
Z ö h r ə x a n ı m . Çingiz, biz düşmən də olsaq qapmıza gəlmişik, sizə qonaq
olmuşuq, qonağm ehtiramı beləmi olur?
Ç i n g i z (başını aşağı salaraq). Zöhrə xanım, məni əfv ediniz, xəcalətimdən
üzünüzə baxa bilmirəm. Tutduğum əməldən özüm də peşmanam.
Z ö h r ə x a n ı m . Öz tərbiyəsilə cavanlar arasmda şöhrət tapmış Çingizi indi
tanıdım, əfvinizi qəbul edirəm. Ancaq anamız Həcər xanımdan üzr istəməlisiniz.
Ç i n g i z. H əcər xanım, məni əfv etməlisiniz. (Əllərindən öpür, H əcər də onun
alnından öpür.)
H ə c ə r x a n ı m . Oğlum, Çingiz, mənə yenidən ruh verib diriltdin, allah səni
hər bəladan hifz etsin.
Q ə m ə r (gedib Çingizin əlindən tutub Şəmsi bəyə tə rə f gedir.) Çingiz, Şəmsi
bəylə də barış.
Ç i n g i z (ona əl verərək). Şəmsi bəy, məni əfv ediniz, o sözləri deməyə
ürəyimin qəm-qüssəsi səbəb oldu. Qürbətdə çəkdiyim əziyyətdən sonra əziz anamı,
sevgili bacımı, qoca babamı sağ və salamat gördükdə bəxtiyar ömrünü Sibirdə
çürüdüb axırı canmı namus yolunda fəda edən yazıq atam yadım a düşdü. Özümü
saxlaya bilməyib sizlərə biehtiramlıq etdim.
Y
a s ə m ə n (gedib onu qucaqlayaraq). Oğlum, bu sözlərin ilə yaralı ürəyimi
oxladm. ( Ağlayır.)
P i r i b a b a. Yasəmən, sakit ol, naşükür olma, Çingiz kimi oğlun, Qəmər kimi
qızm var. Ölüm cümlə yaranmış üçün var. Oğlum, Çingiz, bəs mən qoca baban ilə
nə üçün görüşmürsən?
Ç i n g i z. Bağışla baba, bu gün özümü başqa halda görürəm. (Gedib onun
əllərini öpür.)
Q ə m ə r. İndi gəl gedək, su töküm əl üzünü yu.
O tağa gedirlər.
Ş ə m s i b ə y. Ana, siz də hazır olun, mən də gedib faytonu qoşdurum.
P i r i b a b a. Oğlum, nə tələsirsən, çörək yeyib gedərsiniz.
H ə c ə r x a n ı m . Şəmsinin fikrini anlayıram, o qorxur ki, yenə aralarmda
toqquşma ola. M ən də onun fikrinə şərikəm.
Y
a s ə m ə n. İndi Çingiz nəinki yenidən toqquşmaq, hətta səy edəcəkdir ki,
sizin könlünüzü alsm.
P i r i b a b a. Yasəmən doğru deyir, Çingizin ürəyi çox yumşaqdır, heç kəsi
özündən incitməz.
Z ö h r ə x a n ı m . Biz Çingizdən rəncidə olmuruq. Ürəyi yanıqlı idi, onun
üçün də təbiətindən çıxdı. Sonra peşman olub bizdən üzr istədi. Bu bizə kifayət
edər. İrəlilərdə mənə heç vaxt ədavət göstərməyibdir. Çox mehriban rəftar edibdir.
Ç ingiz və Q əm ər g ü lə -gülə gəlirlər.
Ç i n g i z. Piri baba, eşitdim səni sultanlıqdan əzl ediblər.
P i r i b a b a. Ay oğul, çox da yaxşı ediblər, mənim sultanlığım keçmiş.
Cavanlıqda atdığım güllə boşa çıxmazdı, indi isə çox vaxtı ovdan əliboş qayıdıram.
Ç i n g i z. Demək on iki addımda durmuş dovşanı daha vura bilmirsiniz.
G ülüşürlər.
Z ö h r ə x a n ı m . Şəmsi, paymı aldm?
Ş ə m s i b ə y. Allah heç kəsi Qəmər bəyimin dilinə salmasm.
Q ə m ə r. Allah heç kəsi Şəmsi bəy kimi ovçunun ümidinə qoymasm, çünki
şamsız yatar.
G ülüşürlər.
Ç i n g i z. Allah heç qardası Qəmər kimi bacınm ümidinə qoymasm, çünki
səfərdən gəlmiş qardaşım çaysız qoyar.
Dostları ilə paylaş: |