Sonra sənin malma sahib olduq...
Amma yeyə bildinmi? - deyə Bahar sordu.
Yox, bir-iki ilin ərzirtdə Əmiraslan qumara uduzub qurtardı. Sonra əvvəl
şəhərdəki və ondan sonra kənddəki evləri satıb tələf etdi. Her şey əldən çıxandan
sonra Əmiraslan məni qovub özü də qaçaq dəstəsinə qoşuldu. Bir neçə müddət
quldurluq edəndən sonra divan tərəfindən tutulub asıldı.
Bahar dedi:
M əşhur məsələdir deyərlər: " Su çanağı suda çatlar".
Gülpəri:
Məni de bir kişi alıb bu şəhərə gətirdi və bir azdan sonra məni atıb yox
oldu. İndi o gündən küçələrə düşüb dilənçilik edirəm. Bu yolda nələr çəkdiyimi bir
allah bilir...
Gülpəri başmı aşağı salıb yenə ağlamağa başladı. Rəhim dedi:
Gülpəri, ağlama, sən Hacı Nəsirin arvadı və Nurəddinin analığı olmuşsan.
Bunlarm xatiri üçün və Nurəddinin özü sənin günahmdan keçdiyi üçün burada
qalıb rahat olacaqsan. - Sonra üzünü Nurəddinə tərəf tutub dedi:
Oğlum, indi rahat ola bilərəm, çünki sənə verdiyim tərbiyənin meyvəsini
bu gün gördüm. M ən səni oğulluğa götürməklə böyük bir hünər etmədim, çünki
mən ancaq yaxşılığa yaxşılıq etdim. Bu isə hər kişinin işidir. Amma sən yamanlığa
yaxşılıq etdin. Bu isə ancaq sənin kimi ər kişinin işidır. - Bunu deyən Rəhim
Nurəddini qucaqlayıb öpdü.
Hacı Səməd nağılım tamam edib soruşdu:
İndi deyin görüm, övladlarım, kimin nağılı yaxşıdır?
Əlbəttə, səninki, səninki yaxşıdır, - deyə M əmməd və Fatma cavab
verdilər.
QARACA QIZ
Qafqaz şəhərlərinin birində Usta Zeynal adlı bir sərrac öz arvadı Şərəfnisa ilə
yaşayırdı. Bunlar İran əhli idilər, öz vilayətlərində məişətləri m əşəqqət ilə
keçdiyinə görə vətənlərini buraxıb buraya gəlmişdilər. Usta Zeynal sərraclıq
etməklə külfətini bir tövr dolandırırdı, Usta Zeynalm övladdan yalnız altı yaşmda
Tutu adlı bircə qızı vardı. Tutu çox qara və çirkin idi. Anası ona körpo vaxtmdan
"Qaraca qız" deyib əzizlədiyinə görə əsil adı unudulub, hər kəs onu bu adla
çağırırdı. Qaraca qız çox nadinc idi və özü qız uşağı ikən qızlarla oynamağı
sevməzdi; həmişə oğlan uşaqları ilə oynayardı. Uşaqlar Qaraca qızdan qorxardılar,
çunki o çox cürətli idi və yum ruğunun da qabağmda heç kəs dura bilməzdi. Qaraca
qız həmişə zəifin tərəfini tutardı. H ər zaman anası onun nadincliyindən qonşulara
şikayət edib deyərdi:
- Qaraca qızı su batırmaz, od yandırmaz,
Bununla belə Qaraca qız çox rəhmdil və səxavətli qız idi. H ər nə əlinə
düşsəydi, yoldaşları ilə bölüşərdi.
Usta Zeynal yaşadığı şəhərdə tez-tez zəlzələ olardı. B ir qış həmin şəhərdə
böyük zəlzələ olub çox ev uçurtdu. Zəlzələ gecə yarısı, xalq şirin yuxuda ikan
ittifaq düşdüyünə görə çox adam çökmüş evlərin altmda qalıb tələf oldu. Səhər
açıldıqda ətrafdan xalq tökülüb şəhərə köməyə gəldi. Adamlar dəstə-dəstə olub
əllərində kürək, bel, külüng uçuqları qazımağa başladılar. Ata oğulu, oğul ananı,
qardaş bacmı səsləyə-səsləyə daş-torpağı ayırırdılar. Bir dəstə də Usta Zeynalm
evini qazıyırdı. Əvvəlcə Şərəfnisanm, bunun dalınca Usta Zeynalm meyidi çıxdı.
Bir azda qazıyandan sonra bir deşik açıldı. Buradan çılpaq bir balaca qız çıxdı. Bu
qız həmin Qaraca qız idi.
O, ata-anasmm meyitlərini görüb ağlamağa başladı. H ər kəs öz qohum-
əqrəbasmı aramağa məşğul olub, Qaraca qızm qeydinə qalan yox idi.
Zəlzələdən iki gün qabaq, bir dəstə qaraçı bu şəhərin kənarmda çadır qurub
düşmüşdü. O dəstədən bir qaraçı arvadmm Qaraca qıza yazığı gəlib çadırlarma
apardı və orada ona yem ək və paltar verib,
ocağm qırağmda oturtdu. Qaraçılar Qaraca qızm yetim qalmağmı və onun heç bir
kəsi olmayıb qərib olduğunu bilib, öz yanlarmda saxlamağa məcbur qaldılar.
Qaraca qızı qızlığa götürən qaraçı arvadı Yasəmən iyirmi yaşmda, gözəl,
yum şaq təbiətli, şad ürəkli bir qadm idi. Xasiyyətinin yaxşılığma görə Yasəməni
hamı sevərdi; amma onun əri Yusifi heç kes sevməzdi, çnüki o, çox bədxasiyyət,
tündməcaz, zalım bir şəxs idi. Yasəmən qaval çalıb oxumaq və oynamaq ilə pul
qazanıb dəstəyə çox m ənfəət verərdi. Onun əri Y usif də qapı-qapı gəzib ayı
oynadardı.
Yasəmən Qaraca qızı çadıra gətirən zaman, Y usif orada yox idi, çünki dəstənin
bir hissəsi onunla bərabər səhər tezdən buradan çıxıb yola düşmüşdü. Yerdə qalanı
da getməyə yığışırdı. Yasəmən ərindən çox qorxurdu, çünki bilmirdi ki, o, Qaraca
qızı qəbul edəcək, ya yox. Bunun üçün Yasəmən iztirabda idi.
Qaraçı dəstəsinin yerdə qalanı da yola düşdü. Yasəmənin iztirabı bihudə
deyilmiş, çünki geridə qalmış dəstə gəlib yoldaşlarma çatdıqda Y usif bu işdən
xəbər tutub çox acıqlandı və bir kəndə çatan kimi Qaraca qızı orada qoyub
gedəcəyini söylədi. Yasəmən ərinə yalvardı ki, belə iş etməsin, lakin Y usif onu
dinləmək belə istəmədi... Qaraca qız isə ürəyində bu işə şad idi, o, Yusifdən
qorxurdu və qorxmağa da haqlı idi; Yusifin heybətli sifəti, hələ qara və pırtlaq
gözləri nəinki uşağı, hətta böyük adamı da qorxuya salırdı. Yasəmən ərinin
tamahkarlığmı bilirdi, ona görə Qaraca qızm gələcəkdə onlara böyük mənfəət
verəcəyini söylədi.
-
Yusif, bilirsənmi m ən nə fikirdəyəm? M ən Qaraca qıza mahnı oxumaq, özüm
kimi oynamaq öyrədəcəyəm və üst-başmı bəzəyib kəndlərdə, şəhərlərdə
oynadacağam, sənin üçün pul yığacağam.
Bu fikri Y usif bəyənib, Qaraca qızm dəstədə qalmasma razı oldu.
* * *
Qaraçılarm məişətini Qaraca qız çox bəyənirdi və bu gün burada, sabah bir təzə
yerdə, çay qırağmda, meşə kənannda, mənzil edib çadır qurmaq, nağıl söyləmək -
bunlarm hamısı Qaraca qıza çox xoş gəlirdi. Əvvəl vaxtlar Qaraca qız Yusifin
ayısmdan qorxurdu. Amma sonralar öyrəşib onunla çox dost olmuşdu. Ayı da
onunla oynamağı sevirdi.