27
“Möminlər (müttəfiqlərin) ordu hissələrini gördükdə
dedilər: “Bu, Allahın və Peyğəmbərinin bizə olan (zəfər)
vədidir. Allah və Peyğəmbəri düz buyurmuşlar!” Bu
(vəziyyət) onların yalnız (Allaha) imanını və itaətini
artırdı”.
66
Uca Allah həmçinin buyurur:
“O kəslər ki, xalq onlara: “Camaat (Əbu Süfyan və
tərəfdarları) sizə qarşı (qüvvə) toplamışdır, onlardan
qorxun!” - dedikdə, (bu söz) onların imanını daha da
artırdı və onlar: “Allah bizə bəs edər. O nə gözəl
vəkildir!” – deyə cavab verdilər”.
67
Həmçinin peyğəmbər buyurmuşdur: “ manın altmışdan artıq
ş
öbə
si var. Hə
yada imanın ş
öbə
lə
rində
n biridir”.
68
[37]
–
Əhməd; “Silsilə əl-hədis əs-səhih”, 284. Hədis səhihdir.
[38]
–
Ə
hməd; Abu Davud; “Səhih ət-tarğib”, 564. Hədis səhihdir.
[39]
–
“Əhli sünnə” alimləri arasında namazın tərk olunmasının
küfr olduqunda ixtilaf yoxdur. Lakin ixtilaf bu küfrün böyük
( slamdan çıxaran) və ya kiçik ( slamdan çıxarmayan) küfr
olduqunda ixtilaf var. Bu da təmbəllik və ya səhlənkarlıq
ucbatından namazı tərk etmiş kimsəyə aiddir.
Namazın vacib olduqunu inkar edib onu tərk edən kimsəyə
gəldikdə isə, bu insanın əməlinin böyük küfr olduqunda alimlər
arasında ixtilaf yoxdur.
66
Əl-Əhzab, 22.
67
Ali mran, 173.
68
Əl-Buxari, 9. Abu Xureyrənin rəvayəti.
28
bn əl-Qeyyim, Allah ona rəhmət etsin, demişdir: “Namazın tərk
olunmasının böyük günah olduqunda müsə
lmanlar arasında
ixtilaf yoxdur və
bu günahın qə
tldə
n, oğ
urluqdan, zinadan,
(spirtli) içki içmə
kdə
n daha ağ
ır günah olduqunda da (ixtilaf
yoxdur). Namazı tə
rk edə
n kimsə
özünü bu dünyada və
axirə
tdə
Allahın ə
zabına və
qə
zə
binə
hə
mçinin zə
lilliyə
düçar edir”
.
69
Qeyd. Namazı təmbəllik və səhlankarlıq ucbatında tərk edən
kimsəni kafir görən alimlərin rəylərinə görə, belə insanların
hamısı slamdan çıxmış kafir deyil.
Şeyx Muhamməd bn Salih əl-Usaymin, Allah ona rəhmət etsin,
böyük küfr edən müsəlmanlar haqqında demişdir: “Şirk, küfr və
ya lənət altına düşən əməl edən kimsə haqqında mütləq olaraq
hökm /itləq əl-hukm/ çıxarmaq qadağandır, çünki bu cür
hökmlərin öz şərtləri /şurut/ və qadağaları /mavani/ vardır.
Bu səbəbdən biz, sələmçilik vasitəsi ilə özünü dolandıran kimsə
haqqında onun lənətlənmiş olduqunu demirik, çünki ola bilsin ki,
lənətin onun üzərinə düşməsinə mane olan amillər vardır.
Məsələn cahillik və ya şübhə və s. Bu qayda həmçinin şirkə də
aiddir. Biz şirk edən konkret fərdə dair müşrik sözünü işlətmirik.
Çünki onun yanında yaşayan alimlərin səhlənkarlıqı ucbatından o
insana dəlil çatmaya bilər...”
.
70
Şeyx Useymin sözünə davam edərək deyir: “Beləliklə, ölülərdən
bir ş
eylə
r dilə
mə
k ş
irkdir, lakin bu ə
mə
li görə
n konkret bir fə
rdi,
ona də
lillə
rin çatdırıldıqı mə
lum olmadıqına qə
də
r, müş
rik
adlandırmaq qadağ
andır”
.
71
və Allah onun qətlini halal etmişdir
.
[40]
69
“As-salətu va hukmu tarikihə”, 16.
70
Subhan Allah! Şeyx Useymin qeyd edirki, dəlili insanlara alimlər
çatdırmalıdır! Həmçinin alimlərin səhlənkarlıqı insanları küfrdə ittiham etməyə
bir maneədir. Bəs onda alimlərin mövcud olmadıqı MDB ölkələrindən nə
demək olar?!
71
“Əl-Qaul əl-mufid alə Kitab at-Tauhid”, 51-52.
29
[40]
–
Burada, bir insanın ölümlə hədələnməsinə baxmayaraq
namazdan üz çevirməsi və bu cür insanın öldürülməsinin caiz
olması barəsindı söhbət gedir. Bu insanın etdiyi əməlin böyük
küfr olduqunda ixtilaf ola bilməz. Onu mürtədlikdə ittiham edərək
öldürürlər.
72
Lakin mürtədlik ve başqa günahların cəzasını yalnız
müsəlmanların başçısı tətbiq edə bilər və bu hər bir insanın işi
deyil. Bu xüsusəndə kafir ölkələrində yaşayan müsəlmanlara
aiddir.
mam bn Muflih, Allah ona rəhmət etsin, demişdir: “Hökmdar
və
ya onu ə
və
z edə
n /naib/ kimsə
də
n savayı, baş
qa kimsə
lə
rə
cə
za
/hadd/ tə
tbiq etmə
k qadağ
andır”.
73
mam bn Ruşd, Allah ona rəhmət etsin, demişdir:
“Hamının
yekdil rə
yinə
ə
sasə
n, şə
rab içmə
k və
sairə
günahlara görə
cə
zaların yerinə
yetirilmə
si, ölkə
baş
çısının iş
idir”
.
74
-
Bu ümmətin, onun peyğəmbəri
-
dən
sonra ən xeyrliləri Abu Bəkr əs-Sıddıq
, sonra
Ömər bnu əl-Xattab
, sonra Osman bnu
Affandır
. Biz peyğəmbər
-in sahabilərinin
etdiklərinə müvafiq olaraq, bu üç nəfərə birinci
yerlər ayırır və bu haqda ixtilaf etmirik.
- Bu üç nəfərdən sonra – şura iştirakçıları
/ashabu aş-şura/, onlarda beşdir; Əli bnu Abu
Talib , Talhə , az-Zubeyr , Abdurahman bnu
Auf
, Səad
. Onların hamısı rəhbərliyə layiq
72
Bax: şeyx əl-Albani “Silsilə əl-hədis as-sahih”, 1/177.
73
“Əl-Furu”, 6/53.
74
“Bidayatul muctahid”, 2/233.
24
25