42
/ Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu
yüzyılda Ġran sahasına doğru yoğun bir göç dalgası baĢlatmıĢlar ve Hazar
Denizinin kıyılarına dayanmıĢlardır
46
. Bu göç dalgası Hazar, Hun ve Sabir
topluluklarının MS IV. yüzyılda Ġran sahasına girme teĢebbüslerinden sonraki
en büyük tazyiki oluĢturmaktadır.
MS 11. yüzyılda Türkmenlerin Ġran Selçukluları ile aralarındaki iç
savaĢlar ve Türkmenlerin yönetimden uzak tutulmaları Türkmenlerin diğer
Oğuz boyları ile kaynaĢması önünde büyük bir engel teĢkil etmiĢtir
47
. Ebu‟l-
Gazi Bahadır Han,
ġeceretü‟t-Terakime adlı eserinde Selçuklu sultanlarının
Alper Tunga soyundan bir ailenin Türk ve Türkmenlerin arasına sığındığını
ve kendilerinin bundan dolayı Alper Tunga‟nın soyundan geldiklerini iddia
ettiklerini rivayet etmektedir
48
. Bundan dolayı Bahadır Han, Selçukluları
yererek onların ne Türklere ve ne de Türkmenlere bir faydalarının olmadığını
iddia etmiĢtir. Bundan dolayı Selçuklular kendileri ile beraber Ġran sahasına
inen Türkmen topluluklarından kurtulmak amacıyla onları Anadolu ve Suriye
topraklarına yönlendirmeye çalıĢmıĢlardır
49
. Dolayısıyla bu çekiĢmeler
sonucunda MelikĢah‟ın oğlu Sencer Türkmenlerin eline esir düĢmüĢ ve Ġran
Selçukluları dağılma sürecine girmiĢlerdir
50
. KutalmıĢ oğlu Süleyman ġah‟ın
Anadolu'daki fetih hareketleri sırasında en büyük destekçileri Türkmenler
olmuĢlardır. Süleyman ġah‟ın 120 bin kiĢilik ordusu içerisinde Türkmenlerin
varlığı 70 000 bin civarındadır. Türklerin Anadolu topraklarına kesin olarak
yerleĢmeye baĢladıkları bu dönemde Oğuzlar ve Türkmenler birbirinden ayrı
topluluklar olarak bahsedilmekteydiler. Ġbn Bibi ise Türkmen ve Türk
arasındaki farkı anlatırken; Oğuzlardan Türk olarak bahsetmiĢ ve “Türkmen
Kurt gibidir, fakat Türk ise koyun” Ģeklinde bir cümle kullanmıĢtır
51
.
Türkmenler, Selçuklu bünyesindeki diğer Oğuz boylarının aksine daha
serbest hareket etmiĢlerdir. Selçuklu bünyesindeki Oğuzlar ise daha örgütlü
ve teĢkilatçı yapıya sahiptirler. Türkmenlerin serbest olarak hareket etmeleri
birçok noktada Selçukluların iĢine yaramıĢtır. Selçuklular Ön Asya‟da
düĢmanları ile yaptıkları savaĢlarda gittikleri her yerde Türkmenlerle
46
Gulam Rıza Hasanî, agm, s. 141; Asameddin Göglan, agm, s. 101.
47
W. Barthold, age, s. 84.
48
Bahaeddin Ögel, Türk Kültür Tarihine GiriĢ, C. 1, Ankara, 1978, s. 233.
49
M. Altay Köymen, Selçuklu Ġmparatorluğu Alpaslan Dönemi, C. 3, Ankara, 1989, s. 49.
50
Zeki Velidi Togan, age, s. 194, 15.
51
Zeki Velidi Togan, age, s. 198.
Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu
/ 43
karĢılaĢmıĢlar ve onları fetih iĢlerinde öncü olarak kullanmıĢlardır
52
.
Selçukluların, devlet teĢkilatı içerisinde Türkmenleri dengelemek amacıyla
Ġranlı unsurlara ve kölemen Türklere devlet memuriyetlerini açınca
Türkmenler devletten kopmuĢlardır
53
. Selçukluların Türkmenleri devlet
yaĢamından çıkarmaları onların Ġran‟ın yerleĢik Ģehir yaĢamına zarar verdikleri
düĢüncesinden kaynaklanmaktaydı. Bundan dolayı Türkmenlerin, Azerbaycan
toprakları üzerinden Anadolu‟ya, Bizans üzerine, yönlendirilmesi düĢüncesi
hâkim olmuĢtur
54
. Türkmenler Anadolu üzerine yapmıĢ oldukları seferler
sırasında, merkez olarak Azerbaycan topraklarını kullanmıĢlardır
55
. Bundan
dolayı Ön Asya'daki Türkmenlerin en yoğun olarak bulundukları bölge Ġran
toprakları içerisindeki Güney Azerbaycan topraklarıdır. Büyük devlet adamı
Nizamü‟l-Mülk, Siyasetname adlı eserinde Türkmenlerin Selçuklu devletinin
kuruluĢunda önemli görevler ifa ettikleri ve bundan dolayı kendilerinin
devletin asli gücü sayılmaları gerektiği ve onların devlete karĢı küstürülmemesi
gerektiği üzerinde durmuĢtur
56
.
Türkmenlerin Ön Asya‟ya yoğun bir Ģekilde üçüncü defa gelerek
yerleĢtikleri MS 10. yüzyılda genel olarak Erran ve Irak topraklarına
yerleĢmiĢlerdir. Gazneliler, Oğuzlara karĢı destek alabilmek amacıyla kalabalık
Türkmen guruplarının Horasan sahasına inmelerine göz yummuĢlardır
57
. MS
1018 yılında Azerbaycan topraklarına akın eden Türkmenler burada Van
Gölü etrafında bulunan Ermeni Vaspuhregan krallığı ile mücadele etmeye
baĢladılar
58
. MS 1042 dolaylarında Türkmen toplulukları Güney
Azerbaycan‟daki Mervanilerle mücadele ederek, Hakkari ve Musul‟u ele
geçirmiĢler Nisibis ve Singara Ģehirlerini ele geçirerek Cezire topraklarına
girmiĢlerdir
59
. TutuĢ öncülüğünde büyük Türkmen kitleleri Halep üzerine
52
M. Altay Köymen, Selçuklu Devri Türk Tarihi, Ankara, 1989, s. 32, 33; ġevket Koçsoy,
agm, s. 73-188.
53
M. Altay Köymen, Selçuklu Ġmparatorluğu Alpaslan Dönemi, C. 3, s. 49.
54
Osman Turan, Selçuklular ve Ġslamiyet, Ġstanbul, 1971, s. 34; Osman G. Özgüdenli, Ortaçağ
Türk-Ġran Tarihi AraĢtırmaları, Ġstanbul, 2006, s. 24, 25.
55
Osman Turan, age, s. 36.
56
Nizamül Mülk, Siyasetname, (M. Altay Köymen), Ankara, 1999, s. 73.
57
Ġbrahim Kafesoğlu, Sultan MelikĢah Devrinde Büyük Selçuklu Ġmparatorluğu, Ġstanbul, 1953,
s. 2.
58
Mükrimin Halil Yinanç, Türkiye Tarihi Selçuklular Devri, Ġstanbul, 1944, s. 34, 36; Ġbrahim
Kafesoğlu, "Ġlk Türk-Ġslam Siyasi TeĢekkülleri",
Türk Dünyası El Kitabı, C. 1, Ankara, 1992, s.
250, 251.
59
Ġbrahim Kafesoğlu, age, s. 4.