oynadı.Bu təsir elə güclü və səmərəli oldu ki, 70 –illik ateizm və kommunizm
ideoloji əməliyyatları ənənəvi dəyərləri dağıda bilmədi.
Fikrimizi əyaniləşdirmək üçün bəzi hədislərin mətnləri və ibrətləri və
ibrətlərinə müraciət edək.
“ Səni sevənə sən sevgini acıqla , çünki sevənə sevgi izharı aradakı
sevginin dərinləşməsinə və davamına səbəb olur .”
“ Məzlumun bədduasından saqın.Çünki onun duasıyla Allah arasında
( qəbuluna mane olan) bir pərdə yoxdur”.
“Kamil mömünin fərasətindən saqınınız .Çünki o allahın nuruyla baxır.”
“Allahın qatında ( yanında) ən sevgiliniz əxlaqı gözəl olan , xalq ilə özləri ilə
rəftar etdikləri kimi rəftar edənlər, yumşaq xoylu adamlardır .Allah yanında ən
büğz ( düşmən) edilənləriniz də insanlar arasında bir –birinə laf götürüb
gətirməklə məşğul olan , onların qüsurlarını arayaraq təfriqə yaradanlardır”.
“Andına
sadiq olana etibar et , sənə xəyanət edənə sən xainlik etmə”.
“Ölüm gəlib çatmadan ölümə hazırlaş”
“Acı doyurunuz , xəstəni ziyarət ediniz , əsiri azadlığa qovuşdurunuz”
“” Xeyri bəşuş və gülər üzlərdə arayınız “
“Dəvəni bağla, sonra təfəkkül et”
“Müsəlmanlıq qərib olaraq başlandı , başlandığı kimi qərib Əvdat
edəcəkdir.Nə xoşbəxtdir bu qəriblər!”
“ Doğru olub özündən arxayın olan tacir peyğəmbərlər , siddiklər və
şəhidlərə xəşr olunacaqdır “
“ Həya imandadır “
“Beş günh var ki, kəffarəti yoxdur .Bunlar :Allaha şərik qoşmaq , nahaqdan
adam öldürmək , mömünə böhtan və iftira etmək , müharibə günü qaçmaq və
yalan yerə and içməklə bir hakkı ibtal etməkdir.”
“ Allahım, fayda verməyən elmdən , qəbul olunmayan əməldən, müstəcib
olmayan duadan Sənə sığınıram”
Elə ilk baxışdan görünür ki, bu və demək olar ki, əksər hədislərin mənəvi
buyuruqları ənənəvi milli mənəvi dəyərlər sisteminə necə də yaxındır, bəziləri isə
tamamilə üst-üstə düşür.İslam mədəniyyətində öz institusional səciyyələrini əldə
edən milli mədəniyyətimiz məntiqli olaraq bu dəyərləri şer, təsviri sənət ,
musiqidə bədii formalarda realizə etməyə başladı.Yenə təkrar etməliyik ki, bu
proses bu proses yalnız mədəniyyət sahəsində , özü də bəzən aydın görünməyən
qatlarda
məhsuldar gedirdi , araşdırma çərçivələrindən kənar
olan ictimai- siyasi ,
sosio –psixoloji və başqa sahələrdə məsələ daha mürəkkəb , təzadlı , bəzən isə
konfliktli tərzdə həll olunurdu.
Azərbaycan milli teatr prosesi ənənəvi mədəniyyətin çərçivəsində inkişaf
etdiyindən yuxarıda qeyd olunan mənəvi təsirlərdən kənarda qala bilməzdi.Bu
inkişafın daxili məntiqi zaman- məkan sənəti olan teatrı üzvi şəkildə İslam
mənəvi məkanının obyektiv proseslərinə qoşmuşdu.Bunun nəticəsində teatr
prosesinin sokral( ilahi) qatı öz forma təzahürlərini də tapmış oldu, çünki İslam
fəlsəfəsinin başlıca səciyyələri və dəyərləri artıq klassik poeziyada öz bədii əksini
tapmışdı.Onları zaman-məkan formalarına köçürmək hər hansı milli
mədəniyyətdən ötrü o qədər də mürəkkəb problem deyil, çünki “ oyun
fenomeni” bədii- yaradıcılıqda forma və məzmun yaradan amil kimi öz işini hər
zaman görməkdədir.Bu məsələ həm də ona görə səmərəli keçirdi ki,
ortadoksların tərəfindən təzyiq və təqibə məruz qalırdı: müqavimət olan yerdə
maneələrlə qarşılanan teatr prosesi sanki yeni qüvvə toplayır.Məlumdur ki,
təzadlar olmayan yerdə hərəkətdə ola bilməz.Azərbaycan milli teatr prosesi
obyektiv və subyektiv ( qərəzli...) maneələrlə rastlaşanda hərəkət meyillərini
dəqiqləşdirdi.
Haşiyə çıxaraq, xüsusilə qeyd etməliyik ki, teatr prosesimizin çağdaş
durumu da məhz oxşar problemlərlə səciyyələnir .Belə ki, bu gün də olduqca
çətin, təzadlı və həlledici anlarını yaşayan teatr prosesi yeni tarixi dövrün şərt
və qanunauyğunluqlarına uyğunlaşmaqdadır .Bu uyğunlaşmada madii-iqtisadi
problemlər vacib olsa da , həlledici amil teatr prosesinin sokral qatının bərpası
problemləridir ki, bu da ən mürəkkəb və asan başa gəlməyən işdir.