RUSLARIN İLK DƏFƏ QARABAĞ
VİLAYƏTİNƏ GƏLİŞİ HAQQINDA
(Əhdnamə bağlanan zaman) belə şərt elədilər ki, mərhum
Məhəmmədhəsən ağanın ikinci oğlunu Tiflisdə əmanət qoysunlar.
Mərhum İbrahim xan da Rusiya qoşunlarından bir dəstəsinin topxana ilə
bərabər həmişə Şuşa qalasında saxlanmasını xahiş etmişdi. O məclisdə,
mərhum
İbrahim xanla, Səlim xana general-leytenantlıq,
Məhəmmədhəsən ağa ilə Mehdiqulu xana general-mayorluq və mərhum
Xanlar ağaya polkovniklik rütbəsi verilməsi haqqında sərdarın vasitəsilə
padşahın hüzuruna məktub yazıldı. Bu iltifat və məvacibli rütbələrin
verilməsi haqqında fərman 4 aydan sonra gəlib çatdı.
Kürək çayı yığıncağından sonra mayor Lisaneviç sərdarın əmri üzrə
bir yeger dəstəsi və topxana ilə Qarabağın on verstliyində olan Xan
bağına gəldi. Bu zaman, Qızılbaş qoşununun Araz qırağına yaxınlaşması
xəbəri yetişdi.
MƏHƏMMƏDHƏSƏN AĞANIN RUSİYA
QOŞUNUNU QARABAĞA GƏTİRMƏSİ VƏ
QIZILBAŞLARLA DAVA ETMƏSİ HAQQINDA
Məhəmmədhəsən ağa yeger dəstəsini və mayoru götürüb, Qarabağın
adlı-sanlı atlıları ilə birlikdə Qızılbaş qoşununun qarşısını almaq üçün
yola düşdü. Araz çayının daşan vaxtı idi. Körpüdən başqa ayrı bir keçid
yox idi. Məhəmmədhəsən ağa, Qızılbaş qoşununu Qarabağa girməyə
qoymamaq, ellərin, kəndlərin, habelə vilayətin malı, taxılı ayaq altında
tələf olmaması üçün körpünün yanını kəsdirmək fikrində idi. Lakin
Qızılbaş qoşunu onu qabaqlayıb körpüdən keçmiş və Qarabağ torpağına
girmişdi. Qızılbaş qoşunu Cəbrayıllı bağları ətrafında Rusiya və Qarabağ
əsgərlərinə rast gəldi. Hər iki qoşun arasında bərk dava oldu. Gecə,
mərhum Məhəmmədhəsən ağa Şuşa qalasını qorumağı vacib bilərək,
qoşunla qalaya qayıtdı. Qızılbaş qoşunu, qalanın dörd ağaclığında olan
Ağoğlana girdi. Onlar 5 minə yaxın qoşunla Əsgəran qalasına
yaxınlaşaraq, hər iki tərəfdən qalanı almaq istəyirdilər.
272
Mayor bu əhvalatı sərdara yazmışdı. Bu zaman İranın naibüssəltənəsi
Çanaxçı kəndində dayanaraq, Əsgərandan qoşunun gəlməsini gözləyirdi.
Böyük sərdarın əmri ilə polkovnik Karyagin və podpolkovnik
Kotlyarevski topxana ilə Şahbulaq qalasına yetişdilər. Naibüssəltənə
Çanaxçıdan köçüb polkovnik Karyaginin üstünə getdi. Onun qoşunu
vuruşa-vuruşa Əsgəran yaxınlığına çatdı. Qızılbaş qoşunu hər yeri, bütün
dərələri, yolları möhkəm edib, Əsgəran qalasını tutduğundan qoşunun və
topxananın keçməsi çətinə düşdü. Rusiya qoşununun bir dəstəsi Əsgəran
ətrafında səngər qurub 15 gün ərzində gecə-gündüz Qızılbaş qoşunu ilə
dava etdi. Bunu da qeyd etmək lazımdır ki, Rusiya qoşununun səngərləri
sudan uzaqda idi. 15 gün arasıkəsilmədən dava etdikdən sonra polkovnik
Karyagin və Kotlyarevski yaralandılar. Rusiya qoşununun yarısı davada
tələf oldu. Onlar 300 nəfər soldatı və topxananı götürüb, hal-hazırda
məlik olan Vanya yüzbaşının bələdçiliyi ilə Şahbulağa qayıtdılar. Məlik
Vanya o müharibədə diqqətəşayan xidmətlər göstərdi.
Rus qoşununun Şahbulağa girə bilməməsi üçün orada çoxlu piyada
Qızılbaş qoşunu qoyulduğuna baxmayaraq, (ruslar) haman gecə yürüş
edib, qalanı qızılbaşların əlindən aldılar və bir Qızılbaş xanını neçə nəfər
əsgəri ilə birlikdə öldürdülər. Orada üç gün qaldıqdan sonra yenə də
məlik Vanyanın bələdçiliyi ilə Yelizavetpola getdilər.
Fətəli xan Qızılbaş qoşunu ilə Qarabağa gəlib, Şuşa qalasının altı
ağaclığında ordu qurdu. Polkovnik Karyagin Yelizavetpola getdikdən
sonra naibüssəltənə Abbas Mirzə Şahbulağın ətrafında ordu qurmuşdu.
Bu zaman böyük sərdar Sisianov naibüssəltənə Abbas Mirzəni və Fətəli
şahı dəf etmək üçün Rusiya əsgərləri ilə Qarabağ torpağı və sərhədinə
daxil oldu...
Fətəli şah Ağoğlanda qalmışdı. Bu zaman Rəşt tərəfindən xəbər
yetişdi ki, Rusiya dövlətinin qoşunu Xəzər dənizi yolu ilə Talış və Rəşt
vilayətlərinə tərəf gəlməkdədir. Şah, bu xəbərə görə, habelə Sisianovdan
gələcək zərərdən ehtiyat edərək, Ərdəbil tərəfə hərəkət etdi. Sərdar
Sisianov Ağoğlanın iki ağaclığında olan Xonaşenə çatdıqda, şahın köçüb
getdiyindən xəbər tutaraq, Şuşa qalasına getdi. Burada bir para işlərə baş
çəkib Fətəli şah tərəfindən yuxarıda
273
göstərilən şərt və təəhhüdlərlə İbrahim xanın yanına elçi sifətilə
göndərilmiş 2-3 nəfər xanı götürüb, çox hörmət və razılıqla Qarabağdan
Tiflis tərəfə yola düşdü.
Haman ilin qışında yüksək dövlətin əsgərləri ilə Kürdən keçərək,
Şirvan, Bakı, Quba və Dərbəndi almaq niyyəti ilə Şəki tərəfə hərəkət etdi.
Yüksək dövlətə səmimiyyəti olan mərhum İbrahim xan, öz ali-cənab
oğlu mərhum Mehdiqulu xanı Qarabağ qoşunu və bəyzadələri ilə birlikdə
padşahın əsgərləri sırasında tapşırılan işləri yerinə yetirmək üçün sərdarın
yanına göndərdi.
Yüksək dövlətə tabe olan Şəki hakimi Səlim xan da çoxlu tədarük və
sərdarə layiq peşkəşləri Şəki vilayəti sərhədindən ötürüb, Şirvan
vilayətinə çatdırdı.
İlk günlərdə mal-dövlətinə və məkanının çətin yollarına güvənən
Mustafa xan bir neçə gün sərdara qürurlu cavabını yazaraq itaətdən
boyun qaçırdısa, axırda qüdrətli rus əsgərləri və Qarabağla Şəki qoşunu
qarşısında müqavimət göstərə bilməyəcəyini düşündü. Bu zaman
Qarabağ qoşunu da fürsət tapdıqca Şirvana əl uzadıb, qarət edirdi. (Buna
görə Mustafa xan) Mehdiqulu xanla Səlim xanın təşviqi ilə itaətdən dəm
vuraraq mərhum İbrahim xan kimi əhdnamə yazdı və üzdə yüksək Rusiya
dövlətinin itaəti altına keçdi.
Böyük sərdar Şirvandan keçib, Bakı tərəfə getdi. Bu zaman mərhum
İbrahim xanın böyük oğlu general-mayor Məhəmmədhəsən ağa Allah
rəhmətinə getdi. Bu küdurətli hadisədən bütün Qarabağ vilayətini qəm və
pərişanlıq basdı. Batində yüksək Rusiya dövlətinə tabe olmaq istəməyən
bəzi adamlar Məhəmmədhəsən ağanın vəfatından Mehdiqulu ağanın
vilayətdən uzaqlaşmasından və mərhum İbrahim xanın xəstəliyi, zəifliyi
və qocalığından istifadə edərək, peyman və əhdnamənin əksinə olan işlər
görməyə başladılar. Odur ki, böyük sərdar Mehdiqulu xanı Qarabağ
qoşunu ilə geri göndərməyi məsləhət bilərək, onu izzət, hörmət, layiqli
ənam və ümidlərlə Qarabağa yola saldı. Mərhum general-mayor
Məhəmmədhəsən ağa xüsusi məhəbbəti və səmimiyyəti olduğundan
hörmətli cənab polkovnik Cəfərqulu ağaya həmdərdlik və mehribanlıq
andıran məhəbbətli bir məktub yazıb, onu sevəcək və atalıq edəcəyini
bildirdi.
General-mayor Mehdiqulu xan Qarabağın qoşunu və bəyzadələri ilə
birlikdə hörmətli atasının yanına gələrək, böyük sərdarın məhəb-
274
Dostları ilə paylaş: |