Təşkilatlarına Dővlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirilən Gənc yazarlara



Yüklə 3,5 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə52/60
tarix25.06.2018
ölçüsü3,5 Kb.
#51121
1   ...   48   49   50   51   52   53   54   55   ...   60

parası toplar. Müjde verme ve müjde verene hediye 
verme   geleneği   tatarlarda   çok   yaygındır.   Eserde 
nazardan   koruma   motifi,   hayvanın   doğumu   ile   ilgili 
inanç (“Iyi mal ayaklanıp doğar”) da yer almıştır. Rüya 
motifi  de  önemsenmiştir.   Başkurt   Alemgol  rüyasında 
halk   destanlarında   sık   gözüken   Hızır’ı   hatırlatan 
aksakallı   dedesini   görür.   Rüyalarda   genelde   bir 
ödüllendirme   ve   ceza   verme   gibi   durumlar   olabilir. 
Başkurtun rüyasında ise bir ikaz vardır ve rüyasında 
onu dedesi ikaz etmiştir. Halk inançları dışında eserde 
dua   okuma   gibi   dini   unsur   da   yer   almıştır.   Başkurt 
Alemgol   atı   getirip   hediye   ettikten   sonra   köyün 
aksakalları   oturup   fatiha   okurlar   ve   yeni   doğan 
yavruyu   gördükten   sonra   da   dua   okurlar   ve 
“Suphanallah,   Maşallah”   gibi   sözler   söylerler.   Köyde 
ihtiyarlara olan saygı, onların da karşılıklı olarak genç 
kuşağa kendi tecrübelerini aktarmaları özel vurgulan-
maktadır.   Bulunduğu   toplumda   hatırı   sayılan   saygı 
değer, insanlara yol gösteren Safa dede tam bir halk 
temsilcisi olarak hem zorla Hıristiyan dinine geçirilen 
tatarlar   konuşmaları   hem   hareketleri  ile   bize   destan 
aksakallarını hatırlatmaktadır. Başkurt’un atı getirmesi 
üzerine   şüphelenerek   o   böyle   konuşur:   “Taştan   su 
çıkar, kavak ağacı elma verir, Ebu Cehil imana gelir, 
ama Alemgol en iyi atını karnında yavrusu ile beraber 
öylesine Hafız’a getirip vermez.” 
 Bu eserde, insanların köyde genelde çavdar ekmeği, 
yoğurt, yumurta ve haşlanmış patates gibi yiyecekler 
ile geçinmeleri ve Zakir’in annesinin sabah erkenden 
ocak üstünde tavada krep pişirmesi tatarların yemek 
kültürü ile ilgili bilgiler de vermektedir. Köylü çocuğun 
atına   olan   ve   gönlünde   duygularının   gelişmesini 
sağlayan trajik bir sevdayı anlatan bu eser hakkında 
tatar   alimi   A.Sadekova   “Tatar   köylerinin   çeşmesinde 
akan   su   gibi   berrak   ve   temiz   bir   eser”   demiştir. 
A.İbrahimov’un   yukarıda   andığımız   eserlerinde   halk 
edebiyatı örneklerinin, folklorun son derece doğal bir 
biçimde   tatar   köyünün   hayatı   ile   örülüp   gelmesi 
yazarın  icadına has en önemli özelliklerdendir. Tatar 
halkının milli yüzünü belirlemek için yazar her şeyden 
177


önce halk edebiyatına başvurmuştur ve onun eserleri 
bugün de tatarların kültürünü anlamaya yardım eden 
eserler arasında ilk sırayı almaktadır.
Kaynakça:
1.Fehreddinev   R.(1993)Bolğar   ve   Qazan   Töreklere. 
Tatarstan Kitap Neşriyatı(TKN).
2.Ibrahimov  Ğ. (1956) Saylanma  Eserler: 3 Tomda. 
Tatarstan Kitap Neşriyatı, 3.tom.
3.Nadirov   I.   (1977)   Traditsionnıyı   Obrazı   Tatarskoy 
Narodnoy   Liriki//   Razvitiye   Gumanitarnıyh   Nauk. 
Kazan.
4.Sadekova A.H. (1995) Folklor v Estetike Galimcana 
Ibragimova. Kazan: IYLI im. G.Ibragimova AN RT.
5 ...a.g.e., s. 285.
6 ...a.g.e., s. 286.
7 ...a.g.e., s. 283.
8 ...a.g.e., s. 261.
9 ...a.g.e, s. 261.
10 A.Sadekova. …a.g.e., s. 31.
178


TÜRKİYƏ 
DUYGU KARAHASANOĞLU
 Trabzon’un Maçka ilçesinde dünyaya geldi. İlk 
öykü   kitabı   “Tarihi   Soygun”   1997   yılında 
basıldı.
 
Ardından
 
F.Karahasanoğlu’yla 
hazırladığı “Karadeniz Fıkraları” yayınlandı. 
HÜSEYİN CAVİD,  TARİHİ ŞAHSİYETLER
Azerbaycan’ın   ünlü   dramaturglarından   Hüseyin 
Cavid,   hayatının   her   karesini;   Türklüğe,   İslam’a   ve 
Edebiyata   adayarak   geçirmiştir.   59   yıllık   hayat 
serüveni, inişli çıkışlı olduğu kadar verimli geçmiştir. 
H.Cavid, inandığı bildiği yolda yürümesini bilen ender 
dramaturglardan   biridir.   Kalemini,   acımasızca 
kullandığı   kadar   ölüm   pahasına   da   olsa 
değiştirmemiştir.   Eserlerinde yaşadığı dönemi adeta 
unutmuştur.   Geçmişin   sayfalarını   aralayarak,   tozlu 
raflardan işine yarayanları alarak, kalemiyle bütünleş-
tirdi. Kırılması gereken zincirlerin, kırılmasını isterken, 
var   olan   gerçeklerin   değişmeyen   iç   yüzüne   boyun 
eğmek, zorunda kaldı. Çünkü tarihi şahsiyetlerin  ya-
şadığı   dönemlerden   çok   sonra   hayata   “merhaba” 
demişti.          
  Toplumun aydınlanmasında hiç kuşkusuz  yazar ve 
şairlerin rolü büyüktür. Şairlerin olmadığı bir toplum, 
mu-habbetten   uzak,   sevgiden   ayrı   kalır.   Kainatın 
yaratıcısı,   ilk   insan   Adem’in   oluşumunu   sağlayan 
Allah’a   inanmayan   bir   toplumun   karanlığa 
sürüklenmesi doğaldır. Kutsal kitaplar yerine, el yapımı 
putlara yada değişik canlılara tapılması, dinden uzak 
yaşayış biçimini gösterir. Yalan yanlış söylemlerle, top-
lumsal   değerlerin   bireysel   çıkarcılıkla   örtüşerek,   sö-
mürgecilik   zihniyetini   ve   köleliği   benimsenmesine 
179


kadar   uzanan   bir   sürecin,   toplum   üzerindeki   etkisi 
büyüktür. 
Denk olmayan sevgilerin yarattığı facialar her zaman 
dramla   sonuçlanır.   Sonlanan   hayatların,   geride 
bıraktıkları   hayat   açmazlıklarıyla   bir   kez   daha   karşı 
karşıya gelir. Sevginin yüceliğini bilmeden şan şöhretin 
peşinden   koşmak,   asıl   sevgi   sahiplerine   yapılan 
haksızlıktır. Ne yazık ki, bunun bilincinde olunmadan 
dürüst sevgiler yok edilerek tarihin tozlu sayfalarında 
bırakılır.
Toplumun   aydınlanmasında,   dinler   engel   teşkil 
etmez.   Bilim   alanında   ilerlemeyi   din   değil,   yobaz 
düşünceler   engeller.   Tarihin   derinliklerinde   bir   çok 
örneklerine tanık olmaktayız.      
Fikir  adamı,  dramaturg  H.Cavid,  tarihi   şahsiyetlerin 
bilinen ve bilinmeyen yönlerini eserlerine taşırken, yine 
toplumun değer yargılarını her daim ön planda tutmayı 
uygun   görmüştür.   Saptırılan   hayatları,   acımasızlığın 
bedelini,   yalnızlığın   girdabını,   din   kisvesini,   saplantı 
düşüncelerini,   şehvetin   intikamını,   sevginin 
kirletilmesini,   baba-oğulun   entrikalarla   karşı   karşıya 
getirilmesini   vb.   gibi.   Ayrıntılı   özellikleri,   eserlerinde 
görmek mümkündür. 
İslam dininin yayılmasında çekilen zorluklar şüphesiz 
ki,   insanların   cahilliğinden   ve   saplantılı 
düşüncelerinden   kaynaklanmaktaydı.   İslam   dininden 
önce,   kız   çocukları   diri   diri   toprağa   gömülerek, 
öldürülürdü. Kureyş’in ileri gelen zenginleri cahil halkı 
daha da sömürmek için bugünkü Kabe’de yüzlerce put 
sergilerdi.   Putlara   dil   uzatmak,   atalara   yapılan 
saygısızlık   anlamına   geldiği   gibi   küfür   olarak   da, 
sayılırdı. 
İslam   dini,   hıristiyanlığa,   yahudiliğe   göre   daha 
ayrıntılı   daha   kapsamlıdır.   Kuran’ı-Kerim   son   kitap 
olduğu   gibi   hz.   Muhammed’de   son   peygamberdir. 
180


Yüklə 3,5 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   48   49   50   51   52   53   54   55   ...   60




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə