Təşkilatlarına Dővlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirilən Gənc yazarlara
Yüklə 3,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
İnsanların her dönemde azgınlaşması ve dinlere saygısızlık yapmasını önlemek için indirilen kitapların yetersiz kalışı, insanların sapkınlığına bir adım olarak gösterilebilir. Kuran’ı-Kerim, insanları doğru yola sevk etmek, bulanık düşünceleri durulaştırmak, azgınlıkları önlemek için indirilen son kitaptır. Cavid, “Peygamber” eserinde, İslam dininin hangi zorluklarla yayıldığını, peygamberin melekle ne şekilde diyalog kurduğunu, beyninin içinden geçen fikirlerle karşı karşıya kalınışını irdelemek gerekirse; insanların o dönemde de, sapkın düşüncelerde olduğunu açık bir dille ifadesine rastlarız. H.Cavid, “Peygamber” eserini yazmaya neden gerek görmüştür? Biz, burada bunu tartışırsak, farklı görüşlerle karşı karşıya geliriz. Her düşünce kendi düşüncesinin doğruluğuna inanarak, kabul ettirmek için baskı yolunu tercih eder. Cavid, geniş bir o kadar düşündürücü konu olan din faktörünü kaleme alırken, hangi duyguların içerisinde sarsıldığını anlamak zor değildir. Cavid, eserlerinde tarihi şahsiyetlere yer verirken; onların hayat felsefelerini, düşünce yapılarını, topluma bakışlarını en ince ayrıntısına kadar verdiğini görürüz. Peygamberin, yaşadığı dönemi ve İslam’ın yayılışını anlatırken; Biset, Davet, Hicret, Nüsret diye dört bölüme ayırarak, yazmıştır. Peygamberin yaşayış biçimi, dürüstlüğü ve İslam dinini yaymak için verdiği mücadele, karşılaştığı zorluklara ne şekilde göğüs gereceğini Allah’ın melek vasıtasıyla anlatımı takdire şayan bölümlerindendir. Cavid, Hira mağarasında, İslam dinine atılan ilk adımı, hz. Muhammed’in melekle konuşmasını ve peygamberin korkuyla iç geçirmesini yine kendi üslubuyla kaleme almıştır. Hira mağarasında, hz. 181 Muhammed’e nazil olan ilk ayet, Kuran’ın “Alak” süresindedir. Biset’in ilk yıllarında, hz. Muhammed, bazı ülkelerin padişahlarına mektup yazarak, İslam dininin evrensel bir din olduğunu anlatarak, dine davet etmiştir. Örnek verecek olursak; İran şahı Husrev Perviz’e, Roma İmparatoru Hirakle’e, Mısır hükümdarı Mukavkıs’a mektup göndermiştir. İran ile Mısır İslam dinine sıcak bakıp kabul ederken, Roma İmparatoru o sıcaklığı göstermemiştir. Bugünde aynı durumla karşı karşıyayız. Bizans’ın torunları da ataları gibi hıristi- yanlığı seçmiştir. H.Cavid, tarihi şahsiyet olan hz. Muhammed’i ve İslam dininin yayılışını şiirsel olarak tiyatro formatıyla verir. Cavid, burada anlatmak istediği duyguyu doğrudan ve açık olarak yansıtır. Fazla söz kalabalığına gerek duymadan, diyaloglar anlatmak istediği mesajı verir. Eserlerinde, anlatılan olaylar, insanlığı yakından ilgilendirdiği gibi herkesin bilmesi, öğrenmesi gerekenlerdir. Bugün dinini, tarihini bilmeyen, yarın yanlış yola sapar. Yada başka milletlerin kölesi olur. Dahası oynak düşünceyle hareket ederek, atasını tanımaz. Bu tanımama bir milletin yok olmasıyla eş değerdedir. Sevgiyle yoğrulan hayatlarda, üzüntü keder yoktur. Ruh ve beden aşk için çırpınır. İlahi aşkla çırpınan yüreklerde, sevgi bambaşka bir biçimde yorumlanır. H.Cavid, “Şeyh Senan” da, ilahi aşk için yanıp tutuşan Senan’la Humar’ı anlatır. Ancak iki aşk arasında gidip gelen düşünceler vardır. Senan için Humar rüyasında gördüğü bir melektir. Humar, manastıra kendisini adayan bir bakiredir. Dünyevi hayatını bitirmiştir. Senan’da dünyevi hayatını bir kenara atıp, kendini Allah yoluna adamıştır. 182 Senan ile Humar arasında nasıl bir aşk var? Senan, kendisini İslam dinine adayan insanlara yardım eden bir şeyhdir. Kadınları, hayatından silip atmıştır. Onun için hayat, sadece dine hizmet etmekle alakalıdır. Şeyh Senan’ı seven Müslüman kadın Zehra’da Senan’a hiçbir şekilde yakın olamaz. Senan kadınlardan öyle nefret eder ki, “felaketler hep kadınların yüzünden gelir. Kadınlar doğup, doğurmasaydı…” Humar, Musevi bir kızdır. Aynı zamanda Şeyh Senan’ın gözünde bir melek! Melekle insan arasında nasıl bir aşk varsa, insanla Allah arasında da, öyle bir aşk vardır. Şeyh Senan Humar’ı görene dek, İslam dinine hizmeti görev bilir. Ne var ki, Tiflis’de Humar’ı görür. Dünyevi olduğuna inanmaz ancak İslam dininin gereklerini unutur. Haç takar, şarap içer. Uyumaz, yemez. Humar’la da, bir ilişkiye girmez. Kainatı düşünür. Yıldızları, Ay’ı, Güneş’i merak eder. Cavid, iki aşk derinliğini anlatırken, bizleri daha da derin düşünmeye sevk eder. İnsan-melek, Allah - insan, insan - insan! Tarih boyunca, süre gelen savaşların, her daim bir galibi bir mağlubu olmuştur. İşte! Cavid’de, bu savaşların baş mimarlarına eserlerinde yer vermiştir. Her eser, belli başına ayrı bir konu, ayrı bir dram, ayrı bir tattır. Tarihte yaşanan her olay mutlaka iki yada daha fazla görüşle açıklanır. Ancak Hüseyin Cavid’in tarihi şahsiyetlerinde açıklanacak bir başka görüş yoktur. Karakterleri tarihin içinden çıkartarak, edebiyatın tiyatro dalına yerleştirirken, yine o ince ayrıntıyı gözden kaçırmaz. Saray yaşantısı; kimine göre lüks, kimine göre de zindan gibidir. Mutluluğun rüzgarı saray koridorlarına yansımaz. Sadece padişahın görkemli görüntüsü ve yüksek sesi duvarlarda yankı bulur. Cavid’de, bunları ayrı ayrı gözden geçirerek, işlemiştir. Saray 183 Yüklə 3,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|