www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
964
E-antologiya:
çağdaĢ filoloji materiallar
doğurur: "...Sakit Don" romanında olduğu kimi, "Dəli
Kür"də də əks etdirilən məsələlər epoxal səciyyə daĢıyır.
Bu əsərdə xalq taleyinin bədii inikası və xalq xarakterinin
canlandırılmasında milliliklə sinfiliyin əlaqə və tənasübü
məsələsinə bədii-estetik baxıĢın təzəliyi diqqəti cəlb
edir"2.
Tarixi və çağdaĢ ədəbiyyatĢünaslıq mövqelərindən
söylənilmiĢ bu tezislərdə maraq doğuran cəhətlərdən biri
də budur ki, həmin fikirlər məhz tarixi və çağdaĢ
ədəbiyyatĢünaslıqda romanın ideya-estetik dəyərini
müəyyənləĢdirmədəki əsas istiqamətlərdən birinə qarĢı
çevrilmiĢ polemik (çox sərt səslənsə də, əslində əks
mövqedən) mövqeyi ifadə edir. Məsələ burasındadır ki,
istər tarixi, istərsə də çağdaĢ ədəbiyyatĢünaslıqda "Dəli
Kür"ü "Cahandar ağanın romanı" kimi təfsir cəhdləri
geniĢ yayılmıĢdır. Əlbəttə, bu obrazın "Dəli Kür"
romanının canı, bel sütunu" (X.Əlimirzəyev) hesab
edilməsi etiraz doğurmur. Etiraz doğuran cəhət budur ki,
obrazın təbiəti çox vaxt əlahiddə götürülür, epoxanın
məzmunundan və səciyyəsindən ayrı salınır, xarakter
konkret tarixi kontekstdə yox, çağdaĢ insanın humanist
dünyagörüĢü kontekstində qiymətləndirilir. Nəticə isə ona
gətirib çıxarır ki, romanda hadisələrin epoxal xarakteri,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
965
E-antologiya:
çağdaĢ filoloji materiallar
epoxanın səciyyəsi açılmamıĢ qalır, aparıcı qəhrəmanın
səciyyəsi yanlıĢ qiymətləndirilir.
Bütün XIX əsr boyu Azərbaycanın ictimai-siyasi və
mədəni mühitindəki dəyiĢmələr çar hökumətinin
yerlərdəki siyasəti ilə birbaĢa bağlı idi. Rusiyanın özündə
baĢ verən hadisələr bu və ya digər dərəcədə öz təsirini
Azərbaycanda da hiss etdirirdi. Rusiyanı inqilab dalğaları
bürüyür, cəmiyyəti sıçrayıĢla irəli aparmaq istəyənlərlə
hökumət arasında ziddiyyətlər getdikcə daha kəskin Ģəkil
alırdı. Ġ.ġıxlı romanında bu qüvvələrlə üz-üzə duran,
onunla ölüm-dirim savaĢına girməyə məcbur qalan milli
tarixi varlığı geniĢ epik planda təsvir edir; tarixi varlığın
xarakterini açır, gücünü və gücsüzlüyünü göstərir.
Fəlsəfi ədəbiyyatda oxuyuruq ki, "vaxtı ilə mövcud olub,
indi isə yoxluğa çevrilmiĢ olanı ideal obraz yaratmaqla
ideal varlıq kimi təqdim etmək olar. Məhz bu mənada
ideyaların, hadisələrin tarixi, Ģəxsiyyətlərin, bizə yaxın
adamların ölməzliyi haqqında danıĢırıq"1. Fəlsəfi mənada
varlıq keçmiĢlə yox, indiki zamanla bağlı anlayıĢdır.
KeçmiĢdə olan və, deməli, vaxtı ilə varlıq kimi mövcud
olan indiki zamanda yaddaĢda yaĢamırsa, varlıq olmayana
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
966
E-antologiya:
çağdaĢ filoloji materiallar
çevrilir. Əks məntiqlə desək, keçmiĢdə olanın indi də
varlıq kimi mövcud olması üçün onun yaddaĢda yaĢaması,
çağdaĢ insanın Ģüurunda obrazının olmağı zəruri Ģərtdir.
Ġ.ġıxlının "Dəli Kür"ündə təsvir edilən zaman yaĢadığımız
zamanla müqayisədə keçmiĢdir. KeçmiĢdirsə, deməli, bu
zamanda varlıq kimi mövcud olanın yoxluğa çevrilməsi
ehtimalı da var. "Dəli Kür" vaxtı ilə mövcud olan milli
varlığı estetik düĢüncənin predmetinə çevirir və əslində,
onu yaddaĢa köçürüb ictimai düĢüncəyə ötürür. Deməli,
"Dəli Kür" keçmiĢdə varlıq kimi mövcud olana yeni
həyat, yenidən yaĢamaq hüququ verir. Məhz "Dəli Kür"
vasitəsi ilə estetik Ģüurda özünə möhkəm yer edən və
estetik Ģüurdan ictimai Ģüura keçən XIX əsrin milli varlığı
(ideal varlıq Ģəklində) çağdaĢ milli varlıqla "dialoji"
münasibətə girir, onda gedən deformasiyaları müĢahidə
edir, ona müqavimət göstərir. Fikrimizcə, "Dəli Kür"ün
müasirliyini Ģərtləndirən ən əlamətdar keyfiyyət elə budur.
Romanın baĢ qəhrəmanı Cahandar ağadır. Ġ.ġıxlı təsvir
predmetinə çevirdiyi dövrün tarixi milli səciyyəsini aydın
görür. YaxĢı cəhətdir ki, gördüklərinə ideoloji mövqedən
yox, obyektiv mövqedən yanaĢıb reallığı düzgün əks
etdirir. ġəxsiyyətinin milli-tarixi varlığa bağlılığı onu
təsvir predmetinə çevirdiyi zamanın və mühitin
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
967
E-antologiya:
çağdaĢ filoloji materiallar
hadisələrini həssaslıqla duyub dərk etməyə, inikas və
qiymətləndirməyə imkan verir.
Bu mənada Ġ.ġıxlı "Dəli Kür"də sosrealist estetikanın
müqavimətini uğurla qırmıĢdır. Yazıçının sosrealist
estetika üzərində ikinci qələbəsi yaratdığı obrazları heç bir
ideoloji bəzək-düzəyə tabe tutmaması, həqiqi insan
xarakterləri yaratmağa müvəffəq olmasıdır. Fikrimizcə,
yazıçı romanda "insanda insanı kəĢf etmək" kimi həqiqi
yaradıcılıq qanununa axıra qədər sadiq qalmıĢdır. Onun
romanının həyatiliyini, yaĢarılığını və hətta oxunaqlığını
Ģərtləndirən ən əsas "özəlliyi", fikrimizcə, bu məqamda
axtarmaq lazımdır.
Ġ.ġıxlı heç bir qəhrəmanına sinfi münasibət bəsləmir.
Yazıçı insanı, öncə, təbii varlıq kimi dərk və inikas edir.
Bu xüsusiyyət onun qəhrəmanlarına həyatilık və canlılıq
gətirir.
Ġ.ġıxlı öz qəhrəmanlarını yaĢadıqları təbii mühitdən
ayırmır. Ġnsanın içində olduğu mühitin onun təbiətinə
təsirini aydın təsəvvür edir və bunu qəhrəmanlarının
xarakterində kifayət qədər uğurla əks etdirir. Ġnsan təbii
varlıqdır. Fəlsəfə sübut edir ki, zaman keçdikcə "insan
tədricən təbiətdən yaranmıĢ varlıqdan ondan fərqlənən
varlığa çevrilir, artıq təbiəti özündən kənar və ona qarĢı
duran qüvvə kimi qəbul etməyə baĢlayır"1. Ġ.ġıxlının
Dostları ilə paylaş: |