Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi №2(14)
Yüklə 275,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 31
30 № 2 (14) Yay 2015 uşaq səsləri asılacaq budaqlardan. yaaaa… daha… bahar da bir yanğındı. sonra…harda bir yanğın görsəm, harda bir tüstü burulsa… elə biləcəyəm ki, akasiyaların çiçək açan vaxtıdı. *** bir dəniz olsa…bir dəniz, bir gəmi çəksəm… bir kağız gəmi, gəmidə bir uşaq… bir uşaq… əlimdən yapışsa…yapışsa, məni uzaqlara aparsa…aparsa …. aparsa…uşaqların ölmədiyi yerə. *** ağlıma gəldi ki, mən mən deyiləm, mən orda qalmışam, oralar məndə. ömür də bölünüb ağa, qaraya, ağlar uzaqlarda, qaralar məndə. heç mənlik deyilmiş bu yol, bu yöntəm, hər karvan dalınca ulayan itəm, bir az da qürbətəm, bir az da vətən, haralar varıymış… haralar məndə. dərdə diz basmaqdan, dizlərim yara, izimə düşürəm, izlərim yara, ayağım, ürəyim, gözlərim yara, yeriyir, yüyürür yaralar məndə. *** kəndimizdə bir dəli şair varıydı... hirslənəndə deyirdi ki, başımdan şeir töküb özümü odlayacam. *** daha gözlərimdə nə ulduz gəzdirə bilirəm, nə bir qız. daha gözlərimdə su daşıyıram... şəkildə gözlərim buludlu çıxır. *** hardasa bir qız var, hardasa bir qız... hələ də budaqdan budağa çıxır. gözümü bir anlıq qaçırdan kimi, o saat gözümdən qırağa çıxır. bilmir ki, hara var, hara yox, hara... hər gün gün yandırır ayrılıqlara. bir qız günlərindən sonra e, sonra... qadın günlərini qırığa çıxır. günnəmək istədi, yağış qoymadı, bir qışa düşdü e, o qış qoymadı, daha çıxmadığı dam-daş qoymadı, indi də qələmnən varağa çıxır. *** Atam deyirdi, o uşaqlara dəyməyə gedəndə, bir balaca oğlan çəkdi məni yetimxana divarlarının küncünə... On yaşı olardı, ya olmazdı... apardığım pay-püşə baxıb ah çəkdi: - Əmi, siqaret gətirmisən? *** sonra... bir xatirə yada düşür, və sonra kövrəlirəm... sonra da... şeirləri gözlərimdə suya çəkirəm. *** gözəlim… insanlar gülərkən mən ağlamışam, bilirsən necə ağlamışam, bənövşə kimi ağlamışam. bilirsən, bənövşə necə ağlayır, bənövşə barmaqlarımın ucu kimi... şeir-şeir ağlayır. gözəlim… bir xatirə qaldı orda, orda - Şuşada. Şuşadan sonra sən başlayırsan, sənnən sonra bənövşələr, bənövşələrdən sonra yetim sevgilər… Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 31 sevgilərdən sonra bir oğlan başlayır, o oğlandan sonra taa... heç nə başlamır. *** solğun havalarda qəbirlər qədər avazıyıram. nəfəsimi ayaz aparır, baxışlarımı şaxta vurur, gözlərimdə qırov bağlayır baxdığım şeir də... və ruhumu anlada bilmirəm avtobus şüşəsində başımı başına dirədiyim qadına... beləcə baş-başa gedirik xeyli... bir xeyli mən ona baxıram, o mənə... birdən ayılıram ki, ruhum yerində yoxdu. o qadın məndən qabaq düşüb şüşədən. *** bir şeir necə gözəl olmaya bilirsə, elədi həyat. bir quş necə uçmaya bilirsə... bir uşaq necə böyüməyə bilirsə... və... yarpaq yaşılsız, gün qırmızısız insanlar sevgisizdi. bayaqdan sahildə oturub düşünürəm: - onda dəniz mavi idi. *** daha kəpənək ömrüdü ömrümüz... daha bir-bir ölmürük, topa-topa ölürük. və ciyərimiz yanır. ciyərimiz elə yanır ki... kimsə üşüyəndə, az qalıram deyəm ki, götür ciyərimi geyin! *** bir ayrılıq sabahıydı... alaqapının ağzındakı qara kötüyün üstündə oturub uzaqlara baxırdı Mina xala. büzmə tumanı yerin yarpaqlarını süpürürdü. biz də bir topa çöpə gülən uşaqlarıydıq... baxıb gülürdük Mina xalanın bozarmış tumanına, dişlərimizi ağardırdıq bir ayrılıq sabahına. amma Mina xalanın dişləri yoxuydu gülməyə, dodaqları ağzının içində qalmışdı büzülməkdən... və Mİna xala nəsə oxuyurdu damaqlarıyla. haaa qulaq verirdik...eşidə bilmirdik nə oxuduğunu... amma mızıltılar...çəpərlərin başından həyətlərə dolurdu, sonra evlərə...sonra da adamlar çıxırdı qapılarından. hərə öz küçüyünə yiyə çıxmağa tələsirdi alaqapının yanına... bir ayrılıq sabahıydı... Mina xala kötüyün üstündə öldü , biz də qorxaraq alaqapıdan üzü kəndə tərəf qaçdıq. arxamızca ayrılıqlar yüyürürdü. və...onnan sonra alaqapının yanındakı qara kötüyün üstündə oturan olmadı, döyüşlərdən gəlməyən oğlunu gözləyən olmadı. Mina xala axırıncı anaydı...gülə bilməyən, 32 № 2 (14) Yay 2015 bütün analar ölmüşdü vətən şəhid verdikcə. və... hərdən mənə elə gəlir ki, bütün analar ölüb. indi... biz bir topa kənd uşağı dişimizi ağarda bilmirik, oynamağa qol qaldıra bilmirik, ondakı kimi...sevinə bilmirik. bir ayrılıq sabahıydı... baxıb gördüm ki, bütün sabahların üzü ayrılığadı. və dünyanın bütün qapıları üzümüzə örtülən Mina xaladı. *** adam olmayan küçələrdə qaçmaq istəyirəm. heç kimin baxmadığı bir sahildən suların üzündə daş oynatmağım gəlir. hərdən də var səsimlə bağırmaq istəyirəm. nə qaça bilmirəm küçələrdə, nə daş ata bilmirəm sulara, nə də çığıra bilmirəm. hər şey içimnən keçir... içimdə qaçıram, suları daşlayıram və var səsimlə bağırıram... sonra içimin sükutunda gülürəm. kimsə heyrətlə mənə baxır; -xanım, nəyimə gülürsünüz...? söz tapa bilmirəm deməyə, üzbəüzdəki bir qoca da mənə baxıb gülür.... amma...mən elə bilirəm, qocanın gözləri mənnən də keçib gedir uzaqlara... gedir küçələrdə qaçmağa, sulara daş atmağa və səsi gəldikcə bağırmağa. onda bir həqiqətin çılpaqlığını anlayıram... anlayıram ki...bu şəhərdə mənim kimiləri çoxdu- küçəsi olmayanlar, sahili olmayanlar, səsi olmayanlar. *** vaxtın üstüylə yüyürürəm sahildə... ayağımın altında xırçıldıyır qum saatının saniyələri, dəqiqələri, saatları. ayağımın altından sovrulur bir ömrün qumları. vaxtın üstünə çıxmışam... bütün sahil mənim vaxtım. və qum evciyi tikirəm vaxtımnan.... sonra sular yuyur vaxtımı. sularda axır saatım. *** yaşadıqlarımı unutmaq üçündü...bu şəhər də, bu ögey küçələr, bu yad üzlər, bu soyuq adamlar da. it yiyəsini tanımadığı bir vaxtda, it kimi darıxmaqlar dolur canıma. ən çox...özümnən ötrü darıxıram. balaca əllərimnən, yüyrək ayaqlarımnan, dupduru gözlərimnən ötrü başımı divarlara vururam. Yüklə 275,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|