Uluslararasi sempozyumu



Yüklə 26,8 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə159/307
tarix11.09.2018
ölçüsü26,8 Mb.
#67808
1   ...   155   156   157   158   159   160   161   162   ...   307

445

                                                   Hasan Hüseyin ADALIOĞLU 

Oğuz Türkmen aynîliğini ortaya koymaktadır.

25

 13. Yüzyıldan itibaren Oğuz 



adının yerini tamamen Türkmen adı aldı.

26

 Türkiye’de, Osmanlı döneminde 



19. yüzyıldan sonra aşayiş ve devlet otoritesinin temini için mecburi iskan et-

tirilerek göçebe yaşam tarzından vazgeçirtilen gruplar da kendilerini “Yörük 



Türkmenler” olarak tanımlarlar. 17. yüzyıldan önce yerleşik hayata geçenler 

ise kendilerini “Manav Türkmenler” olarak tanımlarlar.

Aslında Türkiye’nin nüfusunun oldukça büyük bir bölümü köken olarak 

Yörük-Türkmen’dir. Fakat Türklerin Anadolu’ya göçüyle yerleşik hayata ge-

çen Oğuz Türkleri “Türkmen” adıyla kalmış

 

göçebe kalanlar ise Yörük adıyla 



anılmışlardır. Aşağıdaki harita Eskişehir ve civarındaki Türkmen yerleşimini 

göstermektedir.

Eskişehir ve civarında Türkmen yerleşim yerleri.

27

Sonuç olarak 11. yüzyılın son çeyreğinde Maveraünnehir, İran, Harezm ve 

Horasan bölgelerinde yaşayan ve daha ziyade Selçuklu Devleti bünyesindeki 

Oğuzlar/Türkmenler, Anadolu’ya gelerek burayı yurt edindiler. Anadolu’nun 

muhtelif  yerlerine  iskân  edilen Türkmenler  yerleştikleri  bölgelere,  kasaba, 

köy ve beldelere çoğunlukla kendi boy isimlerini veriyorlardı. Eskişehir ve 

civarına farklı zamanlarda göç eden Türkmenler Kayı, Kınık, Bayat, Dodur-

ga, Yazır, Döğer, Avşar, Karkın, Bayındır, Çepni, Peçenek ve Büğdüz gibi boy 

25   Kaşgarlı Mahmud,  Divân u Lügati’t-Türk, Çeviren Besim Atalay, Ankara 1985, c. III, 

s.55.


26   F. Sümer, age., , s. 51

27  


Harita 3. 

“Erdoğan Boz-Semra Günay Aktaş, 112 K 405 No’lu Eskişehir İli Dil Atlası” 

adlı projeden alınmıştır.



446 Eskişehir ve Civarına Yapılan Selçuklu/Oğuz (Türkmen) Göçleri 

adlarını, yerleştiklere yerlere verdiler. Eskişehir ve çevresinde hemen hemen 

bu yer adlarının hepsine rastlamaktayız.

Nitekim  bu  dönemde  yerleştikleri  topraklarla  bütünleşebilmek  için  böl-

geye  yerleşen  Oğuz  boylarının  adlarını  taşıyan  Sivrihisar’ın  Yazır,  Kınık, 

Döğer, Koçaş, Kepen, Ayvalı, Avşar; Mihallıçık’ın Kayı, Büğdüz, Bayındır, 

Eymür,  Eğri  Bayad,  Oğuz,  Köpek; Alpu’nun  Bozan  ve Yakakayı  gibi  köy 

adları bunun göstergesidir. Yerleşim yerlerinin bazısı, önemli şahısların adına 

Porsuk,  Bozan,  Kaymaz,  Hasan  Bey  gibi;  bazısı  da  Sultan  Deresi,  Söğüd, 

Söğüd Eyüğü, Kara Eyük, Çukur Viran gibi bölgenin coğrafi özelliğine göre 

verilmiştir.

11. yüzyılın ikinci yarısından itibaren başlayan Oğuz (Türkmen) göçleri 

sayesinde Anadolu Türkleşmiş ve İslamlaşmıştır. Bu göçler, Eskişehir’in göç 

tarihi bakımından çok önemli bir sosyal durumdur. Bugün farklı algılansalar 

da Eskişehir civarındaki Türkmenler, Yörükler ve Manavlar, Oğuz (Türkmen) 

göçleri ile Anadolu’ya gelip yerleşmiş Türklerdir.



Kaynakça

Anna Comnena, Alexiad, Çeviren Bilge Umar, İnkılap Kitapevi, İstanbul 

1996.

Âşıkpaşazâde, Tevârih-i Âl-i Osman, nşr. Âli Bey, İstanbul 1332 (1914).



Claude Cahen, Osmanlılardan Önce Anadolu’da Türkler, Çeviren Yıldız 

Moran, İstanbul 1979.

Erdoğan Boz-Semra Günay Aktaş, 112 K 405 No’lu Eskişehir İli Dil At-

lası” adlı proje.

Erol Altınsapan, Ortaçağ’da Eskişehir ve Çevresinde Türk Sanatı (11.-15. 

Yüzyıllar Mimarisi), Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir 1999.

Fahameddin Başar, “Ertuğrul Gâzî” mad., Türkiye Diyanet Vakfı İslam An-



siklopedisi, İstan bul 1994.

Fahameddin Başar, “Osmanlıların Karacahisar’ı Fethi ve Eskişehir Civarı-

na Hakim Olmaları”, Tarihte Eskişehir Sempozyumu-I 2-4 Kasım 1998, Bildi-

riler, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları; No. 1285, Eskişehir 2001.

Faruk  Sümer,  Oğuzlar  (Türkmenler)Tarihleri-Boy  Teşkilatı-Destanları

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları: 170, İkinci 

Baskı, Ankara 1972.




447

                                                   Hasan Hüseyin ADALIOĞLU 

Georg Ostrogorsky, Bizans Devleti Tarihi, Çeviri Fikret Işıltan, TTK., An-

kara 1999.

Gregory Ebu’l-Ferec (Bar Hebraeus), Abu’l-Farac Tarihi, Türkçeye Çevi-

ren; Ö. Rıza Doğrul, TTK. Yayınları, Ankara 1987.

Halime Doğru, “Eskişehir’de XIII. Yüzyıldan XX. Yüzyıla Salı Mescidi”, 



I. Uluslar arası Dünden Bugüne Eskişehir Sempozyumu-Siyasi, Ekonomik, 

Sosyal ve Kültürel Yapı, Bildiriler, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 

1631, Eskişehir 2005.

Halime  Doğru,  Osmanlı  İmparatorlunda  Yaya-Müsellem-Taycı  Teşkilatı 

(XV. Ve XVI. Yüzyıllarda Sultanönü Sancağı), Eren Yayınları, İstanbul 1990.

Kaşgarlı Mahmud,  Divân u Lügati’t-Türk, Çeviren Besim Atalay, Ankara 

1985.

Mehmed Neşrî, Kitâb-ı Cihan-nümâ, Yayınlayan: F. Reşit Unat-M. Altay 



Köymen, Ankara 1987.

Osman Turan, Selçuklular Zamanında TürkiyeSiyasi Tarih Alp Aslan’dan 



Osman Gazi’ye (1071-1328), 6. Baskı, Boğaziçi Yayınları, İstanbul 1998.

Suzan  Albek,  Dorylaion’dan  Eskişehir’e,  Anadolu  Üniversitesi  Eğitim 

Sağlık ve Bilimsel Araştırma Vakfı No: 89, Eskişehir 1991.

Yağmur Say, “Karakeçili Aşireti ve Eskişehir’e İskânı İle Kuyucak Karye-

sindeki Özbekli Cemaati”, Turkish Studies International Periodical For the 

Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 4/3 Spring 

2009.



Yüklə 26,8 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   155   156   157   158   159   160   161   162   ...   307




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə