25
7
– Hə-ə?! – Bayron dedi. – YaxĢı. Aydındı. BaĢa düĢürəm. – O, sakitcə linelium döĢənmiĢ
tərtəmiz, baĢqaları kimi onun da ayaqları altında yeyilib-solmuĢ pilləkənə baxdı. Üç il bundan
əvvəl onun üstünə təzə linolium salınanda ev sakinləri arasında birinci o bu pilləkənlə yuxarı
qalxmıĢdı. – YaxĢı. – o dedi. – Onda mən...
Qadın buna da dərhal, hirssiz-filansız cavab verdi.
– Özüm hər Ģeyi eləmiĢəm. Nəyiniz qalmıĢdısa hamısını sizin çamadana yığmıĢam. Mənim
otağımdadır. Amma istəsəniz, özünüz qalxıb bir də baxa bilərsiniz.
– Yox, elə bilirəm, buna ehtiyac yoxdu. Yəqin ki, siz hər Ģeyi... YaxĢı onda...
Qadın hələ də ona baxırdı.
– Eh, kiĢilər, – o dedi. – Elə buna görə də qadınlar sizə qarĢı bu qədər səbirsizdilər. Siz heç
Ģıltaqlığın da həddini bilmirsiniz. Hədd isə düzünə qalsa, üskük kimi bir Ģeydi. Əgər siz kiĢilər
kömək üçün özünüzə qadın tapmasaydınız, heç on yaĢına çatmamıĢ hamınızı bir nəfər kimi
cənnətə aparardılar.
– Məncə, siz o qadın haqqında pis danıĢmamalısınız. Buna elə bir əsasınız yoxdu, – o etiraz
etdi.
– Heç olmasın. Mənim heç buna ehtiyacım da yoxdu. Bir qadının digərinin arxasınca
danıĢması üçün əsas tələb olunmur. Əlbəttə, söz-söhbətlərin çoxu qadınlardan çıxır. Ancaq əgər
siz təkcə kiĢi kimi deyil, daha geniĢ düĢünə bilsəydiniz, onda bilərdiniz ki, qadın nəsə deyirsə,
bunun onun özü üçün heç bir əhəmiyyəti olmur. Öz dediklərini ciddi qəbul eləyən məhz sizsiniz,
kiĢilərdi. Əgər o qadına, ya da sizə qarĢı bir qərəzi olan varsa, bilin ki, o, qadın cinsindən deyil.
Axı hər qadın yaxĢı bilir ki, sizə pis münasibət bəsləməyə heç bir əsası yoxdur – hətta o körpə
məsələsini nəzərə almasa belə. Həm də təkcə sizə yox, hələlik istənilən kiĢi xeylağına qarĢı. Bu,
onun nəyinə gərəkdi. Bəyəm məhz siz, o keĢiĢ, – elə baĢqa kiĢilər də, – o qadın üçün nə lazımdı
eləməmisiniz, onun öz ürəyindən keçirə biləcəyi hər Ģeyi etməmisiniz? Qadın olan kəs axı niyə
sizə pis münasibət bəsləsin? Deyin görək, xahiĢ edirəm.
– Elədi, – Bayron dedi. Artıq qadına baxmırdı. – Mən gəlmiĢdim...
Qadın buna da dərhal, o, sözünü bitirməmiĢ cavab verdi.
– Yəqin, tezliklə burdan çıxıb gedəcəksiniz. – Qadın diqqətlə onun sifətinə baxdı. – Bu
gün səhər onlar məhkəmədə nə qərara gəldilər?
– Bilmirəm. Hələ qurtarmayıblar.
– Məlum məsələdi. Onlar qərara gələnəcən gör nə qədər vaxt, zəhmət, xəzinə pulu havayı
sərf olunacaq, halbuki bu iĢ üçün biz qadınlara elə Ģənbə günü axĢam onca dəqiqə bəs edərdi. Bu
qədər də axmaqlıq olar?! Əlbəttə, Ceffersonda heç kim onun xiffətini çəkməyəcək. Onsuz da,
birtəhər keçinərik. Ancaq bu qədər də axmaqlıq olmaz ki... Sən bir iĢə bax, guya, bir qadını
25
8
öldürmək bir kiĢiyə daha çox rahatlıq gətirir, nəinki bir kiĢini öldürmək qadına... Yəqin, indi o
birini buraxarlar.
– Hə. Yəqin.
– Amma onlar əvvəlcə belə hesab edirdilər ki, bu adam qətlin iĢtirakçısı olub, qatilə kömək
eləyib. Ġndi isə min dollar pul verib, guya, ona qarĢı heç bir qərəzləri olmadığını göstərəcəklər.
Bundan sonra onlar da gedib rahatca evlənə biləcəklər. Təxminən belə olacaq, elə deyil?
– Elədi. – Hiss elədi ki, qadın gözünü ondan çəkmir, hirssiz-qəzəbsiz ona tamaĢa edir.
– Elə bilirəm, bundan sonra siz də bizi tərk edib gedəcəksiniz. Artıq Ceffersondan, necə
deyərlər, tamam bezmisiniz, elə deyil?
– Hə, təxminən elədi. Məncə, burdan getsəm, yaxĢıdı...
– Cefferson, əlbəttə ki, yaxĢı Ģəhərdi. Amm, hər halda, sizin kimi sərbəst, gəzəri bir adamın
özünə yar-yoldaĢ tapa, onunla birlikdə həyatın həm Ģirin, həm də acı günlərini birlikdə yaĢaya
biləcəyi yer deyil... Tam yır-yığıĢ edənəcən çamadanınızı burda qoya bilərsiniz.
Günortaya kimi birtəhər girələndi, sonra da Ģerifin nahar saatının haçan qurtaracağını
gözlədi. Yalnız bundan sonra Ģerifin evinə yollandı. Ġçəri özü girmədi. ġerif – xırda, müdrik
gözləri bir cüt kəpənək pulcuğu kimi, ətli, donuq sifətin içində gizlənmiĢ bu adam qapıya
çıxanacan yerindən tərpənmədi. Sonra bir yerdə, ağacın altına, kölgəliyə keçdilər. Burda
oturacaq yox idi; adətkərdə olmalarına baxmayaraq (hər ikisi kənddə böyümüĢdü), heç biri
çömbəlib yerdə oturmadı. ġerif bu, boydan xeyli qısa, sakit, burda yaĢadığı yeddi il ərzində Ģəhər
üçün heç bir ciddi maraq doğurmayan, amma son yeddi gündə, az qala, hamının baĢ bəlasına
çevrilən bu adamı səbirlə, sakitcə dinlədi.
– Aydındır, – o dedi. – Deməli, siz belə hesab edirsiniz ki, artıq onların evlənmək vaxtı
çatıb.
– Bilmirəm. Bu həm onun, həm də qadının öz iĢidi. Ancaq məncə, gedib ona dəyməlidi.
Elə bilirəm, əsl vaxtdır. Siz öz köməkçinizi də ona qoĢa bilərsiniz. Mən qadına demiĢəm ki,
axĢam gələcək. Orda onlar nə qərara gələcəklər, bu, qadınla onun iĢidi. Mənim deyil.
– Əlbəttə, – Ģerif dedi, – bu sizin iĢiniz deyil. – O, yanpörtü Bayrona baxdı. – Bəs siz nə
etmək fikrindəsiniz, Bayron?
– Bilmirəm. – O, sakitcə ayağının ucu ilə yeri eĢir, gözünü ordan çəkmirdi. – Özümü
Memfisə vermək istəyirəm. Ġki ildi bu haqda düĢünürəm. Bəlkə də, getdim. Bu xırda Ģəhərlərdə
nə var axı?
– Əlbəttə. Əgər Ģəhər həyatından xoĢun gəlirsə, Memfis pis yer deyil. Ailə-uĢaq da sizi
basmayıb, kimisə arxanızca sürüməyə də məcbur deyilsiniz. Mən də subay, indikindən onca yaĢ
cavan olsaydım, yəqin ki, belə edərdim. Bəlkə, özüm üçün bundan da yaxĢı Ģərait yaradardım.
Belə görürəm ki, siz lap elə indi getməyə hazırlaĢırsınız.