Ustad Misbah Y?zdi

97
ehtiyaclı  olduğu  bütün  əsas  məsələlər  Qur’anda  bəyan
olunmuşdur. 
 Övladına  xoşbəxtlik  vermək  istəyən  mehriban  ata  onu  hər
şeydən əvvəl Qur’an maarifi, dinin halal-haram göstərişləri ilə
tanış etməlidir. Çünki bu biliklərdən məhrum olan insan zərərə
düşür, dünya və axirət səadətini əldən verir. Ona görə də Həzrət
(ə)  buyurur:  “...Allah  kitabının  tə’limi,  onun  bəyanı,  İslam
qayda-qanunları,  halal-haramların  bəyanı  ilə  sənin  tərbiyənə
başlamaq  istədim  və  heç  vaxt  bundan  başqa  şeylərə  üz
tutmaram.”    Həzrət  (ə)  bu  elmlərdən  xəbərsiz  insanın  başqa
elmlər arxasınca getməsini düzgün saymır. 
2.Dinləyicinin  gücünün  nəzərə  alınması    Həzrətin  (ə)  bu
hikmətli  söhbətindən  digər  bir  əsas  nöqtə  diqqəti  cəlb  edir.
Müəllimlər,  tərbiyəçilər,  övladının  gələcəyindən  narahat  olan
valideynlər bu məsələyə xüsusi diqqət yetirməlidirlər. Müraciət
edən  şəxsin  gücünü  nəzərə  almaq  olduqca  əhəmiyyətlidir.
Bəyan ediləcək məsələlər dinləyicinin gücü ilə tutuşdurulmalı,
deyilən  sözlə  dinləyicinin  səviyyəsi  arasında  tarazlıq
yaradılmalıdır.  Yetkinlik  dövrünə  qədəm  qoymuş  bir  çox
insanların tutumu verilən biliklərlə müqayisədə aşağı ola bilər.
Dinləyicinin diqqətlə qulaq asması o demək deyil ki, o, bütün
deyilənləri dərk etmək gücündədir. 
Həzrət  Əli  (ə)  bu  baxımdan  dini  maarifin  öyrədilməsinə
üstünlük verir. Bu biliklərdən məhrum olan insan zərərə düşür.
Dini  maarif  və  digər  biliklərin  tədrisində  şagirdin  dərketmə
gücü  nəzərə  alınmalıdır.  Deyilən  məsələlər  səthi  olarsa,
dinləyiciyə  gərəksiz  görünər,  çox  mürəkkəb  olarsa,  dinləyici
acizlik hiss edər. 
3. Azdırıcı sözlər pusqudadır  Vəsiyyətnamənin bu hissəsinə
qədər  dinləyiciyə  bəyan  olunası  zəruri  məsələlərdən  danışıldı.
Görən  dinin  əsaslarının  (“üsule-din”)  və  bu  sahədə  mövcud
dəlillərin  bəyanı  ilə  kifayətlənmək  olarmı?  Tövhid,  nübüvvət,
məad,  ilahi  sifətlər,  imamət  haqqında  danışılması  bəs  edirmi?

---

98
Dini  tə’lim  halal-haramların  açıqlanması  ilə  başa  çatır,  yoxsa
deyiləsi başqa sözlər də var? 
Həzrət Əli (ə), o ilahi insan bu mühüm nöqtəni də nəzərdən
qaçırmır. Həzrət (ə) bu mövzuda buyurur: “Nigaranam ki, nəfs
istəyindən  qalxan  əqidə  ixtilafları,  rəylər  həqiqəti  insanlardan
gizlədiyi kimi səndən də gizləyə. Buna görə də həmin şübhələri
araşdırmaqdan  çəkinməyimə  baxmayaraq,  təslim  olmamağın
üçün, amanda olmadığın şübhələrdən qorunmağın üçün əqidəni
möhkəmləndirməyi üstün tutdum...” Həzrət (ə) öz dinləyicisini
yolsuzların,  bədxahların  tələsindən  qurtulmaq  üçün  əvvəlcə
ilahi  maarifi  bəyan  edir.  Yalnız  əqidəni  möhkəmlətdikdən
sonra  şübhəli  məsələləri  açıqlamağa  başlayır.  Həzrət  (ə)  qarşı
tərəfi şübhələrlə mübarizədə ilahi maariflə silahlandırır. Yalnız
ilahi  maarifə  yiyələnənlər  bu  şübhələrin  hücumundan  qoruna
bilirlər. 
Deyilənlərdən  mə’lum  olur  ki,  tə’lim-tərbiyə  təkcə  ilahi
maarifin öyrədilməsindən yox, eləcə də şübhələrə qarşı müdafiə
xəttinin  qurulmasından  ibarətdir.  İnsan  tövhidi  sübut  etməyi
bacarmaqla  yanaşı  şirki,  bütpərəstliyi  puça  çıxarmağı  da
öyrənməlidir.  Demək,  həm  ilahi  maarif  bəyan  olmalı,  həm  də
şübhələr kökündən qazılmalıdır. 
Həqiqəti tanımaq bir o qədər çətin olmasa da, batil təlqinlərə,
rəngarəng  şübhələrə  mə’ruz  qalan  insan  həqiqəti  seçməkdə
çətinlik  çəkir.  Çünki  batil  həmişə  həqiqət  donunda  gəzir.
Beləcə,  şübhələr  tufanında  həqiqətə  doğru  cəhət  götürmək
problemə çevrilir. Ona görə də Həzrət (ə) sözünün davamında
duaya  üz  tutur:  “Ümidvaram  ki,  Allah  səni  doğru  yola
yönəlməkdə müvəffəq edə və düz yola yönəldə...” Həzrət (ə) öz
sevimli övladı, dinləyicisi üçün ifrat və təfritdən uzaq orta yol
arzulayır. 
Şübhəsiz  ki,  şübhələr  burulğanında  başını  itirmiş  insan
həqiqəti  tapmaqda  və  ona  əməl  etməkdə  çətinlik  çəkir.  Belə
insanlar  təsadüfən,  nadir  hallarda  doğru  yola  çıxa  bilirlər.
Peyğəmbər  və  ilahi  kitabın  göndərilməsində  əsas  məqsəd

---

99
insana  yardım  əli  uzadıb,  onu  burulğandan  çıxarmaqdır.
Allah-təala  doğru  yolu  tapanları  seçilmiş  ümmət  adlandıraraq
buyurur:  “Sonra  ilahi  kitabı  bəndələrimizdən  seçdiklərimizə
miras  qoyduq.  Onlardan  kimisi  özünə  zülm  edər,  kimisi
mö’tədil olar, kimisi də Allahın izni ilə yaxşı işlərdə irəli keçər.
Bu  böyük  fəzilətdir.”Başqa  bir  ayədə  buyurulur:  “Doğru  yolu
göstərmək  Allaha  aiddir.  Haqdan  əyilmiş  yol  da  var.  Allah
istəsəydi, hamınızı doğru yola yönəldə bilərdi.” Digər bir ayədə
oxuyuruq:  “O,  əlamətlər  müəyyən  etdi.  İnsanlar  ulduzlar
vasitəsi  ilə  yolu  taparlar.”  Bəli,  insanlar  qaranlıq  gecələrdə
ulduzlardan  istifadə  edərək  yol  gedə  bilirlər.  Əlbəttə  ki,
qaranlıq gecədə insana yol göstərən Allah mə’nəvi məsələlərdə
də onu zülmətdən nura hidayət edir. Kimsəsiz yollarda təhlükə
olduğu  kimi  mə’nəviyyat  yollarında  da  maneələr  mövcuddur.
Mə’nəvi bir məsələdə azmaq meşədə azmaqdan daha təhlükəli
ola bilər. Hətta ulduzları dünya əhlinə yardımçı edən Allah öz
bəndələrini mə’nəvi aləmdə yardımsız buraxarmı?! Əlbəttə ki,
belə bir hal mümkünsüzdür. Allah-təala bəşəriyyəti doğru yola
yönəltmək  üçün  saysız-hesabsız  vasitələr  qərar  vermişdir.
Amma  düşünməyək  ki,  doğru  yol  ağ  bir  xətlə  sonadək
göstərilmişdir.  Allah  onun  göndərdiyi  kitabın  qədrini  bilənləri
doğru yola yönəldir. Amma ilahi göstərişlərə məhəl qoymayıb,
naşükürlük  edənlər  öz  diqqətsizliklərinin  acı  nəticəsi  olaraq,
azğınlığa düçar olasıdırlar. Allah-təala və mə’sum rəhbərlər (ə)
həqiqi maarifi bəyan etməklə doğru yolu əyri yoldan seçməkdə
insana əl tutmuşlar. Həzrət Əlinin (ə) uyğun vəsiyyətnaməsi də
bu ilahi öyüdlərdən biridir. 
QUR’AN VƏ ƏHLI-BEYTIN (ITRƏTIN) YAXıNLıĞı
Şübhəsiz  ki,  Qur’an  və  itrət  bəşəriyyətin  hidayəti  və  haqqa
çatması üçün Allah-təalanın açdığı bir qapıdır. Bu iki mənbədə
hidayətdən  əlavə,  insanın  ömür  boyu  ehtiyac  duyduğu
həqiqətlər bəyan olunmuşdur. Bu misilsiz ne’mətlər qarşısında
bizim  süstlüyümüz  də  misilsizdir.  Əgər  soruşulsa  ki,  öz

---