komponentlari va komponentlararo aloqadorliklarini
hamda landshaftlarning
morfologik tuzilishi va morfologik qismlararo o„zaro ta‟sir va aloqadorliklarni
o„rganish bilan, ya‟ni ularning vertikal va gorizantal tuzilishini ochib berish bilan
shug„ullanganlar. Landshaftshunoslikdagi ushbu yo„nalish landshaftlar o„ziga xos
tabiiy geografik kompleks sifatida o„zidan kichikroq bo„lgan komplekslar
bog„lamidan iboratdir, degan g„oyaga asoslanadi.
Landshaftshunoslikdagi ikkinchi bir ilmiy yo„nalish
bu funksional-dinamik
yo„nalishdir. Bu yo„nalish, asosan, XX asrning 60-yillaridan boshlab shakllana
boshladi. Ushbu yo„nalishda olib borilgan ilmiy izlanishlarning asosiy mazmuni
landshaftlarning vaqt mobaynida o„zgarishiga, landshaftlarning o„z
funksiyasini,
ya‟ni maxsus faoliyatini bajarish jabhalariga e‟tibor berishdan iboratdir.
A.A.Krauklis (1979) ta‟biri bilan aytganda, landshaftshunoslikdagi tarkibiy-
genetik yo„nalish tabiiy geografik rayonlashtirish bilan
birgalikda landshaftlarni
o„rganishga "makroskopik" yondashish bo„lsa, funksional-dinamik yo„nalish esa
"mikroskopik" yondashishdir. Ularning birinchisida, landshaftlar aniqlanadi,
xaritaga
tushiriladi, morfologik tuzilishi o„rganiladi va tavsiflanadi. Ikkinchisida
esa, landshaftlarning ichida ro„y beradigan jarayonlarni ham makonda, ham
zamonda o„zgarishini, landshaftlararo, ularning morfologik
qismlariaro hamda
komponentlariaro modda va energiya almashinishini o„rganishga ko„proq e‟tibor
beriladi. Bu yo„nalishning yuzaga kelishi bilan landshaftshunoslikka landshaftning
holati, landshaftning dinamikasi, landshaft invarianti, landshaftning o„z
maxsus
faoliyatini bajarishi (yashashi) kabi yangi tushunchalar kirib keldi.
Dostları ilə paylaş: