2. Landshaft tushunchasi va landshaftshunoslikning rivojlanish tarixi.
XX asr 40-yillarining ikkinchi yarmida landshaftlarni o„rganishga bo„lgan
qiziqish yanada kuchaydi. Bu vaqtga kelib tabiiy geografik komplekslar,
jumladan, landshaftlar ham tabiiy komponentlarning o„zaro bog„liq va
aloqador bo„lgan tizimi ekanligini va ular turli taksonomik qiymatga ega
ekanligi haqidagi tushunchalar mavjud bo„lib, geografik adabiyotda
landshaftshunoslikka
oid
muammoli
ilmiy-nazariy
masalalar
tez-tez
muhokama qilina boshlandi. Turli hududlarda turli masshtabdagi landshaft
izlanishlari o„tkazila boshlandi va to„plangan aniq ma‟lumotlar asosida
landshaftlarni tadqiq qilishi uslublari ishlab chiqila boshlandi. Ammo, hali
ko„pgina kamchiliklar ham mavjud bo„lib, ulardan eng asosiysi landshaft
haqidagi ta‟limotning umumiy nazariyasi ishlab chiqilmagan edi. Landshaft
izlanishlarining amaliyot bilan bog„lanishi ham hali sust borayotgan edi.
Landshaftshunoslikning nazariy asoslarini yaratish va undan xalq xo„jaligida
foydalanishda landshaftlarni xaritaga tushirish ishlarining ahamiyati hammaga
ayon bo„lib qolgan edi. Shuningdek, landshaft tushunchasini ko‟plab xorijiy va
mahalliy olimlar tomonidan o‟rganib kelinmoqda (1-jadval).
1-jadval. Landshaft tushunchasini olimlar tomonidan o’rganilishi
Xorijiy olimlar
Mahalliy olimlar
O’rgangan
olimlar
O’rganilgan
yil
O’rgangan
olimlar
O’rganilgan
yil
P. Jeymsning
1988
Абдулкосимов А.
1966
K. Byurgerning
1935
Боймирзаев К.
1989
A. Gommeyer
1805
Зокиров Ш.
1997
I. Vimmer
1885
Максудов А.
1979
Z. Passarge
1867
Нишанов С.
1984
L.Vaybel
1933
Рахматуллаев А.
1989
H. Lautenzah
1952
Холиков Р.
1988
A. Isachenko
1990
Аббасов С.
1989
I. Zabelin
1973
Назаров А.
1994
A. Ryabchikov
1972
Мирзамахмудов
О.
1999
A. Krasnov
1895
Қўзибоева О.
1999 va
boshqalar.
Haaze, Shlyutter
1980 va
boshqalar.
Landshaft tushunchasining oliy o„quv yurtlari darsliklariga kirib kelishi va
landshaftshunoslik bo„yicha maxsus kurslarni o„qitishning boshlanishi ham
asosan shu davrga to„g„ri keladi. Jumladan, S.V.Kalesnikning (1947)
"Umumiy yer bilimi" darsligida landshaft haqida anchagina mulohazalar
bildirilgan edi. U landshaft tushunchasini yana bir bor ta‟riflar ekan, landshaft
geografik qobiqning ma‟lum bir individual strukturaga ega bo„lgan qismi
ekanligi, uning bu strukturasi geografik qobiqning strukturasi bilan sababiy
bog„liq ekanligini ta‟kidlab o„tadi. Muallifning fikricha, landshaftlarning
tuzilishini aniqlash, taksonomik birliklarni ajratib aniqlash landshaftshunoslik
va Umumiy yer bilimining muhim muammolaridandir.
1948-1949 yillarda N.A.Solntsevning (1902-1991) bir qator ilmiy
mulohazalari e‟lon qilinishi landshaftshunoslikning keyingi taraqqiyotiga
qo„shilgan katta hissa bo„ldi. Chunki bu vaqtga kelib tabiiy geografik kompleks −
landshaftning tabiiy komponentlari o„zaro bog„liq va aloqador bo„lgan bir butunni
tashkil qilishi, uning turlicha taksonomik qiymatga ega ekanligi haqidagi fikrlar
aytilgan bo„lsa ham, qaysi qiymatdagi tabiiy geografik komplekslarni landshaft
deb atash lozim, bu landshaft boshqa landshaftlar bilan qanday nisbatda bo„ladi,
landshaftni belgilab beruvchi asosiy xususiyatlari qaysilar, ular qanday hosil
bo„ladi va qanday rivojlanadi, degan savollarga hali javob berilmagan edi.
N.A.Solnsevning ilmiy maqolalari ana shu masalalarni yoritib berishga
qaratilgan edi. Dastavval u geograflarning ikkinchi butunittifoq syezdida (1947)
qilgan ma‟ruzasida landshaft faqatgina tabiiy komponentlari ma‟lum o„zaro
aloqada bo„lgan hududgina emas, balki o„ziga xos morfologik qismlar birikmasi
bilan tavsiflanuvchi hamda genetik jihatdan bir butun hudud hamdir, degan g„oya
bilan chiqdi. N.A.Solntsev o„zining "Tabiiy geografik landshaftlar morfologiyasi
haqidagi" (1949) nomli maqolasida landshaft tushunchasiga yanada to„laroq ta‟rif
berishga harakat qilib "Tabiiy geografik landshaft deganda, shunday genetik bir
butun hudud tushuniladiki, unda hududning geologik tuzilishi, relyef shakllari, yer
usti va osti suvlari, mikroiqlimi, tuproq xillari, fito va zoostenozlarning o„zaro
bog„liq bo„lgan yig„indisining qonuniy va tipik qaytalanishi kuzatiladi", − deb
yozadi. Shu bilan birga landshaft boshqa tabiiy hosilalar singari o„z rivojlanishida
dialektik qonuniyatlarga bo„ysunadi, ya‟ni bir hosil bo„lganicha uzluksiz
rivojlanadi va o„zgaradi. Bu rivojlanishni harakatlantiruvchi asosiy kuchlar esa
uning o„zida hosil bo„ladigan ichki qarama-qarshiliklardir, deb ta‟kidlab o„tadi.
N.A.Solntsevning ushbu maqolasida bir qator yirik ilmiy-amaliy masalalar,
shu jumladan, landshaft hosil bo„lishidagi zarur sharoitlar, landshaftning
morfologik qismlarini farqlashning muhimligi, fatsiya landshaftning eng oddiy
qismi ekanligi, urochishe landshaftning murakkabroq qismi bo„lib, fatsiyalar
komplekslaridan iborat ekanligi, landshaftlarni o„rganishning vazifalari kabi
masalalar tahlil qilingan edi. Bu olimning landshaftshunoslik nazariyasiga
qo„shgan yana bir hissasi shundan iborat bo„ldiki, u yangi ilmiy yo„nalishning
asosiy tushunchalarini ishlab chiqdi, dalada olib boriladigan landshaft tadqiqot
uslubini hamda dala sharoitida to„plangan ma‟lumotlardan amaliyotda foydalanish
yo„llarini ko„rsatib berdi. Bu borada u o„ziga xos ilmiy maktab yaratdi.
Landshaftlar dinamikasi haqida o„z fikrlarini bildirar ekan, N.A.Solntsev eng
asosiy masalalardan biri landshaftning har bir komponentini o„rni va ahamiyatini
hamda jonli va jonsiz tabiat o„zaro aloqadorligining ahamiyatini aniqlab olishdan
iborat deb hisoblaydi. Bulardan tashqari u landshaftshunoslikka ikkita tushunchani,
ya‟ni "landshaft turi" va "landshaftning tabiiy imkoniyati" tushunchalarini kiritdi.
Landshaft turi tushunchasi landshaftning umumiy zonal xususiyatlariga e‟tiborni
qarattiradi va geografik jarayonning turiga bog„liq bo„ladi. Landshaftning tabiiy
imkoniyati tushunchasida esa har bir landshaftda mujassam bo„lgan ichki tabiiy
imkoniyatlari mavjudligi va bu imkoniyatlar inson aralashuvi natijasidagina
ro„yobga chiqishi mumkinligi e‟tiborga olingan.
N.A.Solntsevning yuqorida nomi tilga olingan maqolasi bosilib chiqqan
to„plamda V.N.Sukachevning (1880-1967) ham "Geografik landshaft va
biogeosenoz tushunchalarining nisbati haqida" nomli maqolasi nashr qilingan.
Ushbu maqolada muallif o„zi tavsiya etgan Biogeosenoz tushunchasi bilan
landshaftshunoslikda ishlatilib kelinayotgan tushunchalarni mazmun jihatidan
solishtirib ko„rar ekan, N.A.Solntsev tomonidan ajratilgan eng kichik tabiiy
geografik kompleks, ya‟ni landshaftning eng kichik morfologik qismi bo„lgan
fatsiya birligi biogeosenozga emas, balki biogeosenoz turiga mos kelishini
ta‟kidlab o„tadi. Biogeosenozlar turi o„zining barcha muhim xislatlari bo„yicha
o„xshash bo„lgan barcha biogeosenozlarni birlashtiradi. Uningcha, "biogeosenoz"
va "biogeosenozlar turi" tushunchalari o„simlik jamoalari (fitostenoz) va o„simlik
jamoalari turi yoki fitostenoz turi, ya‟ni o„simlik assotsiatsiyasi tushunchalariga
mos keladi.
1953-yilda A.G.Isachenkoning “Tabiiy geografiyaning asosiy masalalari”
nomli kitobining bosilib chiqishi landshaftshunoslik va tabiiy geografiyaning
taraqqiyoti tarixida katta voqea bo„ldi. Bu kitobda tabiiy geografiya va
landshaftunoslikka oid bo„lgan munozarali muammolar ma‟lum ma‟noda tanqidiy
baholandi. Ushbu asar o„z vaqtida dolzarb bo„lib turgan uchta yirik masala, ya‟ni:
1) landshaft haqidagi ta‟limot, uning rivojlanishi va holati; 2) landshaftning
asosiy qonuniyatlari hamda 3) geografiyada miqdor ko„rsatkichlaridan foydalanish
masalalari ko„tarilgan va ularni ilmiy tahlil qilishga bag„ishlangan edi.
Landshaft haqidagi ta‟limotning rivojlanish tarixi haqida so„z yuritgan muallif
XVIII asrning birinchi yarmidan (V.N.Tatishevning ishlaridan) tortib, to 1950-
yillargacha (N.A.Solntsevning maqolalarigacha) bo„lgan davrdagi asosiy ilmiy
g„oyalarning shakllanishini bosqichma-bosqich va ma‟lum tartib bilan tahlil
qilishga erisha olgan.
Landshaft haqidagi ta‟limotning tahliliga yakun yasar ekan, A.G.Isachenko:
"Geografik landshaft geografiyaning asosiy birligi, rayonlashtirishning birligidir,
ya‟ni elementar tabiiy geografik kompleksning o„zginasi ekanligini hamma e‟tirof
etmoqda, deb hisoblash kerak. Landshaft va geografik rayon mohiyatan
sinonimlardir. Undan kattaroq tabiiy geografik rayonlar (oblast, provinsiya,
o„lkalar, zonalar va h.k.) landshaft (tabiiy geografik) rayonlashtirishning
taksonomik birliklari deb qaralmog„i lozim", − deb yozadi. Landshaftning
qonuniyatlariga bag„ishlangan qismida muallif landshaftning tarkibi, tuzilishi,
uning shakllanishidagi asosiy omillar, landshaftning rivojlanishi, landshaftlarning
tabaqalanishidagi asosiy geografik qonuniyatlar, tabiiy geografik komplekslar va
ularni rayonlashtirish, landshaftlar tasnifi kabi bir qator dolzarb mavzularga
to„xtalib o„tadi.
Kitobning oxirgi − uchinchi qismida esa tabiiy geografik komplekslarni tadqiq
qilishda sifat tavsiflari bilan bir vaqtda, miqdor ko„rsatkichlaridan foydalanish va
buning ahamiyati kabi masalalar ko„tarilgan. Bu borada A.G.Isachenko:
"Landshaft sifat tushunchasidir. Shuning uchun landshaftlarni o„zaro taqqoslash
ularning sifat tavsiflariga asoslangandir. Ammo landshaftning barcha tabiiy
komponentlarida harakatdagi moddaga xos bo„lgan ma‟lum xususiyatlar (mexanik
harakat, moddaning massasi, modda va energiyaning almashinishi va h.k.) mavjud
bo„lib, ana shu umumiy xususiyatlar darajasida alohida komponentlarni ham,
landshaftlarni ham o„zaro taqqoslash mumkin bo„ladi", − degan xulosaga keladi.
A.G.Isachenkoning fikricha, landshaft geografik qobiqning genetik jihatdan
o„ziga xos bo„lgan shunday bir qismidirki, u zonal va azonal jihatdan bir turligi
bilan tavsiflanadi va o„ziga xos tuzilishga hamda o„ziga xos morfologik tarkibga
egadir. Uningcha, landshaft tabiiy geografik rayonlashtirishning eng asosiy birligi
bo„lib, zonal xususiyatlari bo„yicha ham, azonal xususiyatlari bo„yicha ham bir
butundir va boshqa bo„linmaydi. Landshaft, agar o„zidan kichik tabiiy geografik
komplekslarga bo„linsa, u o„zining zonal yoki azonal xususiyatlarini yo„qotib
qo„yadi.
A.G.Isachenkoning ushbu asari haqida batafsilroq to„xtalganimizning sababi,
u landshaftshunoslik va tabiiy geografiyaning muammolariga bag„ishlangan va
ma‟lum bir tartib bilan tuzilgan ilmiy asarlardan birinchisi edi. 1950-1960
yillardagi geografiya mutaxassisligi bo„yicha yuqori kurs talabalari, aspirantlar va
yosh olimlar ushbu asardan keng foydalanishgan. Bu asarda ko„tarilgan ayrim fikr
va mulohazalar shu kunlarda ham o„z ahamiyatini yo„qotmagan.
Landshaftshunoslik va tabiiy geografik rayonlashtirish bo„yicha bosilib
chiqqan birinchi o„quv qo„llanmasining muallifi ham A.G.Isachenkodir. Uning
1965-yilda nashr qilingan "Landshaftshunoslik asoslari va tabiiy geografik
rayonlashtirish" nomli o„quv qo„llanmasi keyinchalik qayta ishlangan va
to„ldirilgan holda 1991-yilda "Landshaftshunoslik va tabiiy geografik
rayonlashtirish"
("Ландшафтоведение
и
физико-географическое
районирование") nomi bilan darslik sifatida bosmadan chiqarildi.
A.G.Isachenko tomonidan bitilgan bu darslik shu toifadagi ishlarning ichida
o„zining keng qamrovliligi va ancha puxta ishlanganligi bilan ajralib turadi.
Muallif
landshaftshunoslikning
predmeti
haqida
fikr
yuritar
ekan,
"Landshaftshunoslik – tabiiy geografiyaning bir qismidir, shuning uchun uning
tabiiy geografiyaning predmetidan farq qiladigan alohida predmeti bo„lishi
mumkin emas", − deb yozadi. Uningcha, geotizim tushunchasi barcha tabiiy
geografik komplekslarni: geografik qobiqdan tortib, to uning elementar
strukturaviy qismlarigacha qamrab oladi. Shunday qilib, "geotizim" tushunchasi,
ham umumiy tabiiy geografiyaning, ham landshaftshunoslikning obyektlarini
birlashtiradiki, bu bilan tabiiy geografiyaning ikkala tarmog„ining birligini
bo„rttirib beradi.
Landshaftshunoslik fanining taraqqiyotiga salmoqli hissa qo„shgan taniqli
olimlardan yana biri F.N.Milkovdir (1918-1996). U hayotining keyingi qariyb 40-
45 yili mobaynida landshaftshunoslikda o„ziga xos yo„nalishning, ya‟ni “Landshaft
− umumiy tushunchadir”, degan g„oyaga asoslangan yo„nalishning shakllanishiga
katta hissa qo„shgan va keng targ„ibot qilgan tabiiy geograflardandir.
F.N.Milkovning fikricha, landshaft tushunchasi iqlim, tuproq, o„simlik yoki
relyef kabi umumiy tushunchadir va bu hududning katta yoki kichikligidan qat‟i
nazar tatbiq qilinishi mumkin. Masalan, o„rmon landshaftlari, tog„ landshaftlari,
qum landshafti, botqoqliklar landshafti kabi. U o„zining landshaft haqidagi ta‟limot
va geografik zonallik masalalariga bag„ishlangan monografiyasida landshaft
tushunchasiga shunday ta‟rif beradi, ya‟ni: "Tabiiy geografik landshaft tabiiy
elementlarning murakkab tabiiy geografik jarayon tufayli o„zaro bog„liq va
aloqador bo„lgan majmuidan iboratdir va ko„z o„ngimizda tarixan shakllangan,
uzluksiz rivojlanishda va kishilik jamiyati ta‟sirida bo„lgan u yoki bu qiyofadagi
hududiy
guruhlashmalar
ko„rinishida
namoyon
bo„ladi".
Uningcha,
landshaftshunoslik katta-kichikligi jihatidan cheklanmagan va yer yuzasida
obyektiv mavjud bo„lgan barcha landshaftlarni, jumladan, yerning landshaft
sferasini ham o„rganadigan fandir.
Ikkinchi jahon urushidan keyingi yillar tarixida landshaftshunoslikka bo„lgan
qiziqish, landshaftlarni o„rganishga e‟tiborning kuchayishi 1960-70 yillarga to„g„ri
keladi. Bu vaqtda landshaftshunoslikka oid ilmiy ishlar, kitoblar, to„plamlar
ko„plab nashrdan chiqarila boshlandi. Landshaftshunoslik masalalari geografiya
jamiyati syezdlarida va landshaftshunoslik muammolariga bag„ishlangan ilmiy
anjumanlarda keng muhokama qilina boshlandi, muhokamalarga olib chiqilgan
masalalarning aksariyati landshaftshunoslikning nazariy masalalari, landshaft
tadqiqotlar metodikasi va amaliy landshaftshunoslik mavzulariga bag„ishlangan
edi.
XX asrning 60-yillari o„rtalaridan boshlab kishilik jamiyatining atrof-muhitga
bo„lgan ta‟siri ortib ketganligi tabiiy boyliklardan foydalanishdagi xo„jasizlik, katta
maydonlarda o„rmonlarning qirqilib ketishi, unumli yerlardan, suvdan oqilona
foydalanmaslik, suv havzalari, tuproq, havoning jadal sur‟atlar bilan ifloslanishi
orqali tezda sezila boshladi, ba‟zan o„zining salbiy oqibatlari bilan e‟tiborni jalb
qila boshladi. Endi u yoki bu hayvon yoki o„simlik turini saqlab qolishgina emas,
balki insonning o„zi yashab turgan muhiti hisoblangan landshaftlarni bir butun
holida muhofaza qilish, tiklash va yaxshilash muammosi dolzarb bo„lib qoldi. Ana
shunday murakkab hamda ko„p mehnat va mablag„ talab qiladigan muammoni hal
etishning ilmiy asoslarini yaratishda landshaftshunoslikning ahamiyati katta
ekanligi ma‟lum bo„lib qolgan edi.
Natijada landshaftshunoslar oldida faqat landshaftlarni aniqlash emas, balki
xaritaga tushirish va ularni ta‟riflab berish hamda ularni xalq xo„jaligining turli
tarmoqlarini rivojlantirish nuqtayi nazaridan baholash, landshaftlarning keyingi
rivojlanishi insonning xalq xo„jaligidagi faoliyati ta‟sirida qaysi yo„nalishda
borishini va o„zgarishini oldindan aytib berish (bashorat qilish) zaruriyati tug„ildi.
Bunday masalalarni ijobiy hal etish uchun landshaftshunoslik o„zining an‟anaviy
uslublaridan tashqari geokimyoviy, geofizikaviy va ekologik usullardan
foydalanishga majbur bo„la boshladi.
Landshaftshunoslarni landshaftlarda ro„y beradigan modda, energiya
almashinishi, landshaftlarni imkoniyatlarini o„rganish qiziqtira boshladi. Bunday
masalalarni o„rganish landshaftlarni bevosita joyida, tabiiy geografik yoki
landshaft statsionarlari tashkil qilib o„rganishni taqozo etadi. Chunki
landshaftlardagi biomassa va uning mahsuldorligi, moddaning biologik aylanishi
va biogeosiklni, suvning harakati va aylanishini, modda va energiyaning landshaft
komponentlari orasida, landshaftning morfologik qismlari orasida hamda bir
landshaft bilan qo„shni landshaftlar orasida ko„chib yurishi va taqsimlanishi kabi
masalalarni o„rganish shunday statsionarlar tashkil qilish zaruriyatini keltirib
chiqaradi.
Tabiiy geografik va landshaft statsionarlarida to„plangan aniq ma‟lumotlar
tahlili natijasida anchagina nazariy xulosalar yuzaga keladi. Ulardan eng asosiysi
landshaft yoki boshqa tabiiy geografik komplekslarni, jumladan, geografik qobiqni
ham geotizim deb qarash bo„ldi. Shu bilan birga landshaftshunoslikda funksional
dinamik ilmiy yo„nalish shakllana boshladi.
Tabiiy geografik yoki landshaft statsionarida olib borilgan kuzatishlar natijasi
va to„plangan ma‟lumotlar asosida u yoki bu landshaftni faqat makonda emas,
balki zamonda ham o„zgarib turishini tadqiq qilish, matematika va matematik
statistika tadqiqot usullaridan foydalanish va tatbiq qilish imkoniyatlari tug„iladi.
Landshaftshunoslik yoki tabiiy geografiyaning rivojlanish tarixi bilan
shug„ullangan tadqiqotchilarning ko„pchiligi fanning taraqqiyot tarixini ma‟lum
bosqichlarga yoki davrlarga bo„lib o„rganishga harakat qilganlar. Jumladan, rus
geografiyasida tabiiy hududiy komplekslar haqidagi tushunchalarning rivojlanishi
mavzusida maxsus izlanishlar olib borgan N.G.Suxova (1981) to„rtta davrni
ajratadi:
XIX asrning 80-yillaridan XX asrning 10-yillarigacha bo„lgan davr. Bu
tabiiy geografik kompleks g„oyasining tug„ilishi davridir.
XX asrning 20-30 yillari davri. Bu davr landshaft tabiiy geografik
kompleks ekanligi haqidagi tushunchaning ommalashuvi davridir.
XX asrning 40-yillaridan 60-yillarining boshigacha bo„lgan davr. Bu
landshaft haqidagi ta‟limotning nazariy asoslari ishlab chiqilgan davr
hisoblanadi.
XX asrning 60-yillari boshidan 80-yillarigacha bo„lgan davr, ya‟ni tabiiy
geografik komplekslar geotizimlar ekanligi haqidagi tushunchaning ishlab
chiqilishi va tarqalish davri.
|