5.4. Bobur va boburiylar davridagi iqtisodiy g`oyalar
Davlat arbobi va qomusiy olim Zahiriddin Muhammad Bobur (1483-1530) va uning
avlodlari tomonidan ijtimoiy, iqtisodiy va huquqiy masalalarda katta ishlar amalga oshirilganligi
bizga tarixiy bitiklardan ma'lum. Xususan, Boburning "Boburnoma" asarida, "Mubayyin" kabi
to`plamlarida iqtisodiyotga oid ma'lumotlarga, shu jumladan soliq siyosatiga katta o`rin berilgan.
"Zakot to`g`risidagi katta kitob" da esa o`sha davrdagi soliq, uning turlari to`g`risida qimmatli
fikrlar bildiriladi. Bu asarlarni mutola qilar ekanmiz, ulardan mamlakatimizning bugungi
hayotida ro`y berayotgan iqtisodiy islohotlarni, o`zgarishlarni tahlil qilish, xulosalar chiqarish va
amaliyotda foydalanish uchun yangi fikrlar, maslahatlar topamiz. Ayniqsa, iqtisodiyotga oid,
uning umumiy asoslari bo`lmish ishlab chiqarish, shuningdek savdo va tijoratga oid, soliq va boj
to`lovlari bilan bog`liq bo`lgan qarashlari bizni to`lqinlantiradi. E'tirof etish kerakki, garchi
bizning hayotimizda Boburning davlatni boshqarish, ishlab chiqarish va savdoni tashkil etish
masalalariga doir alohida asari yoki uning o`z hukmronligi davrida yurgizgan iqtisodiy
siyosatiga oid birlamchi manbalar bo`lmasa ham, ilmiy bilish va idrok etish kuchiga suyangan
holda shunday xulosaga kelamizki, u buyuk mutafakkir, qomusiy olim sifatida iqtisodiy
qonunlarning mohiyatini, iqtisodiyotning jamiyat va davlat hayotidagi belgilovchi ahamiyatini
chuqur tushungan. Shuning uchun ham u dolzarb va adolatli farmonlar va hukmlar chiqarib,
ilmiy jihatdan asoslangan iqtisodiy siyosat yurgizgan, buning oqibati o`laroq u hukmronlik
qilgan davrda davlatda osoyishtalik, milliy totuvlik, siyosiy -ijtimoiy taraqqiyot qaror topgan.
Shu bois ham Bobur asos solgan saltanat bir necha asr davomida yashadi va tarixda o`chmas iz
qoldirdi. Bobur va uning vorislari davrida soliq masalalari muhim o`rinni egallagan .
Boburning "Mubayyin" asari to`la ravishda qonunlar va iqtisodiy masalalarga
bag`ishlangan. Asarning nomi ham "qonunlar izohi" ma'nosiga ega.
Butun islom mamlakatlaridek, Movarounnahr va Xurosonda ham "zakot" ma'lum
miqdorda va muayyan shart-sharoitlarda olinadigan soliq ma'nosida qo`llaniladi hamda naqd pul
va savdo yig`imi shaklida to`planadi. Soliqni hisoblash uchun soliq olish obyektining "nisobi",
ya'ni mol-mulkning zakot berishga layoqatli bo`lish uchun belgilangan miqdori aniqlanadi,
hisobdan kam mulkdan soliq olinmaydi. "Agar yerdan ikki hosil olsang, xirojni ham ikki marta
to`la", deb yozadi Bobur.
Xiroj, ya'ni yer solig`i ikki toifaga bo`lingan: muqassam va muvazzar. Birinchisi,
olingan hosilning miqdoriga bog`liq bo`lib, uchdan birdan-yarimgacha teng bo`lgan, ikkinchi
esa, soliq solinadigan yerning maydoniga bog`liq ravishda olingan.
Yerni sug`orish masalalari Sharqda o`ta muhim edi, chunki ob-havo nihoyatda
quruq va issiq, yer-tuproq sharoiti sun'iy sug`orishni talab etganligidan, sug`oriladigan yerlar,
tabiiyki, lalmikol yerlardan ko`p hosil bergan. Shu sababli suv solig`i ham bo`lgan . Suv solig`i
quyidagicha olingan: "agar sug`orish davrida chig`ir qursang, olgan hosilning o`ndan birining
yarmini (5%) soliq uchun to`lashing kerak", ya'ni sug`oriladigan yerlarga sarf-xarajat hisobga
olingan va bu mantiqan to`g`ridir.
Umuman olganda, bu davrda soliq va boshqa yig`imlar tamomila islomiy shariatga
to`la rioya qilingan holda olingan. Nisobga yetgan miqdordagi mol-mulkdan Qur'oni Karim,
Muxtasar, Hidoya va boshqa manbalarda qat'iy belgilab qo`yilgan qismi ixtiyoriy ravishda
miskinlarga berilgan, Masalan, boqiladigan mollar, ya'ni echki, tuya, sigir, otlardan, xususan,
qo`ylardan soliq (zakot) quyidagicha olingan: 40 qo`ydan bitta (2,5%), 120 tasidan ikkita, 201
dan boshlab uchta, 400 dan ortiq bo`lsa har 100 qo`ydan bittasi zakot qilib berilgan.
Shuningdek, "Boburnoma"da bir yurt tovarining boshqa yurtlarga olib borilishi,
almashuvi, aholi ehtiyojlarining qondirlishi va ularning iqtisodiyot ravnaqidagi ahamiyati to`la
bayon qilinadi. Bobur savdo-sotiqning xalqlar o`rtasidagi bebaho ahamiyatini juda chuqur
tuqunar edi. Shuning uchun ham u savdo karvonlarini yo`llarda talash, bosqinchilik qilish, mol-
mulkiga ziyon yetkazish kabi salbiy illatlarga ayovsiz munosabatda bo`lgan. Bu siyosat Amir
Temur, Ulug`bek va boshqa temuriylar siyosati bilan ma'lum.
O`sha davrda Bobur savdogarlardan olinadigan savdo yig`imining ham adolatli va
xolisona tashkil qilinishiga katta ahamiyat bergan. Musulmon savdogarlarining savdo
aylanmasidan savdo yig`imi 20 misqol (4,5 gramm) oltindan 1 misqoli shaklida olingan, eng
muhimi soliq hissasi daromad hissasiga nisbatan kamayib borgan, ya'ni daromad ko`payishi
bilan soliq kamaygan va boylik jamg`aruvchilar uchun o`ta manfaatli bo`lgan. Hozirgi davrda
ham mana shu siyosatni qo`llash foydadan holi emas. Chet ellik savdogarlardan olinadigan
yig`im esa ularning qaysi yurtlardan kelganligiga bog`liq bo`lgan. Agar ular islom
mamlakatlaridan kelgan bo`lsalar, barcha daromadlarining yigirmadan bir qismi (5%) miqdorida
soliq olingan. Musulmon bo`lmagan mamlakatlardan kelgan savdogarlardan olinadigan soliq
miqdori shu mamlakatlarda musulmon savdogarlaridan olinadigan soliq miqdoriga
tenglashtirilgan. Naqadar adolatli va foydali soliq tizimi.
Bobur ishlab chiqqan soliq siyosati uzoq yillar davomida qo`llanib kelindi va
mamlakatning iqtisodiy taraqqiyotiga ijobiy ta'sir etdi. Bu esa Bobur iqtisodiy g`oyalarining juda
chuqur ilmiy asosga suyanganligi, uzoqni ko`zlovchi salohiyatga ega ekanligidan dalolat beradi.
Bunday ilmiy salohiyat uning vorislari, ham yurtlari bo`lgan-bizlarda unga nisbatan yanada
chuqur hurmat va faxrlanish hissini uyg`otadi. Ulug` bobokalonimiz Vatandoshimiz qoldirgan
iqtisodiy g`oyalar va iqtisodiy tafakkur merosi, u yurgizgan iqtisodiy siyosat tizimi
mustaqilligimizni mustahkamlashda, bugungi kurashimizda qudratli ma'naviy tayanch bo`lishga
xizmat qiladi. Mirzo Bobur iqtisodiy dunyoqarashini o`rganish, uning iqtisodiyotga oid
qarashlarini tadqiq etish hamda imkon darajasida bugungi hayotimizga tadbiq qilish foydadan
holi emas. Shunisi diqqatga sazovorki, Bobur podshohligi davrida mamlakatga vino keltirish
ta'qiqlangan, ya'ni iqtisodiyotda proteksionizm siyosati qo`llanilgan.
Boburdan keyin uning o`g`li Humoyun, keyinchalik nevarasi Akbarshoh Jaloliddin
(1542-1605) 1556-1605 yillari Hindistonda muvaffaqiyatli podshohlik qilgan. Akbarshoh
tomonidan 1574 yildan boshlab islohotlar o`tkazdi, dehqonlarga yagona soliq kiritdi, yagona
uzunlik va og`irlik o`lchovlarini joriy qildi. Bu shoh to`g`risida 1601 yil "Akbarnoma" kitobi
chop etildi, unda mamlakatdagi soliq tartibi o`z aksini topgan.
Birbal-tarixiy shaxs, 1994 yilda Toshkentda bosilgan "Shoh Akbar va Dono Birbal"
nomli tqo`plamda ko`rsatilishicha, u XVI asrning ikkinchi yarmi va XVII asrning boshlarida
Hindistonda hukmronlik qilgan Akbarshoh bobosi Bobur an'analarini izchil davom ettirib,
hindlar bilan musulmonlar o’rtasida birodarlik munosabatlarini o`rnatish yo`lida jonbozlik
ko`rsatgan. Akbarshoh boshqargan davlatda Birbal nufuzli hukmdor edi. Akbar bu dono va
zukko hind amaldorlariga alohida mehr bilan qarab, uni har tomonlama e'zozlagan. Birbal ham
Akbarshohning odilona siyosatini amalga oshirish sohasida sidqidil bilan xizmat qilgan.
Akbar va Birbalning o`zaro suhbatlarida izhor etilgan har ikki tarixiy shaxsning
iqtisodiy qarashlari alohida diqqatga sazovordir. Unda insonlardagi halollik va insof bilan birga
ayrim amaldorlarning vijdonsizliklari iqtisodiy tomondan tahlil qilinadi, feodalizm sharoitida
murakkab iqtisodiy muammolarning yechimini topishga uriniladi.
"Podshohning besh savoli" hikoyasida Birbalning chuqur iqtisodiy tafakkurga ega
ekanligi namoyon bo`ladi. "Ulug` ma'bud Indiradir",- deb so`z boshlaydi u. Uning amri bilan
yomg`ir yerni sug`oradi, bug`doy unadi, odamlar to`kin va to`q yashaydilar. Buzoqlar qadr-
qimmatlidir, u odamlarga ko`p foyda keltiradi. Eng qimmatli gul-paxtaning guli. Undan mato
to`qiydilar. U butun olam odamlarini kiyintiradi. Omochning tishidan ulug` tish yo`q. Chunki, u
yer bag`rini yoradi, shundan keyin don va sabzavot ekiladi, odamlarni to`ydiradi. Ulug` fazilat
esa jasoratdir. Agar inson jasoratsiz bo`lsa, uning fazilatlaridan foyda yo`qdir. Jasorat bu mehnat.
Inson hayotida faqat ziroat ekinlarini yetishtirishdagi mehnatgina emas, balki hunarmandlar
mehnati ham alohida ahamiyatga ega. Bu borada "Inson qo`li gul" hikoyasi yanada qiziqarlidir.
Birbal bog`bonni chaqirtiribdi va buyuribdi:
-Ertaga bog` va gulzorlardagi eng chiroyli va yaxshi gul bilan o`zing yetishtirgan
mevalardan olib, shohning huzuriga borasan.
Shoh bog`bondan meva va gullarning narxini so`raganda, u:
-Olampanoh ! Biz bu mo`'jizalarni bunyod qilish uchun ko`p vaqt sarfladik. Xullas, bu
noyob narsalar uchun ming rupiy so`raymiz.
Podsho ming rupiy beribdi.
Bu bahoga yakun yasab, Birbal quyidagilarni aytibdi:
"Siz yaqinda tabiat yaratgan narsalarning inson qo`li bilan yaratilganidan yaxshi va
qimmatli ekanini aytgan edingiz, men sizga insonning qo`li gul ekanini, uning iqtidori yaratgan
mo`'jizalar tabiatnikidan go`zal bo`lishi mumkinligini isbotlashga va'da bergan edim. Bugun
mening niyatim amalga oshdi: Siz mirishkor bog`bon yaratgan mevalar va gullar uchun ming
rupiy to`ladingiz, ammo tabiiylariga atigi yigirma besh rupiy berdingiz".
"Mehnatni qadrlash hayotni saqlar" hikoyasida insho etilishicha, shoh Akbar bilan
Birbal yoshlik davrlarni eslab, eski uylariga borishibdi.
Yaxshi niyat bilan bir paytlar sada daraxtining tagiga xazina yashirishgan ekan.
Kavlashsa, yerga ko`milgan oltin qanday bo`lsa shundayligicha turganmish. Boylikni olishib,
eski uylariga bir kulba tutashgan bo`lib, u yerda o`sha paytlarda munkillagan bir kampir
yasharkan. Kampir kunni kun demay, odamlarga qo`l tegirmonida donni yanchib berarkan. Ko`z
tashlasa, kampir hali ham hayotmish. Ko`rinishi ham o`zgarmabdi. Avvalgidek qo`l tegirmonni
aylantirib yotganmish. So`ng ular kampirga rahmi kelib, bundan keyin rohatda yashang deb,
olgan boyliklarining hammasini in'om qilishibdi. Kampirning qarilik yillari rohat-farog`otda
o`tadigan bo`libdi.
Keyinchalik ma'lum bo`lishicha, shoh Akbar yoshlik davrida kampir 160 yoshda ekan,
shu davrdan beri 50 yil o`tibdi. Shundan keyin Birbal mehnatni ardoqlash uzoq umr ko`rish
shartlaridan biri ekanligi haqidagi xulosaga kelibdi.
Hikoyalarning ba'zilari o`sha davrdagi tovar-pul munosabatlari masalalariga
bag`ishlangan.
"Firibgar kema egasi" hikoyasiga ko`ra, Birbal Hindistonning Bengal viloyatidan
kemada mol olib kelgan savdogarning shikoyatini eshitib, kema egasi besh ming rupiylik molni
o`ziniki qilib olmoqchi bo`lganini tekshiradi va unga quyidagi savollarni beradi. "Agar mevalar,
ziravorlar haqiqatan seniki bo`lsa, ularni zarariga sotishga rozi bo`larmiding?". Kema egasi
dengizchilarni ham yo`ldan urganligini isbotlaydi. Savdogarga pul qaytarib beriladi va adolat
tiklanadi.
"Tentaklar ro`yxati" hikoyasida shoh Akbarning zotli otlarni sotib olgani, otlar unga
juda yoqib qolgani, yana shunday otlar keltirishni buyurib, 1000 rupiy zakolat bergani hikoya
qilinadi. Lekin,h shoh Akbar shuncha pul berib, savdogarni qaysi yurtdan, qaysi shahardan
ekanligini so`ramagan, savdoda xatoga yo`l qo`ygan edi. Savdogar esa muttaxamlik qilib, qaytib
kelmagan. Shunda, Birbal tovar-pul munosabatlaridagi bu kamchilikni aytib o`tadi.
Savdolashganda xorij savdogar sotib olgan mol qaysi yurtdan, qaysi shahardan ekanini,
savdogarning nomini so`rash lozimligini ta'kidlaydi.
"Hozir nima harakatda" hikoyasida ayonlardan biri quyosh, ikkinchisi yer, yana biri oy,
deb javob bergani bayon etiladi. Lekin shoh Akbar javoblarga qanoatlanmaydi. Birbal quyidagi
javobni beradi: "Hozir, - deydi Birbal, sudxo`r qarzga bergan pullarning foydasi harakatda. Axir,
bu pullar hech qachon tinch yotmaydi. Aksincha, kundan-kunga tezligi oshib boradi".
Bu javob shoh Akbarga ma'qul tushadi, chunki Hindistonda qarzga olingan pullar
qanchalik qo`shimcha foyda bilan qaytarilib, dehqonlarni xonavayron qilishi hammaga ma'lum
edi. Bu yerda gap kapital aylanishi va foiz stavkasi bilan bog`liq voqea haqida borayapti.
Dehqonlar olgan qarzlarini yuqori foizlarda qaytarishi salbiy xodisa sifatida qoralanadi. Demak,
hozirgi davrdagi adolatli kredit masalalari yoritiladi.
Birbal yashagan davrda hali statistika fani vujudga kelmagan edi. Lekin hayot statistik
jumboqlarni keltirib chiqarar edi. Kunlardan bir kun podshoh saroy yig`inida har bir
mulozimidan:
-Dehlida nechta qarg`a bor? - deb so`rab qoladi.
Hech kim javob bera olmaydi. Birbal shunday javob beribdi:
-O`tgan yili men hisob-kitob qilib, Dehlida uch ming besh yuz sakson beshta qarg`a
borligini aniqlagan edim.
Shoh Akbar shubhalanib, o`tgan yili qaysi oyda hisob qilgan eding? - deb savol beribdi
va qo`shib qo`yibdi:
-Shoshmay tur, hali agar Dehlidagi qarg`alarning soni bittaga ko`p yoki kam chiqsa,
uch ming besh yuz sakson besh rupiy jarima to`laysan. Shuning uchun kechgacha o`ylab, menga
aniq javob ber,-debdi shoh.
-Mening hisobim to`ppa-to`g`ri, qat'iyat bilan gapiribdi Birbal, - "Qayta sanaganda ham
shu sonning chiqishiga aminman, faqat ayrim qarg`alarning qayergadir mehmonga uchib ketishi
va boshqalarning bu yerga uchib kelishi mumkin ekanligini nazarda tutsak bas".
Bu javobda Birbal, birinchidan, Dehlidagi barcha qarg`alarni sanab bo`lmasligini
ko`zda tutgan, shu bilan birga qarg`alar ko`payib, yozda sovuq joylarga uchib ketishini esdan
chiqarmagan. Bu misol Birbalda statistikaning dastlabki kurtaklari mavjudligidan dalolat beradi.
"Haqiqat qo`ng`irog`i" hikoyasida shoh Akbarning juda alomatli hukmdor ekanligi o`z
ifodasini topgan.
Xalqning mushkulini oson qilish maqsadida, u shahardagi maydonga bitta ustun
o`rnatib, qo`ng`iroq osib qo`yishni buyuribdi. Saroygacha uzun arqon torttirib, bu yerga ham
qo`ng`iroq ostiribdi. Maydondagi arqon tortilsa, saroydagi qo`ng`iroq ham jaranglar ekan.
Saratonning jazirama kunlaridan birida qo`ng`iroq jaranglab qolibdi. Ho`kiz qo`ng`iroq
ipini tortgan ekan. Ho`kiz-ho`kizda. U gapirarmidi, shoh qarshisida mo`ltillab turganmish, xolos.
Shoh Bir-balga "Ho`kizning arzi bor, dardini bilib, menga xabar ber", debdi.
Birbal ho`kizning yelkasini silab, uning ko`zlariga tikilibdi. Keyin shohga ho`kizning
dilidagi qarzini quyidagicha tarjima qilib beribdi: "Men qaridim, ish qilishga kuchim yetmay
qoldi. quvvatim borligida xo`jayinim meni erkalardi, yem bilan siylardi. Endi bo`lsa ko`chaga
haydadi, qarib holdan toygan bir paytda qayerdan ham panoh topaman,-deyapti", debdi.
"Ho`kizning egasi topilganidan keyin Birbal savol beribdi:
-Nega bog`lab qo`ymadingiz?
Savdogar javob beribdi:
-Janob vazir, u menga endi kerak emas. Shuncha yil davomida qilgan xizmati bilan
to`lagan haqini tiyin-tiyinigacha oqladi.
-Vaqti-soati kelib sen ham qariysan va ishga yaramay qolasan. Farzandlaring seni
uydan haydab chiqaradi. Aytchi, ularning bu ishi adolatdan bo`ladimi?,-deb so`rabdi Birbal.
-O`z otasini qanday qilib haydashsin? - ajablanibdi savdogar.
Bir eslab ko`rchi, bu jonivor senga qanchalar xizmat qildi. Nahot qilgan
andishasizligingdan vijdoning azoblanmasa. Bu tilsiz mahluq butun quvvatini senga sadoqat
bilan xizmat qilishga sarflasa-yu, sen uning yaxshiligiga shunday javob qaytarsang. Unga hozir
ham achinmayapsan. Xullas, bu ho`kizni shoh molxonasiga qo`yib yuboramiz. Uni boqish uchun
sen har oyda besh rupiy haq to`laysan. Savdogar pulni to`laydigan bo`libdi.
Bu hikoya o`z davrida va undan keyin ham katta tarbiyaviy ahamiyatga ega bo`lgan.
Xizmatkorlarni ishlatib, haqini to`lamaganlarga tegishli fikr ilgari suriladi va ularga insofli
bo`lish kerakligi to`g`risida xulosa chiqariladi.
XULOSA
XIV asrning ikkinchi yarmi va XV asr tarixiy ijtimoiy saboqlar davri hisoblanadi. Bu
davrda Amir Temur boshchiligida yagona tug` ostida markazlashgan kuchli va mustaqil davlat
tashkil topdi. Bu davlatni idora etish va boshqarish uchun Amir Temur asosiy qonun-qoidalar
to`plami "Tuzuklar"ni yaratdi. "Tuzuklar" islom dini mafkurasiga asoslangan bo`lib, mamlakatni
obod etishga xizmat qildi. Xo`jalikni asosi bo`lgan dehqonchilik xunarmandchilik ichki va tashqi
savdo kengaydi, fan va madaniyatning ravnaqi uchun ma'lum shart-sharoitlar yaratildi.
Amir Temurdan keyin uning o`g`li Shohrux Mirzo va nabirasi Mirzo Ulug`bek
davridagi islohotlar iqtisodiyotni barqarorlashuvi va ravnaq topishuviga shart-sharoit yaratdi.
Ayniqsa, 1428 yilda Ulug`bek tomonidan o`tkazilgan pul islohoti katta ijobiy ahamiyat kasb etdi.
XV asrdagi iqtisodiy g`oyalar majmuasida buyuk mutafakkir va davlat arbobi Alisher
Navoiyning iqtisodiy qarashlari muhim o`rin tutadi. Alisher Navoiy dastlabki iqtisodiy qarashlari
"Hiloliya" (1469) asarida o`z aksini topgan. So`ngra keyinroq "Vaqfiya" (1482) asarida ham
boylikning to`planishi va taqsimlanishidagi adolatlilik va haqgo`ylik jamiyatning farovonligiga
bevosita ta'siri ayniqsa ijtimoiy manfaatlarning ustunvorligi mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy
taraqqiyotining asosi ekanligi alohida ta'kidlangan. "Mahbub-ul qulub" asarida esa ijtimoiy
tabaqalarga tavsif berilgan. Har bir kasb hunarning jamiyat ijtimoiy tuzilishidagi o`rniga baho
berilgan. Bobur va boburiylar davridagi iqtisodiy g`oyalarning negizini islom ta'limotidagi
mezonlar tashkil etadi. "Zakot to`g`risidagi katta kitob", "Mubayyin" kabi asarlar shular
jumlasidandir. 1601 yilda chop etilgan "Akbarnoma" kitobida soliq tartibi hamda murakkab
iqtisodiy muammolar yechimiga qaratilgan qator fikrlar ilgari surilgan.
Dostları ilə paylaş: |