Vaonolins t n ‘vasaiivs 'V'Q ‘лзаун. Ог ~S'N 0 ‘zbekist0n respublikasi oliy va
|
| F. Akvinskiy hayoti:
Foma Neapol shahri yaqinidagi Akvino qishlog‘ida dunyoga keldi. U Monte Kassino benediktchilar monastirida tarbiyalandi, Neapol universitetida tahsil oldi. Ota-onasining istagiga qarshi o‘laroq, u yaqinda tashkil qilingan «Dominikanlik» ordenining monaxi bo‘ldi. Uning otasi graf Landolf Akvinskiy qirol Fridrix II saroyida ritsar bo‘lgan. Foma Neapol dorilfununining tayyorlov kulliyotida falsafa va mantiq ilmini o ‘rgandi. U 17 yoshida Parijga jo ‘nadi va uch yil davomida o ‘z davrining nihoyatda mashhur olimi Buyuk Albert fon Bolshtedt qo‘lida tahsil oldi. Foma 1249—1251-yillarda ustozi Bu yuk Albertga ergashib, Kyoln shahriga boradi va u yerda talabalarga ilohiyotdan saboq beradi. 1252-yilda esa Parijga qaytadi va Parij dorilfununida yirik ilohiyotchi olim sifatida ish boshlaydi. Oradan ko‘p o‘tmay shogird ustozidan o‘zib ketadi. Foma Buyuk Albertni yo‘lda qoldirib, o ‘z ilmi bilan hammani hayratga soldi. Dunyoning turli burchaklaridan ko‘plab nasroniy o‘spirinlar uning huzuriga oqib kela boshlashadi. 0 ‘ta muloyimligi va yuvoshligi uchun Fomaga «farishta doktor» deb nom berishgan. Foma 1272-yili Italiyaga jo ‘naydi va qadrdon Neapol dorilfununida ilohiyotdan dars bera boshlaydi. Shunisi hayratlanarli-ki, bu ilohiyotchi olimning ilmiy asarlari lug'ati qariyb 13000000 atamadan iborat. Bu raqamning salmog‘ini anglab yetishingiz uchun mana bu dallilarga diqqat qiling: — rus tili ilmgohining ma’lumotlariga qaraganda, rus tilida jami 440000 ta so‘z mavjud: — sermahsul ijodkor A.S.Pushkinning asarlarida jami 60000 ta so‘z ishlatilgan. 20 yoshida Foma Parij universitetiga tahsil olish uchun yo‘l old; va ma’lum vaqt Kyolnda bo‘lgach, bu yerga yana tahsilni davom ettirish uchun qaytib keldi. 1245-1248-yillarda u xristianlik bilan aristotelizmni birlashtirish ustida ish olib borgan Albert Buyukning qo‘lida tahsil oldi. Foma bir umr ishlab va o'qib o‘rganish uchun sayohat qilib yashadi. U 50-yilgina umr ko‘rganiga qaramay juda ko‘p asarlar yaratdi. U 1323-yilda o‘limidan so‘ng 49-yil o‘tib cherkov tomonidan ilohiylashtirildi. 1879-yilda uning ta’limoti Rim katolik cherkovining rasmiy falsafasi sifatida tan olindi. Fomaning eng mashhur asarlari bo‘lib, «Teologiya summasi» va «Katolik e’tiqodining majusiylikka qarshi haqiqatlari summasi» nomli teologiya bo‘yicha darsliklari hisoblanadi. Bu katta va tez yozilgan asarlarga qo‘shimcha ravishda u falsafiy va teologik mazmunda juda ko‘p asarlar yaratdi. Ular orasida «Bibliyaga sharhlar», «Knyazlar hukmronligi haqida» va «Bahsli masalalar» asarlari ham bo‘lib, ular yovuzlik, haqiqat, ruh va boshqa shu kabi muammolami ko‘taradi. Fomaning quyidagi asarlari bizgacha yetib kelgan: «Tafakkuming yaxlitligi xususida ibn Rushdga qarshi mulohazalar», «Olamning manguligi haqida vaysaqilarga qarshi mulohazalar», «Mo‘jizalar xususida», «Ollohning qudrati xususida», «Farishtalar xususida», «Iblislar xususida», «Tabiatning sirli ishlari xususida», Arastuning Metafizika kitobiga sharh» va hokazo. Foma 1274-yilning bahorida vafot etdi. Anzelm Kenterbenskiy (1033—1109-y.) va Shampolik Vilgelm (1121—1170-y.) lar realizmning eng ko‘zga ko‘ringan vakillari edi. Nominalistlar (lotinchadan. nominale — nom, ot) umumiy tush- unchalarni faqat predmetlaming nomlaridir, deb hisoblaydilar. Realistlarga qarama-qarshi o ‘laroq, nominalistlar faqat individual sifatlarga ega bo‘lgan alohida-alohida narsalarnigina real mavjuddir, deb da’vo qildilar. Umumiy tushunchalar esa faqat biz butun bir sinfga kiritadigan predmetlaming hammasiga tatbiq qilinadigan so‘zlardir. Nominalistlaming ta’limotlarida ba’zi bir 0 ‘rta asr mutafakkirlarining materialistik tendensiyalari ham ifodalangan. Nominalizmning eng ko‘zga ko‘ringan vakillari I. Rosselin (1050-1125-y.), Duns Skott (1265-1308 y.), Vilyam Okkam (1285— 349-y.) lar edilar. Ayrim psixik jarayonlami tushuntirishda ham ba’zi bir psixologlarda materialistik element va tendensiyalar namoyon bo‘ldi. Masalan, O crta 0 ‘siyolik shifokor va faylasuf Ibn Sino (980- 1037-y.) va Arab mutaifakiri Ibn Rashid (1125—1198-y.)lar Aristotelga ergashib, «sezuvchi ruhning harakatlanuvchi va jozibador kuchlarini» o ‘rganish uchun harakat qildilar. Ular sezgilami keltirib chiqargan qo‘zg‘оvchilardan farq qilish zamrligi haqidagi masalani qo‘yadilar, ong faoliyati bilan fiziologik jarayonlar o‘rtasida yaqin aloqa va bog‘lanishlar o‘matishga intiladilar. Uilyam Okkam hayoti: Ingliz faylasufi Uilyam Okkam Lon- donning janubiy g‘arbida joylashgan Okkam shaharchasida tug‘ilib o ‘sdi. U Oksford dorilfununining ilohiyotchi olimi Duns Skott (1266-1308) qo‘lida ta’lim oldi. Uilyam 1324-yilga qadar Oksford dorilfununida tahsil oldi va o‘qituvchilik qildi. Bu ilm dargohida tez- tez ilmiy munozaralar, mubohasa, himoyalar o ‘tkazilib turilardi. Il miy bahslarda odatda talabalar o'zlarining muayyan fikrlarini o'rtaga tashlashar, boshqa qatnashchilar esa unga e’tiroz bildirishardi. Talaba o ‘z fikrini qa’tiy himoya qilib, ularga munosib javob berishi munozara ishtirokchilarining asosiy sharti hisoblanardi. Bunday bahslar odatda keskin, hayajonli bir vaziyatda o ‘tar va ko‘pincha mushtlashuv biian tugardi. Uilyam ilohiyot magistri darajasiga erishgan olim. U fan tarixida yangi uslubiy qoidalar muallifi sifatida nom qoldirdi. Faylasufning bu qoidalari keyinchalik «Okkam ustarasi» deb nom olgan. Okkamning mashhur «ustarasi»ni o ‘simlikning ortiqcha novdalarini kesib tashlovchi (okqaychi kabi bilish, anglash daraxtidagi tekinxo‘r atamalami yo‘qotishga xizmat qilgan. Okkam ilmiy bilish uslubida oddiylik, soddalik tamoyillariga rioya etishni afzal hisoblagan. Okkam 1323-yilda Oksford dorilfununi kansleri bilan janjallashib qoladi. Kansler faylasufga qator ayblar taqab, Papa Ioann XXII ga xabarnoma yo‘llaydi. 1324-yilda Okkam Papa Ioann XXII ning Avinondagi qarorgohiga j o ‘natiladi. U Avinon ibodatxonasining lurmasida to‘rt yil sud hukmini kutib yotadi va 1328-yilning may oyida olmon imperatori Lyudvig IX Bavarskiy huzuriga qochib boradi. Faylasuf umrining oxirigacha Olmoniyada yashaydi. 1349- yili Uilyam Okkam Myunxen shahrida vabo bilan og‘rib, vafot etadi. Bizning bilimimiz sezgilar tufayli hosil bo'ladi,deydi Okkam. Ayrim psixik jarayonlarni tushuntirishda ham ba’zi bir psixologlarda materialistik element va tendensiyalar namoyon bo‘ldi. Masalan, 0 ‘rta 0 ‘siyolik shifokor va faylasuf Abu Ali ibn Sino (980-1037- y.) va arab mutaffakiri ibn Rashid (1125-1198-y.)lar Aristotelga ergashib, «sezuvchi ruhning harakatlanuvchi va jozibador kuchlari»ni o‘rganish uchun harakat qildilar. Ular sezgilarni keltirib chiqargan qo‘zg‘ovchilardan farq qilish zamrligi haqidagi masalani qo‘yadilar, ong faoliyati bilan fiziologik jarayonlar o ‘rtasida yaqin aloqa va bog‘lanishlar o ‘rnatishga intiladilar. Qadimgi Rossiyada kitob madaniyati boshlanishi bilan (X—XI asrlarda) psixologiya sohasida G ‘arb va Sharq m utafakkirlarida qanday tarkib topgan bo‘lsa, xuddi o ‘sha holda fikr va bilimlar tarqala boshlaydi. Bu bilim lam ing eng muhim manbai Vizantiya mutafakkirlari Ioann Damaskning (673-777-y.) grek tilidan slavyan tiliga tarjima qilingan «Dialektika» va «Haqiqiy iymon haqida» degan asarlari edi. I. Damaskin ta ’limotiga ko‘ra, ruh alohida ilohiy substansiyadir. U so'z, aql-idrok hamda erkin irodaga ega bo‘lgan g ‘ayri jismoniy, oddiy, tirik va abadiy mohiyatdir. Ayni vaqtda ruh inson tanasi bilan biri- kib bitta mavjudotni tashkil qiladi. Uni insonning o ‘sish va ko‘payish kabi funksiyalaridan ajratish mumkin emas. Ruh tana organlaridan o ‘z qurollari sifatida foydalanadi va xulq hamda xatti-harakatlarida namoyon bo‘ladi. Ayni vaqtda Damaskin ruh tanaga bog‘liq: masalan, u biologik o ‘sishga va boshqa tashqi sabablarga qarab o ‘zgaradi deb ta’kidlaydi. Biroq Damaskin ruh va tananing birligini yashirin, qanday birlashganligi sirli bir hodisa va insonning aqli buni bilishga ojizlik qiladi, deb hisoblaydi. Bu fikrlarda Aristotelning ta’siri va xissasi ko‘rinib turibdi. Ratsionalistik psixologiya fan taraqqiyotidagi bosqichlardan biridir. Hozirgi vaqtda bu psixologiyani bilish tarixiy jihatdan qiziqarli, xolos. Bu psixologiya qandaydir ilmiy yoki amaliy ahamiyatga ega emas. Shu psixologiya negizida ishlab chiqilgan terminologiyanigina undan qolgan meros deb xisoblash mumkin. 0 ‘rta asrlarda psixologiya falsafaning bir qismi edi. Falsafaning esa mustaqil ahamiyati yo‘q edi: u teologiyaning — dinning xizmatkori deb hisoblanardi. Psixologik ta’limotlar ham shulardan kelib chiqqan edi, chunki faqat mulohaza qilish yo‘li bilan dinning ba’zi qonun- qoidalarini- ruhning abadiyligi, odamning kelib chiqishi, narigi dunyodagi hayot va hokazolami asoslash mumkin edi. Binobarin, ilmiy metodlarning kelib chiqishi mukammalashuvi tufayli sxolastik falsafa bilan birga ratsionalistik psixologiya ham o ‘z o ‘mi va ahamiyatini yo‘qotgan. 4. Yangi davrda psixologiyaning rivojlanishi va uning birin chi nazariyasi. XV-XVI asrlarda ilm-fanga yangicha qarashlar paydo bo‘ldi. Bu yangicha qarashlar ratsionalizmga va nazariy yondashuvlar- ni amaliy asoslashga qaratilgan edi. Bu esa psixologiya fani rivojla- nishida yangi bosqichga qadam qo‘yishni anglatdi. Aynan shu yondas- huvlar olimlar uchun yangi psixologik konseptsiyalarni ishlab chiqish uchun motiv bo‘lib xizmat qildi. Psixologiya fani dastlabki shakllanish jarayonida falsafaning tarkibida edi. Buni psixologiyaning predmeti fa- qatgina «jon — ruh» deb qaralganida yaqqol kuzatish mumkin. Psixolo giya rivojlanish jarayonida nafaqat jon — ruh borasidagi muammolami, balki insonning shaxs sifatida shakllanishi jarayonida uning psixik ri vojlanish qonuniyatlarini o ‘rgana boshladi. XVII asr psixologlar ko‘z o‘ngida psixikaga bo‘lgan qarashlarning tubdan o ‘zgarishi davri sifati da namoyon bo‘ladi. Psixologik fikr taraqqiyotidagi yangi davrini «fan lar malikasi» bo‘lib hisoblangan mexanika fani ta’sirida paydo bo‘lgan konseptsiyalar ochib berdi. Yangi davr psixologiyasi rivojida ko‘plab olimlar turli g ‘oyalari bi lan o ‘z xissalarini qo‘shganlar. Rene Dekart (1596-1650) o‘z qarashla- ri bilan psixologiya fani rivojiga o ‘zining salmoqli xissasini qo‘shgan. Fransuz faylasufi, matematigi va tabiatshunosi Rene Dekart ham Bekon va Gobbslar singari tabiat fanlaridagi tajriba metodiga katta ahamiyat beradi. Lekin ayni vaqtda u ratsionalistik metodning himoyachisi ham bo‘lib chiqdi. Dekart boshqa olimlardan farqli ravishda barcha yondashuvlarga shubha bilan qarardi va o ‘z shubhalanuvchanligi bois eng haqqoniy bilimlarni jamlardi. U o‘z shubhalari asosida barcha narsani inkor etish mumkin deb hisoblardi va shu izlanishlari oqibatida «Men fikr- layapman, demak men borman, mavjudman» degan tamoyilni o ‘zi uchun qabul qildi hamda o ‘zining barcha izlanishlarini unga asoslan- gan holda qurdi. Dekart ikki mustaqil substansiya mavjud - Ruh (bir lamchi asos) va Tana (borliq) deb hisoblardi. Ruhning asosiy xususi- yati tafakkur deb hisoblaydi, tana xususiyati esa tortilishdir. Dekart tafakkur deganda faqatgina tafakkur operatsiyalarini emas, balki sez gi, tasavvur, xissiyot kabilami ham kiritgan. Inson o ‘z ruhiyatidagi barcha holatlami xis etadi, biladi. Demak, inson psixikasi anglangan faoliyatlardan iborat deb hisoblaydi. Dekart ongning tarkibiy qismi sifatida g ‘oyalaming uch turini ajratadi: 1. Insonning o ‘zi tomonidan shakllanitirilgan g ‘oyalar; inson ning o ‘zi tomonidan shakllanitirilgan g ‘oyalar asosan insonning o‘z malakasi oqibatida shakllantiriladi. Bu malaka va bilimlar in- duksiya yordamida vujudga keladi va Dekart uni Enumeratsiya deb atagan. Dekart Bekon tomonidan tak lif etilgan anglash jarayonini inkor etmaydi. Lekin bu y o ‘l bilan tarkib topgan g ‘oyalar insonni ob’ektiv qonuniyatlarga emas, balki alohida predm etlar borasidagi bilimlarga yetaklaydi deydi. 2. 0 ‘zlashtirilgan g ‘oyalarni o ‘rganish, bilim olish, boshqalar bilan muloqot va kitoblarni o ‘qish jarayonida orttiriladi. Bu turdagi g‘oyalar bir necha shaxslar m alakasiga asoslanganligi bois haqqo- niyligi ortadi. 3. Tug‘ma g ‘oyalar. Faqatgina tug‘ma g‘oyalar inson ongida paydo bo'ladi va insonning asl mohiyatini ochib beradi. Bu bilimlar shuncha- lik aniqligidan, mantiqiy fikrlar va sezgi xususiyatlari ishtirokini talab etmaydi. Dekartning aytishicha, bu metod hatto tajriba (empirik metodi) dan ham mukammalroqdir. Dekart misol tariqasida deduktiv metodga asos- langan, binobarin eng aniq fan bo‘lgan matematikani ko‘rsatadi. De kartning fikricha to‘liq ilmiy falsafa tizimi, shu jumladan, psixologiya ham faqat ratsionalistik metod asosidagina qurilishi mumkin. Dekart o ‘zining psixologiya sohasidagi ta’limotini asosan o ‘zining «Ruh ehti- roslari haqida» degan asarida bayon qilgan. Dekart tana bilan ruhni bir-biriga mutlaqo qarama-qarshi deb hi soblaydi. Tananing mohiyati barcha moddiy narsalamiki singari o ‘rin ishg‘ol qilish, fazoviylikdir, ruhning mohiyati esa tafakkurdir (Dekart sezgi, tasaw ur va irodani ham shunga kiritadi). Uning fikricha ruh fa qat insonlarga xosdir, hayvonlar esa aksincha ruhga ega emas. Hayvon- lar murakkabroq mashinadir, holos. Inson tanasi ham xuddi shunday murakkab mashinadir. Ruhning faoliyati sezgilar - xotira, tafakkur, iroda o ‘z qonuniyatlariga, ya’ni ruhiy qonunlarga binoan ro‘y beradi. Shunday qilib, psixik va fiziologik jarayonlar parallel holda ro‘y be radi. Shuning uchun ham Dekart XX asrgacha bo‘lgan psixologiyada keng tarqalgan nazariyaning, ya’ni psixofizik parallelizm ta’limotining asoschisi hisoblanadi. Dekart ta’limotiga ko‘ra, ruh va tananing bir-biri bilan aloqasi faqat ruhning tanada bo‘lishidan kelib chiqadi, holos. Dekart ruhning mako- ni miyaning asosida joylashgan shishsimon bez deb taxmin qildi. De kart zamonasida shishsimon faqat odamlardagina topilgan edi. Biroq 1с/ vaqt ichida u bir qancha hayvonlarda ham topildi, albatta, bu De- kurtning ruh va tananing munosabati haqidagi ta’limotini rad etilishi- ga sabab bo‘ladi. Dekart inson organizmini o‘rganishga katta e ’tibor berdi. Uning ta’limotiga ko‘ra, organizmning faoliyati ayrim-ayrim iplar singari organizmga tarqalgan va bir markazda — miyada birlas- hadigan nervlar yordami bilan amalga oshiriladi. Shu nerv tizimi orqa li organizm sezadi, idrok qiladi va atrofdagi olam hodisalarini biladi. Nerv iplari orqali miyada u yoki bu javob mushak harakatlari beriladi. Masalan, Dekart birinchi nerv fiziologik jarayonlaming mexanizmini aniqladi, fiziologiyaga «refleks» tushunchasini kiritdi. Xususan, ke- yinchalik «shartli reflekslar» deb nom olgan nervlar o‘rtasidagi yangi bog‘lanishlar mexanikasini ham u tasvirlagan. Shuning uchun ham ge nial rus fiziologi I.P. Pavlov o‘z institutida fransuz faylasufi Dekartning haykalini o ‘matgan. Dekart tajribaga asoslangan tekshirish yo‘li bilan hosil qilina- digan bilimlarga katta ahamiyat bergan. Lekin shuning bilan birga matematika va falsafaga doir eng umumiy tushunchalar tajribadan hosil qilinmaydi, balki ular bizda tug‘ma holda mavjuddir. Bu yer da Dekart, Platon va 0 ‘rta asr realistlari tomonidan targ‘ib qilingan «tug'ma idealar» haqidagi ta’limotni quw atlantirdi. Shunday qilib, Dekart psixika (ruh) haqidagi ta’limotda o ‘taketgan idealist, tabiat haqidagi, hayvon va inson haqidagi ta’limotda esa mexanistik ma terialist edi. Xulosa qilib aytilganda, Dekart mutafakkir sifatida bir oyog‘i bilan 0 ‘rta asrlarda, ikkinchi oyog‘i bilan esa Yangi davrda turgan deyish mumkin. Fransuz matematigi, tabiatshunos va faylasufi Dekartning ismi bilan psixologiya tarixidagi g ‘oyat muhim bosqich boshlanadi. Ay- nan, u o ‘zining ong haqidagi ta’limoti bilan Aristotelning ruh haqida gi ta’limotidan psixika to‘g‘risidagi tushunchalaming ajralib chiqishi uchun asos yaratdi. U avtomat kabi mexanik ishlovchi organizm mo- delini tanlaydi va u bilan o ‘sha kunlargacha ruh bilan boshqariluvchi bo‘lib hisoblangan tirik tanani uning ta’siridan «holos etdi». Shu davr da Garve tomonidan qon aylanishining kashf qilinishi «organizm — me xanik mashina» degan fikmi rivojlantirdi. Unda yurak qon o‘tkazuvchi nasos bo‘lib hisoblanadi va bu jarayonda ruhning hech qanday funksi- yasi yo‘q deb ta’lim berildi. Dekartgacha barcha faoliyat jarayonlari, yerdagi hayot tashqarisi- dan energiya oluvchi maxsus agent ruh bilan boshqariladi, deb hisoblab kelindi. Ammo Dekartdan bosh lab, tana mexanika qonunlariga asosan tuzilgan avto tizimdir, undagi organlaming ishlashi ham tananing fao liyati ham, boshqa tanalar bilan aloqasi ham, ruhga muhtoj emas, deb takidlandi. Lekin, bu bilan ruh «ishsiz» bo‘lib qoldimi? Yo‘q, Dekart ruhni hech narsaga bog‘liq bo‘lmagan oliy substansiyagacha ko‘tardi. «Ruh ongning uzluksiz bo‘lmagan hodisalari - fikrlaridan iborat» deb aytdi olim. Ruhning birdan bir asosiy belgisi uning fikrlashidir. Fikrlashdan to‘xtash ruhning yo‘q bo'lishiga olib keladi, deb hisoblaydi. Dekart ning tana va ruh substansiyalarini o‘zaro taqqoslashi shunga olib ke- ladiki, Dekart tana o ‘z tabiatiga bo‘linuvchi, ruh esa bo‘linmas, shu ning uchun u turli xil narsa degan xulosaga keldi. Dekart dualizmning ma’nosi shuki, tana va ruh mustaqil substansiyalardir. Ularning har qaysisi mavjud boiishi uchun o'zidan boshqa hech narsaga muhtoj emas. «Ruh butunlay mening tanamdan ayri bo‘lib, u tanamsiz ham mavjud bo‘la oladi». «Bizdagi issiqlik va harakat fikrga bog‘liq bo‘lmagani uchun ular faqat tanamizga tegishlidir» deb yozadi Dekart. Buni Dekart ruhsiz tanalar ham, masalan, olov issiqlikka ega bo‘lishi va harakatlanishi bilan isbotlashga harakat qiladi. Hayotni ruh bilan bog‘laganlar xato qiladilar. Negaki «o‘lim hech qachon ruh tufayli sodir bo‘lmaydi, balki tananing muhim qismidagi buzilishi tufayli ro‘y beradi» deb ko‘rsatadi. Dekartning fikriga ko‘ra asoslaming asosi shubhalanishdir. Uning fikricha, hamma tabiiy va g‘ayri tabiiy narsalardan shubhalanish kerak. Chunki shubhalanganda inson odatdagidan ko‘ra yaxshiroq fikrlaydi. Bunda Dekartning mashhur «Men fikrlayapman, bundan chiqdi mav- judman» aforizmini keltirish mumkin. O'zining asosiy fikrlarini Dekart «Aqlni boshqarish qoidalari», «Ruhlar ehtiroslari», «Odam haqida» nomli asarida bayon etdi. XVIII asming eng yirik kashfiyotlari qatoriga refleks tushuncha- sining paydo bo‘lishini kiritish mumkin. Refleks tushunchasi Dekart (i/ikasida paydo bo‘ldi. Agar Garvey o‘z kashfiyoti bilan ruhni ichki a’zolaraing boshqaruvchisi sifatida inkor etgan bo‘lsa, Dekart ruhni (ashqaridan ta’sir etish xususiyatidan mahrum qildi. U fanga fiziologiya va psixologiyada fundamental bo‘lgan refleks tushunchasini (terminini emas) kiritdi. U davrda nerv tizimi to ‘g‘risidagi bilimlar ham oz edi. Dekart uni ingichka quvurchalar «trubkachalar»dan iborat deb tasav- vur qildi. Dekartning tasawurida go‘yo shu trubkachalardan mayda, yengil, havosimon zarralar harakatlanadi. Bu zarralami Dekart «hay- von ruh lari» deb nomladi. «Men ruh deb atagan narsalar kichiklik va tez harakatlanishdan boshqa hech qanday xususiyatga ega bo‘lmagan tanachalardan o ‘zga narsa emas. Bular qonning eng harakatchan zarra- lari bo‘lib, doim miya tomonidan harakatlanadi», deb tushuntirmoqchi bo‘ldi Dekart. Uning refleks sxemasiga ko‘ra, tashqi impuls nerv trubkachalari ichida joylashgan nerv «iplarining» uchiga tasir qilib, ular shu «ip» chiqqan miyaning qismini go‘yo arqonning bir uchi ikkinchisini hara- katga keltirganidek qo‘zg‘atadi. U yerdan «hayvon ruhlari» nerv orqali tegishli muskulga o‘tib, qisqarishga majbur qiladi. Shu tariqa harakat ro‘y beradi. Shuning uchun qaynoq buyum qo‘lni kuydirib tortib olish- ga majbur qiladi. Bunda xuddi yorug‘lik nurining ko‘zgudan qaytgani- dek reaksiya sodir bo'ladi. Xatti-harakatlaming reflektor tabiatni ruhga murojaat qilmay ochib bergan Dekart umid qiladiki, kelajakda ancha murakkab hodisalarni ham u ta’riflab bergan fiziologiya-mexanika qoi- dasiga ko‘ra tushuntirish mumkin bo‘lar: «Masalan, it o ‘ljani ko‘rgach, unga tashlanadi, lekin o ‘q ovozini eshitsa, albatta qochadi. Shunga qaramay ovga o‘rgatilgan itlar o ‘ljani ko‘rgach to‘xtaydi. Aqlsiz hay- vonlar miyasida shunday o‘zgarish hosil qilib, ularni o ‘rgatish mumkin ekan, ehtimol odamga biror narsani o ‘rgatishda bundan ham yaxshiroq narsalarga erishsa bo‘lar», deb taxmin qildi. Bundan u shunday xulo- sa chiqardiki, «ruhning kuchi emas, balki, mexanika qoidalari asosida ro‘y beruvchi tanadagi o ‘zgarishlar asosida inson avvalo o ‘z tabiati- ning, qolaversa, tashqi olamning hukmdoriga aylanishi mumkin». Dekartning fikricha, «Kuchli va oliyjanob odamlaming kayfiyati xotirjamlik onlarida ham, kulfatga ro‘para bo‘lganda ham o‘zgarmaydi. Sen taqdiri azaini emas, avvalo o ‘zingni yengishga harakat qil. Dun- yoni tartibga solishga urinma, eng avval o‘z istaklaringni boshqara bil. 0 ‘zlikni anglashdan ko‘ra sermahsulroq mashg‘ulot yo‘qdir. XVI asr oxirlariga kelib psixologiyada shaxs psixikasini tadqiq etish metodlarining ob’ektivligi, olingan natijalaming tahlili muam mosi F.Bekon qarashlarida birlamchi ahamiyat kasb etgan bo‘Isa, R. Dekart izlanishlarida esa inson ruhiyati va uning shaxs xulq-atvoriga ta’siri o ‘rganila boshlandi. Psixologiya fanida turli yondashuvlar vujudga kela boshladi. Mu- ammoga bu tartibda yondashish ratsional intuitsiya deb ataldi. Tug‘ma g ‘oyalarga Dekart «Xudo», «Men» va «son»lami kiritgan. Ratsional intuitsiya bilan bir qatorda olingan m a’lumotlar haqqoniyligini tekshi rish metodi sifatida Dekart deduksiya (umumiydan xususiyga borish)ni e’tirof etgan. Dekart «Ongni boshqarish qoidalari» (1628-1629), «Me tod borasidagi qarashlar» (1637), «Ilk falsafa borasidagi qarashlar» (1641), «Falsafaning boshlanishi» (1643), «Ehtiroslar haqida» (1649) va boshqa asarlar muallifidir. Mashhur grek faylasufi Platon harakter va intellekt tug‘ma bo‘lgani kabi fikrlar, g ‘oyalar ham shak-shubhasiz tabiiy va tug‘ma bo‘ladi deb taxmin qilgan. F. Bekon, Spinoza, Gobbs va Dekart ta’limotlari tabiri bilan aytgan- da, F. Bekon «ingliz materializmining va umuman tajriba fanlarining» asoschisidir. Bekon, avvalo shuning bilan mashhurki, 0 ‘rta asr sholas- tik filasofiyasini qattiq tanqid qildi va ilmiy bilimning yangi yo‘llarini belgi lab berdi. Bekon ta’limotiga ko‘ra, fan, birinchi navbatda, atrofdagi tabiatni, uning ba’zi bir hodisa-qonunlarini o‘rganish bilan shug‘ullanmog‘i zarur. Bekon ratsionalistik deduktiv metodni befoyda deb inkor qildi va tajribaga asoslangan induktiv metodni asoslab berdi. Bekon ruhni ikkiga bo‘ldi: aqliy va xissiy ruhlar. Birinchisi ilohiy nafasdan kelib chiqadi. Ikkinchisi moddiy bo‘lib, barcha organik mavjudodlarga xos- dir. Hayvonlaming tanasi xissiy ruh organidir, insonda esa tana aqliy ruh organi bo‘lib xizmat qiladi. Ilekonning ta’limotiga k o ‘ra, xissiy ruh moddiydir, lekin is- Miqlik bilan siyraklanishi natijasida k o ‘zga k o ‘rinmaydigan bo4lib qolgan, u suyuqlikka o ‘xshash bo‘lib, o ‘z tabiatiga ko‘ra havo va o‘tga yaqindir. Bekon fizik o ‘lim qonuniyatlarini inson psixik hayo- tiga ko'chirish, psixikani tajriba va kuzatish y o ‘li bilan o ‘rganish mumkin, deb taxm in qildi. Bekonning fikricha, «birinchi psixik eliment» tasavvurdir. Bekonning tasavvurlar mexanikasi haqidagi Iikrlarini boshqa bir ingliz filosof m aterialisti Gobbs yanada mu- lassalroq rivojlantirdi. Psixologik hodisalarning o ‘zi moddiy tartibdagi faktlardir. Ulaming rivojlanishi nutqning rivojlanishi bilan bog‘liqdir. Gobbs yangi materi alistik psixologiyaning asoschisi hisoblanadi. 5. Psixologiyada ratsionalizm va sensualizm. Rationalistik psixo logiya fan taraqqiyotidagi bosqichlardan biridir. Hozirgi vaqtda bu psixologiyani bilish tarixiy jihatdan qiziqarli, xolos. Bu psixologiya qandaydir ilmiy yoki amaliy ahamiyatga ega emas. Shu psixologiya ncgizida ishlab chiqilgan terminologiyanigina undan qolgan meros deb hisoblash mumkin. XVII asrga oid psixologik fikrlarning o ‘ziga xos tomonlarining tal- qinida ochiq namoyon bo‘ldi. A) tushuntirish uchun hech qanday ruhga muhtoj boim agan tana- inexanik tizim haqidagi ta’limot; B) ichki kuzatish orqali o‘z psixik holati haqida hamma narsani bilish mumkin bo‘lgan individning ongi haqidagi ta’limot; V) inson faoliyatini unga foydali narsalar tomon yo‘naltiruvchi yoki zararli narsalardan qaytaruvchi ehtiroslar (affektlar) haqidagi ta'lim ot; G) fiziologik va psixologik tomonlar o ‘rtasidagi munosabat haqida gi ta’limot. Bu ta’limotlaming asosida fanning ulug‘ zahmatkashlari Rene Dekart (1598-1660), Benedikt Spinoza (1632-1677), Tomas Gobbs (1588-1679), Djon Lokk (1632-1704), Gotfrid Leybnits (1646-1716) kabilar turar edi. Natijada fanda tajribaga asoslangan yangi oqim (em- pirik oqim) rivojlana boshlaydi. 1600-yilda Yevropa faylasuflari debat tashkil qilishdi. Djon Lokk g ‘oyalar va fikrlar tug‘ma ekanligiga o ‘z amaliy tajribalaridan kelib chiqqan holda rad javobini beradi. Ingliz olimi va pedagogi Djon Lokk Bekon kashf qilgan ilmiy metodning bevosita davomchisi edi. Lokk psixologiya ham, boshqa tabiat fanlari singari, og‘zaki mulohazalarga emas, balki tajribaga asoslanmog‘i kerak, deb hisoblaydi. Shuningdek, u ruhning va uning kuchlarining asl mohiyatini bilish mumkinligini in kor qildi. «Men, deydi Lokk, — ruhning mohiyati nimadan iborat yoki hayotiy ruhimizning qanday harakatlari sezgilarga yoki tasavvurlar- ga olib keladi degan tekshirishlar bilan o ‘zimni qiynab o ‘tirmayman, chunki bu quruq mavhum fikr yurgizishdir». Lokkning aytishicha, faqat ruhiy hodisalami o ‘rganish kerak. Bu hodisalami o‘rganishning birdan-bir metodi tajriba va kuzatishdir. Dj. Lokkning asarlari tufayli psixologiyada empirik tajribaga su- yangan psixologiya deb ataladigan yangi oqim paydo bo‘ldi. Lokkning fikricha, asosiy hamda birlamchi psixik hodisa sezgidir. Ruhiy hodi- salaming barcha qolgan turlari, qanchalik murakkab bo‘lmasin, faqat sezgi laming bir-biriga munosabati va qo‘shilishidir. Ruhda (Platon va Dekart aytganidek) tug‘ma ideallar yo‘q. Ruh o‘zining barcha ideallarini tashqi tajriba sezgilaridan (birlamchi sifatlar) va qayta ishlangan ichki tajribadan, reflekslar, xotira, farq qilish, taqqoslash, murakkab tasavvur va boshqalardan (ikkilamchi sifatlar) hosil qiladi. Yangi tug'ilgan bo- laning ruhi go‘yo hech narsa yozilmagan toza qog‘oz yoki toza taxtdir, lekin tarbiyachi va hayot tajribasi bunga sezgilar orqali xohlagan nar sani yozishi mumkin. Sezgilar haqidagi ta’limotida Dj. Lokk birlamchi va ikkilamchi si- fatlarga ta’rif berdi. Narsalaming sezgi organizmlariga bevosita ta’sir etishi natijasida hosil boMadigan sezgi obrazlari birlamchi sifatlar yoki obrazlar deb ataladi; bu ob’ektiv sifatlar. Lokk birlamchi yoki ob'ektiv sifatlarga harakatni, o‘tkazmovchanlikni, zichlikni, zarra- chalaming ulanishini, figurani, hajmni va boshqalarni sezishni kiritadi. Lokk ta’limotiga ko‘ra, ikkilamchi yoki sub’ektiv sifatlar «narsalaming o ‘zida emas», balki birlamchi sifatlarga bogiiq bo‘lib, sub’ektiv ra- vishda yaratiladi. I)j. Lokk hodisalaming tasodifiy bir vaqtda sodir bo‘lish natijasida lasawurlar o‘rtasida hosil bo'ladigan bog^anishlami belgilash uchun birinchi bo‘lib psixologiyaga «assotsiatsiya» terminini kiritdi. Rene Dekart esa Djon Lokkning fikriga qo‘shilmagan holda ba’zi fikr, g‘oya!ar tug‘ma va tabiiy bo‘lishini aytib o ‘tadi. Ikki asrdan so‘ng I )ckart tabiiy bilimlar va fikrlarning yutuqlarini isbotlab bergan1.Charlz Darvinning fikriga ko‘ra, inson tanasi qanchalik tabiiy bo‘lsa, uning xulq-atvor ko‘rinishlari va shakllari ham shunchalik tabiiy va tug‘ma bo‘ladi. Darvin 22 yoshida uzoq vaqtiar mobaynida dengiz sayohati- ga chiqib, turli qo‘ng‘izlar, molyuskalar va dengiz sayohatida uchrashi mumkin bo‘lgan barcha narsalaming kolleksiyasini qilib, ularni kuza- lib, shu fikrga kelgan2. Dekartning birinchi opponenti bo‘lib, gollandiyalik faylasuf Barruh Spinoza chiqdi. Gegelning fikricha, B. Spinoza Dekart falsafasidagi ilualizmni olib tashladi. Unga ko‘ra, yagona va abadiy ajralmas xusu- siyatlarga ega bo'lgan substansiya - bu tabiat. Shuning uchun odamni substansiyalar uchrashadigan «joy» sifatida Spinoza inkor etadi. Odam bir butun moddiy va ruhiy mavjudot deb biladi. 0 ‘zining eng mashhur psixologik asari «Etnika»da faylasuf dastlab substansiyalar masalasi da to‘xtaladi. Shu yerdanoq uning qarashlari Dekartning qarashlaridan u/oqlashadi. Dekartdan farqli ravishda Spinoza monestik ta’limotni il- gari surdi. Substansiya deganda Spinoza bizdan tashqarida joylashgan tabiatni tushunadi. Bu substansiya o ‘z navbatida bir qancha xususiyatlarga ega bo‘lib, inson ulaming faqat ikkitasi - tana va fikmi biladi. Shuning uc hun ruh va tana bitta individuallikni, ya’ni fikrlaydigan tanani tashkil etadi. Alohida ruhiy substansiyaning borligini Spinoza inkor etadi, lekin materiya va tafakkur birligi muammosini oxirida ochib berolmadi. Sub- slansiyalar ta’limoti asosida Spinoza insoning xissiy holatlari ko‘proq affektlar masalasini yoritib berdi. 0 ‘zining afFektlar haqidagi ta’limotida alfektlarning paydo bo'lishi va ulaming tabiati, odamlaming affektlarga qulligi va affektlaming kuchi, inson ozodligi va inson aqlining kuchi ma- 1 Yüklə Dostları ilə paylaş:
|