75
köçəri oymaqlar arasında yaranan xalq ədəbiyyatı da
xüsusi əhəmiyyətə malikdir” (23).
V. P. Anikin qeyd edir ki, “folklor Şərq
müdriklərinə öz sərrastlığı və dəqiqliyi ilə seçilən elə bir
hikmət bəxş etmişdir ki, eşidənlər bir yandan mat qalır,
digər tərəfdən də onlara pərəstiş edirlər” (176, 18). Bu
baxımdan Azərbaycanın Nizami Gəncəvi kimi nəhəng
mütəfəkkiri də istisna deyil. Bu baxımdan
onun Nizami
yaradıcılığında folklordan istifadə ilə əlaqədar
tədqiqatları xüsusi maraq doğurur. Bu da onunla bağlıdır
ki, dahi şairin əsərləri yazılı ədəbiyyatla şifahi xalq
ədəbiyyatının əlaqə və münasibətləri probleminin daha
ətraflı və dərindən araşdırılmasına imkan verir. Buna
görədir ki, Nizami və folklor probleminin görkəmli
tədqiqatçılarından olan ədəbiyyatşünas-alim Tağı
Xalisbəyli bu məsələyə diqqəti cəlb edərək yazırdı:
“Xalqın rəvayət, əfsanə, nağıl və dastanları, qədim
mifoloji görüşləri Nizami Gəncəvinin istər tərbiyəvi,
istər fəlsəfi və ictimai-siyasi, istərsə də elmi mülahizələri
üçün əsas dayaqlardan olmuşdur. Folklorun Nizami Gən-
cəvi sənətinə təsiri məsələlərinin tədqiqi şairin
yaradıcılığının ideya və sənətkarlıq xüsusiyyətlərini
araşdırmaq işinə ciddi yardım etdiyi kimi, şifahi və yazılı
ədəbiyyat arasındakı əlaqə və münasibətlərin xarakterini
açmaq üçün də əhəmiyyətlidir” (96, 5).
Ümumiyyətlə, Nizami və folklor problemi
nizamişünaslığın çox mühüm sahələrindəndir. Buna
görədir ki, Nizami yaradıcılığının, demək olar ki, bütün
tədqiqatçıları – Y. E. Bertels, M. Ələkbərli, M. Rəfili, M.
Ə. Rəsulzadə, Ə. Axundov, M. Əlizadə, A. Rüstəmova,
S. Paşayev və başqaları şairin folklor qaynaqlarından is-
tifadə etməsindən bu və ya digər şəkildə bəhs etmişlər.
Adını yuxarıda çəkdiyimiz Tağı Xalisbəyli isə bu haqda
xüsusi tədqiqat işi yazmış və bir neçə kitab nəşr