Nizami Tağısoy
252
50-80-ci illər Qaraçay nəsri onun əsasını qoyan sənətkar-
ların ənənələrini davam və inkişaf etdirirdi. Bu dövrdə yazıçı-
ların diqqətini ilk növbədə xalq həyatında yer almış ən mühüm
hadisələr özünə cəlb edirdi. Nəzərdən keçirdiyimiz dövr Qara-
çay nəsrinin öncülləri sırasında O.Xubiyevin (16;17;3;4;5) adı
və əsərləri qeyd olunmalıdır. Bu müəllif əsərlərində təhkiyənin
statikliyini dəf edib, yazının yeni ədəbi formalarından istifadə
etməklə, xeyli dərəcədə psixoloji təhlil sənətinə yiyələnməyi ba-
carmışdır. Məişətin dürüst təsvirinə can atmaqla O.Xubiyev əsər-
lərinin infrastrukturuna sərbəst intonasiya daxil etməyə meyl et-
məklə oxucuların mənəvi tələbatını daha çox ödəməyə çalışırdı.
1960-cı illərin ortalarından Qaraçay yazıçılarının povest
və roman janrına müraciəti gerçəkliyin dərk olunmasında və
ifadəsində yeni tendensiyaların müşahidə olunduğunu göstər-
məklə Qaraçay nəsrinin strukturunda nəçərəçarpacaq dəyişik-
liklərin baş verdiyini ortaya qoyurdu. Nəsrdə ağırlıq mərkəzi
daha çox qəhrəmanın psixologiyasının açılması, onun ətraf
aləmlə birmənalı olmayan qarşılıqlı münasibətləri üzərinə dü-
şürdü. Daha doğrusu, yazıçılar mənəvi problematikaya dərin-
dən müraciət və nüfuz edirdilər. Bunun nəticəsi kimi sənətkar-
ların diqqət mərkəzində insanın daxili aləmi, onun mürəkkəb
mənəvi axtarışları dayanırdı.
Qaraçay yazıçılarının əsərlərində yer almış obrazlarında
həyat prototiplərinin ümumi və fərdi xüsusiyyətləri üzvü surət-
də birləşir. Bədii nəsrdə əxlaqi-etik problemlər episentrə qoyul-
maqla sıravi insanlara maraq güclənir, onu formalaşdıran mühitə
ümumi şəkildə nəzər salınırdı. Bu baxımdan H.Bayramu kovanın
«Karçi ailəsi» povesti xarakterikdir. Povest məktəb mövzusuna,
gənc nəslin tərbiyəsi mövzusuna həsr olunmuşdur. Burada müs-
bət qəhrəmanın əxlaq kriteriyasının başlıca məqsədi uğrunda
mübarizəsi, həyat davranışlarının bütövlüyünü əks etdirməsidir.
Eyni zamanda H.Bayramukovanın «Qara don», «İkinci həyat»,
Qaraçay ədəbiyyatı
253
«Eldar mənim oğlumdur», «Səfər», «Qocalar» və B.Xatuyevanın
«Uzaq rəfiqə» hekayələrində həm də əxlaq-məişət problemləri
əks olunurdu (37, 12-18). Bu hekayələrin hamısında köhnə ilə
yeni arasında insanların şüurunda, onların münasibətlərində ge-
dən proseslər əksini tapırdı. H.Bayramukovanın «İkinci həyat»
hekayəsində müəllif qəhrəman qızın mənəvi təkamülünü əks et-
dirmişdir. Oxucunun gözü qarşısında son dərəcə küt, itaətkar qa-
dın taleyi dayanır. Bununla belə o, öz gücünə və ədalətin qalib
gələcəyinə tapınaraq inamla irəliləyir. Eyni problematika H.Bay-
ramukovanın «Eldar mənim oğlumdur» hekayəsində də əksini
tapmışdır.
Bu dövrdə nəşr olunmuş elə hekayələr də vardır ki, onların da
mövzusu əxlaq və məişət problemləri olsa da, öz yumoristik rəngi
ilə seçilir. Bu, H.Bayramu kovanın «Səfər» və «Qocalar», B.Xa-
tuyevanın «Uzaq rəfiqə» hekayələri üçün xarakterikdir. Məsələn,
«Qocalar» hekayəsində sevgili gənclərin bir-birinə qovuşması ilə
bağlı valideynlər düşünüb daşınınca onlar öz taleyinin qurucu-
suna çevrilərək evlənirlər. Adlarını çəkdiyimiz hekayələrin ana
xəttində humanizm məsələlərinin maraqlı şəkildə öz həllini tap-
masıdır.
Nəzərdən keçirdiyimiz dövr Qaraçay nəsrindəki kiçik janrın
inkişafından söz düşmüşkən S.Laypanovun «Lüaza» hekayəsini
də qeyd etmək lazımdır. Birinci şəxsin adından nəql olunan bu
hekayə lirik nəsrə də aid edilə bilməklə olduqca böyük hisslərin
tərənnüm edilməsi ilə yaddaşlara çökür. A.Qarayeva yazırdı: «Bu
hekayələrdə əsas diqqət süjetin hazırlanmasına yox – çünki o heç
də mühüm əhəmiyyətə malik deyil – fikrin hərəkətinə istiqamət-
lənmişdir. Məhz buradan da emosional rənglərin müxtəlifliyi, üs-
lub çevikliyi onları canlı danışıq dilinə yaxınlaşdırır» (23, 436).
Qaraçay sənətkarları nəzərdən keçirdiyimiz dövrdə məişət,
varlıq və həyat məsələlərinə daha dərindən diqqət yetirirdilər. 50-
80-ci illər nəsrində belə yanaşma güclənməyə başlamışdı. Eyni
Nizami Tağısoy
254
zamanda təsvir obyektinə çəkilmiş məqamlarda psixoloji həyatın
bəzi anları dərindən müşahidə olunurdu. Yazıçılar insana və onun
məişətinə, mənəvi-etik münasibətlərinə daha çox yer ayırmağa
başlayırdılar. Belə xüsusiyyət O.Xubiyev, H.Bayramukova, A.
Suyunçev, H.Ebzeyev, M.Batçayev və digər bu kimi sənətkarların
əsərlərində daha çox gündəmə gəlirdi.
Qaraçay cəmiyyətində gedən proseslər öz obrazlı-bədii əksi-
ni daha çox nəsrdə axtarırdı. Zamanın konfliktləri əsərlərin əsa-
sında oturan kolliziyalarda yaxşı müşahidə olunurdu. Qaraçay
yazıçılarının 50-80-ci illərdə yaranmış əsərləri sübut edir ki, bu
nümunələr dövrün tələblərini əks etdirməyə çalışmaqla müxtəlif
bədii priyomların köməyi ilə müasir proseslərə təsir edən tenden-
siyalara təhlillər verməyə istiqamətlənirdi. Gerçəklik bütün zid-
diyyət və konfliktləri, sosial qüvvələr arasındakı münasibətlərdə
özünü göstərirdi. Başqa sözlə desək, insan və cəmiyyət problemi
dərin psixoloji, şəxsi və ümumbəşəri kolliziyalar müstəvisində
təcəssümünü tapırdı. Qaraçay nəsrindəki iştirakçı personajlar
qarşılıqlı münasibətlərdə olmaqla, həm də həyatın müəllif gö-
rüntüsünü əks etdirirdi.
Hər personajın öz sosial siması, həyatda yeri vardı. Elə bu
baxımdan 50-80-ci illər Qaraçay nəsrinin bu dövrü güzgü kimi əks
etdirdiyini söyləmək mümkündür. İdraki baxımdan onun əhəmiy-
yəti danılmaz idi. Çünki həmin dövrdə ədəbi əsərlər mühüm ide-
ya-mənəvi və etik-estetik faktor kimi cəmiyyətin həyatına təsirsiz
ötüşmürdü. Bu əsərlərdə xalq qarşısında məsuliyyət, xeyirxahlıq,
humanizm, vətənpərvərlik və s. kimi mənəvi keyfiyyətləri forma-
laşdırmaq ön planda dururdu. Dövrün gedişatına dərindən nəzər
salmaqla yanaşı, müəlliflər öz əsərlərində həyatda insanın yeri,
sosial quruluş, şəxsi və ictimai davranış, ideya-mənəvi inam kimi
aktual problemlərə diqqəti daha da gücləndirirdilər.
Dostları ilə paylaş: |