89
syndrome; a review of the literature). Nederlands Tijdschrift voor
Fysiotherapie, 106, 52-61.
Engelbert, R.H.H., Lauteslager P.E.M. (2000).
Aandoeningsgebonden motorische ontwikkelingsprofielen
(Disease related motor development profiles). In: Empelen, R.
van, Nijhuis-van der Sanden, M.W.G., Hartman, J.E.M. (eds).
Kinderfysiotherapie. Maarssen: Elsevier gezondheidszorg.)
Livingstone, B., Hirst, P. (1986). Orthopaedic disorders in school
children with Down’s syndrome with special reference to the
incidence of joint laxity. Clinical Orthopaedics and Related
Research), 207, 74-76.
Lydic, J.S., Steele, C. (1979). Assessment of the quality of
sitting and gait patterns in children with Down’s syndrome.
Physical Therapy, 59, 1489-1494.
Morris, A.F., Vaughan, S.E., Vaccaro, P. (1982). Measurements of
neuromuscular tone and strength in Down’s syndrome children.
Journal of Mental Deficiency Research, 26, 41-46.
Owens, D., Dawson, J., Losin, S. (1971). Alzheimer’s disease in
Down’s Syndrome. American Journal of Mental Deficiency,
75, 606-612
Parker, A.W., Bronks, R., Snyder, Jr. C.W. (1986). Walking
patterns in Down’s syndrome. Journal of Mental Deficiency
Research, 30,317-330.
Parker, A.W., James, B. (1985). Age changes in the flexibility of
Down’s syndrome children. Journal of Mental Deficiency
Research, 29, 207-218.
Piper, M.C., Gosselin, C., Gendron, M., Mazer, B. (1986).
Developmental profile of Down’s syndrome infants receiving early
intervention. Child: Care, Health and Development), 12, 183-194.
Rast, M.M., Harris, S.R. (1985). Motor control in infants with
Down’s syndrome. Developmental Medicine and Child Neurology),
27,682-685.
90
Sharav, T., Shlomo, L. (1986). Stimulation of infants with Down’s
syndrome: long-term effects. Mental Retardation, 24, 81-86.
Shumway-Cook, A., Woollacott, M.H. (1985). Dynamics of postural
control in the child with Down’s syndrome, Physical Therapy, 65,
1315-1322.
Ulrich, B.D., Ulrich, D.A., Collier, D.H. (1992). Alternating
stepping patterns: hidden abilities of 11-month-old infants with
Down’s syndrome. Developmental Medicine and Child Neurology),
34,233-239.
91
DS’lu çocukların motor gelişimi spesifik problemler gösterir.
(Lauteslager, 1991; 1995; Connolly&Michael, 1986). Gelişim
sadece gecikmiş değildir (Cunnigham, 1982); aynı zamanda motor
becerilerin kazanılmasının sırasında da anormallik gözlenir
(Dyer, Gunn, Rauh& Berry, 1990). Tüm DS’lu çocuklarda azalmış
postüral tonus vardır (Cowie, 1970). Bunun doğal takibinde de
yetersiz ko-kontraksiyonlar (Davis&Scott Kelso, 1982), uygun
olmayan postüral reaksiyonlar (Shumway-Cook&Woollacott,
1985), hipermobilite (Parker&James, 1985) ve bozulmuş
propriyosepsiyon bulunur (Dyer ve diğerleri, 1990). Bu
problemler “postüral kontrol sistemindeki bozukluklar” olarak
adlandırılır ve gelişimsel tutarlılığı vardır (Tablo 5.1) (Lauteslager,
Vermeer&Helders, 1994; 1998). Bu sistemdeki bozukluklar
DS’lu çocukların motor gelişimindeki spesifik paternlerin ortaya
çıkmasının başlıca nedenleridir. Bu problemler motor
müdahale gerektirir. Bunun pozitif etkileri henüz tatmin edici
şekilde ispatlanmamıştır. Bunun en önemli sebeplerinden biri de
uygun bir ölçüm aracının bulunmamasıdır. Motor müdahalenin
sonucunu nesnelleştirmek için, bozukluğa özel ölçüm aracının
geliştirilmesi esastır. (Lauteslager, Vermeer&Helders, 1995;
1996a).
Bölüm 5 şunları baz alır:
Lauteslager, P.E.M., Pennings, A.H. (†), Vermeer, A. & Helders, P.J.M. (1996)
Motorische basis-vaardigheden bij kinderen met het syndroom van Down:
deontwikkeling van een meetinstrument (Basic motor skills of children with
Down’s syndrome: the construction of a motor measuring instrument). Bewegen
& Hulpverlening, 13, 40-52, 65, 67.
Lauteslager, P.E.M., Pennings, A.H. (†), Vermeer, A., Helders, P.J.M. & Hart, H. ‘t.
(1998). Test van Basis-motorische Vaardigheden van Kinderen met het syndroom
van Down: onderzoek naar betrouwbaarheid en construct-validiteit (Test of ‘Basic
Motor Skills of children with Down’s syndrome’: reliability and construct validity).
Nederlands Tijdschrift voor Fysiotherapie,) 108, 155-163
5 Down Sendromlu Çocukların Temel
Motor Becerileri Testi: Güvenilirlik ve
Yapısal Geçerlilik
92
Müdahale, temel motor becerilerin geliştiği periyotta yer almalıdır
(Lauteslager, Pennings, Vermeer&Helders, 1996b). Bu, ilerideki
motor gelişimin temellerinin atıldığı periyottur (Gallahue&Ozmun,
1998). Postüral kontrol sistemindeki bozukluklar problemin esasını
oluşturduğundan, bozukluğa özel ölçüm aracının, temel
motor becerilerin gelişimi sırasındaki postüral kontrolün seviyesini
kaydediyor olması gerekir. “DS’lu Çocukların Temel Motor
Becerileri Testi” (orijinal kısaltmasıyla BMS) bunun için
yapılandırılmıştır. Bölüm 5, BMS’in fizyometrik değerlendirmesi
üzerine bilgi verecektir.
Bu araştırmanın iki amacı vardır. İlk amaç; BMS’de işlemselleşmiş,
DS’lu çocukların temel motor becerilerinin gelişmesi sırasındaki
postüral kontrol seviyesini ifade edebilen birçok boyutlu
değişken yapılandırmaktır. İkinci amaca uygun olarak ise BMS’in
güvenilirliğini ve yapısal geçerliliğini, yani BMS’in altta yatan teorik
sistemin temeli üzerine kurulmuş beklentilerin kapsamını tetkik
edeceğiz.
5.1 Araştırmanın amacı, ölçüm araçları ve hipotez
Birincil
- azalmış postüral tonus
İkincil
- ko-kontraksiyonların yetersizliği
- denge reaksiyonlarının yetersizliği
- azalmış propriyosepsiyon
- eklemlerde atmış mobilite
Sonuçları
- postür ve hareket pozisyonlarında, temin etme ve
korumada problemler
- motor becerinin kalitatif şekillerinin gelişiminde
yetersizlik
- yetersiz uygun motor beceri
Tablo 5.1. Postüral kontrol sistemindeki bozukluklar
5.1.1 Araştırmanın amacı
Dostları ilə paylaş: |