115
danışanlarla mübahisə etmə. Quran barəsində bir şey söyləməyə-
rək yaradılmışdırmı, yoxsa yaradılmamışdırmı bilmirəm? Deyən
kimsələrlə
də
mübahisə
etmə.
O,
Allahın
kəlamıdır,
yaradılmamışdır. Peyğəmbərdən – sallallahu aleyhi və səlləm –
rəvayət edilən səhih hədislərdə deyildiyi kimi Qiyamət günüdə
Allahın görülməsinə də iman etməlidir.
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – Rəbbini görmüşdür və
bu Peyğəmbərdən səhih olaraq rəvayət edilmişdir. Bunu Qatadə,
İkrimədən, o da İbn Abbasdan – radıyallahu anhu - rəvayət etdiyi
kimi əl-Həkə İbn Əban, İkrimədən, o da İbn Abbasdan – radıyallahu
anhu - rəvayət etmişir. Əli İbn Zeyd, Yusuf İbn Mehrandan, a da
İbn Abbas – radıyallahu anhu - yolu ilə rəvayət etmişdir. Bizə görə
hədis Peyğəmbərə – sallallahu aleyhi və səlləm – gəldiyi kimi zahiri
üzərə başa düşülür. Onun haqqında söz söyləmək də bidətdir. Biz
ona gəldiyi şəkildə zahirinə görə iman edirik və bu barədə
kimsəylə mübahisə etmərik.
Qiyamət günü qulların əməlləri tərəzidə çəkiləcəyinə iman edir
və bunu təsdiq edirik. Uca Allah Qiyamət günündə qulları ilə
aralarında heç bir tərcüməçi olmadan danışacaqdır. Buna da iman
etmək və təsdiq etmək lazımdır. Rəsulullahın – sallallahu aleyhi və
səlləm – Qiyamət günü Hovuzunun olduğuna, ümmətinin o
Hovuza gələcəyinə, eni bir aylıq məsafə olduğuna, üzərindəki
qabların səmadakı ulduzların sayı qədər olduğuna iman edirik.
Qəbr əzabına, bu ümmətin qəbirlərində sorğu sual ediləcəyinə,
imana, İslama, Rəbbinin və Peyğəmbərinin – sallallahu aleyhi və
səlləm – kim olduğuna dair sual soruşulacağına, bir kimsənin
qəbrində Munkər və Nəkirin Uca Allahın dilədiyi və murad etdiyi
şəkildə gələcəyinə iman və təsdiq edirik.
Peyğəmbərin – sallallahu aleyhi və səlləm – şəfaətinə, bir
topluluğun yanıb kömür olduqdan sonra Cəhənnəm atəşindən
çıxarılaraq Allahın dilədiyi kimi və dilədiyi şəkildə Cəhənnəm
qapısındakı çaylara salınacaqlarına da iman edərik.
116
Məsif Dəccəlin mütləq çıxacağına, gözləri arasında “Kafir”
yazılacağına, haqqında varid olan hədislərə və bunların həqiqət
olacağına, Mərəm oğlu İsanın - əleyhissəlam - nazil olaraq onu Lud
qapısında öldürəcəyinə iman etmək lazımdır.
İman – söz və əməldir, artar və əskilər. Hədisdə deyildiyi kimi:
“Möminlərin iman baxımından ən kamil olanları əxlaq etibarıyla
ən gözəl olanlardır”. Namazı tərk edən kimsə kafir olur.
Namazdan başqa tərk edilməsi küfr olan başqa bir əməl yoxdur.
Onu tərk edən kafir olur və Allah onun öldürülməsini halal
etmişdir.
Peyğəmbərdən – sallallahu aleyhi və səlləm – sonra bu ümmətin ən
xeyirlisi Əbu Bəkr əs-Sıddıq, sonra Ömər İbn Xattab, sonra Osman
İbn Əffandır – Allah onlardan razı olsun -. Peyğəmbərin – sallallahu
aleyhi və səlləm – səhabələri bu haqda hər hansı bir anlaşılmazlıq
olmadan bu üçünü önə keçirdikləri kimi biz də onları irəli
keçirməliyik. Sonra bu üçünün ardıyca şurada olan beş nəfər gəlir.
Bunlar da Əli İbn Əbu Talib, Təlhə, Zubeyr, AbdurRahman İbn
Auf və Saddır – Allah onlardan razı olsun -. Hamısı da Xəlifə
olabiləcək kimsələrdir və hamısı da imamdır. İbn Ömərin –
radıyallahu anhu - dediyi kimi Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm
– həyatda ikən və səhabələrinin çoxu sağ ikən bizlər öncə Əbu
Bəkri, sonra Öməri, sonra Osmanı – Allah onlardan razı olsun - sayar
və sonra da susardıq. Şura səhabələrindən sonra Mühacirlərdən
olub Bədirdə iştirak edənlər, sonra ənsardan olub Bədirdə iştirak
edənlər, sonra da hicrət və birinciliklərinə görə fəzilətli qəbul
edərik. Kimisi onunla bir il, kimisi bir ay, bir gün, bir an söhbət
etmiş və ya onu sadəcə görmüşdür. Hamısı da onn
səhabələrindəndir. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ilə
söhbət edən, onu görən, ondan bir şeylər eşidən, gözləriylə onu
görüb ona iman edənlər səhabə olması səbəbiylə istər bütün xeyir
əməlləri etmiş olsunlar bütün Tabiinlərdən daha fəzilətlidir.
İmamlara, yaxşı və ya günahkar olsun möminlərin əmrinə və
Xəlifəlik vəzifəsinə gəlib insanların ətrafında toplanıb xəlifəliyinə
117
razı olduqları kimsələrə itaət və dinləmək lazımdır. Qılıncıyla
onlara qələbə çalıb nəhayət xəlifə olan və möminlərin əmiri deyə
adlandırılan kimsəyə də dinləyib itaət etmək lazımdır. Günahkar
və ya yaxşı olsun bütün əmirlərlə döyüşə çıxmaq Qiyamət gününə
qədər davam edər və tərk edilməz. Qənimətin paylaşdırıl-ması və
hədlərin tətbiq edilməsi imamların vəzifəsidir. Bu belədir, bir
kimsənin bu barədə onlara dil uzatması ya da onlarla çəkişmə
haqqı yoxdur. Onlara zəkatları vermək caizdir. Zəkatını onlara
verən bir kimsənin zəkatı öz yerini tapar. Əmirləri və onların təyin
etdikləri kimsələrin arxasında cümə namazı qılmaq caizdir və iki
rükət qılınır. Kim bu iki rükəti qaytararsa (yenidən qılarsa)
bidətçidir. Bu barədə rəvayətləri tərk etmiş və sünnətə müxalif
olmuşdur. İstər yaxşı istərsə də pis imamlar arxasında namaz
qılmağı uyğun görməyən kimsə cümənin fəzilətindən heç bir şey
əldə etməz. Sünnət bu namazın onlarla birlikdə iki rükət
qılmasıdır. Bu iki rükəti qaytaran kimsə bidətçidir. İki rükət qıldığı
zaman tam olduğuna və bu barədə qəlbində hər hansı bir şübhə
olmamalıdır.
İnsanlar istər könül xoşluğuyla, istərsə də qalib gəldiyi üçün
xəlifəliyini
qəbul
edib
ətrafında
toplanmış
olduqları
müsəlmanların imamına qarşı çıxan bir kimsə müsəlmanların
birliyini parçalamış və Rəsulullahdan – sallallahu aleyhi və səlləm –
gələn rəvayələrə müxalif olmuşdur. Əgər bu Qiyam qaldıran
öləcək olarsa cahiliyyə ölümü ilə olmüş olar. Sültan ilə döyüşmək
halal olmadığı kimi, hər hansı bir kimsənin ona qarşı çıxması da
halal deyildir. Kim belə edərsə o sünnətdən və doğru yoldan çıxan
bidətçidir.
Oğru və Xuruc edənlərlə döyüşmək - bir kimsənin canına və
malına qəsd varsa – caizdir. Belə bir kimsə öz canını və malını
qorumaq üçün döyüşə bilər və gücü çatdığı hər bir şeylə müdaiə
oluna bilər. Bu oğru və qiyam qaldıran o kimsədən ayrılıb və ya
onu tərk edəcək olarsa onların ardıyca getməz, onların izlərini
təqib etməz. Bunu yalnız imam və ya müsəlmanların rəhbərləri edə
Dostları ilə paylaş: |