www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi
Elmi toplu
188
―multikulturalizm şəxsiyyəti nəinki öz identikləşmiş qrupunun
əsirinə çevirir, həm də faktiki olaraq azlığı əldə etdikləri hüquq
müqabilində çoxluğun üzərində qoyur. Bu isə münaqişənin çox
ciddi faktorlarından biridir!‖ Ən əhəmiyyətlisi isə Zorkin
multikulturalizmi ―vahid olanı, yüzillər boyu qurulmuş milli
dövlətin hüquq sferasını parçalayır ki, buradan da neqativ nəticələr
çıxır‖ deyə xarakterizə etmişdir. Məsələyə daha çox siyasi
mövqedən qiymət verən, hörmətlə yanaşan, ictimai siyasi xadim,
siyasi elmlər doktoru ―Böyük Rusiya‖ partiyasının sədri Andrey
Savelyev multikulturalizmi ―dövlətin altına qoyulmuş saatlı
partlayıcı‖ adlandırır.
Belə məlum olur ki, alman, fransız və ingilis xalqlarının milli şüuru
iqtisadi, siyasi sahə ilə yanaşı, mədəni identikliyi də elə bir
səviyyədədir ki, başqa mədəniyyətləri özləri ilə ya eyni sıraya qoya
bilmir, ya da qoymaq istəmirlər. ―Milli ruh‖ ―özününkünü‖ ―yad‖la
eyniləşdirə bilmir. Hər nə qədər qloballaşmanın önündə getsələr də,
onlar öz alman və ya fransız ruhunu unutmurlar. Çünki məhz bu,
onlara öndə durmaq, istənilən güclü axına qoşulmaq, hətta onu
istiqamətləndirmək imkanı verir.
İkincisi, demokratiyanın beşiyi olan Amerika niyə mədəniyyətləri
―əridən qazanı‖nda da eyni tolerantlığı göstərmir? Amerikanın
gələcəyi, proqressiv ideyaları barədə yazan Emersonun əsərlərini
şərh edən və Amerikanı Avropa ilə müqayisə edən Uitmen deyir:
―…Amerikanın məqsədi ilk dəfə dünya tarixində, Yerin nəhəng və
müxtəlif məkanlarında – qərbdə, şərqdə, şimalda, cənubda –
böyük, çoxqəbiləli həqiqi Xalq yaratmaqdır. Bu ada layiq,
qəhrəman şəxsiyyətlərdən, qadın və kişilərdən ibarət Xalq – bax,
Amerika bunun naminə yaşayır‖. Vahid xalq yaratmaq istəyən bir
dövlət təbii ki, daha sabit qalmaq üçün ―əridən qazan‖dan imtina
edə bilməz.
Nəhayət, məsələnin digər bir tərəfi bütün deyilənlərin kütləvi
mədəniyyət səviyyəsində ifadəsidir. Hər şeydən əvvəl xatırladaq ki,
kütləvi mədəniyyət XX əsrin ortalarından, yəni kütləvi informasiya
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi
Elmi toplu
189
vasitələri bütün sosial təbəqələr arasında yayılmaq imkanı
qazanandan sonra ortaya çıxmışdır. Maraqlı bir faktı da qeyd edək
ki, hələ XX əsrin əvvəllərində sovet hakimiyyəti qurulanda yüksək
mədəniyyəti xalqın səviyyəsinə endirmək məqsədi ilə alman
marksist Roza Lüksemburqun ―İncəsənət xalq üçün anlaşıqlı
olmalıdır‖ fikrini əsas götürmüşdülər. Lakin sonradan aydın oldu ki,
əslində Lüksemburq ―Xalq incəsənəti anlamalıdır‖ demişdir. Əgər
birincidə
incəsənətin,
ümumiyyətlə
mədəniyyətin
primitivləşməsindən söz gedirsə, ikinci halda söhbət xalqın ümumi
intellektual və mədəni səviyyəsinin yüksəlməsindən gedir. Bəs
kütləvi mədəniyyət bu gün nəyə xidmət edir? Məlum olduğu kimi,
kütləvi mədəniyyət elit və xalq mədəniyyətinə nisbətdə daha az
bədii dəyərə sahib olsa da, daha geniş auditoriyaya malikdir. Daha
çox əhalinin gündəlik həvəsləri üçün nəzərdə tutulan kütləvi
mədəniyyət təbii ki, yüksək mədəniyyətlə müqayisə edilə bilməz.
Yüksək və milli mədəniyyət xalq və ya etnos tərəfindən deyil,
cəmiyyətin savadlı və intellektual təbəqəsi – yazıçı, rəssam, filosof,
alimlər tərəfindən yaradılır. Başqa sözlə desək, milli nüvəni
formalaşdıran və qoruyan da məhz bu intellektual şəxsiyyətlər,
ziyalı təbəqəsidir. Təsadüfi deyil ki, ilk vaxtlar yalnız yüksək
təfəkkürlər və zövqlər üçün nəzərdə tutulmuş mədəniyyətin yüksək
səviyyəsi, mütəxəssislərin də bildirdiyi kimi, yalnız 50 ildən sonra
qeyri-mütəxəssislər aşağı təbəqə üçün anlaşılır.
Müasir dövrdə informasiya ötürücülərinin artması həm də kütləvi
mədəniyyətin daha geniş miqyas kəsb etməsi deməkdir. Kütləvi
mədəniyyət daha çox populyar, primitiv, eyni zamanda, xüsusi
dəyər kəsb etməyən keyfiyyətlərin tərənnümüdür və bu səbəbdən
onların hər gün dəyişməsi, itirilməsi az qala bir zərurətə çevrilir.
Yəni kütləvi mədəniyyətdə bir nihilist ruh hakim olmaqdadır.
İnsanın mənəviyyatsızlaşmasına istiqamətlənmiş və hansısa xarici
qüvvələr tərəfindən məqsədyönlü şəkildə idarə olunan verilişlərin,
filmlərin, musiqilərin yayılmasına xidmət edən kütləvi mədəniyyət
o dərəcədə geniş miqyas almışdır ki, kəmiyyət keyfiyyəti
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi
Elmi toplu
190
üstələməkdədir, yəni kütləvi mədəniyyət artıq xalq, hətta elit
mədəniyyət kimi təqdim olunmaqdadır. Bunun qorxulu tərəfi məhz
ondadır ki, kütləvi mədəniyyət bütün məkanı doldurmaqla bir
tərəfdən yüksək mədəniyyətin xalqa açılan yolunu kəsir, digər
tərəfdən, daha geniş auditoriyanı əhatə etməklə və bir növ yeganə
mədəniyyət növü kimi qalmaqla xalqın təfəkkürünün, ümumiyyətlə
mənəvi dünyasının istiqamətvericisi kimi çıxış edir.
Deyilənlər ilk baxışda çox ziddiyyətli görünə bilər. Lakin məsələyə
bir neçə kiçik şərhlə aydınlıq gətirək. Bəli, multikulturalizm üçün
siyasi və iqtisadi yüksəliş azdır, mənəvi inkişaf lazımdır. Elə bir
inkişaf ki, özünü dərk etmiş ―milli mən‖ başqalarından qorxmur və
onları tanıya-tanıya, özü ilə müqayisə edə-edə özünün müsbət
keyfiyyətlərini kəşf edir. Belə dialoq da hər kəsə yüksək tolerantlıq
nümunəsi ola bilir. Bu mənada Azərbaycanı nümunə göstərmək
olar. Muğamını dünyaya tanıdan Azərbaycan özü də musiqi
festivallarına ev sahibliyi edə bilir. Təsadüfi deyil ki, tədqiqatçılar
multikulturalizmi səslərin polifoniyası da adlandırırlar. Bu gün
dünya vətəndaşına çevrilmiş, eyni zamanda öz şəxsiyyətini də
qoruyub saxlayan Cəlaləddin Ruminin məlum tezisini bura tətbiq
edərək demək olar ki, Azərbaycan ―bir pərgar kimidir, bir ayağı
milliliyinə, dərin köklərinə bağlı, digər ayağı ilə yetmiş iki milləti
dolaşır‖. Göründüyü kimi, burada iki əsas nöqtə vurğulandı –
identiklik və multikulturalizm. Bir ayaq yerdə nə qədər möhkəm
dursa, çevrə də o qədər aydın və düzgün çəkilər.
Könül Bünyadzadə,
fəlsəfə elmləri doktoru
Dostları ilə paylaş: |