Sosial yönümlü bazar iqtisadiyyatı modelinin əsas cəhətlərindən biri də onun güclü sosial
siyasət sisteminə
malik olmasıdır. Bu siyasət əhalinin gəlirləri arasında mövcud olan fərqləri minimuma endirmək məqsədilə
dövlətin həyata keçirdiyi yenidən bölgü siyasətini, sosial tə’minat və sosial sığorta sisteminin yaradılmasını və
inkişaf etdirilməsini, minimum yaşayış həddinə tə’minat verilməsini, mənzil təsərrüfatı sahəsinə subsidiyalar və
imtiyazlar verməklə sosial yardımları əhatə edir. Sosial siyasət gəlirlərin yenidən bölgüsünə əsaslanır.
AFR-də sosial proqramları həyata keçirmək üçün, həcminə görə dövlət büdcəsindən sonra ikinci olan,
sosial tə’minat fondu yaradılıb. Bu fondun maliyyələşdirilməsi qarışıq xarakter daşıyır, onun bir
hissəsi
sahibkarların ödəmələri hesabına, digər hissəsi fəhlə və qulluqçuların əmək haqlarından ayırmalar, üçüncü hissəsi
isə dövlət büdcəsindən verilən transfert ödəmələr hesabına həyata keçirilir.
Sosial siyasətin əsas vəzifələrindən biri də əmək bazarına tə’sir göstərməkdir. Burada əsas məqsəd
məşğulluğun səviyyəsinin yüksəldilməsinə nail olmaq, yeni iş yerlərinin açılmasına təkan vermək, işsizliyin
yarada biləcəyi mənfi nəticələri azaltmaq üçün fəhlələrə maddi yardımlar və imtiyazlar
göstərmək, fəhlələrin peşə
hazırlığını və ixtisaslarını yüksəltmək nəzərdə tutulur. Bazarın bu modelində istehsalın idarə edilməsində
fəhlələrin yaxından iştirakını tə’min edən bütün dövlət və xüsusi müəssisələrdə istehsalat sovetləri yaradılır,
qəbul olunan bütün qərarlar əvvəlcədən bu sovetlərlə məsləhətləşdirilir.
Almaniyada əhalinin ən az tə’minatlı hissəsinin iqtisadi və sosial cəhətdən yaşayışını tə’min etmək üçün,
inkişaf etmiş sosial sığorta sistemi mövcuddur. İşsizliyə görə yaradılan müavinət fondunun formalaşmasında,
sahibkarlar və fəhlələr xalis gəlirlərindən eyni həcmdə ödəmələr keçirərək, onun yaradılmasında
bərabər iştirak
edirlər.
Sosial bazar iqtisadiyyatı modelinin təməlini təşkil edən iqtisadi və siyasi azadlığa, hər bir insanın,
bütünlükdə cəmiyyətin yüksək rifahına, sosial müdafiəyə və sosial ədalətə, sosial dəyərlərə və demokratiyaya eyni
zamanda nail olmaq qeyri-mümkündür. Sosial bazar iqtisadiyyatı – göstərilən məqsədlərin həyata keçirilməsi
yolunda mövcud olan bazar modelinin ayrıca bir növüdür.
§4. Sosial-demokrat bazar modelinin
xarakterik xüsusiyyətləri
Bazarın sosial-demokrat modeli Skandinav ölkələrində və eyni zamanda İspaniyada, Portuqaliyada,
Yunanıstanda həyata keçirilən iqtisadi islahatların müxtəlif mərhələlərində öz əksini tapmışdır. Bu model üçün
iqtisadi siyasət sahəsində sosial-demokrat ideyalarının üstünlük daşıması xarakterikdir. Bazarın bu modeli İsveç
təcrübəsində tətbiq edildiyinə görə, çox vaxt ona İsveç modeli də deyirlər.
Sosial-demokrat bazar modelində kapitalizmin bir sıra əsas cəhətlərinin (gəlirlərin
və mülkiyyətin
bölgüsündə qeyri-bərabərlik) qalmasına baxmayaraq, vətəndaşların hüquq bərabərliyi və sosial müdafiəsi,
istehsalın nəticələrinin çox hissəsinin bölgüsü və yenidən bölgüsünün bazar prinsipləri əsasında deyil, insanların
tələbatlarına uyğun həyata keçirilməsi, kütləvi yoxsulluğun və işsizliyin ləğv edilməsi, pul
hakimiyyətinin
vətəndaşların hakimiyyəti ilə əvəz olunması bu modelin əsas xüsusiyyətlərindən biridir.
Bazar iqtisadiyyatının sosial-demokrat modeli, bazar iqtisadiyyatına xas olan çatışmazlıqların -
mülkiyyətin və gəlirlərin cəmiyyətin kiçik bir hissəsinin əlində cəmləşməsinin aradan qaldırılmasına şərait yaradır.
Bazarın amerikan və alman modellərində iqtisadi siyasətin əsas me‘yarı, hər şeydən əvvəl, yüksək iqtisadi artıma
(artım tempi, struktur dəyişiklikləri, inflyasiyanın cilovlanması və s.) nail olmaq sayılır. İsveç modelində isə iqtisa-
diyyatın səmərəliliyinin başlıca me’yarı sosial nəticələrin (məşğulluğun artması, gəlirlər arasındakı fərqlərin
aradan qaldırılması, yoxsulluğun ləğv edilməsi, istehsal demokratiyasının inkişaf etdirilməsi) əldə olunmasıdır.
Sosial siyasət transfert ödəmələr hesabına sosial tələbatların yüksək səviyyədə ödənilməsini tə’min edir.
Amerikan və alman modellərindən
fərqli olaraq, sosial-demokrat bazar modelində vətəndaşların sosial xidmətlərə
olan tələbatları onların maliyyə imkanlarına görə deyil, dövlət hesabına büdcədən verilən vəsaitlər hesabına
ödənilir. Bazarın bu modelində sosial xidmətlər sferası ictimai həyatın xüsusi sahəsi kimi nəzərdən keçirilir, burada
bölgü münasibətləri bazar tənzimlənməsinin qanunauyğunluqlarına tabe olmur. Bunun sayəsində əhali sosial
xidmətlərin xeyli hissəsini bazardan kənarda əldə edir. Vətəndaşların təhsilə, səhiyyə və i.a. tələbatı yalnız
müəyyən səviyyədən sonra bazar prinsipləri əsasında ödənilir. Sosial sferanın xidmətlərinin
pulsuz və ya imtiyaz-
lı formada ödənilməsi bazarın sosial-demokrat modelinin humanistlik me’yarlarına daha çox cavab verdiyini
göstərir.
Bazar modellərinin səciyyələndirilməsində mikroiqtisadi xüsusiyyətlər mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Mikroiqtisadi xüsusiyyətlərə firmadaxili münasibətlər (işə qəbul etmək və işdən azad etməklə bağlı əmək
şəraitinin müəyyən edilməsi, əmək vəzifələrinin bölgüsü ilə əlaqədar əmək münasibətləri), müəssisələrdə
mülkiyyətin forması, mübadilə münasibətlərini əks etdirən müəssisələr arasındakı üfüqi əlaqələr daxildir. İsveç
modeli üçün bütün müəssisələrdə mülkiyyət formasından asılı olmayaraq istehsal demokratiyasının inkişafı
xarakterikdir. Fəhlə təşkilatları işə qəbul etmək və işdən azad etmək qaydalarını müəyyən edir, müavinətləri
tə’yin edir, məşğulluq agentliyi yaradır. Sahibkarların və vəzifə borclarına aid edilən işçilərin firmadaxili əmək
funksiyalarının bölgüsü də fəhlə təşkilatlarına verilir.
Onlar eyni zamanda kommersiya, istehsal və maliyyə mə‘lu-
matlarını əldə etmək hüququna malikdirlər. Fəhlələrin şirkətlərin idarə olunmasında da öz nümayəndələri var. İsveç
həmkarlar təşkilatları sahibkarlarla əmək haqqının səviyyəsi və əmək şəraiti, əmək haqqının inflyasiyadan
qorunması barədə müqavilələr bağlayırlar.
Bazarın bütün modelləri üçün bazar mexanizmi ilə dövlət tənzimlənməsinin uyğunlaşması səciyyəvidir.
73