X 0 thpahhmycta X, k a m /l a ujhhh r

HAYot HAqIqAtlARI

Baʼzida «Uning xotirasi ajo- yib ekan-a, bir marta eshitgan narsasini ko‘p vaqt eslab yurar- kan», degan so‘zlarni eshitib qo- lamiz. Bu o‘z-o‘zidan xotira biz- ning kundalik hayotimizda, ish va o‘qishda naqadar katta ahamiyat kasb etishini ko‘rsatadi.
Xotiraning qimmatli vosita ekanligi- ni, har kuni, har soatu soniyada bizga kerak bo‘lishini yaxshi bilamiz. O‘rtacha hisobda esa uning biz kechirayotgan umrdagi ahamiyati kat- ta. O‘zi asosan xotiraga taʼrif berilganda qisqa qilib yaxshi yoki yomon deb baho beramiz. Albatta, hamma o‘z xotirasiga ega. Baʼ- zida ixtiyoriy ravishda ularni yomon xoti- ra deb eʼtirof etsak, kezi kelganda yaxshi xotiralar ham bizni yashashga undashi mum- kin. Faqat uni miyada qanday dasturlash har kimning o‘zigagina bog‘liqdir. Biz o‘zimiz uchun kerakli bo‘lgan barcha maʼlumotlarni albatta o‘z xotiramizda saqlaymiz. Busiz
hayot bo‘lmasligini ham yaxshi bilamiz.
Gohida biz baʼzi odamlarni unu- tamiz va kimlarnidir yodimizga muhrlaymiz. Ammo hech shubhasizki, xotira miya orqali bevosita ko‘ngil bilan ham hisoblashadi.
Bu esa biz xohlagan vaqtimizda xohla- gan insonimizni o‘z xotiramizdan siqib chiqarib tashlashimiz mumkin degani emas. Shu bilan birga xotirada biz uchun naqadar qadrli, ammo oramizda bo‘lmasalarda ular- ning yodi bilan yashaydigan insonlar ham bo‘ladi. Eng yaxshi xotiralarni ular bilan tasavvur qilamiz. Hamisha ularni yodga ola- miz, eslaymiz va baʼzi hollarda ularning o‘zi yonimizda bo‘lmasa-da, xotirasi bizga kuch berib turgandek bo‘ladi. Qiyin vazifalarni bajarish paytida yoki boshimizga kulfat tu-
shib g‘am-anduhda ham xotiramizga murojaat qilamiz. O‘sha, bizga kuch berib turgan xilqat tomon butun fikru zikrimizni qaratamiz. Ularni eslaymiz va qalban bizga ko‘makla- shayotganligini sezamiz. Qo‘limizdan asta tutib, bizni yana o‘z yo‘limizgna boshlayotgan- ligini his qilamiz. Bu – hayot haqiqati.

jOnlI KOMpyutER

Hech o‘ylab ko‘rganmisiz, nima uchun miyamizdagi axborotlar umrimiz davomida yangilanib, avvalgi ko‘rgan-kechirganlarimiz vaqti-soati kelib o‘z o‘rnini boshqa maʼlumotlarga bo‘shatib beradi. Shu bilan birga biz uchun aha- miyatsiz bo‘lgan narsalar xoti- ramizdan tezda o‘chib ketadi.
Uzoq vaqt xotiramizdan o‘rin egallagan, bizga keragi bo‘lmagan axborotlar maʼlum davr o‘tishi bilan o‘z-o‘zidan yo‘qolib boraverarkan. Bu holat kompyuterlar bilan ham bog‘liq. De- mak, miya ham bizning kompyuterimiz desak, xato bo‘lmaydi. Biz uchun keraksiz bo‘lgan axbo- rotlarni bemalol axlat qutisiga tashlab yubo- rishimiz mumkin. Ammo miyada haddan tashqa- ri keraksiz maʼlumotlarning ko‘payib keti- shi ham oxir-oqibat yaxshi natijalarga olib kelmaydi. Vaqti kelib, keraksiz axborotlar bilan to‘lgan miyamiz o‘z ish faoliyatini maʼ-
lum muddatga to‘xtatib qo‘yishi ham mumkin ekan. Bu esa bizning hayotimizga juda katta taʼsir ko‘rsatishi aniq.