www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Xalq yazıçısı İlyas Əfəndiyevin yaradıcılığı ədəbi tənqiddə
213
Heydər Əliyev: Mən sizi təbrik edirəm. Azərbaycan
Dövlət Dram Teatrı 125-ci mövsümünə başlayıbdır.
Allah bunu bizə qismət edibdir. Azərbaycan teatrının 100
illik yubileyini sizinlə birlikdə təntənəli surətdə
keçirmişik, bundan sonra 25 il yaşamışıq. Doğrudur, bu
25 il hamar yol olmayıbdır, enişli-yoxuşlu, çətin, əzab-
əziyyətli keçibdir. Ancaq bizim çox böyük nailiyyətimiz
ondan ibarətdir ki, nəhayət, Azərbaycan xalqı öz dövlət
müstəqilliyinə nail olubdur. Bu müstəqilliyə, azadlığa
görə hər bir əzab-əziyyətə, itkiyə, hər bir qurbana razı
olmaq olardı.
Çünki Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi tarixi
nailiyyətdir və çoxəsrlik tariximizdə bütün xalqımız üçün
Allah tərəfindən göndərilmiş bir nemətdir. Ona görə də
mən salonda olarkən, sizinlə görüşərkən keçən 25 ili
xatırlayıram. 1973-cü ildə biz teatrın 100 illik yubileyini
qeyd etdik, sonra da 25 il yaşadıq.
Bu gün siz çox gözəl bir əsər təqdim etdiniz. Mən sizi
bu əsər, bu tamaşanız münasibətilə təbrik edirəm. Çox
dəyərli və bu gün xalqımız üçün lazımlı əsərdir. Şübhəsiz
ki, biz bu gün ilk növbədə əsərin müəllifinin - böyük
yazıçımız,
dramaturqumuz
İlyas
Əfəndiyevin
xidmətlərini qeyd etməliyik, onun xatirəsini yad
etməliyik.
Belə başa düşürəm ki, bu onun son əsəri idi.
İlyas Əfəndiyev Azərbaycan teatrına çox böyük
töhfələr veribdir, böyük
xidmətlər göstəribdir, çox
dəyərli
əsərlər yaradıbdır. İlyas Əfəndiyevin yaradıcılığı başqa
cəhətlərlə yanaşı, bir də ona görə əhəmiyyətlidir ki, o öz
əsərlərində həm Azərbaycan xalqının tarixinin çox
mühüm səhifələrini ədəbiyyat, teatr vasitəsilə bugünkü
nəsillərə çatdırıbdır, həm də öz əsərlərində müasir
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Xalq yazıçısı İlyas Əfəndiyevin yaradıcılığı ədəbi tənqiddə
215
bizim salnaməçilər bunları düzgün yazmağa başlayıblar.
Ancaq bilirsiniz, indi hər bir adamın o tarix kitablarını
oxumağa nə imkanı var, nə vaxtı. Bir də ki, biri oxuyur, o
birisi oxuya bilmir. Bu baxımdan teatr, kino çox təsirli
bir vasitədir. Tariximizin bu dövrü keçmişdə təhrif
olunubdur. Bunu siz bilirsiniz. Biz bu dövrü yaşamışıq.
Bu gün mənim əziz dostum İhsan Doğramacıya
danışırdım, - qonaqlardan biri soruşdu ki, keçmiş
zamanlarda da belə bir pyesi tamaşaya qoymaq olardımı?
Dedim, ola bilməzdi. Çünki o vaxtlar bunun əksinə olan
mövzuda tamaşalar göstərilirdi. Təəssüflər olsun. Bu, heç
kimin günahı deyil - nə sizin, nə bizim, nə mənim, nə
onun. Ümumiyyətlə, yaşadığımız dövrün, o dövlətin və
quruluşun yaratdığı vəziyyət idi. Ancaq həqiqət ondan
ibarətdir ki, 1964-cü ildə, siz bilərsiniz, Azərbaycanın
Rusiyaya könüllü surətdə qatılmasının 150 illik yubileyi
təntənəli qeyd olundu. Böyük bayram keçirdik, ona
böyük əsərlər həsr edildi. Bu da olub.
Bilirsinizmi, biz gərək indi tariximizi düzgün
araşdıraraq, heç kimi günahlandırmayaq, günahkar
axtarmaq lazım deyil. Əgər belə olsa, işlərimiz yaxşı
gedə bilməz. Keçmişdə nə olubsa, olub-keçib. Yenə də
deyirəm, o bayramı edənlər də günahkar deyillər. Çünki
onlar həmin quruluşa, həmin sistemə xidmət edirdilər. O
quruluş tarixi də başqa cür çatdırmışdı. Əgər bizdə
sərbəstlik, azadlıq, demokratiya olsaydı, o vaxt
tarixçilərdən biri, ikisi, üçü, dördü götürüb yazsaydılar ki,
bu
belə deyil, bəlkə də bunların qarşısını almaq olardı.
Amma o dövrdə, o sistemdə, o ideologiyanın təsiri
altında bunu etmək mümkün deyildi. Mən bunu bir dəfə
demişəm. Bir neçə il ondan sonra, 1968-ci ildə bizim
böyük alimimiz, rəhmətlik akademik Ziya Bünyadov bir