www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Xalq yazıçısı İlyas Əfəndiyevin yaradıcılığı ədəbi tənqiddə
217
çox böyükdür. İndi hər bir adam bilsin ki, müstəqillik
nədir və öz xalqının müstəqilliyini qorumayan adamların
aqibəti necə olur. Məsələn, Cavad xan və İbrahim xan.
Görürsünüzmü, ikisi də bizim xanlarımızdır. Bu nə
deməkdir? Əsərin bir mənası da bundan ibarətdir ki, xal-
qımızı elə o vaxt, keçmiş tarixi dövrlərdə də bədbəxt
edən içindəki çəkişmələr olub. Bu həqiqətdir ki, xanlar o
vaxtlar
bir-biri
ilə
çəkişməsəydilər,
ədavət
aparmasaydılar, bəli, iddiada olmasaydılar, biri o birisinə
hörmət edib hamısı birləşsəydilər buna nail ola bilərdilər.
Düzdür, İbrahim xan bundan çox şikayətlənir ki, mən
xanlıqları birləşdirmək istəyirəm, amma birləşmirlər.
Əsərin
bir yerində o deyir ki,
xanlar qorxurlar ki, mən şah
olaram. Bu da həqiqətdir. Çünki İbrahim xan da istəyirdi
şah olsun, Kəlbalı xan, Cavad xan, Quba xanı Fətəli xan
da, Şəki xanı da şah olmaq istəyirdi. Bəli, hər biri
istəyirdi şah olsun. Ancaq bunlar bir yerdə olsaydılar,
yığışıb hamısı desəydilər ki, gəlin bir nəfəri şah seçək və
ona da itaət edək, əlbəttə ki, bu faciələrdən bəlkə də xilas
olmaq mümkün olardı. Amma bunlar olub-keçib.
Xalqımız qurbanlar veribdir. Görürsünüzmü, İbrahim
xanın həyatı nə qədər faciəlidir - oğlu və qızları ondan üz
döndərdi, özü də öz səhvinin qurbanı oldu.
Bilirsiniz, bunlar o qədər ibrətamizdir ki! Məsələn,
İbrahim xan bizim tariximizdə məlumdur. Bir sıra
yazıçılarımız İbrahim xanın surətini yaradıblar, amma
düzgün verməyiblər. Onları da günahlandırmaq olmaz,
çünki onlar da həmin o ideologiyanın təsiri altına
düşmüşdülər. Hətta "Vaqif" pyesində İbrahim xanın guya
rus padşahının əleyhinə olduğu göstərilir. Həmin əsərdə
o, Vaqifə deyir: "Vaqif, əlindəki o əsa nədir?" Cavabında