170
çağırış Naxçıvan MR Ali Məclisinin deputatı, Naxçıvan MR-
in Əməkdar müəllimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü-
dür.
O, bir sıra elmi, ictimai və publisist məqalələrin,
”Ay işı-
ğında” (1998), “Anamdan məktub” (2001), ”Bu da bir na-
ğıldı...” (2004), ”Mənə elə gəlir ki...” (2008), ”Duyğularım,
düşüncələrim”, ”Mənim könlüm bir ümmandır” (İran, Urmi-
ya, 2011) şeir kitablarının,
”Ali və orta məktəblərdə Cənubi
Azərbaycan ədəbiyyatının tədrisi metodikası” (2000) meto-
dik vəsaitin müəllifidir. Haqqında
“Şairə məktub” (2007),
”Sözün Əlincə qalası” (2011) məqalələr topluları və fəlsəfə
doktoru Sabir Bəşirovun
“Xanəli Kərimli: Bir ömrün nağılı”
(2011) monoqrafiyası nəşr edilib”.
Əlbəttə, bunlar adi fakt yığını deyil, bunlar bir şair ömrü-
nün
hissələri, parçaları, illəridir.
Şair ömrünün bütövlüyünü, əzəmətli obraz gücünü gös-
tərən sistemli, ardıcıl məlumat mənbəyidir. Burada bir-iki
məqama da diqqəti çəkmək istəyirəm.
”Sözün Əlincə qala-
sı” məqalələr toplusunun - yəni Xanəli Kərimli haqqında
düşüncələrin sırasında mənim də bir yazım verilib. Həmin
yazıda mən Xanəli Kərimlini
“Sözün Əlincə qalası” adlandır-
mışdım və elə portret-essenin başlığını da beləcə ifadə etmiş-
dim:
”Sözün Əlincə qalası”.
Obraz o vaxt özünü tapır ki, onun həyatda əsası olsun,
pro to tipi olsun. Mən Xanəli Kərimlinin yaradıcılığında sö-
zün mükəmməlliyini Teymur istilaları qabağında gücü-
nü, qüdrətini göstərmiş Əlincə əzəməti görürəm. Və həmin
ifadənin necə yerində olduğunu sonralar qələmə aldığı və
Xanəli Kərimlinin yaradıcılığını özündə ehtiva edən esse-
monoqrafiyasında Sabir Bəşirov da yüksək dərəcədə dəyər-
ləndirmişdi.
Yeri gəlmişkən, Sabir Bəşirov dövrümüzün çox istedadlı
filosof-tənqidçilərindəndir.Ədəbiyyatşünaslıq fəaliyyətində
də, sənətşünaslıq tədqiqatlarında da sözə, sənətə fəlsəfi yön-
dən nüfuz edir. Başqa sözlə, o, filosof yanaşması ilə tədqiq et-
diyi əsərlə birgə həyata, cəmiyyətə, təbiətə, bir sözlə, mənəvi
171
ekologiyamıza daha dərindən nüfuz edə bilir. S.Bəşirov
Xanəli Kərimli haqqında çox dəyərli bir esse-monoqrafiya
yazmışdır.
“Bir ömrün nağılı” kimi yaradılan obraz şairin daha çox
görünməyən tərəflərinə işıq salır.
...Xanəli Kərimlinin
“Payız duyğuları” kitabında
“Bu da
bir nağıldı...” adlı şeiri - ön söz kimi verilib - bir kitaba bərabər
şeir. İnsanlığın - insanın necə iztirabla, necə ağrı ilə yaşadığı-
na güzgü tutan bir şeir... Şeirin əvvəlində
“övlad istəyi” kimi
çox maraqlı bir epiqraf verilib:
”Ata, bir nağıl kitabı tap,
oxuyaq”. ...Şeirin ümumi bədii təəssüratını qorumaq naminə
yüksək estetik zövq aşılayacağına inamla olduğu kimi təqdim
edirəm.
Hər kəs hansı tərəfdənsə-yaxşı olsun, ya pis... burada özü-
nü görə bilər:
“Mən özüm canlı bir nağılm, bala,
Hələ oxunmayıb bir xəttim belə,
Oxunsam, görərlər qaya ömrümü
Necə əritmişəm mən gilə-gilə.
Od oldum, ocağım,külüm olmadı,
Yandım duyğularda, ürəklərdə mən.
Ağrısız, acısız günüm olmadı,
Alışdım ümid tək bəbəklərdə mən.
Çox olub dəndnə daşına dönüb
Qoymadım uçula bir komanı da.
Səhrada nişangah daşına dönüb
Həqiqət eylədim çox güanı da.
Bəzən bir dilsizə dil olmuşam mən,
Dili söz tutanda kəsib dilimi.
Bəzən bir əlsizə əl olmuşam mən,
Əli əl tutanda kəsib əlimi.
172
Bir vaxt damarımdan qan verdiyim də
Məni div tanıtdı Məlikməmmədə.
Mən isə haqq deyib Haqqa sığındım,
Çünki inanmadım başqa qüvvətə.
Demirəm peyğəmbər övladıyam mən,
Mənim heç günahım, suçum olmayıb.
Yox, mən də insanam, adi bir insan...
Heç insan andan pak doğulmayıb.
Mənim də qəlbimdə şeytan hissi var,
Allah eşqi ilə durub döş-döşə.
Ancaq bir şər işə sərpəndə əlim
“Lənət kor şeytana” dedim həmişə.
Nə müti olmuşam, nə də başkəsən,
Mənim də meydanım, atım olubdu.
Hər ucuz başlara baş verməmişəm,
Mənim öz nəcabət zatım olubdu.
...Keçən ömür-günü ələklədim mən,
Gələn ömür-günüm nə ola-ola.
Yaxşım,yamanım da göz qabağında,
Bu da bir nağıldı danışdım, bala”.
Əvvəla, tam mənim ruhumdan xəbər verdiyi üçün Xanəli
Kərimlinin on beş il bundan əvvəl yazdığı bu şeiri bütün ovqa-
tı ilə mənə doğmadı. Əsərin lirik qəhrəmanının lirik mənin
özü kimi özümü də görürəm. Və heç şübhəsiz, bu nağıl, özü
də ecazkar nağil olan ömürnaməni oxuyan hər hansı bir gənc
düşünməyə bilməz. Nağıl cazibədarlığı, nağıl şirinliyi ilə
yazılmış şeirin ruhu zaman-zaman yaddaşlarda yaşayacaq
gücdədir. Müasir gəncliyi silahlandırmaq üçün, ona sarsıl-
mayan daxili təpər vermək üçün bu şeirin lirik qəhrəmanının
ruhu kifayət qədər güclüdür. İnamla demək olar ki, Əməkdar
elm xadimi, akademik, AMEA-nın vitse-prezidenti, Niza-
173
mi adına Ədəbiyyat İnstitutunun direktoru, millət vəkili İsa
Həbibbəyli Xanəli Kərimlinin yaradıcılığını,onun mənəvi
həyatını ehtiva edən mükəmməl tezisində tam haqlıdır:
”Xanəli Kərimli yeni dövr Azərbaycan şeirində vətəndaşlıq
lirikasının əsas yaradıcılarından biridir”.
Dədə Qorquddan üzü bəri gələn həqiqətdir. Övlad atasın-
dan öyrənər, mənəvi saflığı da, dəyanəti də, etibarı, hünəri
də... burada ata anlamı nə qədər real və həqiqidirsə, bir o
qədər məcazidir. Yəni bugünkü nəsil ən üstün keyfiyyətləri
özündən əvvəlki nə sildən əxz edir.
...
”Payız duyğyları” kitabının ayrı-ayrı səhifələrini vərəq-
lədikcə ...ən azı bir kitabda cəmlənmiş altı kitabın birincisində
-
“Vətən və vətən daşı” kitabda oxucunu çağıran alovlu
Vətən sevgisi və yanğısı ilə qələmə alınan
“Azərbaycan”,
”Azərbaycan bayrağı”, “Onu zaman doğmuşdu”, ”Har-
da Azərbaycan bayrağı qalxsa...”, ”Naxıvanım mənim”,
“Öz dilimsən”, ”Xalqım”, ”Şəhidlər xiyabanında”, ”Bu qan
yerdə qalan deyil”, ”Kimsə yaşamasın”, ”Xiyabani demiş”,
”En ruhların arasından”, ”Ula, qurdum”, ”Yuxuda gördü-
yüm dağ”, ”Məramsız yaşamaq”... və s. kimi şeirlərin təkcə
adları bəs eləyir ki, bu şeirlər hansi yanğı ilə yazılıb və nə
demək istəyir.
”En ruhların arasından” şeirindən iki parça-
nın təqdimi Xanəli Kərimli dünyasındakı vətəndaşlığın, eləcə
də Vətənin, vətən daşının, onun göyünün, yerinin, torpağı-
nın, meşəsinin, suyunun... həm də tarixinin keçdiyi yolun
faciələrinin və bu günün özündəki Qarabağ yarasının... hansı
mahiyyət kəsb etdiyini anlayaq:
...Qan birliyi olmayanın din birliyi yalan imiş
Bu haqq sözü unutmağin sənin böyük bəlan imiş.
Axı niyə belə etdin, ey xaqanım, ey öndərim?!.
Sən özünü suçlamısan,mən başıma nə əndərim?!.
Səpdiyin o bəd toxumlar indi qalxıb meşə olub,
O meşənin üfunəti içimizə yaman dolub.
Səndən sonra məmləkətin dilim-dilim paralanıb,
Heç bilinmir qəbir daşın, gorun harda haralanıb?..