YARADICI TƏŞKİLATLARIN MÜRACİƏTİ
Son vaxtlar respublika mətbuatı səhifələrində Azərbaycan ziyvalılarına qarşı
yönəldilən böhtan, şayiə, dedi-qodu,təhqir xarakterli yazılar dərc edilir. Bəzi qəzetlərin
yazılarını nəzərdən keçirsək,belə bir qənaətə gəlmək olar ki, başa çatmaqda olan əsr
ərzində ölkəmmizdə heç bir yaxşı şey baş verməyib. Tariximiz saxtalaşdırılır, faktlar
olduğu kimi təqdim edilmir, Azərbaycanın mədəniyyət xadimlərinə ləkə vurulur.
Təəssüf doğuran odur ki, bütün bunlarla heç bir mənəvi haqları çatmayan şəxslər
məşğul olur.
Təəssüf doğuran daha bir fakt da odur ki,belə təhqir xarakterli yazılar yalnız
Azərbaycanın fəaliyyətidə olan sənətkarlarına deyil, çoxdan bəri dünyasını dəyişmiş
mədəniyyət xadimlərinə də şamil edilir.İftiraçılar üçün müqəddəs heç bir şey qalmamış,
onlar Cəlil Məmmədquluzadə,Yzeyir Hacıbəyov, Səməd Vurğun, Rəsul Rza, Mirzə
İbrahimov, Qara Qarayev kimi şəxsiyyətlərə də qara yaxırlar. Növbəti uydurmalar və
böhtanlar yağışı,deyəsən, bütün Azərbaycan ziyalı nəslini əhatə etməkdədir.
Mədəniyyətimizin fəxri olan sələflərimiz təhqir olunursa,bizim susmağa heç bir
haqqıms yoxdur.
Xalqımız tarixinin çətin anlarını yaşayır. Torpaqlarımızın 20 faizi zəbt edilmiş,bir
milyon qaçqın,sosial bərabərsizdik, iqtisadi çətinliklər, Qarabağın və ona yaxın
torpaqların itgisi… Belə bir şəraitdə xalqı parçalamaq,Azərbaycan ziyalılarını xalqa
qarşı qoymaq cəhdi çox təhlükəlidir. Öz tarixi dəyərlərini mədəniyyətinin ən parlaq
səhifələrini qaralamış xalq artıq mənəvi orientirini itirmiş kütləyə çevrilir.
Biz qəzet və jurnal redaksiyalarını,mədəniyyət xadimlərimizi ləkələyən
yazalardan imtina etməyə çağırırıq.
Sensasiya
xətrinə,bizlərdən
alının
müsahibələrdə
faktların
saxtalaşdıran,sözlərimizin,fikirlərimizin təhrif edən, adlarısmızdın öz nəşrlərinin böyük
tirajlarla çıxması naminə istifadə edən bədxah jurnalistlərdən uzaq olmağa çağırırıq.
Eyni zamanda biz jurnalistlərə qarşı hər hansı zorakılığı qəti şəkilə pisləyir,
jurnalistləri döyənlərin qanunla cəzalandırılmasını tələb edirik.
Əziz həmkarlar! Öz yaradıcılığınızı faydalı işlərə yönəldin və yadda saxlayın ki,
biz əhli qələmlər başqalarına nümunə olmalıyıq.
Bütün dost və həmkarlarımızı,əsassız şayiə və dedi-qodu xarakterli,təhqiramiz
materialların çapına davam edən,mədəniyyət xadimlərinə qarşı nifrət və düşmənçmilik
toxumları səpən nəşrləri boykot etməyə çağırırıq.
Azərbaycan Yazıçılar Birliyi adından
Anar, Fikrət Qoca, Çingiz Abdullyev, Arif Əmrahoğlu
Bəstəkarlar İttifaqı adından
Tofiq Quliyev, Vasif Adıgözəlov, Ramiz Zöhrabov
Rəssamlar İttifaqı adından
Fərhad Xəlilov
Teatr Xadimləri adından
Həsən Turabov, Azərpaşa Nemətov, Kamal Aslanov
Kinematoqrafçılar İttifaqı adından
Rüstəm İbrahimbəyov, Rasim Balayev, Cəmil Fərəcov
Musiqi Xadimləri İttifaqı adından
Fərhad Bədəlbəyli
BU GÜN HƏLƏ GEC DEYİL
Azərbaycan Respublikasının Prezdenti Əbülfəz Elçibəyə, Ali Sovetin sədri Heydər
Əliyevə, Azərbaycanın Milli qəhrəmanı Surət Hüseynova, AMİP-in sədri Etibar
Məmmədova, Xalq Cəbhəsinin rəhbərliyinə!
Əziz qardaşlarım,əziz qandaşlarım!
Bu müraciəti Yazıçılar Birliyi adından deyil,ancaq öz adımdan edirəm,çünki
müxtəlif və bəzən fərqli fikirləri birləşdirib vahid bir rəy kimi qələmə vermək də
keçmişdən qalmış qəlp miraslardandır. Amma
güman edirəm ki, bu müraciətə çoxları da
qoşulacaq.
Dörd ay Türkiyədə məzuniyyətdə olub Vətənimizin bu ən çətin anında Bakıya
dönərkən xalqımızın başının üstünü almış ölümcül təhlükəni bütün dəhşətiylə daha
aydın görürəm. Yer üzündə tək və yeganə Vətənimiz Azərbaycan öz tarixinin ən
amansız sınağı qarşısındadır,parçalanmaq,qardaş qanına qəltan olmaq, daxili
çəkişmələrdən,vətəndaş müharibəsindən zəif düşüb düşmən qarşısında gücsüz qalmaq
qorxusuyla üz-üzə durub. Azərbaycanın bölgə-bölgə parçalanması, ölkəmizin
Livana,Bakımızın Beyruta çevrilməsi haqqında qəddar düşmən niyyətlərinin
gerçəkləşməsinə bir addım, bircə addım qalır.
Bu son beş-altı ildə - Qarabağ məsələsi ortalığa atıldığı 87-ci ilin noyabrından bu
günəcən mən öz adımdan, Yazıçılar Birliyi adından,ya həmfikir olduğum ziyalılarla
birgə müəyyən təkliflər,mülahizələr irəli sürürdüksə də eşidən olmurdu. Nə əvvəlki, nə
indiki iqtidar bu fikirləri heç olmasa müzakirə belə etmək istəmədi. Təbii ki,özümü
hamıdan ağıllı saymıram,böyük siyasət bilicisi kimi də qələmə vermək istəmirəm.
Ancaq Azərbaycanın uzaq, yaxın tarixini az-çox bilən,bundan nəticələr
çıxaran,qonşumuz olan ölkələrin ictimai-siyasi fikrini, ab-havasını mütəmadiən izləyən
adam kimi bizi gözləyə biləcək təhlükələri nəzərə almağa çağırırdım. Müxtəlif
çıxışlarım, qəzetərdə yazılarım yəqin ki, yaddaşı olanların yadındadır. Nə yazıq ki, hər
bir iqtidar yalnız eşitmək istəbiyini, yəni ona xoşgələni eşitmək istəyir. Amma indi
giley-güzar vaxtı deyil. Düşdüyümüz bu ağır sınaq məqamında bizə birlik və barışıq
gərəkdir. Nüfuzu və real gücü olan bütün siyasi xadimləri əqilə, görüş fərqlərindən,
şəxsi münasibətlərindən, incikliklərindən, umu-küsülərindən yüksək durmağa çağırıram.
Bu gün meydana elə böyük şeylər qoyulub ki,məsuliyyətsiz bir addım belə atmağa
haqqımız yoxdur. Hər şeyi itirə bilərik və heç kəs, heç nə qazanmaz.Qoy hamı bilsin ki,
biz tayfa deyil, xalqıq. Vətənimizin bütövlüyü, toxunulmazlığı,dövlət sərhədlərimizin
bərpası təmin olunandan sonra və vəziyyətin sabitləşməsindən sonra bütün siyasi və
şəxsi münasibətlər tənzimlənə bilər. Bu gün silahları bir-birimizə qarşı deyil, təcavüzkar
düşmənə qarşı çevirməliyik.