Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
216
çəkilmiĢdi, ancaq inzibatçının əhvalı pozuldu, çünki havanın hətta tufanqabağı qaralmasına baxmayaraq, divarların artıq kömürlə, karandaĢla yazıldığını görmək olurdu. – Bu nə murdarlıqdır!.. – inzibatçı elə bu sözləri demiĢdi ki, qəfil arxadan mırıltı eĢitdi. – Sizsiniz, Ġvan Savelyeviç? Varenuxa diksinib çevrildi və qarĢısında sifətdən piĢiyə oxĢayan tösmərək bir adam gördü. – Tutaq ki, mənəm, – Varenuxa kinli-kinli cavab verdi. – Çox, çox xoĢdur, – piĢiyə bənzər gonbul adam cır səslə dedi və qəfil dönüb Varenuxanın qulağının dibinə nə təhər vurdusa, kepkası baĢından uçub, tualetin deĢiyində yoxa çıxdı. Gonbulun zərbəsindən tualet bir anlığa iĢıqlandı, ildırım çaxdı. Sonra bir də göy guruldadı və inzibatçının qarĢısında balacaboy, ancaq enlikürək, bir gözü titəli, köpək diĢləri uzun, kürən bir adam peyda oldu, həmin adam, görünür, solaxay idi və inzibatçının o biri qulağının dibindən iliĢdirdi. Yenə göy guruldadı, tualetin taxta damına Ģıdırğı yağıĢ tökdü.
downloaded from KitabYurdu.org 217
– Siz nə edirsiniz, yoldaĢla... – ağlı baĢından çıxan inzibatçı ümumi tualetdə adama hücum edən quldurlara "yoldaĢlar" sözünün heç cür uyğun gəlmədiyini o dəqiqə anlayıb xırıldadı: – vətənda... – bu cür adlandırılmağa da layiq olmadıqlarını baĢa düĢdü və hansınınsa üçüncü zərbəsi ona nə təhər dəydisə, burnunun qanı büzməli üst köynəyinə fıĢqırdı. – Portfelindəki nədir, müftəxor? – piĢiyə oxĢayan bağırdı, – teleqramlardır? Bəs sənə xəbərdarlıq etməmiĢdilər ki, onları heç hara aparmayasan? Səndən soruĢuram, xəbərdarlıq etmiĢdilər? – EtmiĢdələ... dilər... dələr... – nəfəsi boğula-boğula cavab verdi. – Buna baxmayaraq, dabanına tüpürdün? Portfeli bura ver, alçaq! – sonradan peyda olan adam telefonda eĢitdiyi həmin tın-tın səslə qıĢqırdı və portfeli Varenuxanın titrəyən əlindən dartıb aldı. Hər ikisi inzibatçının qoltuğuna girdi, onu bağdan çıxardıb Sadovaya küçəsi ilə qaçmağa baĢladılar. Əməllicə tufan qalxmıĢdı, navalçalardan, damlardan Ģırıltı ilə axan downloaded from KitabYurdu.org
218
köpüklü su
gurultu-uğultu qopararaq kanalizasiya deĢiklərinə tökülürdü, darvazaların altından sel gedirdi. Sadovaya küçəsində heç kim gözə dəymirdi, Ġvan Savelyeviçin köməyinə çatası adam yox idi. ġimĢəyin iĢıqlandırdığı quldurlar bulanıq sel-suyun üstündən atıla- atıla, bir saniyənin içində yarımcan inzibatçını sürüyüb 302- bis №-li binaya gətirdilər, öz tuflilərini və corablarını əllərində tutan iki ayaqyalın qadının divara sığındığı həyət darvazasından içəri soxuldular. Sonra altıncı çöl qapısına tərəf götürüldülər və az qala, havalanmıĢ Varenuxanı beĢinci mərtəbəyə qaldırıb, onun yaxĢı bələd olduğu Styopa Lixodeyevin mənzilinin yanqaranlıq dəhlizinə atdılar. Hər iki quldur o saat yoxa çıxdı, onların əvəzinə dəhlizdə kürən, gözləri fosfor kimi iĢıq saçan lümlüt bir qız peyda oldu. Varenuxa anladı ki, baĢına gələnlərin ən dəhĢətlisi elə budur və inildəyib divara tərəf sıçradı. Qız isə inzibatçıya lap yaxınlaĢıb, əlini onun çiyninə qoydu. Varenuxanın saçları biz-biz oldu, çünki hətta islanmıĢ soyuq köynəyin üstündən belə bu əlin buz kimi soyuq olduğunu duydu. downloaded from KitabYurdu.org
219
– Qoy bir səni öpüm, – qız nəvaziĢlə dedi və o, iĢıq saçan gözləri düz öz gözlərinin önündə gördü. Bu vaxt Varenuxa huĢunu itirdi və öpüĢü hiss etmədi.
XI fəsil ĠVANIN ĠKĠLƏġMƏSĠ
Hələ bir saat əvvəl may günəĢinin iĢığında göz oxĢayan Ģam meĢəsi bozardı, qaraldı və yoxa çıxdı. Bayırda selləmə yağıĢ tökürdü. Hərdən-hərdən ĢimĢək çaxırdı, göy guruldayırdı, xəstənin otağı ani olaraq iĢıqlanırdı. Ġvan çarpayıda oturub, köpüklənən bulanıq çaya baxa- baxa sakitcə ağlayırdı, hər dəfə ildırım çaxanda yanıqlı- yanıqlı inildəyib, əlləriylə üzünü örtürdü. Tufandan əvvəl otağa dolan külək Ġvanın yazdığı vərəqləri döĢəməyə dağıtmıĢdı. ġairin qorxunc məsləhətçi haqqında ərizə yazmaq cəhdi boĢa çıxdı. Praskovya Fyodorovna adlı gonbul feldĢerdən downloaded from KitabYurdu.org 220
karandaĢ qırığı və kağız alan kimi iĢgüzarcasına əlini-əlinə sürtüb, tələsik masanın arxasına keçdi. Əvvəlini çox cəld yazdı: "Milisə. Massolitin üzvü Ġvan Nikolayeviç Bezdomnı tərəfindən. Ərizə. Dünən axĢam mən mərhum M.A.Berliozla Patriarx gölünə gəldim..." O saat da Ģair dolaĢıb qaldı, ən baĢlıcası da "mərhum" sözünə görə. Nəsə cəfəng bir Ģey alınırdı: necə axı – mərhumla gəldim? Mərhumlar gəzmir! Doğrudan da, nə desən olar, elə bilərlər dəliyəm! Ġvan Nikolayeviç belə düĢünüb, yazdıqlarını düzəltməyə baĢladı. Bu cür alındı: "...sonradan ölmüĢ M.A.Berliozla..." Yenə müəllif razı qalmadı. Ġkinci dəfə üstündə iĢləyəsi oldu, bu, əvvəlkilərdən də pis çıxdı: "...tramvayın ahına düĢən Berliozla..." – bu yerdə heç kimin tanımadığı eyni soyadlı bəstəkar Berlioz yada düĢdü, əlavə etməli oldu: "...bəstəkarla yox..." Bu iki Berliozun arasında girinc qalan Ġvan hamısını qaralayıb, oxucunun diqqətini tez çəkmək üçün nəsə ən təsirli yerdən baĢlamaq qərarına gəldi və yazdı ki, piĢik downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|