Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
256
– Siz ki eyvana çıxırsınız, onda buradan qaça da bilərsiniz. Yoxsa hündürdür? – Ġvan maraqlandı. – Yox, – qonaq qətiyyətlə dedi, – mən buradan qaça bilmərəm, hündür olduğuna görə yox, ona görə ki, qaçmağa yerim yoxdur. – Bir az susub əlavə etdi: – ĠliĢmiĢik, hə? – ĠliĢmiĢik, – Ġvan yad adamın narahat qonur gözlərinə baxaraq cavab verdi. – Bəli... – qonaq birdən təĢviĢə düĢdü, – ancaq mən əminəm ki, siz coĢub özünüzdən çıxmırsınız. Yoxsa bilirsinizmi, mənim səs-küy, zorakılıq və buna bənzər Ģeylərlə aram yoxdur. Xüsusilə də insan çığırtısından zəhləm gedir, istər əzabdan, istər qəzəbdən – nədən olur-olsun. Məni sakitləĢdirin, deyin, siz özünüzdən çıxmırsınız? – Dünən restoranda bir tipin sifətinə iliĢdirdim, – dəyiĢmiĢ Ģair kiĢi kimi boynuna aldı. – Səbəb? – qonaq ciddi surətdə soruĢdu. – Boynuma alıram ki, səbəbsiz yerə, – Ġvan pərt oldu. – Biabırçılıqdır, – qonaq Ġvanı qınadı, – bilirsinizmi, yumruqla... Yox, yaxĢısı budur, belə Ģeyləri birdəfəlik tərgidin. downloaded from KitabYurdu.org
257
Ġvanı məzəmmətləyəndən sonra qonaq xəbər aldı: – Sənətiniz? – ġair, – Ġvan, nədənsə, həvəssiz etiraf etdi. Yad adam kədərləndi. – Of, bəxtim necə də gətirmir! – ucadan dedi və o saat da özünü yığıĢdırıb üzr istədi. – Bəs soyadınız? – Bezdomnı. – Heyif... – qonaq üz-gözünü qırıĢdırdı. – Nədir, olmaya Ģeirlərim xoĢunuza gəlmir? – Ġvan maraqlandı. – Özü də son dərəcə. – Bəs siz hansıları oxumusunuz? – Sizin Ģeirlərin heç birini oxumamıĢam! – yad adam əsəbi halda dedi. – Onda niyə belə deyirsiniz? – Burada nə var ki, – qonaq cavab verdi, – guya, baĢqalarınınkını oxumamıĢam? Təəccüblü nə ola bilər? YaxĢı, mən sizin sözünüzə inanmağa hazıram. Özünüz deyin, sizin Ģeirlər yaxĢıdır? – DəhĢətdir! – Ġvan birdən cəsarətlə etiraf etdi. downloaded from KitabYurdu.org
258
– Daha yazmayın! – yad adam, az qala, yalvardı. – Söz verirəm, and içirəm! – Ġvan təntənəli Ģəkildə dedi. Əl verməklə andı möhkəmləndirdilər, bu vaxt dəhlizdən asta addım səsləri və danıĢıq eĢidildi. – Sss, – qonaq pıçıldadı və eyvana atılıb barmaqlığı arxasınca bağladı. Praskovya Fyodorovna otağa baĢ çəkib, Ġvanın özünü necə hiss etdiyini, qaranlıqda, ya iĢıqda yatmaq istədiyini soruĢdu. Ġvan xahiĢ etdi ki, iĢığı söndürməsin və Praskovya Fyodorovna xəstəyə Ģirin yuxu arzulayıb getdi. Sakitlik çökəndə qonaq təzədən qayıtdı. O, pıçıltı ilə Ġvana xəbər verdi ki, 119-cu otağa yenicə kök, qırmızısifət bir adam
gətiriblər, elə
hey ventilyasiyadakı valyutadan nəsə qırıldadır və and içir ki, onların Sadovıdakı binasında cin-Ģəyatin peyda olub. – PuĢkin haqqında ağzına gələni deyir, elə hey qıĢqırır: "Kurolesov, bis, bis!" – qonaq narahat halda dedi. Bir az sakitləĢib oturdu. – ƏĢi, Allah bilən məsləhətdir, – və Ġvanla söhbətini davam etdirdi: – Bəs siz nəyə görə buraya düĢmüsünüz? downloaded from KitabYurdu.org
259
– Ponti Pilata görə, – Ġvan qaĢqabağını sallayıb, döĢəməyə baxa-baxa cavab verdi. – Necə?! – qonaq ehtiyatlı olmağı unudub qıĢqırdı və əliylə ağzını tutdu, – təsadüfə bax! Yalvarıram, yalvarıram, danıĢın! Yad adama nəyə görəsə ürəyi qızdığından, Ġvan Patriarx gölündə dünən baĢ verən əhvalatı əvvəlcə duruxa- duruxa, sıxıla-sıxıla, sonra isə cəsarətə gəlib yerli-yataqlı danıĢmağa baĢladı. Bəli, müəmmalı açar oğrusunun Ģəxsində Ġvan Nikolayeviç qədirbilən dinləyici tapmıĢdı! Qonaq Ġvanı dəli saymırdı, danıĢılanlara çox böyük maraq göstərirdi və əhvalatın qızğın yerində, nəhayət, vəcdə gəldi. Tez-tez Ġvanın sözünü kəsməyə baĢladı: – Di danıĢın! Yalvarıram sizə, sonra, sonra. Sizi and verirəm, heç nəyi unutmayın! Ġvan heç nəyi unutmadı, danıĢmaq onun özünə də asan gəlirdi və tədricən Ponti Pilatın qan-qırmızı astarlı ağ mantiyada eyvana çıxdığı yerə çatdı. Qonaq bu vaxt dua edirmiĢ kimi əllərini qoĢalayıb pıçıldadı: downloaded from KitabYurdu.org
260
– Ah, mən necə də duymuĢdum! Ah, mən necə də hamısını duymuĢdum! Berliozun dəhĢətli ölüm səhnəsini qonaq müəmmalı qeydlərlə müĢayiət etdi, gözləri həm də qəzəblə alıĢıb-yandı: – Bircə ona heyifsilənirəm ki, bu Berliozun yerində tənqidçi Latunski, ya ədəbiyyatçı Mstislav Lavroviç olmayıb, – qəzəbini içində boğaraq dedi: – Sonra! Konduktor qadına yolpulu verən piĢik qonağı xeyli əyləndirdi və öz söhbətinin ləzzət elədiyini görüb, ikiĢahılığı bığının yanında tutan piĢiyi yamsılayaraq həyəcanlanmıĢ Ġvanın çömbəlib yavaĢca hoppandığına baxa-baxa uğunub getdi.
– Bax beləcə, – Qriboyedovdakı əhvalatı da danıĢan Ġvan kədərlənərək, dalğın halda söhbətini bitirdi, – gəlib bura düĢdüm. Qonaq canıyananlıqla əlini yazıq Ģairin çiyninə qoydu. – Bədbəxt Ģair! Ancaq əzizim, günah sizin özünüzdədir. Özünüzü onlarla bu qədər sərbəst, hətta həyasızcasına aparmamalıydınız. Bu da nəticəsi. Hələ Ģükür eləyin ki, canınızı nisbətən salamat qurtara bilmisiniz. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|