Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
221
tramvaya mindi, sonra kəsilmiĢ baĢla bağlı epizoda qayıtdı. BaĢ məsləhətçinin əvvəlcədən hər Ģeyi xəbər verməsi Ponti Pilatı onun yadına saldı və daha artıq inandırıcı olması üçün Ġvan qərara aldı ki, prokuratorun qan-qırmızı astarlı ağ plaĢda Ġrodun sarayının sütunları arasına daxil olduğu andan hər Ģeyi büsbütün yazsın. Ġvan cidd-cəhdlə iĢləyirdi, yazdığını pozurdu, yeni sözlər əlavə edirdi, hətta Ponti Pilatın, daha sonra dal ayaqları üstündə duran piĢiyin Ģəklini çəkməyə çalıĢdı. Amma Ģəkillər də kömək etmədi, nə qədər yazırdısa, Ģairin ərizəsi bir o qədər dolaĢıq və anlaĢılmaz olurdu. Uzaqdan kənarları tüstü kimi burulan qorxunc bulud görünüb Ģam meĢəsini örtəndə, külək qalxanda Ġvan hiss etdi ki, heydən düĢüb, ərizənin öhdəsindən gələ bilməyəcək, səpələnən vərəqləri yığmadı və sakitcə acı-acı ağladı. Tufan qalxanda rəhmdil feldĢer Praskovya Fyodorovna Ģairə baĢ çəkdi, onun ağladığını görüb narahat oldu, ĢimĢək xəstəni qorxutmasın deyə pərdəni çəkdi, vərəqləri döĢəmədən yığıb həkim dalınca qaçdı.
downloaded from KitabYurdu.org 222
Həkim gəldi, Ġvanın qoluna iynə vurub onu əmin etdi ki, daha ağlamayacaq, indi hər Ģey keçib-gedəcək, hər Ģey unudulacaq. Həkimin sözləri düz çıxdı. Tezliklə çayın o tayındakı Ģam meĢəsi əvvəlki görkəmini aldı, buludlardan təmizlənib yenə durulan göyün altında son ağacına kimi göründü, çay da sakitləĢdi. Ġynə vurulan kimi Ġvanın qüssəsi dağılmağa baĢladı və Ģair indi rahatca uzanıb göy qurĢağına baxırdı. AxĢama qədər beləcə davam elədi, o hətta göy qurĢağının yoxa çıxdığını, Ģər qarıĢdığını, Ģam meĢəsinin qaraldığını da bilmədi. Ġsti süddən içib Ġvan yenə uzandı və fikirlərinin dəyiĢdiyinə özü də məəttəl qaldı. Lənətə gəlmiĢ cüvəllağı piĢik daha ona idbar görünmürdü, kəsik baĢ onu qorxutmurdu və bunları fikrindən çıxarıb düĢündü ki, əslində, klinika heç də pis deyil. Stravinski ağıllı və məĢhur adamdır, onunla iĢ görmək çox xoĢdur. Üstəlik də, tufandan sonra hava ləzzətli və təmizdir. Xəstəxana yatırdı. Səssiz dəhlizlərdə tutqun ağ lampalar sönmüĢdü, onların əvəzinə, qaydaya uyğun olaraq, zəif mavi downloaded from KitabYurdu.org
223
gecə lampaları yanırdı və dəhlizdəki rezin ayaqaltıların üstü ilə ehtiyatla gəzən feldĢer qadınların ayaq səsləri qapının arxasında get-gedə seyrəlirdi. Ġndi Ġvan xoĢ bir üzgünlüklə uzanıb, gah tavandan yumĢaq iĢığı süzülən abajurunaltındakı lampaya, gah da qaralmıĢ Ģam meĢəsindən qalxan aya baxa-baxa özüylə söhbət edirdi. – Əslinə qalanda, Berlioz tramvayın altına düĢdüyünə görə axı mən niyə belə həyəcanlanmalı idim? – Ģair fikirləĢdi. – Ġndi də cəhənnəmə ki, ölüb! Bir yana baxanda, nəyimdir mənim, əmim oğludur, dayım oğludur? Dərindən götürsək, mərhumu heç düz-əməlli tanımırdım da. Doğrudan, axı onun haqqında mən nə bilirdim? Heç nə, bircə onu ki, keçəldir və son dərəcə bəlağətli danıĢmağı var. Sonra, vətəndaĢlar, – Ġvan kiməsə müraciətlə öz çıxıĢını davam etdirdi, – bir Ģeyi aydınlaĢdıraq: mənə izah edin görüm, bomboĢ qara gözü olan bu müəmmalı məsləhətçiyə, cadugərə, professora nəyə görə hirslənmiĢdim? Tuman- köynəkdə, əlimdə Ģam boĢ yerə onun dalınca düĢməyim nəyə lazımdı, hələ restorandakı hoqqabazlıq nəydi? downloaded from KitabYurdu.org
224
– Amma axı, – qəfil içindən, ya qulağının dibindən gələn acıqlı bir səslə əvvəlki Ġvan yeni Ġvana dedi, – Berliozun baĢının kəsiləcəyini o, əvvəlcədən bilirdi? Necə həyəcanlanmayasan? – Bu nə söhbətdir, yoldaĢlar! – yeni Ġvan köhnə, əvvəlki Ġvana etiraz etdi, – hətta uĢağa da aydındır ki, burada bir əmma var. O, yüz faiz qeyri-adi və müəmmalı bir adamdır. Ancaq ən maraqlısı da elə budur! Bu adam Ponti Pilatı Ģəxsən tanıyır, bundan da maraqlı nə ola bilər? Patriarx gölündə hay-küy qaldırmaqdansa, Ponti Pilatın və həbs edilmiĢ Qa-Nosrinin sonra baĢına nələr gəldiyini ondan nəzakətlə soruĢmaq daha ağıllı iĢ olmazdımı? Ancaq gör mən neylədim! Əslində, ciddi hadisədir – jurnal redaktoru tramvay altına düĢüb! Amma buna görə jurnalı bağlamayacaqlar ki! Axı neyləyəsən: insan əbədi deyil, çox düzgün deyiblər ki, qəflətən ölə də bilər. Di Allah rəhmət eləsin ona! BaĢqa bir redaktor qoyacaqlar, hətta, ola bilsin, əvvəlkindən də bəlağətli danıĢacaq. downloaded from KitabYurdu.org 225
Yeni Ġvan bir az mürgüləyib, istehza ilə köhnə Ġvandan soruĢdu: – Onda mənə nə ad vermək olar? – Axmaq! – Ġvanların heç birinə aid olmayan, məsləhətçinin yoğun səsinə çox bənzəyən kiĢi səsi aydınca dedi.
Ġvan nəyə görəsə "axmaq" sözündən incimədi, hətta buna yarıyuxulu halda gülümsədi. Yuxu Ġvanı aparırdı, artıq fil ayaqlı palmaları görürdü, piĢik də yanından keçdi, ancaq qorxunc deyildi, Ģən idi və Ġvan artıq yuxuya gedirdi ki, birdən dəmir barmaqlıq səssizcə yana sürüĢdü və ay iĢığından gizlənən müəmmalı bir adam eyvanda peyda olub, Ġvana barmağını silkələdi. Ġvan qorxub çəkinmədən çarpayıda dikəldi və eyvanda dayanan kiĢini gördü. Bu kiĢi barmağını dodağına aparıb pıçıldadı: – Ssss!
downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|