doğrudur. N əsrlə yazılmış bu əsərin əsas məzmunu
cəm iyyətədə baş verən sosial ədalətsizliyin aradan
qaldırılması kimi arzu və istəklərin ictimaiyyətə
çatdırılmasından ibarət idi.
XVIII əsr ədəbiyyatından danışarkən böyük
ədəbi simalan - Molla Vəli Vidadini və Molla Pənah
Vaqifi xüsüsilə nəzərə almaq lazımdır.
Molla Vəli Vidadi 1709-cu ildə Şəmkirdə
anadan olmuşdur. Vidadinin əsərlərində ictimai
kədər, sosial ədalətsizilk motivləri üstünlük təşkil
edir. Onun kədəri vətəninə olan sevgidən, xalqın
düçar olduğu bəlaların törətdiyi fəsadlardan irəli
gəlirdi. Bu əsərlər cəm iyyətdə əlbəttə ki, təsirsiz
qalmırdı, ağıllı insanları çətinliklərdən xilas olmaq
üçün yollar axtarmağa sövq edirdi.
Molla Pənah
V aqif 1717-ci
ildə
Qazax
mahalının Qıraq Salahlı kəndində anadan olmuşdur.
Onun əsərlərində həyata nikbin baxışla yanaşmaq
meylləri xüsusi yer tutur. Bu da insanların sabahkı
günə inamının artmasına, onların arzu və ümidlərinin
baş tutacağına yönələn humanist ideyaların tərənnü
mü kimi qiymətləndirilməlidir. Eyni zamanda, Va
qifin bir sıra şeirlərində ictimai ədalətsizliyə qarşı eti
raz səsləri də qaldırılır. XVIII əsrdə saray ənənələ
rini davam etdirən şairlər də var idi. Saray şeir ənə
nələrinin davam etdirilməsi, əslində, klassik şeir ənə
nələrinin zənginləşdirilməsi demək idi. Lakin bunun
la yanaşı bu ədəbiyyatda dövrün həyat hadisələri və
42
ictimai münasibətləri də canlandırılırdı. Bu da ictimai
şüurun yetkinləşməsinə öz təsirini göstərməyə
bilməzdi. Həmin ənənəni daha çox Şəki xanları
sarayında yaşayan Hacı Məhəmməd, Hüseyn xan
Müştaq kimi bədii yaradıcılıqla məşğul olan şəxslər
davam etdirirdilər.
Şəki şairləri içərisində XVIII əsrin birinci
yarısmda yaşayab yaratmış Süleyman adlı bir şair də
olmuşdur. Bu şairin Molla Pənah Vaqifə çox böyük
təsiri var idi.
XIX
əsrdə dövrün ictimai siyasi hadisələrini
bədii dillə qələmə alan və cəmiyyətdəki sosial
münasibətləri hadisələrin təsviri fonunda canlandıran
görkəmli ədəbi simalar yetişmişdi.
Bü dövrdə Mirzə Şəfi Vazeh (1794 - 1852) öz
lirik şeirləri ilə azadlığın və humanist ideyaların
carçısı kimi çıxış edirdi. Abbasqulu ağa Bakıxanov
Qüdsi təxəllüsü ilə bir çox bədii əsərlər yazmışdı.
Qüdsinin əsərlərində maarifçilik dünyagörüşü əsas
yer tuturdu. Dövrün görkəmli ədəbi simalarından
olan İsmayıl bəy Qutqaşmlı hərbçi idi, general-
mayor rütbəsi qazanmışdı. Fransız dilində yazdığı
«Rəşid bəy və Səadət xanım» adlı povestində insanın
bəşəri hüquq və azadlıqlarının tərənnümçüsü kimi
çıxış edirdi. Bu dövrdə satirik poeziya da inkişaf
edirdi. Satira mövzusu Qasım bəy Zakirin (1786 -
1857) əsərlərində xüsusi yer tutur. Onun satirik
şeirlərində əsas etibarı ilə icitimai ədalətsizlik tənqid
43
olunur. Dövrün görkəmli ədəbi simalarından olan
Mirzə Fətəli Axundovun (1812 - 1878) əsərlərində
maarifçilik ideyaları üstünlük təşkil edir. XIX əsr,
xüsusilə, əsrin sonları tarixə maarifçilik dövrü kimi
daxil olmuşdur. Bu dövrdə Azərbaycanda Nəriman
Nərimanovun təşəbbüsü ilə ilk kütləvi kitabxana
açılmışdır. Kitabxanın yaradılması ictimai fikrin,
xüsusən, maarifçiliyin formalaşması üçün mühüm
addımlardan idi. Maarifçiliyin inkişafında Həsən bəy
Zərdabinin (1842 - 1907) çox böyük əməyi, zəhməti
və fəaliyyəti olmuşdur. Onun naşiri olduğu «Əkinçi»
qəzeti 1875 - 1877-ci illərdə işıq üzü görmüşdü.
Azərbaycanda maarifçilik işinin həyata keçirilməsin
də 1879-cu ildə işıq üzü görən «Ziya» (1880-ci ildən
«Ziyayi - Qafqaziyyə»), 1880-ci ildən nəşr olunan
«Kəşkül» 1891-ci ilə kimi qəzetlərin mühüm rolu var
idi. Bu qəzetlər Tiflisdə çap olunsa da Azərbaycan
həyatını və Azərbaycan ictimai fikrini canlandırırdı.
1880 - 1890-cı illərdə Bakıda «Каспи»,
«Бакинские известия», «Баку» və başqa qəzetlər də
dərc olunmağa başladı. XIX əsrin görkəmli söz
sənətkarlarından Seyid Əzim Şirvaninin, Nəriman
Nərimanovun, Mirzə Fətəli Axundovun, Sultan
Məcid Qənizadənin, Əbdürrəhim bəy Haqverdiyevin,
Xurşud banu Natəvanın əsərləri həm maarifçilik
ideyalannm yayılmasında, həm də ictimai həyatın
canlandınlmasında çox böyük əhəmiyyət kəsb
etmişdir.
44
XIX əsrin sonu, XX əsrin əvvəllərində
maarifçilik hərəkatı Cənubi Azərbaycanda da geniş
vüsət almışdı. Yaradılan bədii nümunələrdə həyatın
real mənzərəsi ölkədə baş verən ictimai - siyasi
hadisələr fonunda işıqlandırılırdı. 1905 - 1911-ci illər
Məşrutə (konstitusiyalı demokratik quruluş) inqilabi
dövründə Cənubi Azərbaycanda ilk dəfə ana dilində
bir sıra qəzet və jurnallar nəşr olunmağa başlamışdı.
«Azərbaycan», «Ana dili», «Məzəli», «Zənbur»,
«Həşərat - ül ərz» jurnalları ana dilində nəşr edilirdi.
Əhalinin geniş kütləsinin maarifləndirilməsində bu
mətbu orqanlarının mühüm rolu var idi. Eyni
zamanda, ictimai fikrin canlanmasında Azərbaycan
və fars dillərində dərc olunan «Naleyi - millət»,
«Molla Nəsrəddin» jurnalları da mühüm yer tuturdu.
Bu dövrdəki jümallarda dərc olunan materiallar,
əsasən, demokratik ideyaların yayılması ilə bağlı idi.
İran mənbələrindən alman məlumatlara görə Məşrutə
inqilabı dövründə Cənubi Azərbaycanda 50-yə yaxm
adda qəzet və jurnal nəşr edilmişdir.
XX əsrin əvvəllərində Cənubi Azərbaycanda
dərc olunmuş ən mühüm qəzetlərdən biri 1917-ci
ildə Əbülqasım Fyüzat və Şeyx Məhəmməd
Xiyabanı tərəfindən 1921 -ci ilə kimi nəşr olunan
«Təcəddüd» idi. Bu dövrdə Əbülziya Şəbüstəri,
Seyid
Hüseyn
Ədalət
kimi
qələm
sahibləri
demokratik
ruhlu
qəzetlərdə
ictimai
fikrin
45