Yerel Dış Politikanın temelleri 103
(Türk yetkili) karşılıklı etkileşimi. Bu örnek, aktörlerin şartlar gereği
aslî konumlarının doğal davranışlarından farklı bir davranışı sergile-
yebildiğini göstermektedir.
Şekil 2: Yerel Yöneticinin Egemenlik İlişkisinin Şartlara Göre Değişimi (Çizim: Murat
Daoudov)
Uluslararası birlik düzeyinde egemenlik-dışı konum
Ulusal birlik düzeyinde egemenlik-şartlı davranış
sergileyen egemenlik-dışı konum. (Fakat
Türkiye'de birliklerde egemenlik-şartlı konum)
Yerel yönetim düzeyinde "egemenlik-şartlı"
konum
Şekil 2: Yerel Yöneticinin Egemenlik İlişkisinin
Şartlara Göre
Değişimi (Çizim: Murat Daoudov)
3.3. Yerel Dış Politika – ulusal Dış Politika ilişkisi
Merkezî yönetim düzeyinde geliştirilen ulusal dış
politika ile yerel
yönetimlerin geliştirdikleri yerel dış politika arasındaki ilişki ve etkile-
şim önemli bir konudur. Bu ilişkinin şekli ve etkileşimin hacmi ülke-
den ülkeye değişmektedir.
Birçok ülkede ulusal yönetimler, ekseriyetle gelişmekte olan ülke-
lerde kapasite oluşturma ve reform gerçekleştirmeye yönelik çalışma-
larda yerel yönetimleri, ulusal dış politikanın uygulanması sürecine
dâhil etmektedir. Bunlar arasında Fransa, Kanada, Hollanda ve İsveç
örnek olarak gösterilmektedir. Bu durumda, yerel yönetimlerin yürüt-
tükleri çalışmaların ne ölçüde ulusal yönetimin dış politikası ile aynı
çizgide olması gerektiği veya bunların ulusal dış politikadan ne ölçüde
özgür olabileceği sorusu önem kazanmaktadır (Musch, van der Valk,
Sizoo ve Tajbakhsh, 2008:14). Yine Musch, van der Valk, Sizoo ve
Tajbakhsh (2008:15)’a göre, ulusal hükümetlerin bu konudaki yakla-
şımları farklılık göstermektedir. Bazı ülkelerde yerel dış politika geliş-