Yerel Dış Politikanın temelleri 141
bilgi, tecrübe, itibar) karşılanabileceği potansiyel bir alan ola-
rak görülmektedir.
2. Bu çalışmada yerelin uluslararasılaşması sürecinde ulusal yö-
netimin “gönüllü mağdur” konumu açıklanmıştır. Yani, yerel
yönetimlerin uluslararası boyutunun gelişmesinin siyasî, idarî,
hukukî zeminini hazırlaması açısından ulusal yönetimin kilit
rolü vurgulanmıştır. Ulus-üstü ve ulus-altı düzeylere doğru yet-
ki aktarımında bulunan ulusal düzey, uluslararası/uluslarüstü
ve ulus-altı aktörler arasında doğrudan etkileşime kapı açmakta
ve böylece uluslararası alandaki tekel konumunun azalmasına
yol açmaktadır.
3. Yerel yönetimlerin ve birliklerinin uluslararası alanda egemen-
lik ile ilişkisi bakımından konumları irdelenmiştir. Yerel yöne-
timlerin ve Türkiye’deki kamu kurumu niteliğindeki birliklerin
“egemenlik-şartlı aktör”, dünyadaki yaygın (kamuya yararlı)
dernek statüsündeki birliklerin “egemenlik-şartlı davranış ser-
gileyen egemenlik-dışı aktör”, uluslararası birliklerin ise “ege-
menlik-dışı aktör” oldukları yönde açıklama sunulmuştur.
4. Yerel yönetimlerin ve birliklerinin uluslararası çalışmalarının
ulusal dış politika ile ilişkileri açısından, bu iki düzeyin çalış-
malarının ideal bir ortamda örtüştüğü, zaman zaman ise ayrış-
tığı ve bazen de çatıştığı anlaşılmıştır. Bunların sebepleri ilgili
bölümde detaylıca açıklanmıştır.
5. İki düzey arasında örtüşmenin artırılması, ayrışmanın azaltıl-
ması ve çatışmanın önlenmesi amacıyla dünyada ulusal ile
yerel arasında kurulan ilişki türleri masaya yatırılmıştır. Bu
ilişkileri, sınırlayıcı rejim, serbest rejim ve düzenleyici serbest
rejim şeklinde açıklamaya çalışılmış, bu modellerin özellikleri
ve ortaya çıkma sebepleri izah edilmiştir. Yerel yönetimlerin
uluslararası alanda yetkilendirilmesi ve, daha önemlisi, ulusal
ile yerelin çalışmaları arasında ahenk ve tamamlayıcılığın sağ-
lanması için düzenleyici serbest modelin benimsenmesi gerek-
tiği savunulmuştur.
6. Türkiye’de yerel yönetimlerin ve bunların birliklerinin uluslara-
rası çalışmalarının hukukî ve idarî çerçevesi tanıtılmış, yaşanan
bazı zorluklara işaret edilmiştir. Buna göre siyasî-idarî ve siyasî-
142 Yerel Dış Politikanın temelleri
güvenlik eksenli iki temel sebepten ötürü yerel yönetimlerin
uluslararası çalışmaları için sınırlayıcı rejim modelini benim-
senmiştir. Bu iki sebep, bir yandan Türkiye’de hâkim olan mer-
keziyetçi kültür ve yerel yönetime güven eksiği, diğer yandan
toprak bütünlüğü ile ilgili kaygılar ile açıklanmıştır. Neticede
Türkiye’de yerel yönetimlere yurtdışı alanda gelişmiş ülkelere
nazaran daha dar bir çerçeve çizilmiştir.
7. Sonuç kısmında, Türkiye’de yerel dış politika alanında etkin ve
verimli bir sistemin kurulması için bir takım öneriler sunulmuş-
tur. Bunlar, vizyon değişikliği ve sistem değişikliği şeklinde ele
alınmış, kamu yönetimi kültüründeki gerekli değişimlere de işa-
ret edilmiştir. Sisteme dair öneriler hukukî ve idarî düzenlemeler
şeklinde sıralanmıştır. Ayrıca akademik camianın bu değişimler
için vermesi gereken desteğine kısaca yer verilmiştir. Özetle ifade
edilecekse, yerel dış politika ile ulusal dış politika arasında bir
ortaklık vizyonuna, işbirliği kültürüne ve koordinasyon mekaniz-
masına ihtiyaç vardır.
Diğer yandan, bu çalışmanın sınırlı olması sebebiyle burada giril-
memiş başka önemli mevzular vardır. Bunlara devam edecek çalış-
malarda yer vermeye çalışılacaktır. Tezin hareket noktalarından biri
olan, Türkiye’deki yerel yönetimler ve merkezî idare için bu alanda
bir işbirliği modeline yönelik bazı tekliflerde bulunmak ve ileriki ça-
lışmalara zemin hazırlamak amacına ise bir ölçüde yaklaşılabilmiştir.
Oysa yerel yönetimlerin uluslararasılaşması, giderek belirginleşen bir
gerçek olarak, değişen dünya şartlarının neticesinde yeni ve kalıcı bir
fenomen olmaya adaydır. Dünyadaki tecrübeler ülkemize yol göste-
rici nitelikte olup, bu alanda gayret ve heyecanla çalışma yapmamıza
adeta davetiye çıkarmaktadır.
Yerel Dış Politikanın temelleri 143
kaYnakÇa
kitaplar
1. AMEN, Mark, TOLY, Noah, MCCARNEY, Patricia ve SEGBERG, Klaus.
(Ed.). (2011). Cities and Global Governance. Surrey, GB: Ashgate Pub-
lishing. ISBN: 9781409408932
2. ARI, Tayyar. (2008). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. MKM Yayın-
cılık, Bursa. ISBN: 9786055911041
3. ARIKBOĞA, Erbay. (2008). Yerel Yönetimler ve Organları: Organlar
arası İlişkilerin Üç Boyutlu Analizi.
BOZLAĞAN, Recep ve DEMİRKA-
YA, Yüksel (Ed.). Türkiye’de Yerel Yönetimler içinde. İstanbul: Nobel,
ss.157-204. ISBN: 978-605-395-082-0
4. BAŞLAR, Kemal. (2005). Uluslararası Hukukta Hükümet Dışı Kuru-
luşlar. Vestfalya Sonrası Süreçte Küresel Sivil Toplum. Ankara: Nobel
Yayın. ISBN: 975-591-638-5
5. BERGERET-CASSAGNE, Axelle. (2009). Pour une Europe Fédérale des
Collectivités Locales. Un Demi-Siècle du Militantisme du Conseil des
Communes et des Régions d’Europe. 1950-1999. L’Harmattan. ISBN:
9782296098220
6. BERİŞ, Hamit Emrah. (2006). Küreselleşme Çağında Egemenlik. Ulusal
Egemenliğin Yeni Sınırları. Ankara: Lotus. ISBN:975-6665-29-7
7. BONTENDAL, Marike (2009). Cities as Partners. The Challenge to
Strengthen Urban Governance Through North-South City Partners-
hips. Delft: Eburon. ISBN: 978-90-5972-313-9
8. BOZLAĞAN, Recep. (2012). İstanbul; Derinlik, Değişim ve Güç. İs-
tanbul: Hayat Yayınları, 2. Baskı. ISBN: 978-605-5878-88-7
Dostları ilə paylaş: |