Monoteizm Hakkında Schmidt ile Pettazzoni Arasındaki Tartışma
147
en iptidaî halklardan hareketle ilk insanların dininin monoteizm olduğunu
tarihsel Etnoloji metodu ile bilimsel yoldan ispat etmeyi amaçlamaktadır.
Tarihsel metot, tümevarım yaklaşımını gerektirmektedir. Yani bu
yaklaşıma göre toplanan verilerin analizi, karşılaştırılması ve sentezi
sonucunda bir hükme varılmaktadır. Oysa Schmidt, teolojik bir önkabulden
hareket ettiği için elde etmeyi amaçladığı hükme zaten araştırmasının ta
başında varmıştır. Dolayısıyla tümevarımı gerektiren tarihsel metot yerine
Schmidt‟in tümdengelim metodu kullanması, onun yaklaşımını Aydınlanma
filozoflarınki ile aynı düzleme yerleştirmekte ve aynı zamanda da bilimsel
düzlemden uzaklaştırmaktadır. Şu farkla ki filozoflar, rasyonel bir
varsayımdan hareket ettikleri hâlde Schmidt, teolojik bir önkabulden hareket
etmektedir. Zaten konunun mahiyeti gereği tarihsel metodu kullanmak
imkânsızdır. Zira beşeriyet tarihine ilişkin bilgilerimiz, birkaç bin yıldan
öteye gitmediği için ilk insanlar hakkında ve özellikle de bunların inanç
dünyası gibi oldukça soyut bir alan hakkında Tarih, ister istemez sessiz
kalmaktadır. İlk insanların dinî tasavvurları ile ilgili Tarihin herhangi bir
bilgi sağlamasının mümkün olmadığının farkında olan Pettazzoni ise somut
tarihsel verilerden hareketle bir monoteizm tanımlaması yapmaktadır.
Yahudilik, Zerdüştlük, Hıristiyanlık ve İslam‟ı esas alarak tüm bu dinlerin
ortak özelliğinin politeist bir ortama tepki olarak ortaya çıktığını tespit eden
Pettazzoni, monoteizmi, politeizmin reddinden ibaret bir oluşum şeklinde
tanımlamaktadır. Bundan dolayı Pettazzoni, Schmidt‟in Yüce Varlık
inancına yer veren ilkel kabilelerin dinlerine monoteizm demesini yanlış
bulmaktadır. Tarihsel veriler düzleminde bir tanımlama yaparak monoteizmi
tarihsel bir çerçeveye yerleştiren Pettazzoni‟nin aksine Schmidt, a priori bir
monoteizm kavramı üzerine Urmonotheismus teorisini inşa etmektedir.
Schmidt‟in yaşadığı dönemin şartları göz önünde bulundurulduğunda
onun benimsemiş olduğu yaklaşımın gerekçeleri daha iyi anlaşılmaktadır.
Batı‟da yüzyıllar boyunca dinî konularda tek söz sahibi olan Kilise‟nin ilk
din ve monoteizm hakkındaki görüşleri, Aydınlanma döneminden sonra
rasyonalist düşüncenin güç kazanması sonucunda sorgulanmaya başlamıştır.
Vahyi temel alarak teolojik söylem geliştiren Kilise‟nin aksine her konuda
aklı ön plana çıkaran filozoflara göre ilk din şekli de rasyonel gerekçelerle
izah edilmeye çalışılmıştır. Monoteizm ve ilk din şekline ilişkin meseleler,
19. yüzyılın sonlarına doğru Teoloji ve Felsefeden bağımsız bir disiplin
olarak ortaya çıkan Din Bilimi bağlamında ele alınmıştır. Evrimci
148
Ramazan Adıbelli
düşüncenin hâkim olduğu bu dönemde ilk din şeklinin animizm olduğu
yönündeki görüş ağırlık kazanmıştır. Özellikle İngiliz antropologların
yaşayan ilkel kabilelerden elde ettikleri verilerden hareketle savundukları
animist teoriye bir tepki olarak Schmidt, aynı yöntemle bu görüşü çürütme
girişiminde bulunmuştur. Her ne kadar bu tartışmalar bilimsel bir zeminde
gerçekleşiyormuş gibi görünse de aslında bunların, Batı‟da yaşanan ideolojik
mücadelelerin bir uzantısı olduğu anlaşılmaktadır. Bir taraftan rasyonalist ve
materyalist bir ideoloji ile dolaylı yollardan Kilise doktrinine ve dolayısıyla
Hıristiyanlığa adeta “savaş açan” animist teori, diğer tarafta ise “düşmanı
kendi silahı ile vurmanın” en iyi yol olacağını düşünen Schmidt‟in
Urmonotheismus teorisi bulunmaktadır.
Tarihsel çözümlemeyi kullanmanın neredeyse imkânsız olduğu bir alana
girerek Schmidt‟in Urmonotheismus teorisini çürütmeye çalışan
Pettazzoni‟nin tavrı da tepkisel bir nitelik taşımaktadır. Kendini dinî
konularda tek söz sahibi olarak Katolik Kilisesi tarafından baskı gören
Pettazzoni‟nin Kilisenin resmî etnologu konumunda olan Schmidt‟i
eleştirmekle dolaylı yoldan Katolik öğretiyi eleştirmeyi hedeflediği
muhtemeldir. Monoteizmi, Yahudilik, Hıristiyanlık, Zerdüştlük ve İslam gibi
dinleri temel alarak tanımlaması, Pettazzoni‟nin bu olguyu, tarihsel plana
indirgeyerek katı bir tarihselci tavır sergilediğini göstermektedir. Schmidt,
ilk insanların dini hakkında söz söylerken Pettazzoni, tartışmayı tarihsel
veriler sunan dinler düzlemine taşımaktadır. Dolayısıyla Pettazzoni,
Schmidt‟in teorisini bilimsel bir zeminde çürütmeyi amaçlamaktadır. Ancak
bu tartışma, iki farklı boyuta sahip olduğu için herhangi bir sonuca
ulaşılamamaktadır. Schmidt‟in teolojik ve dolayısıyla da normatif niteliğe
sahip bir önkabulü, empirik ve dolayısıyla objektif bir yaklaşımı gerektiren
bilimsel düzeyde ispat etmesi mümkün olmadığı gibi Pettazzoni‟nin dini
sadece tarihsel bir fenomen olarak görmesi ve monoteizm düşüncesini
tarihsel boyuta indirgemesi de doğru değildir.
Pettazzoni ile Schmidt‟in monoteizm ve Yüce Varlık konusundaki
görüşleri karşılaştırıldığında her ikisinin de eksiklikleri ve yanlış yönleri
ortaya çıkmaktadır. Öncelikle monoteizm konusundaki tartışmada ortaya
çıkan en önemli problemin böylece iki farklı gerçeklik düzeyinin birbiri ile
karıştırılmasından ileri geldiği netlik kazanmaktadır. Pettazzoni‟nin
yaklaşımı her ne kadar indirgemeci olsa da kendi sistematiği içerisinde bir
tutarlılığa sahiptir. Schmidt‟in teolojik düzeyle tarihsel veriden yoksun bir
Monoteizm Hakkında Schmidt ile Pettazzoni Arasındaki Tartışma
149
olgu olan monoteizmi, tarihsel düzeyde ele alma girişimi başarısızlıkla
sonuçlanmıştır. Yine de bu tartışmada Schmidt, ilkel kabilelerdeki Yüce
Varlıkların hepsinin semavî tanrılardan ibaret olmadığını Pettazzoni‟ye
kabul ettirerek katkı sağlamıştır. İlk insanların dinine ilişkin meselelerin
tarihsel zeminde tartışılmasının imkânsızlığını gösteren Pettazzoni ise
Schmidt‟in sadece insanın rasyonel yönüne vurgu yaparak dindarlığın bir
boyutunu oluşturan mitik düşünceyi reddetmesinin ne kadar yanlış olduğunu
göstermiştir.
Sonuç itibari ile Schmidt‟i teolojik düzleme ait bir meseleyi tarihsel
düzleme aktarmaya iten neden ideolojik bir niteliğe sahip olduğu gibi
bilimsel bir zeminde tartışılması mümkün olmayan bir meseleye giren
Pettazzoni‟nin ilk hareket noktası da ideolojik bir niteliğe sahiptir. Bu
durum, özellikle beşerî bilimler alanındaki bir olgunun bilimsellik
kriterlerine uygun olarak incelenmesinin her şeyden önce araştırmacının
perspektifine bağlı olduğunu göstermektedir. Araştırmacının amacı, bir şeyi
keşfetmek ve anlamak değil de bir inancı ispat etmek, savunmak (apolojetik)
ya da aksine onu çürütmek (polemik) ise, ortaya çıkan ürün için
objektiflikten ve tarafsızlıktan bahsedilemez.
Batı dünyasında yaşanan ve Hıristiyanlığın bizzat kendinden
kaynaklanan din-bilim mücadelesinin 19. yüzyılda doruk noktasına ulaştığı
dikkate alındığında Schmidt ile Pettazzoni‟nin monoteizm konusunda neden
tartışmaya girdikleri daha anlamlı hâle gelmektedir. Eliade‟ın belirttiği gibi
dinin kökenine, monoteizme, tanrı fikrinin doğuşuna vb. ilişkin tartışmalar
ve ileri sürülen görüşler, Batılıların önyargılarının bir ürününden ibarettir.
Dolayısıyla monoteizm ve Yüce Varlık konusundaki tartışma, Batı‟da
özellikle beşerî bilimler alanında bilim adı altında ileri sürülen görüşlerin ve
ortaya konulan fikirlerin dünyanın diğer yerlerinde benimsenmesinden önce
yeniden değerlendirilmesinin önemini apaçık ortaya koymaktadır.
KAYNAKÇA
Adam, Baki, “Katolik Kilisesi‟nin Kurtuluş Öğretisi Açısından Yahudiliğe ve İslâm‟a
Bakışı,” Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 41 (2000), ss.195-224.
Aydın, Mehmet, Ansiklopedik Dinler Sözlüğü, Konya: Din Bilimleri Yayınları, 2005.
Bianchi, Ugo, The History of Relgions, Leiden: E. J. Brill, 1975.
Bolle, Kees, “Myths and Other Religious Texts,” Frank Whaling (ed.), Contemporary
Approaches to the Study of Religion, 2 vols, Berlin: Mouton, 1984, ss.297-362.
Bowie, Fiona, The Anthropology of Religion: An Introduction, Oxford: Blackwell, 2000.
150
Ramazan Adıbelli
Brandon, Samuel G. F., “Origins of Religion,” The Dictionary of the History of Ideas, Philip
P. Wiener (ed.), New York: Charles Scribner‟s Sons, 1973, c.4, ss.93-99.
Bros, A., “Aperçu historique sur l'histoire des religions,” Maurice Brillant & René Aigrain
(ed.), Histoire des religions c.1, Paris: Bloud et Gay, 1953, ss.111-122.
Carpenter, J. Estlin, Comparative Religion, London: Oxford University Press, 1944.
Casadio, Giovanni, “Historiography: Western Studies [Further Considerations],”
Encyclopedia of Religion, (2
nd
Edition), New York: MacMillan, 2005, c.6, ss.4042-
4052.
Cohen, Percy S., “Theories of Myth,” Man, New Series, 4:3 (1969), ss.337-353.
Comby, Jean, Diffusion et acculturation du christianisme (XIX
e
-XX
e
siècle), Paris: Éditions
Karthala, 2005.
David, M. V., “Les idées du 18e siècle sur l'idolâtrie, et les audaces de David Hume et du
président de Brosses,” Numen, 24:2 (1977), ss.81-94.
Dictionnaire de théologie, c.5, Paris: 1852.
Eliade, Mircea, “Myth in the Nineteenth and Twentieth Centuries,” Dictionary of the History
of Ideas, Philip P. Wiener (ed.), New York: Charles Scribner‟s Sons, 1973, c.3,
ss.307-318.
----------, “Religions: The First Approaches: Philology (Max Müller) and Anthropology (E. B.
Tylor),” International
Social Science Journal, 29:4 (1977), ss.615-627.
----------, “The Quest for the „Origins‟ of Religion,” History of Religions, 4:1 (1964), ss.154-
169.
----------, Aspects du mythe, Paris: Gallimard, 1963.
----------, La nostalgie des origines, Paris: Gallimard, 1971.
----------, Mythes, rêves et mystères, Paris: Gallimard, 1957.
---------- Religion australiennes, 2nd Ed., Paris: Payot & Rivages, 1998.
---------- Traité d’histoire des religions, Paris : Payot, 1949.
Evans-Pritchard, E. E., Des théories sur la religion des primitifs, Paris: Payot, 2001.
Gaillard, Gérald, The Routledge Dictionary of Anthropologists, London: Routledge, 2004.
Gandini, Mario, “Pettazzoni, Raffaele,” Encyclopedia of Religion, Second Edition, New
York: MacMillan, 2005, c.10, ss.7072-7077.
Geisler, Norman L., “Primitive Monotheism,” Christian Apologetics Journal, 1:1 (1998),
ss.1-5.
Grotanelli, Vinigi, “Ethnology and/or Cultural Anthropology in Italy: Traditions and
Developments,” Current Anthropology, 18:4 (1977), ss.593-614.
Gusinde, M., “Schmidt, Wilhelm,” The New Catholic Encyclopedia, (2
nd
Edition), Detroit,
2003, c.12, s.744.
Harris, Marvin, The Rise of Anthropological Theory: A History of Theories of Culture,
London: Routledge, 1968.
Haydon, A. Eustace, “Origin and Growth of Religion by Wilhelm Schmidt,” International
Journal of Ethics, 42:3 (1932), ss.377-380.
Heninger, Joseph & Alessandra Ciattini, “Schmidt, Wilhelm,” Encyclopedia of Religion (2
nd
Edition), New York: MacMillan, 2005, c.12, ss.8167-8171.
Hume, David, Four Dissertations, London, 1757.
Jordan, Louis H., “The Study of the History of Religions in the Italian Universities,” The
American Journal of Theology, 23:1 (1919), ss.41-60.
----------, Comparative Religion: Its Adjuncts and Allies, Oxford: Oxford University Press,
1915.
----------, Comparative Religion: Its Genesis and Growth, Edinburgh, 1905.
Kluckhohn, Clyde, “Some Reflections on the Method and Theory of the Kulturkreislehre,”
Monoteizm Hakkında Schmidt ile Pettazzoni Arasındaki Tartışma
151
American Anthropologist, New Series, 38:2 (1936), ss. 157-196.
Lang, Andrew, “Australian Gods. A Reply,” Folklore, 10:1 (1899), ss.1-46.
----------, “Review: L‟origine de l‟idée de dieu,” Folklore, 21:4 (1910), ss.516-523.
----------, Magic and Religion, London: 1901.
----------, Myth, Ritual and Religion, London, 1887 ve 1899, c.I.
----------, The Making of Religion, London, 1898.
Lester, Richard Hiatt, Arguments about Aborigines: Australia and the Evolution of Social
Anthropology, Cambridge: Cambridge University Press, 1996.
Lowie, Robert H., The History of Ethnological Theory, New York: Farrar & Rinehart, 1937.
Magli, Ida, Cultural Anthropology: An Introduction, Jefferson: McFarland, 2001.
Malinowski, Bronislaw, İlkel Toplum, çev. Hüsen Portakal, Ankara: Öteki Yayınevi, 1998.
----------, “The Role of Myth in Life,” Alan Dundes (ed.), Sacred Narrative: Readings in the
Theory of Myth, Berkeley, Los Angeles, London: University of California Press,
1984, ss.193-206.
Marett, R. R., Anthropology, London: 1912.
Mattingly, Gerald L., “Schmidt, Wilhelm,” Encyclopedia of Anthropology, H. James Birx
(ed.), California: Sage Publications, 2006, ss.2059-2060.
Mensching, Gustav, Histoire de la science des religions, Paris: Lamarre, 1955.
Meslin, Michel, “Préface,” Natale Spineto (ed.), L'histoire des religions a-t-elle un sens?
Correspondance 1926-1959, Paris Cerf, 1994, ss.7-16.
Müler, F. Max, Introduction to the Science of Religion: Four Lectures Delivered at the Royal
Institution, London: 1873.
Özkan, Ali Rafet, “P. Wilhelm Schmidt (1868-1954) Üzerine Biyografik Bir Deneme,”
Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 14 (1999), ss.111-126.
Pettazzoni, Rafaella [Doğrusu: Raffaele], Tanrı’ya Dair, çev. Fuat Aydın, İz Yayıncılık,
İstanbul 2002.
----------, “Aperçu Introductif,” Numen, 1:1 (1954), ss.1-7.
----------, “Das Ende des Urmonotheismus?,” Numen, 3:2 (1956), ss.156-159.
----------, “Din İlminde Tarih ve Fenomenoloji,” çev. Hüseyin Gazi Yurdaydın, Ankara
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5:1 (1956), ss.189-191.
----------, “On the Attributes of God,” Numen, 2:1/2 (1955), ss.1-27.
----------, “The Supreme Being: Phenomenological Structure and Historical Development,”
Mircea Eliade & Joseph M. Kitagawa (eds.), The History of Religions: Essays in
Methodology, http://www.religion-online.org/showchapter.asp?title=580&C=762
(15.05.2009).
----------, “The Truth of Myth,” Alan Dundes (ed.), Sacred Narrative, Berkeley, Los Angeles,
London: University of California Press, 1984, ss.98-109.
----------, Essays on The History of Religions, Leiden: E.J. Brills, 1954.
----------, The All-knowing God: Researches Into the Early Religion and Culture, New York:
Arno Press, 1978.
Platvoet, Jan, “Pillars, Pluralism and Secularisation: A Social History of Dutch Sciences of
Religions,” G. A. Wiegers (ed.), Modern Societies and the Science of Religions:
Studies in Honour of Lammert Leertouwer, Leiden: Brill, 2002, ss.82-148.
Ray, Benjamin C., “Lang, Andrew,” Encyclopedia of Religion, (2
nd
Edition), New York:
MacMillan, 2005, c.8, ss.5299-5300.
Rennie, Bryan S., Reconstructing Eliade: Making Sense of Religion, Albany: State University
of New York Press, 1996.
Ries, Julien, “Pettazzoni, Raffaele,” Dictionnaire des religions, Paul Poupard (ed.), 2
e
édition
corrigée, Paris Presses Universitaires de France, 1985, ss.1317-1318.
152
Ramazan Adıbelli
---------- “Schmidt, Wilhelm,” Dictionnaire des religions, Paul Poupard (ed.), 2
e
édition
corrigée, Paris: Presses Universitaires de France, 1985, ss.1547-1548.
Rousseau, Jean-Jacques , Oeuvres Complètes, c.2, Paris, 1852.
Sabbatucci, Dario, “Raffaele Pettazzoni,” Numen, 10:1 (1963), ss.1-41.
Schimmel, Annemarie, “Numen,” Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3:3-4
(1954), ss.119-122.
---------- “Roma‟daki Din Bilginleri Kongresi,” Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi
Dergisi, 4:1-2 (1955), ss.16-22.
Schmidt, Francis, “Naissance des polythéismes (1624–1757),” Archives de Sciences Sociales
des Religions, 59:1 (1985), s.77-90.
Schmidt, Wilhelm, “The Quest of the Supreme Being,” Jaques Waardenburg (ed.), Classical
Approaches to the Study of Religion. Aims, Methods and Theories of Research.
Volume 1: Introduction and Anthology, The Hague: Mouton, 1973, ss.274-286.
---------- Origine et évolution de la religion. Les théories et les faits, Paris: Bernard Grasset,
1931.
---------- L’origine de l’idée de dieu. Étude historico-critique et positive, Paris, 1910.
Sharpe, Eric J., “Some Problems of Method in the Study of Religion,” Religion, 1:1 (1971),
ss.1-14.
---------- Comparative Religion: A History, Second Edition, London: Duckworth, 1986.
Smart, Ninian, “Religion, Study of,” Encyclopaedia Britannica, Ultimate Reference Suite,
Chicago 2009.
Spineto, Natale (ed.), L'histoire des religions a-t-elle un sens? Correspondance 1926–1959,
Paris: Cerf, 1994.
Spineto, Natale, “L'histoire des religions en Italie entre la fin du XIXe siècle et le début du
XXe siècle,” Mélanges de l’école française de Rome, 111:111-112 (1999), ss.599-
609.
Stausberg, Michael, “Raffaele Pettazzoni and the History of Religions in Fascist Italy (1928-
1938),” Horst Junginger (ed.), The Study of Religion under the Impact of Fascism,
Leiden: Brill, 2008, ss.365-395.
Stausberg, Michael, “The study of religion(s) in Western Europe (I): Prehistory and history
until World War II,” Religion, 37:4 (2007), ss.294-318.
Tylor, Edward B., “Animism,” Jaques Waardenburg (ed.), Classical Approaches to the Study
of Religion. Aims, Methods and Theories of Research. Volume 1: Introduction and
Anthology, The Hague: Mouton, 1973, ss.209-219.
Tylor, Edward B., Primitive Culture, London, 1871 c.I-II.
Voltaire, Dictionnaire philosophique, portatif, Londres, 1764.
Whaling, Frank, “Comparative Approaches,” Frank Whaling (ed.), Contemporary
Approaches to the Study of Religion, 2 vol, Berlin: Mouton, 1984, ss.165-295.
Windengren, Geo, “In Memoriam Raffaele Pettazzoni,” Numen, 6:2 (1959), ss.76c-76d.
Zimon, Henryk, “Wilhelm Schmidt‟s Theory of Primitive Monotheism and its Critique within
the Vienna School of Ethnology,” Anthropos, 81:1-3 (1986), ss.243-260.
Zwemer, Samuel Marinus, The Origin of Religion: Evolution of Revolution, New York:
Loizeau Brothers, 1945.
Dostları ilə paylaş: |