60
yerli əhalinin kəskin müqaviməti ilə qarşılandı.1807-ci il yanvarın 5-də Şəki əhalisi
bu təyinata etiraz əlaməti olaraq bir neçə Rusiya əsgərini öldürdü. Qafqazdakı rus
qoşunlarının baş komandanı qraf Qudoviç general-mayor Nebolsinə əhalini
tərksilah etməyi, ən cüzi narazılıqları ciddi cəzalandırmağı tapşırdı. Şəhər
əhalisinin silahlı çıxışından ehtiyat edən rus komandanlığı Cəfərqulu xanı ciddi
mühafizə altında Şəkiyə gətirdi, onun təhlükəsizliyi üçün bütün tədbirlər görüldü.
Xanın hakimiyyətini tanımaq istəməyənlər isə dərhal həbs edildi (37, s. 275).
Yerli əhalini daim qorxu içərisində saxlamaq üçün Cəfərqulu xan öz
adamlarından 500 nəfərlik qoşun saxlayırdı. Görülən bütün tədbirlərə baxmayaraq
azadlıq mübarizəsini bir an da olsun dayandırmaq mümkün deyildi. Rusiya işğalına
qarşı ən böyük və birinci üsyan Göynükdə başladı.
§ 1. 1807-ci il Göynük üsyanı
XIX yüzilliyin əvvəllərində xalq azadlıq mübarizəsinin ən şanlı
səhifələrindən biri Şəkinin Baş Göynük kəndində yazılmışdı. Baş Göynük Şəki
xanlığının ən böyük mahallarından biri idi. 1824-cü il siyahıya alınmasına görə
burada 3433 nəfər əhali yaşayırdı. Şimali Qafqaza gedən dağ cığırları bu kəndin
ərazisindən keçirdi. Ona görə də başlanan üsyan işğalçıları vahiməyə salmış, onları
dərhal ciddi tədbirlər görməyə məcbur etmişdi. Şəkidə yerləşdirilmiş Kabardin -
muşketyor polkunun mayoru Qrekovun Qafqazdakı rus qoşunlarının baş
komandanı qraf Qudoviçə göndərdiyi 48 №-li raportda bu üsyan haqqında maraqlı
məlumat var (65, s. 279).
Üsyan 1807-ci il aprelin 28-də başladı. Baş Göynük və Aşağı Göynük
kəndlərini əhatə edən üsyan qısa müddətdə yaxınlıqdakı Burs kəndinə yayıldı.
Üsyana Baş Göynük kənd sakini sultan Murad başçılıq edirdi. Göynük əhalisi
bütünlüklə yaşayış yerini tərk edərək Burs kəndi yaxınlığındakı dərədə düşərgə
yaratdı. Üsyançılar Şəki xanı Cəfərqulu xanın göstərişlərinə tabe olmaqdan boyun
qaçırdı. Bu əslində Rusiya hakimiyyətini tanımaqdan imtina etmək idi.
Üsyanın getdikcə genişlənməsi və digər ərazilərə yayılması təhlükəsi
gündən-günə artırdı. Üsyançılar Şirvan xanı Mustafa xanla da əlaqə yaratdılar.
Şirvan xanı üsyançılara möhkəm dayanmağı və Cəfərqulu xana tabe olmamağa
çağırdı.
Əvəzində isə o yaxın vaxtlarda üsyançılara hərbi qüvvə ilə yardım edəcəyini
vəd etdi.
Üsyanın getdikcə genişlənməsi qorxusu işğalçıları öz qüvvələrini
səfərbərliyə almağa vadar etdi. Mayor Qrekov özü ilə 100 nəfər əsgər və hərbi
sursat götürərək üsyançıların üzərinə yeridi. Cəfərqulu xanla İlisu sultanının 1000
nəfərlik birləşmiş hərbi qüvvələri onlara qoşuldu. Üsyançılarla birləşmiş qüvvələr
arasında qanlı döyüş başladı. Qeyri-bərabər döyüşdə güclü müqavimətlə üzləşən
rus işğalçıları toplardan istifadə edərək üsyançılar arasında çaxnaşma yaratdılar.
61
Top atəşi üsyançıların sıralarını dağıtdı. Pərakəndə düşən əhali dağlara çəkildi.
Üsyançılar möhkəm dayanaraq Mustafa xandan vəd olunan köməyi gözləyirdi.
Lakin gözlənilən köməyi almaq mümkün olmadı. 3 gün davam edən şiddətli
döyüşdən sonra qüvvələri tükənən üsyançılar təslim oldu. Üsyan başçısı sultan
Murad öz ailəsi ilə birlikdə dağlara qaçdı və yalnız bir neçə gündən sonra çətinliklə
ələ keçirildi. Üsyan yatırıldıqdan sonra kənd əhalisi öz yaşayış yerinə qaytarıldı və
rus qoşunlarının təzyiqi altında Cəfərqulu xana, Rusiya taxt-tacına sadiq
qalacaqlarına and içdi. Sultan Murad isə Şəkiyə gətirilərək qalaya salındı. Sonralar
sultan Murad öz igidliyi sayəsində qaladan qaçmış, Cara gedərək bu ərazidə
müstəmləkə əsarətinə qarşı mübarizəni davam etdirmişdi (22, s. 543-544).
1807-ci il Göynük üsyanının yatırılmasına baxmayaraq onun böyük tarixi
əhəmiyyəti var idi. Bu üsyandan sonra azadlıq mübarizəsi yeni qüvvə ilə
genişləndi. Üsyan xalqın işğalçılara qarşı apardığı qəhrəmanlıq mübarizəsinin şanlı
simvoluna çevrildi.
1808-ci ilin əvvəlində Şəki xanlığında azadlıq mübarizəsi yeni vüsət aldı.
Bu mübarizənin başında öz vətənini tərk edib İrana qaçmaq məcburiyyətində qalan
Səlim xan dayanırdı.
1808-ci ilin iyununda Səlim xan Şəkinin bir sıra nüfuzlu bəylərinə məktub
göndərdi. O məktubunda bildirirdi ki, tezliklə böyük qoşunla Şəkiyə gələcək,
işğalçıları qılıncdan keçirəcək, Cəfərqulu xanı isə Şəkidən qovacaqdır. Səlim xan
əhalini qanlı və amansız işğal rejiminə qarşı çıxışlara təhrik edir, hücum ərəfəsində
bütün qüvvələrin səfərbərliyə alınmasını zəruri hesab edirdi.
Səlim xanın məktubundan xəbər tutan Cəfərqulu xan öz qoşunu ilə dərhal
müxtəlif ərazilərə getdi. O Səlim xanla əməkdaşlıq edən bəyləri, onların yaxın
qohumlarını girov götürərək Şəki qalasına saldı (66, s. 287).
1808-ci ilin iyununda Səlim xan böyük qoşunla Kürə yaxınlaşdı. Kür
sahilindəki kəndlərin əhalisi Səlim xana qoşuldu. Bütün qüvvələri səfərbərliyə alan
Səlim xan Şəkiyə hücuma hazırlaşdı. Bu xəbəri eşidən Cəfərqulu xan dərhal öz
qoşunu ilə Kür sahilinə gəldi. General-mayor Nebolsinin və polkovnik Lisaneviçin
başçılığı altında olan 600 piyada və bir top Cəfərqulu xana köməyə göndərildi.
Qafqazdakı rus qoşunlarının baş komandanı qraf Qudoviç Cəfərqulu xana
göndərdiyi təlimatda Səlim xanı diri tutmağı və bu işdə əlindən gələni
əsirgəməməyi tapşırırdı.
Cəfərqulu xanın getməsindən istifadə edən şəhər əhalisi qiyam qaldıraraq
Səlim xanın tərəfdarlarına qoşuldu. Bu zaman Səlim xanın məmuru Məmməd bəy
500 nəfərlik qoşunla Nuxa qalasının 50 verstliyinə gəlib çatdı. Kür sahilində böyük
hərbi qüvvə ilə qarşılaşmaqdan vaz keçən Səlim xan İrana qayıtdı. Bu isə
Cəfərqulu xana Şəkidə başlamış qiyamı asanlıqla yatırmağa imkan verdi.
Cəfərqulu xan 900 nəfərlik rus qoşunu ilə üsyançıların üzərinə yeridi. Məmməd
bəyin qüvvələri geri oturduldu. Üsyan məğlub oldu.