Zakir bayramli
Yüklə 12,86 Mb. Pdf görüntüsü
|
| MƏN ÇAĞLAYAN BİR BULAĞAM
464 M ən çağlayan, bir tükənməz bulağam, Suyum safdır, bulanmaqdan uzağam. Yol almışam qarlı dağlar başından, Süzülmüşəm qayasından, daşından. Şırım-şırım yer altından axmışam, S ərt layları yara-yara qalxmışam. Göz açmışam hər tərəfdən dünyaya, Boylanmışam mavi gözlü səmaya. Muncuq- muncuq inci axıb quyumdan, İrmaq-irmaq söz yaranıb suyumdan. Bir t əbiət gözəliyəm, qənirsiz, M əndən ötüb, keçmək olmaz hənirsiz. T əbiətin hər yerində mən varam, İlin hansı fəsli olsa, çağlaram. Sevdirmişəm insanlara özümü, Udum- udum içirtmişəm sözümü. M ənim saflıq, təmizlikdir marağım, Oba-oba, el-el g əzir sorağım. T əmizliyin aynasıdır sularım, Sularımın axarıdır yollarım. Yollar m ənim öz içimdən uzanır, Al əm məni ruha məlhəm su sanır. Doğulmuşam təbiətin qoynunda, Dünyamızın ən gözəl, xoş anında. H ər an yeni həyat qaynar içimdə, 465 Yaşayıram mən bu gözəl biçimdə. T ək deyiləm, nə çox sulu bulaqlar, Neç ə adda, neçə dadda bulaq var. Çox f ərqliyəm bu bulaqlar yanında, N ələr yoxdur mənim bulaq canımda. Misra- misra söz yaranır içimdən, N əğmə qalxır sularımın səsindən. Gözüm heç vaxt tutulmayır baxmaqdan, Yorulmuram gec ə-gündüz axmaqdan. M ən çağlayan, bir nəğməkar bulağam, Sakit, s əssiz sızılmaqdan uzağam. Yuxarıda qeyd etdiyim saysız düşüncələr, mənim fikirimcə doğru olsa da, həkimlər mənə gələcəkdə bədii yaradıcılıqla mümkün qədər az məşğul olmağı tövsiyə ediblər. Mən də imkanım və gücüm çatan qədər onların bu məsləhətinə əməl etməklə, gələcəkdə yaradı- cılığımın səviyyəsini bir qədər azaltmaq arzusunda olsam da, yenə xırda-xırda onu davam etdirmək qərarındayam. Allah-Taalanın qisməti ilə yaşayarıq, bu davamın nəticəsini əyani şəkildə görərik. Mən hələlik sizinlə sağollaşıram, lakin sizdən tam ayrılmıram. Ç ünki ürəyim və qələmim istəklu oxucular, sizinlədir. Var-dövlət toplamaq sarıdan tamahkar olmasam da, deyəsən yaradıcılıq cəhət- dən bir az acgözəm. Ancaq acgözlüyün də düşər-düşməzi var. O, bəzən insanı fəlakətə də apara bilir. Yaş ötsə də, maşallah hələ qəlbim cavandır. Çox yazmaq, çox çap olunmaq istəyirəm. Ancaq bunlar artıq narahatçılıqlardır. Çünki a rtıq mən vaxtı ötürmüşəm. Mənim qatarım elə bir sürətlə gedib ki, o artıq mənzil başına çatmağa hazırlaşır. Ancaq oxucular elə bilməsinlər ki, mən ölümdən qorxduğuma görə belə deyirəm. Xeyr, bilirəm ki, ölüm haqdır, heç bir qüvvə onu bu yolundan döndərə bilməz. Ancaq mənim hələ möhlətə ehtiyacım var. Bir yarımçıq 466 kitabımı hələ tamamlamadığıma görə belə deyirəm. Onsuz da bu dünyaya gələnlər əliboş gəldikləri kimi, əliboş da o dünyaya yola salınırlar. Bir sözlə, mən də daxil olmaqla dünyadan gedənlər özləri ilə heç nə apara bilmirlər. Necə mənim cavan vaxtlarımda eşitdiyim, lakin bu günə qədər yadımda saxladığım bir rəvayətdə göstərildiyi kimi: Yüklə 12,86 Mb. Dostları ilə paylaş:
|