Vaqif sultanli
Yüklə 15,85 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Султанлы. Щечлик вадиси 2 92 - S 47 BBK
- Вагиф Султанлы. Щечлик вадиси
| VAQİF SULTANLI HEÇLİK VADİSİ Povest və hekayələr Bakı – Azərnəşr – 2010 Вагиф Султанлы. Щечлик вадиси 2 92 - S 47 BBK Ön sözün müəllifi: Çingiz Hüseynov Vaqif Sultanlı. Heçlik vadisi. Bakı, Azərnəşr, 2010, 184 səh. Kitaba müəllifin «Ölüm yuxusu» povest-illüstra- siyası, müxtəlif illərdə yazdığı hekayələri daxil edilmiş- dir. © Vaqif Sultanlı, 2010 2010 (07) 651 - M 4700000000 Вагиф Султанлы. Щечлик вадиси 3 MƏKTUB ŞƏKLİNDƏ MÜQƏDDİMƏ Ə zizim Vaqif, yanılmıramsa, otuz ilə yaxındır – əlyazma şə klində, son zamanlar isə internet vasitəsilə – məktublaşırıq səninlə. Bu məktublar – söhbətlərimizin mövzusu – ümummilli məsələlər, ədəbiyyatamızın vəziyyəti, problemləridir, onları müzakirə edir, dərdləşirik. Uzun müddətdir bizi daha çox – hər ikimizin sevimlisi, xalqımızın böyuk siması, sədaqətli oğlu, uzaqgörən ideoloqu – Məhəmməd Əminin həyatı, irsi, taleyi maraqlandırır, bu maraq sönməzdir – mən o vaxtlar «Doktor N» romanımı yazır, sən isə Məhəmməd Əminlə bağlı monoqrafiya üzərində çalışırdın. Ə nənimizi pozmaq istəməzdim, odur ki, mən sənin tezliklə çıxacaq və mənalı – «Heçlik vadisi» – adı olan kitabına müqəddiməmi bu səpkidə, yəni məktub formasında yazmaq istəyirəm. Təbii ki, sənin gözəl, sanballı, dərin elmi yazılarına, kitablarına bələdəm, onları oxumuşam, bilirəm. Dəfələrlə jurnal və qəzet səhifələrində iti qələmli publisist yazılarını da həvəslə oxumuşam. Konfranslarda, görüşlərdə həqiqətsevər (və bunun üçün odlu, həyəcanlı) çıxışlarının şahidi olmuşam. Ancaq ilk dəfədir tam, bütöv şəkildə bədii əsərlərinlə indi-indi taniş oluram. Baxmayaraq ki, iyirmi ildən çoxdur bədii yaradıcılıq sahəsində də çalışmaqdasan. Və günah hər ikimizdədər: həm səndə – yazılarını göstərməkdən nədənsə çəkinmisən, həm də məndə – alim xob- bisi sanırdım bu yazıları, ciddi maraq gostərmirdim onlara. Yadımdadır, o vaxt yazdığın hekayələrini oxumuşdum, bəyənmişdim – onları təkrar oxuduqda görürəm ki, təriflərimdə yanılmamışam, onlarin lirik üslubu, romantik ruhu, fəlsəfi düşüncələrə vadar edən və ümidlər dolu məzmunu, ab-havası, sadə, lakin gizli məna daşıyan adları belə - «Ağ yol», «Səhər dumanı», «Yarpaqsız budaqların yaşıl nəğməsi», «Axşam günəşi», «Xurmayı saçlar»… - göstərir ki, seçdiyin nəsr yolu sənin yolundur. Вагиф Султанлы. Щечлик вадиси 4 Düzü, elmlə bədii yaradıcılıq, sanıram, doğma deyil, ögey qardaşlardır, ancaq nadir hallarda doğma da ola bilərlər, və bunu təsdiqləmək üçün uzağa getmək lazım deyil – tanınmış yazıçılarımız Mirzə İbrahimovu, Mir Cəlalı xatırlayaq, İsmayil Ş ıxlını, Şıxəli Qurbanovu yad edək... – sən də bu cərgədənsən, çünki artıq müxtəlif janrlı bədii yazlarına bələdəm, formal deyil, həqiqətən təsdiqləyə bilərəm. Hər halda elmlə yazıçılıq arasında ziddiyyətlər var, qalır, özünü istər-istəməz göstərir və bunların kökü – qələm sahibinin həyat problemlərinə olan münasibətınə bağlıdır. Yəni elmdə konformist ola bilərsən və çox zaman olursan da, bədii yaradıcılıqda isə bu kımı geniş mənada güzəştlər ölumə bərabərdir. Çünki deyilən, yazılan söz boş-boşuna deyilmir, yazılmır, o, böyük həqiqətləri, cəmiyyətin ciddi ziddiyyətlərini qorx- madan açıb göstərməlidir, odur ki, çox zaman cihad qələmli söz etirazlara, hücumlara məruz galır, həm yuxarıdan qovulur, həm də aşağıdan, – bu barədə biz səninlə çox danışmışıq, əqidəmiz yaxındır. Bu baxımdan povestə yanaşıb onu maraqla və təkrar- təkrar arxada qalmış səhifələrə dönərək – əsərin aydın, şəffaf, üzdə sadə, əslində isə mürəkkəb mənalar daşıyan xalq dili məni tutdu – oxudum. Ancaq ılk-əvvəl deməliyəm ki, əsərinə verdiyin janrı, da- ha doğrusu povestə əks mənasında işlətdiyin «illüstrasiya» əla- vəsini qəbul edə bilməyəcəyəm; bunu da deyim ki, əsərin jan- rını müəyyən etmə axtarışların, sənin bu kimi çalışma-təşəb- büslərin qəbuldur. Ə sər heç də illüstrasiya, yəni – ədəbiyyatçıların dili ilə desək – həyatın astar üzü deyil, bu – həyatın özüdür, mən onu povest-pritça, metaforik povest adlandırardım, yəni, burada təsvir olunan hadisələr adi əhvalatlar deyil, bu rəmz səviyyəsinə qaldırılan, məcazi xarakteri daşıyan yazıdır. Povestdə söhbət – ölüm-dirim söhbətidir, insan – heyvan problemi meydana atılır, biz kimik, biz nəyik, bəzən əsl heyvan öz hərəkətlərində (bunu inandırıcı şəkildə göstərirsən) insandan Yüklə 15,85 Kb. Dostları ilə paylaş:
|