21
burada qeyd etdiklərimizdən başqa bir şey deyildir. Bunu əsas tutaraq bu
şübhələrə cavab verməyi uyğun görürük.
İlk olaraq onu qeyd edək ki, Ğuləm Xalil’in hədis uydurmaqla ittiham
olunması doğrudur. əz-Zəhəbi onun haqqında deyilmiş bəzi sözləri nəql
etmişdir : “İmam Əbu Bəkr əs-Sibği deyib: “Ğuləm Xalil yalan danışmasında
şəkk etmədiyim kəslərdəndir.” Əbu Davud əs-Sicistəni’dən onun belə dediyi
rəvayət olunub: “O, Bağdadın dəccalıdır, onun mənə ərz olunmuş dörd yüz
hədisinə baxdım və hamısının mətnləri də, sənədləri də yalandır.” İbn Adiy
deyir: “Əbu Abdilləh ən-Nuhəvandi’ni belə deyərkən eşitdim: “Bu hədislər
barəsində Ğuləm Xalil ilə danışdım və dedi: “Bunları uydurduq ki, insanların
qəlbləri düzəlsin.”
10
Bəli, Ğuləm Xalil insanları xeyir əməllərə çağırmaq
üçün hədis uydurmağı caiz görərmiş. Əlbəttə ki, bu şəkildə peyğəmbərin –
salləllahu aleyhi va səlləm – adından yalan danışmaq böyük və ağır bir
günahdır.
Əgər biz kitabın Ğuləm Xalilə aid olduğunu qəbul etsək bu, yenə də kitabın
dəyərinə xələl gətirməz, çünki Guləm Xalil hədis uydurmaqla ittiham olunsa
da əqidəsi səhih bir alim olmuşdur, öz zamanında hörmət edilmiş bir imam
idi. Daha əvvəl İmam Qavvamus-Sunnə’nin onu səhih etiqad haqqında əsər
yazmış imamlar arasında zikr edən sözlərini nəql etdik. Əslində bu, onların
bizə qarşı dəlili idi, lakin həqiqətdə Qavvamus-Sunnə’nin sözləri onların
özlərinə qarşı dəlildir. Həmçinin İmam əz-Zəhəbi onun tərcümeyi-halına
başlayarkən deyir: “Şeyx, alim, zahid, vaiz, Bağdadın şeyxi Əbu Abdilləh
Əhməd bin Muhamməd bin Ğalib bin Xalid bin Mirdəs əl-Bəhili əl-Basri
Ğuləm Xalil. Bağdadda yaşayıb. Onun çox qeyri-adi böyüklüyü, hörməti var
idi, heybətli xarizması var idi. Həmişə yaxşılıqları əmr etmək işi ilə məşğul
idi, (sünnətə) çox tabe idi, səhih etiqada sahib idi, lakin açıq şəkildə yalan
rəvayət edərdi və hədis uydurmağı caiz görərdi. Allahdan salamatçılıq
diləyirik.”
11
Həm İmam Qavvamus-Sunnə əl-Əsbəhəni, həm də İmam əz-
Zəhəbi Ğuləm Xalilin etiqadının səhih olduğunu deyiblər.
Lakin bununla belə bu kitabı Ğuləm Xalilə nisbət etmək böyük bir xətadır.
Bu barədə gətirilmiş şübhələrə cavab vermək çox asandır.
10
“Siyər Əaləm ən-Nubələ”, 13/283-284
11
“Siyər Əaləm ən-Nubələ”, 13/282-283
22
Hər şeydən əvvəl qeyd etməliyik ki, bu kitabı İmam əl-Bərbəhəriyə nisbət
edənlər ümmətin ən böyük alimləri və imamlarıdır. Onların bəzilərinin
adlarını burada qeyd edirik. İlk olaraq bu kitabı əl-Bərbəhəriyə nisbət edən
böyük hənbəli alimi İbn Əbi Yalə (vəfatı hicri 526) olmuşdur və daha əvvəl
də qeyd etdiyimiz kimi “ət-Tabəqat” kitabında cüzi bir hissəsi istisna
olmaqla kitabın tamamını nəql etmişdir. İbn Əbi Yalə isə hənbəli alimləri və
onların kitabları haqqında mütəxəssis bir alim olmuşdur, buna görə də
“Tabəqatul-Hənəbilə” kitabını qələmə almışdır. əl-Bərbəhəri’dən etdiyi bir
çox rəvayətində onunla arasında yalnız iki nəfər vasitəçi olur. Bu isə onun
əl-Bərbəhəriyə nə qədər yaxın olduğunu göstərir.
Həmçinin Şeyxul-İslam İbn Teymiyyə’nin - rahiməhullah – babası Məcdud-
Din İbn Teymiyyə “əl-Musvaddə” kitabında bu kitabı əl-Bərbəhəri’yə nisbət
etmişdir. Onun nəvəsi Şeyxul-İslam isə “Buğyətul-Murtəd” kitabında bunu
ona nisbət edir.
Bu kitabı həmçinin əz-Zəhəbi bir çox kitabında, İbn Abdil-Hədi əl-Hənbəli,
İbn Muflih əl-Hənbəli “əl-Furu” və “əl-Ədəb” kitabında, əs-Safədi “əl-Vafi bil-
Vafiyət”də, İbnul-Ğazi “Divanul-İsləm” kitabında, İbn Racəb əl-Hənbəli, İbn
Həcər əl-Asqaləni “Fəthul-Bari”də, İbnul-İməd əl-Hənbəli “əş-Şəzərat”
kitabında, İbnun-Nəccar əl-Fətuhi “Şərh əl-Kəukəb əl-Munir”də, əl-Mərdəvi
“ət-Təhbir Şərhut-Təhrir”də, “Əbul-Yəmən əl-Uleymi “əl-Minhəc əl-Əhməd”
kitabında ona nisbət ediblər.
Bu iddia sahibləri İbn Əbi Yalə’nin xəta etdiyini, digər bütün alimlərin də
xətasında ona tabe olduqlarını deməyə cürət ediblər. İbn Əbi Yalə’nin xəta
etməsi mümkündür, lakin digər alimlərdən heç kimsənin bu xətanı tapa
bilməməsi, əksinə eyni xətanı təkrarlaması çox uzaq bir ehtimaldır.
Onu da qeyd etməliyik ki, İbn Əbi Yalə’nin əlyazması kitabı Ğuləm Xalilə
nisbət edən əlyazmadan fərqlənir, hətta axırında iki vərəq artıqdır. Bu onu
göstərir ki, İbn Əbi Yalə’nin istifadə etdiyi əlyazma kitabı əl-Bərbəhəriyə
nisbət edib. Həmçinin əl-Uleymi’nin gətirdiyi nəql bəzi yerlərdə İbn Əbi
Yalə’nin nəqlindən fərqlənir, lakin həmin yerlərdə əlimizdə mövcud olan
əlyazmaya müvafiqdir. Bu da onu göstərir ki, bizim zamanımıza gəlib çatmış
əlyazmada xəta vardır və bu, xətanın ravilərdən birinə, yoxsa əlyazmanı
köçürənlərdən birinə aid olduğunu demək çətindir.
23
Bu kitabın Ğuləm Xalilə aid olmadığını dəstəkləyən məqamlardan biri də
budur ki, kitabın içində uydurma hər hansı bir rəvayət yoxdur. Məlum oldu
ki, Ğuləm Xalil insanların qəlblərini qorxu və məhəbbət ilə doldurmaq üçün
hədis uydurmağı caiz görərdi. Bu kitab da insanlara xitab olaraq yazıldığı
üçün kitabın içində bu şəkildə uydurma rəvayətlərin olması daha münasib
olardı. Lakin bunların olmaması bir daha şahidlik edir ki, kitab Ğuləm Xalil
tərəfindən yazılmayıb.
İmam Qavvamus-Sunnə’nin isə Ğuləm Xalili səhih etiqad izhar etmiş
imamlar arasında zikr etməsi, lakin əl-Bərbəhərini zikr etməməsi heç bir
şey ifadə etmir, çünki Ğuləm Xalil’in də səhih etiqad haqqında sözləri ola
bilər. Qavvamus-Sunnə orada etiqad haqqında kitab yazmış digər
imamların da adlarını zikr etməmişdir. Misal üçün Əbu Bəkr bin Əbi Davud,
İbn Cərir ət-Tabəri, Əbul-Hüseyn əl-Acurri və daha başqa imamların
adlarını zikr etməmişdir.
Doktor Fuat Sezginin bu əlyazmanı Ğuləm Xalilə aid etməsi da özlüyündə
heç bir sübut deyildir, çünki əlyazmanın üzərindəki nisbətin xəta olması çox
aşkardır. Fuat Sezginin bu nisbətə əsaslanması da onun qədər aşkardır.
Xülasə olaraq bu kitabın İmam Əbu Muhamməd əl-Bərbəhəri’yə aid
olduğunu söyləyirik və buna kölgə salmaq üçün önə sürülən şübhələrin
güclü dəyərə sahib olmadığını vurğulayırıq.
Dostları ilə paylaş: |