156
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
Bəyazid paşa məscidinin
qapısına həkk olunmuş
Səbatinin yazdığı
təmir kitabəsi
Ədəbi qiyməti ədib olanlar tərəfindən məlum olacağından bu xüsusda
məlumat verməkdən nəzərimi çəkdim.
Həqiqətləri könül gözü ilə bilən Həzrəti Pirin nə üçünsə xətrinə
dəymiş və Həzrəti Pirin “Səni bu babda rüsvayi-cahan eylər idim. Leyk
(lakin) imdi səni İlhamiyə
73
qurban etdim” xəbərdarlığına qarşı üzr istəmiş
və aləmpənah mürşidin əfvinə nail olmuşdur.
Səbati, iftixarımız olan ariflər şahı İsmayıl Siracəddin Şirvani həzrət-
lərinin müqəddəs dərgahında otuz ilə yaxın fasiləsiz imamlıq etmiş dir.
Səbati qəbrini öz sağlığında, fəqət yataq xəstəsi olduğu vaxtda ölməz-
dən əvvəl o müqəddəs hərəmin mürşidin əlac timsallı ayaq ucuna isti qa-
mət lənən və qiblədən dönük türbənin xaricində çeşməyə gedən nər di-
va nın sol tərəfində yer səthindən bir metr yüksəklikdə, köşədəki yerdə
qazdırıb. Məzarı qazılarkən evinin pəncərəsindən seyr etməkdə idi. Qə-
ri bə təsadüflərdəndir ki, o xəstəlikdən şəfa tapmayaraq vəfat etmiş və
sağlığında qazdırdığı məzarda əbədi yuxuya dalmışdır. Vəfatı 1320-ci
ilə [m.1902/03] təsadüf edir. Mərhum sayəsində feyzə nail olduğu kə-
rəmli mürşidinə və onun möhtərəm övladı Siracəddin əfəndiyə mərsiyə
söyləmişdir. Bu mərsiyələr mərhumun ədəbi səlisliyi və sağlam vicdanını
ifadə qabiliyyətində olduğundan eynən aşağıya dərc edilmişdir.
“Bu da Bəyazid paşa məhəlləsində came və xüsusi türbəsində dəfn
edilmiş Şeyx Həmzə ən-Nigari əl-Qarabaği həzrətlərinin vəfatı tarixidir”.
İrtihal etdi, diriğa, arifi-billahımız,
Ey könül, min bad çıxsın göylərədək ahımız.
Ey diriğa, həsrəta va firqəta kim nagəhan,
Getdi əmri-irciilə mürşidi-agahımız.
Şəmsi-bürci-övliya və şəmi-bəzmi-aşiqan,
Vaqifi-əsrari-Həqq ol Mir Həmzə şahımız.
Əxtəri-bəxtim nola düşsə zəminə bad əz in,
Asimanı-eşqdən çün kim dolandı mahımız.
Sərnigun xalq olmuşuq, ey sərçeyi-səqfi-vajgun,
Kim yazulsun cövfünə hərdəm bizim eyvahımız
Badə həzə, ey Səbati, ayəti-səbri oxu,
Ta hidayətlər qılıb tövfiq verə Allahımız.
Xatifi-qeybi gətürdü söylədim tarixini
Gitdi heyfa dili-cihandan mürşidi-agahımız
Şeyx haqqında söylənilən mərsiyədir
Aşiqan kuyi-Nigara yenə ağlar çəkilur,
Qorxaram ağlamadan gözlərə ağlar çəkilur.
73
İlhami Səbati əfəndinin böyük qardaşıdır. Məhviyətkar, dəyanətli, xoşsöhbət, məclislər
bəzəyi bir zat idi.
Nigarinin vəfatı ilə
əlaqədar Səbatinin
tarix düşürməsi
158
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
Mahiyi-mətləbi bulsan, a gözüm, ağlamadan,
Abi-çeşmin döküyor görüncə ağlar çəkilur.
Ey könül, aç gözünü bircə Qarabağını gör,
Ki Qarabağlı məhə bin Qara bağlar çəkilur.
Matəmilə yenə mat oldu cünun tək üşşaq,
Anları bağlamağa çox qara bağlar çəkilur.
Ey Səbati, yetişur mürği-dili zar etdin,
Kim onun naləsinə bülbüli-bağlar çəkilur.
Giryeyi-əbri-qəm badi-bəla birlə bu gün,
Cuyi-əşkim sanma görüncə çağlar çəkilur.
Tab qılmaz bu qəmə tağu şəcərü səngü mədər,
Əlaman, söyləməyin sinəmə dağlar çəkilur.
Şeyxin seyid, mübarək övladı Məhəmməd Siracəddin əfəndinin vəfatı-
nın mərsiyə şəklində tarixinin bəyanıdır.
Ah kim söndü siracı-bəzmi-irfan, ey diriğ,
Qaldılar əhli-məhəbbət sinəsuzan, ey diriğ.
Gəldi əmri-ircii çün getdi ol peyki-vəfa,
Təbi-hikməti-məşyət əmrü fərman, ey diriğ.
Xaneyi-işrət xarab oldu qırıldı şişələr,
Saqiyi-gülçöhrə qaldı məstü heyran, ey diriğ.
Düşdü mütriblər əlindən tarü cəngü udu nay,
Məcməyi-yaranə düşdü ahü-əfğan, ey diriğ.
Ol ziyavü çeşm kim canu dili-üşşaq idi,
Getdi heyfa, qaldı bunlar bi dilü can, ey diriğ.
Görməmişkən kimsələr ruyində asari-məlal,
Həzrəti Seyid Nigari qıldı əfğan, ey diriğ.
Ey dili-matəmsəra, bir ah çək kim dərdnak,
Düşsün iqlimi-vücuda narı-hirman, ey diriğ.
Arizuyi-mövt edər könlüm kanı camı-əcəl,
Kim bu dərdə yoxdur andan qeyri dərman, ey diriğ.
Rahəti-canu dilin getdi, Səbati, ba’d əz in,
Cayi-asayiş sana olmazmı niran, ey diriğ.
İstədim tab’ı-Səbatidən anın tarixini,
Ahı-həsrət çəkdi ol an dedi bican, ey diriğ.
Siracinin vəfatı ilə
əlaqədar Səbatinin mərsiyyəsi
və tarix düşürməsi
Nigarinin vəfatı ilə əlaqədar
Səbatinin mərsiyyəsi
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
159
Həzrəti Pirin irfan çeşməsindən faydalanmayan heç kimsə yox idi.
Səbati bu xüsusda lazım gələn məqamları nəzmlə təsvir etmiş olduğu üçün
aləmin pənahı olan mürşidin ali kəmalatından nəticə çıxarmağa vasitə
olmaq üzrə yeni bir bəhs olaraq mərhumun bu məsələdəki mərsiyəsi də
eynən nəql edilmişdir. Bu vasitə ilə Səbati mərhumdan rəvayət edilərək
Taha əfəndinin bir hekayəsinin əlavə edilməsi də münasib görülmüşdür.
Rüşdü Paşa haqqında Həzrəti-Mövlanədən
[İsmayıl Si ra cəddin Şirvani] ruhani mədəd
Rüşdü paşa həzrətləri sürgün edilərək Amasiyada yaşadığı ilin ba har
fəslində Həzrəti Pir də Çakallar adlanan mövqedə havasını dəyiş məyə
çıxmış və Amasiya əşraf və xanədanından Hacı Yusufzadələrin köşk-
lərində yerləşmişdir. Paşa həzrətləri, Amasiyada yaşadığı müddətcə ara-
larında sıx-sıx görüş baş tutur, gah Həzrəti Pir ustadzadəsini, gah paşa
mərhum Həzrəti Piri ziyarət edər və beləcə həftənin əksər günlərini bə-
rabər keçirirlərmiş.
Paşa həzrətlərinin ziyarətdən qabaq bir vasitə ilə xəbər göndərmək
və sonra təşrif etmək adəti imiş. Yenə bir gün xidmətçiləri ilə səadətli
xanəgaha təşrif edəcəyi xəbərini göndərmiş və bir neçə saat sonra paşa
Çakallara təşrif buyurmuşdur.
Necə olubsa bu görüş son dərəcə məhrəm bir surətdə cərəyan etmiş
və o günün axşamına qədər paşa ilə yalnız görüşdükləri kimi gecə yarısına
qədər da yenə ikisi bir arada uzun-uzadı görüşmüşlər. Müsahibənin hansı
məcrada cərəyan etdiyi anlaşılmamış, ancaq ara-sıra xidmət etmək üçün
yanlarına girib-çıxan Sirac əfəndidən nəql edilmiş rəvayətə görə, paşa son
dərəcə kədərli bir tövrlə bəzi şeylər söyləyir, hətta, bu sırada gözlərindən
yaş axırmış. Bir dəfə “Təyyar bəy” dediyi və “Heç ummadığım bu hal
mənim kədərimi artırır” deyə təəssüfünü bəyan eylədiyini, buna cavabən
Həzrəti Pir də “Ah Təyyar, ah Təyyar, mənim bacıoğlum deyilsənmi. Bu
yaraşırmı?” deyə məzəmmətedici sözlər işlətdiyi eşidilmiş.
Bundan çıxarılan nəticəyə görə paşa həzrətləri Amasiyaya sürgün
edildiyi gün, paroxodda həyatının təhlükəyə məruz qoyulacağından ehtiyat
edərək Təyyar bəyi yanına çağırmış Amasiyaya səyahətində ona yoldaşlıq
etməsini rica etmiş, o da razılıq vermiş idi, halbuki, ertəsi gün paşa həzrətləri
İstanbuldan Amasiyaya doğru yola düşərkən Təyyar bəy yoxa çıxmış, paşa
İstanbul mühitindən uzaqlaşana qədər görünməmiş
74
. O gecə yarısına qədər
davam edən müsahibənin sonunda paşa həzrətləri yatmayaraq öz mübarək
evinə qayıtmışdır. Paşanın qayıdışından bir-iki saat sonra şəfəq söküldüyü
zaman Həzrəti Pir yanına heç kimi almayaraq Çakallardan hərəkətlə kərəmli
mürşidinin müqəddəs məqamına üz tutaraq yola düşdüyünü söyləmiş və
74
Bu rəvayətə ağlım olmasa da inansam.Madam ki, paşa sürgün cəzasına düçar olmuş.
Görəsən, bu sırada paşanın yanına xaricdən bir adamın daxil olması
və ya daxildən
paşanın adamlarından birisinin çıxarılması mümkündürmü ki? Təyyar bəy İstanbulda
paşanın yanına necə girmişdir?
*Rüşdü paşa həzrətləri Həzrəti Pir ilə görüşərkən o gecə Xoca Bəhaəddin əfəndi
heç yanından ayrılmadan xidmət göstərdiyini və belə bir müsahibənin əsla cərəyan
etmədiyini, bu rəvayətin əsli, əsası olmadığını qəti şəkildə ifadə etdi.