154
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
Qan - yaş dökərək tutdu Siracın rəhi-sevda
69
,
Rüsva olub aləmlərə ol aşiqi-şeyda.
Şeyda nəzərində ki, gərək olmaya dünya.
Dünya nə gərək anlara, ey dilbəri-yekta,
Yekta sana derlər, sana derlər, yüzü ənvər.
SƏBATİ
Ş
əki qəzasının Qurtqaşın [Qəbələ] kəndində doğulmuş və ailəsi ilə
bərabər Ərzuruma hicrət etmişdir. Ərzurumda bir neçə il qaldıqdan
sonra Azərbaycan mühacirlərinin ən sıx yaşadığı Amasiyaya gəlmişdir.
Nə şəkildə hicrət etdiyi barədə heç bir məlumat ələ keçirə bilmədim.
Fitri istedadı sayəsində özünü göstərmiş olan bu zat orta boya yaxın,
dolu deyilə biləcək bir vücuda malik idi. Ağ və sıx saqqallı, gözləri böyük,
qaşları, gözlərinin üzərinə qədər tökülmüş, qalın başı böyük, şux məşrəb,
zarafatcıl, lətifə sevər, xiridar, gülərüz, açıqsimalı bir zat idi. Səbati hər
zaman gülərüz olub, təbəssüm edərdi. Çox güman ki, hər kəsə mənim kimi
bir dəfə də olsun onun üzünü turşutduğu görülməmişdir. Ən mütəəssir
olduğu bir zamanda belə gülərək “hay külhani” sözündən başqa bir söz sərf
etmədiyini biz-zat müşahidə etmişəm. Səbati tələbəliyi əsnasında da lətifəçi
olduğundan təhsilinin başlanğıcından etibarən özünü hər kəsə sevdirmişdir.
İlk təhsilində baş vermiş lətifələrdən birisi Səbatidən sonra da yaşamaqda
olduğundan qeyd etmək lazımdır. Tələbəliyi əsnasında Çankırlı Saleh
əfəndi adlı birisi “Dürri-Muxtar” oxudurmuş. Səbati ya zərurətən və ya
təsadüfən bu xocanın bir dərsində iştirak etmiş. Xoca, yeni başlatdığı kitabın
müqəddiməsini oxuyarkən müəllifin “Birinci cüzi təbyiz etdim, təmizə
çıxardım” mənasını ifadə edəcək olan “Bəyyaztül-cüz’əl-əvvələ” (ءﺰﺠﻟﺍ ُﺖ ْﻀّﻴﺑ
ﻝﻭﻷﺍ) ibarəsini “Bıdətil-cüz’ül-əvvəl”(ﻝﻭﻷﺍ ءﺰﺠﻟﺍ ِﺖَﻀﻴِﺑ) [Birinci cüz yumurtladı]
oxuduğunu görmüş. Dərsdən çıxdıqda yoldaşlarına xitabən “Bu xoca birinci
cüzü yumurtlatdı, sabahkı dərsdəki “illa ma nudirə” (ﺭﺪﻧ ﺎﻣ ﻻﺍ) kəlməsini də
(illamandir) deyə oxuyacaqdır. Mən də o zaman cavabında “Aha sana bir qoca
andır” deyəcəyəm, deyə qolu ilə göstərməsi möhtərəm zatlar arasında zərbi-
məsəl hökmünə girmişdir. Birisi yanlış, mübaliğəli bir ifadə söylədiyində
“Cüzi-əvvəli yumurtlatdı”, birisinə kinayəli mükafat təqdim etmək lazım
gəldiyində “Aha sana bir qoca andır” demək çox yayılmışdı.
Səbatidən tənafüri-kəlimata aid bir nəzm düzməyi istəyiblər. Səbati
qara sifəti əlavə etməklə adları yad edilən bəzi zatları nəzərdə tutaraq
“Qar yağdı, qara qarğaların qara günüdür. Gər qarğalar ölsə qamu
xalqın düyünüdür (toyudur)” demiş, bu sözü də necə olubsa zərbi-məsəl
hökmünə girmişdir.
Səbati bir neçə yoldaşı ilə aşar iltizam
70
etmişlər. Tale elə gətirib ki,
zərər ediblər. Hasil olan zərər bunların maliyyə qüdrətlərinin bir neçə
69
Rüsvay
70
Osmanlı dövlətində dövlətə gəlir gətirən qaynaqların müəyyən bədəl qarşılığında
şəxslərə verilməsi üsuluna iltizam deyilirdi. (MR)
Səbatinin divanının
qapağı və birinci səhifəsi
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
155
mislinə bərabər imiş. O zaman mövcud sərvətlərini verməklə bərabər
böyük miqdarda borc qalıbmış. Yoldaşlar bu borcun ona aid olduğunu
rəsmən etiraf etməsini xahiş etmişlər. Buna da səbəb digər yoldaşlarının
məmurluğuna zərər gəlməsi ehtimalını irəli sürüblər. Səbati qəbul et-
miş. Cərəyan edən xəbərləşmə nəticəsində Sivasa istənilmiş, dəftərdarlıq
tərəfindən keçirilən sorğu nəticəsində bu borcların bütününün ona aid
olduğunu və şəriklərinin heç bir borcu olmadığını söyləmiş. Səbatinin
səmimi etirafı qarşısında dəftərdar bir az düşünərək “Haydı get bə, başqa-
sının xeyri üçün özünü təhlükədən qorumayan bir adama ilk dəfədir ki,
təsadüf edirəm. Məsələnin gedişatı məncə qeyri-rəsmi surətdə tamamən
anlaşılmışdır. Fəqət nə edim ki, etirafın qarşısında əlim-qolum bağlıdır.
Dövlət səndən alacağı pul üçün sənin məhkumluğuna üz tutmaqdan uzaq-
dır” demiş və Səbatini demək olar ki, azad etmiş. Qayıdış məsrəfi bəzi
hökumət adamları tərəfindən təmin edilmişsə də, yol xərcləri Tokatda
tükənmiş, əlində qalan pul ilə o zamankı Sivas valisinə:
Ey ali kərəm, göndər bizə nəqdi-nəcati,
Müstəğrəqi-dəryayi-düyun oldu Səbati-
deyə bir teleqraf çəkmiş, vali də bu teleqrafa mükafat olaraq 30 lirə
göndərmiş olduğu rəvayət edilir
71
.
Bir gün Həzrəti Mövlanənin [İsmayıl Siracəddin Şirvani] türbəsində
iqamət etməkdə olan Hacı İsa əfəndinin yanına Amasiya mütəsərrifi ilə
şeyxi – ki, Halvacı Şeyx adı ilə məşhur idi– gəlmişlər. Mütəsərrif ilə Hacı
İsa əfəndi vəhdəti-vücuda dair müsahibə apararkən şeyx müsahibənin
hansı məcrada olduğundan xəbərsiz olması üzündən birdən-birə
mütəsərrifə tələsik xitabən– (Bu məsələni kəsin, iş küfrə gedib çıxır) deyə
xəbərdarlıq etmiş. Mütəsərrif, buna yönələn küfr məsələsindən mütəəssir
olmuş, amma bir şey də söyləməmişdir. Yaşca kiçik və o məclisdə xidmətçi
vəzifəsini icra edən Səbati, dərhal bir şeylər qaralayaraq Hacı İsa əfəndiyə
vermiş, Hacı İsa əfəndinin təbəssümündən şübhələnən mütəsərrif kağızı
istəyərək almış. Kağızda da:
Vücudi-mütləqin sirrin nə bilsin mərdi-həlvacı,
Anı məhvi-vücud olmuş fənafillahlardan sor-
nəzmini görmüş. Səbatinin bu mənzuməsi təsirdən xali qalmamış ol ma-
lıdır ki, mütəsərrif ondan sonra şeyxinə qarşı əvvəlki təslimiyyətdən uzaq-
laşmışdır.
Bu qələndər-məşrəb zatın türkcə və farsca şeirləri vardır. Divanı çap
olunmuşdur. Bir sıra qəsidələr və doğum, vəfat tarixləri vardır
72
.
71
Oltu əşrafından Hacı İrfanzadə mərhum Əli bəyin rəvayətidir.
72
Hamamçı Hacı Əli Hafiz adında olduqca yaşlı bir zat var idi. Bunun yaşlılığı zamanında
bir oğlu (Şadi adını vermişdi) dünyaya gəlmiş və Səbatidən oğluna doğum tarixi
söyləməsini rica etmiş. Səbati bədahətən: “Gəlib Şadi sevindirdi babasın; Qoca mərkəb
yeni buldu sıpasın” demişdir.