H Ü M A Y İ - Ə R Ş
175
Qazi də (Öylə sərməstəm ki, dünya və ma fiha nədir) misrasının dəlalət
etdiyi şəkildə arifanə bir tövr ilə evlərinə qayıtmışlar.
ﯽﺘﻔﮔ ﻮﮑﻴﻧ ﷲ کﺎﻔﻋ ﻡﺪﻨﺳﺭﻮﺧ ﻭ ﯽﺘﻔﮔ ﻡﺪﺑ
ﺍﺭﺎﺧ ﺮﮑﺷ ﻞﻌﻟ ﺐﻟ ﺪﻴﺑﺯ ﯽﻣ ﺦﻠﺗ ﺏﺍﻮﺟ
[Mənə pis söz söylədin, razıyam. Allah bağışlasın... Yaxşı dedin; amma o
şəkər çeynəyən ləl rəngli dodağa acı söz yaraşarmı?] hikmətamiz kəlamlarında
deyildiyi kimi bu acı danlaqdan zövq almaq vicdanı olan bu iki zat onlara
edilən bu xitabdan son dərəcə məmnun, fəqət şəkər çeynəyən ləl rəngli
dodağın bu vasitə ilə dodaqlarını hərəkət etdirməyə məcbur olmasından
mütəəssir olduqları bu hadisəyə şahid olmaq zövqünə nail olmuş bir zatın
məxsusi ifadəsindən anlaşılmışdır.
Şərif Hafizin evində yaşadıqları zaman
baş verən hadisələr
Qağnı bazarında Şərif Hafizin evində ikən xətmi-xacəganı Uzunyol
camesində oxudurmuş. Bu il içərisində Həzrəti Mövlanənin [İsmayıl
Siracəddin Şirvani] kürəkəni zəmanənin böyüklərindən Hacı İsa əfəndini
rədd etmişdir.
Rəddinin səbəbləri
Həzrəti Mövlanədən sonra Hacı İsa əfəndi Həzrəti Pirə tabe olmuş
və bir zamanlar bir arada vaxt keçirmişlər. Ancaq hər məclisdə bərabər
olmalarına baxmayaraq Hacı İsa əfəndi Həzrəti Pirin hüzurunda ağzını
açmazmış, Həzrəti Pir də ona heç xitab etməz, Hacı İsa əfəndi tam təs li-
miyyətlə hüzurda oturarmış. Hətta, bir gün yenə zamanın fazillərindən
Şirvani Xoca Mustafa, Mir Həsən və Hacı İsa əfəndilər bərabər bir yerdə
oturduqları əsnada Həzrəti Pir Hacı Mustafa əfəndiyə xitabən Xosrov
Dəhləvinin
ﺶﻧﺎﻓﻮﻁ ﺖﻗﻭ ﺭﺩ ﺍﺭ ﺡﻮﻧ ﺩﺩﺮﮔ ﺽﺮﻓ ﻢﻤﻴﺗ / ﺮﺳ ﺩﺭﺁ ﺮﺑ ﻻ ﮓﻨﻬﻧ ﻥﻮﭼ ﺕﺩﺎﻬﺷ ﻱﺎﻳﺭﺩ ﺯ
[Şəhadət dəryasından “la” timsahı baş qaldırdıqda, Nuha tufan zamanı təyəm-
müm fərz qılındı] beytinin mənasını soruşmuş.
Haşiyə:
ﺶﻧﺎﻓﻮﻁ ﺖﻗﻭ ﺭﺩ ﺍﺭ ﺡﻮﻧ ﺩﺩﺮﮔ ﺽﺮﻓ ﻢﻤﻴﺗ / ﺮﺳ ﺩﺭﺁ ﺮﺑ ﻻ ﮓﻨﻬﻧ ﻥﻮﭼ ﺕﺩﺎﻬﺷ ﻱﺎﻳﺭﺩ ﺯ
.ﺖﺳﺍ ﺖﻳﻮﻫ ﺐﻴﻏ ﻡﺎﻤﺗ ﻪﮐ ﺕﺩﺎﻬﺸﺑ ﺖﺳﺍ ﻪﻘﻠﻌﺘﻣ ﻑﺭﺎﻌﻣ ﻭ ﻡﻮﻠﻋ ﺕﺩﺎﻬﺷ یﺎﻳﺭﺩ ﺯﺍ ﺩﺍﺮﻣ
ﺍﺭ ﻚﻨﻬﻧ ﻑﺮﻌﺗ “ﻪﻬﺟﻭ ﻻﺍ ﻚﻟﺎﻫ ﺊﻴﺷ ﻞﻛ" ﻪﻟ ﻻﺪﺑ ﻭ ﷲ ﻻﺍ ﻪﻟﺍ ﻻ ﺕﺩﺎﻬﺸﺑ ﻦﻴﺑ ﺖﻘﻴﻘﺣ ﺩﺮﻣ ﻥﻮﭼ
.ﻩﺍﺭ ﺖﺴﻴﻧ ﻥﺩﺮﮐ ﺰﻴﺗ ﺮﻁﺎﺧ ﻭ ﻢﻬﻓ” ﺖﻴﺑ ﺪﻳﺪﻧ ﺩﻮﺧ ﺊﮐﺎﭘ ﻩﺭﺎﭼ ﻭ .ﺖﺴﺸﺑ ﻱﻭ ﺯﺍ ... .ﺩﺮﻛ ﻩﺪﻫﺎﺸﻣ
ﺩﻮﺟﻭ ﻪﻨﻴﺳ ﺭﺩ ﻪﻛ ﺭﺎﻘﺘﻓﺍ ﻭ ﺰﺠﻋ ﻭ ﺖﻨﻜﺴﻣ ﻭ ﺖﻟﺫ ﺏﺍﺮﺗ ﺎﺑ ﺪﺑ ﻼﻓ .ﻩﺎﺷ ﻞﻀﻓ ﺩﺮﻴﮕﻨﻴﻣ ﻪﺘﺴﮑﺷ ﺰﺟ
ﺖﻓﺮﻌﻣ ﺏﺁ ﻩﺩﺮﭘ ﻪﻛ ﺎﻤﻧ ﺖﺴﻫ ﺖﺴﻴﻧ ﺖﻓﺮﻌﻣ ﻱﺎﻳﺭﺩ ﺩﻮﺟﻭ ﺎﺑ .ﺩﺩﺮﻛ ﺽﺮﻓ ﻢﻤﻴﺗ .ﺖﺳﺍ ﺩﻮﺟﻮﻣ ﺩﻮﺧ
ﺎﻤﻛ ءﺎﻴﺷﻻﺍ ﺎﻧﺭﺍ” ﻢﻠﺳ ﻭ ﻪﻴﻠﻋ ﷲ ﻰﻠﺻ ﻢﻟﺎﻋ ﻪﺟﺍﻮﺧ ﻝﻮﻘﺑ ﺏﻮﻠﻄﻣ ﻱﺮﻣﺍ ﺲﻔﻧ ﻱﺎﻤﻧ ﺖﺴﻴﻧ ﺖﺴﻴﻧ
ﻭ ﺍﻮﺘﺳﺍ ﺖﻘﻴﻘﺣ ﺉﺩﻮﺟ ﺮﺑ ﺍﺭ ﺩﻮﺟﻭ ﻪﻨﻴﻔﺳ ﻞﺟ ﻭ ﺰﻋ ﻱﺍﺪﺧ ﺎﺑ .ﺩﺮﻛ ﻱﺭﺍﺯ ﻭ ﻪﺣﻮﻧ ﺭﺎﻴﺴﺑ “ﻲﻫ
ﻪﻧ ﺪﻨﮑﻴﻣ ﺵﻮﺟ ﺩﻮﺧ ﺖﻘﻴﻘﺣ ﺯﺍ ﻪﮐ ﺰﻴﻣﺁ ﻖﺸﻋ ﺰﻴﮕﻧﺍ ﺖﺒﺤﻣ ﺖﻓﺮﻌﻣ ﺊﻓﺎﺻ ﺏﺂﺑ ﻪﻜﻧﺁ ﻭ .ﺪﻫﺩ ﺭﺍﺮﻗ
ﻢﻠﻋﺍ ﷲ ﻭ ﺪﻳﺁ ﻞﺻﺎﺣ ﺭﺎﻴﻏﺍ ﺖﻤﺣﺍﺰﻣ ﻲﺑ ﺖﺳﺍﺯﺎﻴﻧ ﻪﻛ ﻲﻘﻴﻘﺣ ﺯﺎﻤﻧ ﺎﺗ .ﺩﺯﺎﺳ ءﻮﺿ ﻭ ﻥﺪﺑ ﺭﻮﻨﺗ ﺯﺍ
Uzunyol məscidi.
Merzifon
Uzunyol məscidi
(daxili görünüşü).
Merzifon
176
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
.ﺮﻳﺪﻗ ﺊﻴﺷ ﻞﻛ ﻰﻠﻋ ﻮﻫ ﻭ ﺮﻴﺼﻨﻟﺍ ﻢﻌﻧ ﻭ ﻰﻟﻮﻤﻟﺍ ﻢﻌﻧ ﻭ ﻞﻴﻛﻮﻟﺍ ﻢﻌﻧ ﻭ ﻲﺒﺴﺣ ﻮﻫ ﻭ ﻝﺎﺤﻟﺍ ﺔﻘﻴﻘﺤﺑ
۱۰۷ ﻪﻔﻴﺤﺻ ٤٤۰ ﻱﺪﻨﻓﺍ ﺪﻴﺷﺭ
ﮓﻨﻬﻧ ﻥﻮﭼ ﺕﺩﺎﻬﺷ ﻱﺎﻳﺭﺩ ﺯ ) ﻱﻮﻠﻫﺩ ﻭﺮﺴﺧ ﻝﺎﻗ ﺎﻣ ﻞﺤﻤﻟﺍ ﺍﺬﻬﻟ ﺔﺒﺳﺎﻨﻤﻟﺍ ﻒﺋﺎﻄﻠﻟﺍ ﻦﻣ ﻭ
ﻝﻮﻗ ﻮﻫ (ﺕﺩﺎﻬﺷ یﺎﻳﺭﺩ ﺯ) ﻪﻟﻮﻗ ( ﺶﻧﺎﻓﻮﻁ ﺖﻗﻭ ﺭﺩ ﺍﺭ ﺡﻮﻧ ﺩﺩﺮﮔ ﺽﺮﻓ ﻢﻤﻴﺗ / ﺮﺳ ﺩﺭﺁ ﺮﺑ ﻻ
ﺔﺑﺮﺿ ﻥﺎﺘﺑﺮﻀﻟﺍ ﻢﻤﻴﺘﻟﺍ ﻦﻣ ﺩﺍﺮﻤﻟﺍ ﻭ ﻻ ﻉﺎﻔﺗﺭﺍ ﻮﻫ (ﺮﺳ ﺩﺭﺁ ﺮﺑ ﻻ ﮓﻨﻬﻧ ﻥﻮﭼ) "ﺪﻬﺷﺃ" ﻦﻴﻨﻣﺆﻤﻟﺍ
ﻻﺍ ﻪﻟﺍ ﻻ ﻥﺍ) ﺏ ﻪﻈﻔﻠﺗ ﻪﻧﺎﻓﻮﻁ ﻭ (ﺔﻨﻴﻔﺴﻟﺍ) ﻢﻔﻟﺍ ﻦﻣ ﻭ (ﻥﺎﺴﻠﻟﺍ) ﺡﻮﻧ ﻦﻣ ﺩﺍﺮﻤﻟﺍ ﻭ .ﷲ ﺔﺑﺮﺿ ﻭ ﻻﺍ
ﻥﺎﺴﻠﻟﺍ ﻰﻠﻋ ﻥﺎﻓﻮﻄﻟﺍ ﻊﻗﻭ ﻭ ﺓﺩﺎﻬﺸﻟﺍ ﺮﺤﺑ ﻦﻣ ﻪﺳﺃﺭ ﻻ ﻊﻓﺭ (ﷲ ﻪﻟﺍ ﻩﻻﺍ ﻻ ﻥﺍ ﺪﻬﺷﺃ) ﻝﺎﻗ ﺫﺍ ﻭ (ﷲ
ﺮﺤﺑ ﻲﻓ ﻕﺮﻏ ﺔﻋﺎﺳ ﻒﻗﻭ ﻭ ﺎﻤﻬﺑﺮﻀﻳ ﻢﻟ ﻥﺍ ﻭ .ﺎﺠﻧ ﺎﻤﻬﺑﺮﺿ ﺍﺫﺎﻓ .ﻥﺎﺘﺑﺮﻀﻟﺍ ﻥﺎﺗﺎﻫ ﻪﻴﻠﻋ ﺐﺟﻮﻓ
.ﻩﺮﺳ ﺱﺪﻗ ﺹﻮﺼﻔﻟﺍ ﺡﺭﺎﺷ ﻱﻮﻴﻓﻮﺼﻟﺍ ﻲﻟﺎﺑ ﺦﻴﺸﻟﺍ ﺓﺮﻀﺣ ﻪﺣﺮﺷ ﺍﺬﻛ .ﺮﻔﻛ ﻒﻗﻮﻟﺍ ﻭ .ﻥﺎﻓﻮﻄﻟﺍ
ﯽﻧﻮﮔ ﻲﺴﺗﺭﺍ ﻪﻌﻤﺟ .۹٤٦ /۱۰/۲٦ . ۸۸ ﻪﻔﻴﺤﺻ ﺩﻮﻫ ﺓﺭﻮﺳ ۲ ﺪﻠﺟ ﻥﺎﻴﺒﻟﺍ ﺡﻭﺭ
[Şəhadət dəryasından “la” timsahı baş qaldırdıqda, Nuha tufan zamanı
təyəmmüm fərz qılınar”.
“Şəhadət dəryası” ifadəsinin mənası qeybi hüviyyətin tamamına aid yox
edən şəhadətlə əlaqəli elm və mərifətdir. Həqiqəti görən kimsə “La ilahə
illəllah” (Allahdan başqa ilah yoxdur) şəhadəti və ya ona bədəl olaraq “Kullu
şeyin halikun illa vəchəhu” (Allahdan başqa hər şey həlaka məhkumdur)
deməklə timsahla tanışlığın şahidi olar. .... Və özünü paklaşdırmaq üçün çarə
tapmaz. Beyt: “Ağıl və zəkanı itiləmək yol deyildir, Şahın lütfünü ancaq zəlil
qəbul edər, öz varlığının sinəsindəki zillət, məskənət, əcz və iftiqar torpağı
ilə birlikdə mövcuddur. Təyəmmüm fərz olundu. Mərifət dəryasının varlığı
o demək deyildir ki, mərifət suyunun pərdəsi yoxdur. Əşyanın xaricdə
görünüşü mətləb deyildir, aləmin xocasının (s.ə.v) dediyi kimi “Əşyanı mənə
olduğu şəkildə göstər...”. Qüdrətli Allahın vasitəsilə varlıq gəmisi həqiqət
çölündə qərarlaşdı. Öz həqiqətindən cuşə gələn mərifətin məhəbbət və eşq
dolu saf suyu nə bədənin nurlanmasıdır, nə də ziyalanması. Həqiqi namazdır
ki, düşmənlərin cəfası olmadan hasil olması niyaz olunur. Həqiqəti Allah
bilir. O, mənə kifayətdir, nə gözəl vəkildir, nə gözəl yardımçıdır. O, hər şeyə
qadirdir. (Rəşid Əfəndi 440, səh.107)
Bu məqama aid olan incəliklərdən biri Xosrov Dəhləvinin söylədiyi
“Şəhadət dəryasından “la” timsahı baş qaldırdıqda, Nuha tufan zamanı
təyəmmüm fərz qılındı”. “Şəhadət dəryasından” sözü möminlərin “əşhədü”
(şahidlik edirəm) kəlməsidir. (La” timsahı baş qaldırır) ifadəsi (La)nın yük-
səlməsidir. “Təyəmmüm” sözündən məna iki zərbədir. Bir zərbə “la” ikincisi
“illallah”. (Nuh) sözündən murad dildir, (ağız)dan murad isə gəmidir, (onun
tufanı) isə “La ilahə illəllah”ın tələffüzüdür. “Əşhədü ən lə iləhə illəllah”
dediyi zaman “la” başını dənizdən çıxarır. Dildə tufan baş verir. Ona bu
iki zərbə vacib olur. Bu ikisini deyərsə nicat tapar. Onları deməzsə bir saat
dayanmaz, tufanlı dənizdə boğular. Dayanmaq küfrdür. Həzrəti Şeyx Bali
Əs-Sofyəvi (“Füsus”un şarihi) belə izah etmişdir. (Ruhul-bəyan, cild 2, Hud
surəsi, s.88. 946/10/26. Cümə ertəsi günü.) [Qeyd: Əslində “Ruhul-Bəyan”ın
4-cü cildində, 134-cü səhifədədir]
Hacı Mustafa əfəndi həzrətləri cavabında “Sofyalı Bali əfəndi bunu
belə şərh etmişdir” deyə Bali əfəndinin düşüncələrini tamamən nəql et-
miş. Bundan sonra Mir Həsən əfəndiyə söz verərək “Sən nə deyirsən?”
dediyində əhatəsindəki qüdrət və qüvvət dolayısıyla uzun-uzadı fikirlərini
bildirmişdir.