1. Rahbarlik sifatlari,boshqaruv qonuniyatlari. Boshqaruv tamoyillari,boshqaruv funktsiyalari

3.Boshqaruvda liderlik tushunchasi.

Tashkilot rivojlanishida rahbarning liderlik salohiyati muhim ahamiyatga ega. Boshqaruv sohasida liderlik muammosi hamma vaqt dolzarb bo’lib kelgan. Nima uchun inson lider yetishadi? Bu masala qadimdanoq muhim izlanishlarga sabab bo’lgan. Falsafa, siyosashunoslik, pis’hologiya, menedjment kabi fanlarda liderlik tadqiqot ob’yekti sifatida qatnashadi. Olib borilan ilmiy tadqiqotlar natijasida liderlikni belgilashning turli nuqtai-nazarlarga asoslangan bir qator yondashuv va nazariyalari ishlab chiqilgan bo’lib, ularni o’rganish asosida liderlikning mazmun-mohiyatini to’laroq tushunish mumkin.

Dastlabki qarashlar liderning asosiy belgilarni aniqlashga qaratilgan bo’lib, umumiy holda shaxsiy sifatlarga asoslangan yondashuvni ifodalaydi. Rahbarlik, liderlikni tadqiqot obyekti sifatida o’rganish XX asrning boshlariga, boshqaruv bo’yicha bilimlarning ilmiy shakllanish davriga to’g’ri keladi. Biroq, 1930-1950 yillardagina liderlik keng miqiyosda va tizimli ravishda o’rganildi. Bu ilk tadqiqotlar samarali rahbarning shaxsiy sifatlari yoki hususiyatlarini aniqlashni maqsad qilib qo’ygan edi. Shaxsiy sifatlar nazariyasi yoki buyuk insonlar nazariyasiga asosan, yuqori salohiyatga ega eng yaxshi rahbarlar uchun umumiy bo’lgan xususiyatlar to’plami mavjud hisoblanadi. Bu g’oyani rivojlantirigan holda aytish mumkinki, agar bu hususiyatlar aniqlansa, har bir shaxs o’zida bu sifatlarni rivojlantirishi, tarbiyalashi va samarali lider bo’lib yetishishi mumkin. Bu xususiyatlarga tafakkur va bilim darajasi, jalb etuvchi tashqi ko’rinish, rostgo’ylik, tashabbuskorlik, ijtimoiy va iqtisodiy bilimlarga ega bo’lish hamda o’ziga yuqori darajada ishonish kabilarni kiritish mumkin.
1940 yillarda olimlar yuzlab tadqiqotlar natijalarini umumlashtirsalarda, yuqori salohiyatga ega lider ega bo’lishi zarur bo’lgan hususiyatlar to’plami haqida yagona yechimga kelmagan. 1948 yilda Stogdill tomonidan o’tkazilgan tadqiqotlar liderlik sohasidagi izlanishlarni kompleks tahlil qilishga qaratilgan bo’lib, unda o’tkazilgan tadqiqotlar natijalarining bir - biriga zid kelishi kuzatiladi. U lider, odatda tafakkuri, bilim olishga intilishi, mas’uliyatliligi, faolligi, ijtimoiy - iqtisodiy mavqyei bilan ajralib turishini ainqlagan. Shu bilan birga turli vaziyatlarda samarali rahbarlar turli xil shaxsiy sifatlarini namoyon qilish kuzatilgan.
Shunga ko’ra Stogdill “Inson ma’lum shaxsiy hususiyatlar to’plamiga ega bo’lganligi uchungina rahbar darajasiga ko’tarilmaydi” degan xulosaga kelgan.
Turli sharoitlarda liderlik darajasiga erishish uchun o’ziga xos bo’lgan turlicha qobiliyat va sifatlarga ega bo’lish muhim ahamiyatga ega.
Hulq-atvorga asoslangan yondashuv rahbarlik uslublari yoki xulq-atvor uslublarini tasniflashga asos yaratdi. Bu liderlikning murakkab jihatlarini tushuntirib berishga katta hissa qo’yishdi. Shaxsiy sifatlarga asoslangan nazariyadan farqli ravishda bu yondashuvda liderlikni o’rganish uchun asosiy e’tibor rahbar xulq-atvoriga qartildi. Xulq- atvorga asoslangan yondashuvga ko’ra rahbarning samaradorligi uning shaxsiy xususiyatlari bilan emas, balki o’z xodimlariga nisbatan munosabati, xatti- harakatlari bilan aniqlanadi. Xulq – atvorga asoslangan yondashuvga ko’ra asosiy e’tibor rahbarning amaldagi xatti-harakatlariga qaratilgan bo’lsadi, bu yondashuvning asosiy kamchiligi shunda ediki, unga asosan liderlikning yagona, optimal uslubiy mavjud degan g’oya ilgari surilgan. Bu yondashuvni qo’llagan holda olib borilgan tadqiqotlarga ko’ra bir guruh belgilab beruvchi yagona uslub mavjud emasligini ta’kidladi.
Vaziyatli yondashuv. Shaxsiy sifatga asoslangan yondashuv ham, xulq-atvorga asoslangan yondashuv ham shaxsiy sifatlar yoki liderlik xulq-atvorlari hamda samaradorlik o’rtasidagi mantiqiy bog’liqlikni aniqlashga imkon bermadi. Biroq bu holat lider salohiyatini belgilashda shaxsiy sifatlar va xulq-atvorning ahamiyatini pasaytirmaydi. Oxirgi yillarda o’tkazilgan tadqiqot natijalariga ko’ra, lider salohiyatini belgilashda qo’shimcha omillarni ham e’tiborga olish muhimdir. Bu vaziyat omillariga liderning qo’l ostidagi xodimlarning ehtiyojlari va shaxsiy sifatlari, topshiriqlarning hususiyatlari, tashqi muhit talabi va ta’siri, shuningdek liderning axborot bilan ta’minlanganlik darajasi kiradi.
Shu sababli zamonaviy liderlik nazariyalaridan vaziyatli yondashuvning ta’siri kuchaydi. Iqtisodchi omillar aniq vaziyatlar uchun qaysi xulq- atvor uslublari va shaxsiy sifatlar ko’proq mos kelishini aniqlashga harakat qilishmoqda. Ularning tadqiqotlari ko’rsatishcha, turli vaziyatlar mos tashikilot tuzilmalarni taqozo etgani kabi liderlik usullari ham aniq vaziyatdan kelib chiqqan holda tanlanishi lozim. Ya’ni rahbar lider turli vaziyatlarga moslashgan holda o’zini turlicha holatda tuta bilishi kerak.
Liderlikka jarayon va hususiyat sifatida qarash mavjud. Jarayon sifatida qaraganda liderlik norasmiy tasir etishga asoslanib, boshqarish va maqsadlarga yetish uchun guruh a’zolariga ta’sir o’tkazishning ifodalaydi.
Demak, liderlik keng ma’noda quyidagilarni anlatadi:
1.Maqsadlarni qo’yilishi va rivojlanish strategiyasini belgilashga tasir etish;
2.Maqsadlarga erishishda hatti-harakatlarning mos kelishiga tasir etish;
3.Guruh qo’llab-quvvatlashga ta’sir etish.
4.Tashkiliy maqsadlarga ta’sir ko’rsatish.
Hususiyat sifatida liderlik majburiy bo’lmagan ta’sirni ko’rsatuvchi shaxsning harakteri va sifatini aks ettiradi. Kuch ishlatish, majburlash, bosim o’tkazish va tashkilotdagi rasmiy o’ringa asoslangan liderlik norasmiy liderlik deyiladi. Rahbarlar bir vaqtning o’zida rasmiy lider bo’lib, ular norasmiy lider bo’lishlari ham bo’lmasligi ham mumkin.
Mikro liderlik – reaktiv, joriy masalalarga e’tiborini qaratuvchi, vaziyatdan kelib chiqib harakat qiladigan rahbarlar uchun hos.
Makro liderlik – kelajakka qaratilgan bo’lib, tashqi muhit, tashkilot ichida xodimlar o’rtasidagi munosabatlarning tashkiliy maqsadlarini yoritish orqali maqsadga erishadi.
Liderning samarali faoliyatini asoslovchi yondashuvlar:
1.Ta’sir etish va hukumronlik nuqtai nazardan yondashuv. Bunga ko’ra liderlikning samaradorligi hukmronlik vakolatlari va turiga bog’liq.Bunda lider hukmronlikning qaysi turini qo’llashi va mavqyei hamda shaxsiy hukmronligini to’g’ri taqsimlash kerak. Ishsizlik sharoitida rasmiy rahbarning hukmronlik doirasi sezilarli oshadi.
2. Hulq-atvorga asoslangan yondashuv. Bunga ko’ra liderlar amalda nimalar qilayotganligi o’rganiladi. Agar lider muvoffaqiyatlarga erishayotgan bo’lsa, uning hususiyatlari o’rganilib, liderlikning samarali modellari ishlab chiqiladi. Asosiy muammo rahbar asosiy e’tiborini vazifalar bajarilishiga qaratishi kerakmi yoki xodimlar o’rtasidagi munosabatlarga ekanligiga asoslanadi.
3. Hususiyatlarga asoslangan nazariya. Bunga ko’ra lider qanday hususiyatlarga ega bo’lishi kerakligi muhimdir. Boshqaruv samaradorligini belgilovchi hususiyatlarga o’ziga ishonch, tashabbuskorlik, ruhiy barqarorlik, nazoratga e’tiborni kiritish mumkin. Bu yondashuvning kamchiligi zarur hususiyatlarning qanday nisbatda bo’lishini belgilab bera olmaydi.
4. Vaziyatli yondashuv ikki yo’nalishga ega:
A) bunga ko’ra liderlik hulqiga vaziyat ta’sir etadi;
B) rahbarning vaziyatni tushunishi, unda vaziyatga ta’sir etish, vaziyatni o’zgartirish imkoniyatlari mavjudligi.