101
kimi irəli aparan (əvvələ keçirən) və arxaya atan (təxirə salan) da Odur. İrəlidə olan
kimsə ən yüksək mərtəbələrə çıxar, geridə qalan isə ən aşağı mərtəbələrə enər. Həlimi
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Muqaddim
–
yüksək mərtəbələrə çıxardan. Muəxxir
–
yüksək mərtəbələrdən endirəndir. Allah nəbiləri, möminləri Özünə yaxınlaşdırmış,
düşmənlərini də Özündən uzaqlaşdıraraq alçaq mərtəbələrə endirən və Özü ilə onlar
arasına pərdə çəkəndir». İbn Qeyyim
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Bu isimlər
Allahın həm feli, həm də zatı sifətlərindəndir…»
284
. İnsanları bir-birindən üstün edən
Odur. Allah dilədiyi kimsələri irəli çəkər, dilədiklərini də geri atmışdır. Hər şey Onun
iradəsi və hikməti ilə həyata keçir. Geri atdığını önə çəkməz, önə çəkdiyini də geri
atmaz. Bu İsimləri bir yerdə zikr etmək tək-tək zikr etməkdən yaxşıdır. Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
ən yüksək mərtəbələrə: «Sənin şanınnı ucaltmadıqmı».
(əl-İnşiraq 4). Buna qarşılıq da Əbu Ləhəbi ən aşağı mərtəbəyə endirmişdi. Allahın bu
isimlərini bilən kimsə ibadət və yaxşılıqların çoxluğuna arxayın olmaz, günah və
pisliklərin çoxluğu ilə də Allahdan ümüd kəsməz. Çünki Allaha uzaq görünən kimi
neçə kimsələr vardır ki, yaxın, yaxın görsənən kimi də neçə kimsələr vardır ki, Ondan
uzaqdırlar.
MUQİT
əl-Muqit
–
«Allah hər şeyə azuqəsini (ruzisini MUQİT) verəndir». (ən-Nisa 85).
«Rəbbiniz göyləri və yeri altı gündə xəlq edən, sonra ərşi yaradıb isteva edən, hər işi
yoluna qoyan Allahdır». (Yunus 3). Muqit
–
hər insana və heyvana zamanına görə
azuqəsini verən deməkdir. Allah bütün canlıların ruzi və azuqələrini varlılıqlarını
davam etdirəcək şəkildə verəndir, sonda isə onlar üçün müəyyən bir müddət bitdikdə
azuqələrini kəsərək varlılıqlarına son verəndir. Digər mənası: Muqit
–
bir şeyi qoruyan,
güclü və qüvvətli, ruzi verən – deməkdir. İbn Abbas
- radıyallahu anhu
–
deyir ki:
«Muqit - Muqtədir güc və qüvvət sahibi, əməllərin qaşılığını verən deyə açıqlamışdır».
Mucahid - radıyallahu anhu
–
deyir ki: «Şahid, görən, hesablayan» deməkdir. Qatadə
və İbn Kəsir
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyirlər ki: «Qoruyan» deməkdir
285
.
MUBİN
əl-Mubin
–
Açıq-aydın, açıq-aşkar deməkdir. «O, gün Allah onların cəzasını
layiqincə verəcək və onlar Allahın açıq-aşkar (MUBİN) bir haqq olduğunu
biləcəklər». (ən-Nur 25).
MƏNNƏN
əl-Mənnən – Mərhəməti və lütfkarlığı geniş olan deməkdir. Bu İsim quranda fel
olaraq keçir. «…Bilin ki, sizi imana müvəffəq etməklə əslində Allah sizin boynunuza
minnət qoymuşdur». (əl-Hucurat 17). «Allah möminlərə qarşı lütf göstərdi». (Ali
İmran 164). Ənəs b. Məlik
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – bir nəfərin belə dediyini eşitdikdə: “
Allahummə İnniy
Əs'əlukə Bi Ənnə Ləkəl-Həmd, Lə İlahə İllə Əntə Vəhdəkə Lə Şəriykə Ləkə, Əl-
Mənnanu, Yə Bədi'as-Səməvati Val-Ard, Yə Zəl-Cələli Val-İkram, Yə Həyyu, Yə
284
əs-Sədi «Tavdihul Kəfiyətuş Şafiyə» s. 131,132.
285
Qurtubi 1/273, İbn Kəsir 2/144, Beyhəqi s. 47.
102
Qayyum, İnniy Əs'əlukəl-Cənnətə Və Əuzu Bikə Minən-Nər - Allahım, Sənə
yalvarıram! Həmd Sənədir. Səndən başqa məbud yoxdur, Təksən, heç bir şərikin
yoxdur. Lütfkarsan! Ey göyləri və yeri Yaradan! Ey əzəmət və ehtiram sahibi! Ey
Yaşayan, ey Qəyyum! Səndən Cənnəti diləyirəm və Cəhənnəmdən Sənə sığınıram!”
buyurdu: Artıq Allahadan Onun əzəmətli İsmi ilə istənildi. Hansıki əgər onunla
istənilərsə əta olunar, dua edilərsə cavab verilər”
286
. Minnət qoymadan lütfkar və
mərhəmətli olan.
Minnət İki Cürdür: Bəyənilən - Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «İnsanlar arasında malı ilə mənə ən çox minnət edən (yaxşılıq edən) Əbu
Bəkrdir (Başqa rəvayətdə: Mənə Əbu Kuhafənin oğlundan daha çox minnət edən
yoxdur)». «Allah qullarından dilədiyinə lütf edər». (İbrahim 11). Bu hədis və
ayələrdə keçən minnət sözü lütf etmək deməkdir. Bəyənilməyən - İnsanın etdiyi bir
yaxşılığı təkrarlaması, xatırlaması və başa qaxmasıdır. Bu minnət də, sahibləri də
pislənmişdir. «Ey iman gətirənlər! Sədəqələrinizi malını riyakarlıqla sərf edən,
Allaha və axirət gününə inanmayan şəxs kimi, minnət qoymaq və əziyyət verməklə
puça çıxarmayın». (əl-Bəqərə 264). Əbu Zərr - radıyallahu anhu
–
rəvayət edir ki,
Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Üç kimsə vardır ki, Qiyamət günü
Allah onlarla danışmaz, onlara nəzər salmaz (baxmaz), onları təmizə çıxarmaz və onlar
üçün şiddətli bir əzab vardır. Bunalr Paltarının ətəklərini yerlə süründürən (Başqa
rəvayətdə: «İzarın ayaq biləngindən aşağı olan qismi atəşdədir», «Möminin paltarı
baldırının yarısına qədərdir. Bundan ayaq bilnginə qədər olsa da bunda bir eyb yoxdur.
Lakin bundan daha aşağı olan hissə atəşdədir»), verdiyi şeyi başa qaxan və yalan
andlarla malını satan kimsə»
287
. Əbu Hureyrə
- radıyallahu anhu
–
rəvayət edir ki,
Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Üç kimsə vardır ki, Qiyamət günü
Allah onlarla danışmaz, onlara nəzər salmaz (baxmaz), onları təmizə çıxarmaz və onlar
üçün şiddətli bir əzab vardır. Bunalr zinakar yaşlı, yalançı dövlət başçısı və təkəbbürlü
kasıb»
288
. Əbu Hurəyrə - radıyallahu anhu
–
rəvayət edir ki, Rəsulullah
–
sallallahu
aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Üç kimsə vardır ki, Qiyamət günü Allah onlarla
danışmaz, onlara nəzər salmaz (baxmaz), onları təmizə çıxarmaz və onlar üçün şiddətli
bir əzab vardır. Bunalar susuz bir səhrada suyu olduğu halda səfər yoldaşından onu
gizlədən, Əsr namazından sonra mal satar və bu malı satarkən filan-filan qiymətədir
deyərək müştərini aldadaraq Allaha and verər. Müşdəri də onu təsdiq edib malı alan
kimsə, bir dövlət başçısına yalnız dünya malı üçün beyət edər. Əmr ona dünyalıq mal
verdiyi zaman əhdinə sadiq olar, ona dünyalıq verilmədiyi zaman əhdinə sadiq
olmaz»
289
.
«Etdiyin əməli çox bilib başa qalxma». (əl-Muddəsir 6). İbn Kəsir
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Etdiyin əməlləri çox görüb Rəbbinə minnət etmə»
290
.
Bu İsimləri bilən müsəlman Allahın ona verdiyi nemətlərlə hər hansı bir kimsəyə
yaxşılıq etdikdə bu yaxşılığı əsla başa qaxmamalıdır. Öz yaxşılığını kiçik görüb onu
unutmalıdır. Üstünlüyü özündə deyil yaxşılığı qəbul edəndə görməlidir. Buna görə qul
həqiqi lütf sahibinin O, olduğunu bilməli və bunu etiraf etməlidir. Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
Ənsar topluluğuna buyurdu: «Sizlər dağınıq ikən Allah
286
Əbu Davud 2/80,1495, İbn Məcə 2/1268, Nəsəi 3/52, Tirmizi 5/550, Səhih Nəsəi 1/279, H. 1233, Səhih İbn Məcə
2/329, H. 3112.
287
Buxari, Müslim 106, Əbu Davud.
288
Müslim 107.
289
Müslim 108.
290
İbn Kəsir 8/442.